جے رب نے توبہ کیتی:
1) انسان نوں پیدا کر کے؛ عورت نوں پیدا کرن دا;
2) ساؤل نوں چُن کے;
3) موسیٰ نوں چُن کے؛
4) اینیاں شیواں تے غلطیاں دا جہناں دا خدا اعتراف کردا اے کہ اوہنے کیتے نیں۔
5) اس نے امپروائز کرنا شروع کیتا کیونکہ اس نے پیش گوئی نئیں کیتی سی کہ اوس ویلے بندہ اکلا نئیں ہونا چاہیدا - فیر خُداوند نے اعلان کیتا: "بندے لئی اکلا ہونا چنگا نئیں اے؛ میں اوہنوں کوئی بناواں گا جہڑا اوہدی مدد کرے گا تے اوہدے نال خط و کتابت کرے گا "؛ پر آدم دی نہ تے ماں سی تے نہ ای پیو پر رب نے آکھیا کہ اوہ ایس بارے بھل گیا اے؛ ایس لئی بندہ اپنے پیو تے ماں نوں چھڈ کے اپنی زنانی نال رل جائے گا تے اوہ اک جسم بن جان گے؛
6) فیر رب نوں فیر غلطی ہوئی: سپ نے عورت نوں آکھیا: ’’اوہ ضرور نئیں مرن گے!
5 خُدا جانندا اے کہ جس دن تُسی ایہنوں کھاؤ گے، تہاڈیاں اکھاں کھل جان گیاں، تے تُسی، خُدا دی طرح، چنگا تے بھیڑا جان لو گے۔"؛
فیر رب نے دھرتی تے انسان بنان تے پچھتاوا کیتا، تے ایس گل نے اوہدا دل توڑ دتا۔
7) رب نے آکھیا: "میں بندے نوں جیہنوں میں بنایا اے، زمین دے چہرے توں غائب کراں گا، انساناں تے جانوراں نوں، وڈے تے نکے، تے ہوا دے پنچھیاں نوں۔ مینوں اوہناں نوں بنان تے پچھتاوا اے۔" - اس نے سیلاب بھیجیا... اس نے صرف نوح نوں بچایا تے اوہ کشتی جس وچ جانور سن تے اس دے نال جانوراں دیاں کجھ نسلاں وی سن...
8) سموئیل نے اپنی موت دے دن تک ساؤل نو فیر کدی نئیں ویکھیا، حالانکہ اوہ اس دی وجہ توں دکھی سی کیونکہ رب نے ساؤل نو اسرائیل دا بادشاہ قائم کرن تے پچھتاوا کیتا سی۔
رب نے سموئیل نوں آکھیا تُسی ساؤل دی وجہ توں کدوں تیکر دُکھی رہو گے؟میں اوہنوں اسرائیل دا بادشاہ منن توں رد کر دتا اے۔اک سینگ تیل نال بھر کے بیت لحم چلے جا؛میں ایہنوں یسی نوں گھلاں گا۔میں اوہدے پُتراں وچوں اک نوں چنیا اے اس نوں بادشاہ بناؤ۔"
8) ایتھوں تیکر کہ بری روح وی خُدا کولوں آندی اے! ساڈا حاکم اپنے ایہناں نوکراں نوں اک اجہے بندے نوں لبھن لئی بھیج دیوے جہنوں ہارپ وجانا آندا ہووے۔ جدوں خُدا ولوں آون آلی بری روح تہانوں پھڑ لوے گی، تے اوہ بندہ ہارپ وجائے گا تے تُسی چنگا محسوس کرو گے۔"
9) کی رب نے اپنے سب توں وفادار خادم دے معصوم بچیاں دی حیاتی نال کھیڈیا جیہڑے ایوب دے گناہ توں بغیر رہندے سن؟
عز دی سرزمین وچ ایوب ناں دا اک بندہ رہندا سی اوہ اک سدھا تے نیک بندہ سی۔ اوہ رب توں ڈردا سی تے برائی کرن توں پرہیز کردا سی۔
فیر رب نے شیطان نوں آکھیا، "توں میرے خادم ایوب نوں ویکھیا اے؟ زمین تے اوہدے ورگا کوئی نئیں، بے عیب، سدھا، رب توں ڈردا تے برائی توں پرہیز کردا اے۔"
اوہ حالے بول رہیا سی کہ اک ہور قاصد آیا تے کہیا، ’’تہاڈے پتر تے دھیاں اک ضیافت وچ سن، وڈے بھرا دے گھر شراب کھاندے تے پیندے سن۔
19 جدوں اچانک ریگستان توں اک بڑی تیز ہوا آئی تے گھر دے چارے کونے تے ٹکرا گئی، جہڑی ڈھیہہ گئی۔ اوہ مر گئے، تے تینوں دسن لئی میں اکلا بچیا!”
20۔جدوں ایوب نے ایہہ سُنیا تے اُٹھیا تے اپنا چوغا پاڑ دتا تے اپنا سر منڈوا لیا۔ فیر عبادت وچ منہ زمین تک کر کے سجدہ کیتا،
ایس سب وچ ایوب نے کوئی گناہ نئیں کیتا تے نہ ای کسے گل لئی رب نوں ذمہ دار ٹھہرایا۔
ایہہ سبھ ستم نال ربّ دی شرط دی وجہ توں؟
ایس لئی مینوں کجھ نئیں پتہ؟