sexta-feira, 13 de setembro de 2024

L'evoluzione del concetto di società politica ed economica



Sì, oserò esprimere la mia opinione sull'argomento di studio che ha avuto l'impatto più profondo sull'umanità, poiché il libro Il Principe di Machiavelli, la Torah, la Bibbia ebraico-cristiana preebraica e il libro Il Capitale, sono opere che furono seguiti dai pensatori filosofici: Hobbes, Locke, Montesquieu, Rousseau, Marx, Smith, Say, Ricardo, Menger, e le scuole politiche ed economiche che si studiano separatamente come se fossero su posizioni diverse ed avverse, e dimostrerò che ogni scuola economica e politica rappresenta solo una parte dell'intero processo olistico che possiede unità e unicità.



Non c’è antagonismo politico ed economico perché la realtà non può essere fratturata e divisa in fazioni e preferenze ideologiche; la realtà supera le teorie e le teleologie artificiali, e tutte le teorie politiche ed economiche sono artificialismi per garantire che qualche pensatore brillante sia un unico genio portatore dell'unica verità; Finché comprendiamo questo, ci saranno controversie e ciascuna parte ne uscirà con un pezzo della verità che è nel tutto e appartiene a ciascuna di esse in modo olistico e complementare.


I messianici che vogliono perfezionare l'umanità e i realisti che vogliono comprendere i meccanismi sociali agonistici egoistici; Questi due gruppi in cui è divisa l'umanità, necessari e antagonisti, potrebbero e dovrebbero sopravvivere in armonia complementare se non desiderassero reciprocamente l'estinzione; a volte chiamati: cristiani, a volte musulmani, a volte democratici, a volte liberali, a volte socialisti, a volte capitalisti, a volte sottosviluppati, a volte nazisti, a volte aborigeni, a volte comunisti, a volte fascisti, a volte da nazionalisti, a volte da razzisti, a volte dal primo mondo, a volte da non importa quante categorie analitiche e distinzioni esistano, tutto può essere ridotto a sole due categorie di pensieri e situazioni nella civiltà nella linea temporale e nella posizione geografica umana generale: ci sono solo due possibili comportamenti umani: individualisti egoisti, utilitaristi, E; socievole, altruista, sentimentale, religioso, idealista.

Come Durkheim capì, questi gruppi possono agire da soli, oppure possono cercare di unire le forze in quella che egli definì solidarietà meccanica, o solidarietà organica.

Nella solidarietà meccanica, affinché il sistema funzioni sia per gli utilitaristi egoisti, sia, d’altro canto, per gli altruisti socievoli, è necessario un principio sociale orchestrato di direzione superiore, organizzazione, regole e principi di ordine formale cospicuo e gerarchia.

I lupi solitari sembrano fingere di fare gli eroi da soli, approfittano della solidarietà organica, sembrano fare tutto da soli, ma senza l'aiuto di un lavoro sociale indiretto anonimo, non sempre apparente e percepibile, non avrebbero ottenuto nulla, anche se sembra che il loro sforzo sia stato il risultato esclusivamente delle sue enormi capacità personali, indipendenti da aiuti come Tesla, Edson, Musk, Bill Gates.

Johannes Kepler fu grato di stare sulle spalle di Isaac Newton e Ticho Brahe per essersi dedicati molti anni prima affinché il loro lavoro potesse essere completato con le loro scoperte e progressi nel campo dell'astrofisica; Chi sarebbe Einstein senza il lavoro dei matematici danesi sulla meccanica quantistica, da lui tanto criticato nei suoi screditati esordi?

La scienza politica non è iniziata con i greci, né nelle università americane, tutto segue una linea di rotture e di progressi fin dai tempi precedenti alla letteratura scritta umana, con nuovi paradigmi che superano i precedenti, che servivano come prova della rottura dei limiti che le impedivano . per avanzare al passo successivo, negando il modello esaurito, si è passati al modello successivo, creando una nuova fase in cui sono state sepolte le aspettative e le speranze dei difensori dello status scientifico, distruggendo l'intera precedente cattedrale scientifica, emotiva e intellettuale. perdite e danni.

Si vide così esaurirsi il modello imperiale della schiavitù e dei roventi affluenti dei popoli babilonesi, egiziani ed etruschi, che saccheggiarono fino allo sfinimento i popoli sconfitti e caudati. Sembra che la lezione fosse ancora presa a modello nelle colonie dell'Africa coloniale e l’America, ancora tentata nelle sue angosce poi mascherata da imperialismo tecnologico e imperialismo esplorativo del mercantilismo commerciale ancora latente nelle organizzazioni commerciali multilaterali controllate dalle grandi multinazionali: Repsol, Shell, HSBC, ARANCO, Microsoftware, Google, Amazon, Toyota, Mitsubishi, Hyundai , Phillips, Coca Cola, Carrefour, controllando ancora attraverso monopsonio e oligopsonio, monopolio e oligopolio, divisione di aree internazionali per l'esplorazione di nicchie di business settoriali, tutto può ora essere inteso come un processo integrativo, dove le forze armate, i governi e le politiche si formano un conglomerato legato e chiuso dai discorsi: del progresso umano o, diritti umani, ecologia e sostenibilità, diritti dei popoli primitivi, riscaldamento globale, ricerca della pace, diritti delle donne, diritti dei transessuali, tutti pretesti con lo stesso scopo di tenere distinti nella disputa degli unici due centri di interesse basati sulla comportamento umano, possibile da quando gli psicologi sociali hanno cercato di definire le aspirazioni umane fondamentali suddivise in cinque matrici oggettive: sesso, protezione, potere, estetica e ricchezza.

La storia evolutiva della prima teoria economica si basava sul valore del lavoro, ovvero, sul lavoro incorporato nel prodotto realizzato dalle mani, non esistevano macchine efficienti, se non: carrucole, remi; leva, piano inclinato, ascia, mazza, arco, sega, coltello, spada, lucidatrice, vele navali, era tutto manuale o animale, oppure mosso dai venti e dalla forza delle correnti d'acqua.

È ovvio pensare al lavoro come motore di trasformazione rispetto alle materie prime e alla natura.

L'inclusione delle ricchezze minerali rispetto agli elementi della teoria di Schmith provenienti dai metalli preziosi fu una necessità per includere nella prima teoria economica creata da Adam Schmith il valore intrinseco dei gioielli, che non sono necessariamente direttamente e linearmente correlati al tempo lavorato o impiegato, ma Sembra che leghe e minerali estremi e rari non richiedano superamento di manodopera per aggiungere valore a ciò che già ha valore intrinseco: risolviamo così la teoria del metalismo e del valore d'utilità in un colpo solo.

La teoria keynesiana del movimento dei capitali, fondendosi con la teoria neoclassica del trinomio: occupabilità, moneta e interesse, nasce dopo il fenomeno della moltiplicazione del capitale creato artificialmente dalla casa bancaria attraverso la creazione virtuale di moneta attraverso il modello contabile bancario processi e il processo di registrazione delle operazioni bancarie non simultanee che hanno consentito di verificare attraverso le allocazioni bancarie il fenomeno dell’espansione monetaria autonoma della creazione di monete, il keynesismo si avvale quindi del nuovo ruolo della moneta che ha sostituito la moneta che valeva la sua valore a peso nell'antico baratto, ora scambiato con una ricevuta - carta moneta - stampata che registrava simbolicamente un valore, distaccandosi dal processo di baratto di beni e monete in oro e argento, conquistando autonomia attraverso lo scambio forzato e fiduciario, e la valuta/denaro scritturale potrebbe essa stessa essere venduta e acquistata al prezzo dato dalla necessità e dalla speculazione nel libero mercato dei cambi.

Poi, successivamente, l’economia incorpora nuovi metodi, così come il modo di fare politica, che si adatta ai gruppi dirigenti popolari e risponde alle richieste e incorpora i diritti popolari in modo ritardato e moderato, su richiesta delle masse senza potere politico. , tanto che sembrano partecipare al controllo politico della società in almeno due momenti: nelle elezioni generali; e nella mobilitazione popolare delle folle nelle strade.

È sempre stato necessario istituire un sistema di potere in cui una élite privilegiata potesse governare, arricchirsi senza poter togliere ai sudditi, ai cittadini, agli elettori, ai contribuenti, agli schiavi e agli sfruttati tutte le possibilità di avere un minimo di autonomia e compensazione per la loro sottomissione e inferiorità, sia attraverso discorsi amichevoli e solidali, sia attraverso servizi pubblici gratuiti, come: registrazioni, istruzione di base, garanzie individuali minime sulla proprietà, sulla vita e sulle opzioni, sicurezza contro aggressioni immotivate, sicurezza di accesso ai servizi al tempo libero e al sesso, il diritto al culto religioso, il diritto al cibo e alla sopravvivenza.

A vari livelli, tutto questo è stato concesso, negoziato, limitato, commutato attraverso i regimi di diversi governi, in varie forme di stato e diversi sistemi politici dove alcuni danno valore alla sopravvivenza fisica più che alla libertà, altri danno valore più al patrimonio che alla sopravvivenza, altri valorizzano la struttura e il modello più degli individui che vivono in esso, altri valorizzano la parità di diritti più dell’equanimità e della differenziazione, altri valorizzano la ricchezza più dei valori morali ed etici.

L’ideale sarebbe allora un sistema che sappia riunire le diverse istanze, senza limitare e senza bisogno di abolire le differenze, proteggere la struttura sociale e politica senza idolatrarla, senza idolatrare l’ideologia e la fede in alcun valore a scapito della altri valori ideologici.

Questo pluralismo civile sarebbe quindi il culmine della civiltà e il momento per proclamare che non esiste modello di democrazia, economia, ideologia, religione o moralità che sia omogeneo, unico, più corretto, superiore e obbligatorio.

Il percorso sarebbe allora quello di ritornare al villaggio che abbiamo lasciato e ai nostri gruppi di riferimento locali geograficamente delimitati, l'unico vero riferimento dove l'individuo può connettersi. realizzare, essere riconosciuti e formati per una convivenza sociale armoniosa.

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

L'évolution du concept de société politique et économique

L'évolution du concept de société politique et économique



Oui, j'oserai donner mon avis sur le sujet d'étude qui a eu le plus profond impact sur l'humanité, puisque le livre Le Prince de Machiavel, la Torah, la Bible judéo-chrétienne pré-juive et le livre Le Capital, sont des œuvres qui ont été suivis par les penseurs philosophiques : Hobbes, Locke, Montesquieu, Rousseau, Marx, Smith, Say, Ricardo, Menger, et les écoles politiques et économiques qui sont étudiées séparément comme si elles étaient dans des positions différentes et opposées, et je prouverai que chaque école économique et politique ne représente qu’une partie de l’ensemble du processus holistique qui a une unité et un caractère unique.



Il n’y a pas d’antagonisme politique et économique parce que la réalité ne peut être divisée ni divisée en factions et préférences idéologiques ; la réalité dépasse les théories artificielles et les téléologies, et toutes les théories politiques et économiques sont des artificialismes pour garantir qu'un penseur brillant est un seul génie porteur de l'unique vérité ; Tant que nous comprendrons cela, il y aura des différends et chaque partie repartira avec un morceau de vérité qui est dans le tout et qui appartient à chacun d’eux d’une manière holistique et complémentaire.


Les messianiques qui veulent perfectionner l’humanité et les réalistes qui veulent comprendre les mécanismes sociaux égoïstes et agonistes ; Ces deux groupes, à la fois nécessaires et antagonistes, qui divisent l'humanité, pourraient et devraient survivre dans une harmonie complémentaire s'ils ne désiraient pas mutuellement leur extinction ; tantôt appelés : chrétiens, tantôt musulmans, tantôt démocrates, tantôt libéraux, tantôt socialistes, tantôt capitalistes, tantôt sous-développés, tantôt nazis, tantôt aborigènes, tantôt communistes, tantôt fascistes, tantôt nationalistes, tantôt racistes, tantôt issus du premier monde, peu importe le nombre de catégories analytiques et de distinctions, tout peut se résumer à seulement deux catégories de pensées et de situations dans la civilisation dans la chronologie et dans la position géographique générale de l'humanité : il n'y a que deux comportements humains possibles : les individualistes égoïstes, les utilitaristes, et; grégaire, altruiste, sentimental, religieux, idéaliste.

Comme Durkheim l’a réalisé, ces groupes peuvent agir seuls, ou bien chercher à unir leurs forces dans ce qu’il a qualifié de solidarité mécanique, ou de solidarité organique.

Dans la solidarité mécanique, un principe social orchestré de direction supérieure, d’organisation, de règles et de principes d’ordre et de hiérarchie formels et visibles est nécessaire pour que le système fonctionne à la fois pour les utilitaristes égoïstes et, d’autre part, pour les altruistes grégaires.

Les loups solitaires semblent prétendre agir seuls en héros, ils profitent de la solidarité organique, ils semblent tout faire seuls, mais sans l'aide d'un travail social indirect anonyme, pas toujours ostensible et perceptible, ils n'auraient rien accompli, même s’il semble que leur effort soit le résultat uniquement de son énorme capacité personnelle, indépendante de l’aide de Tesla, Edson, Musk, Bill Gates.

Johannes Kepler était reconnaissant de pouvoir s'appuyer sur les épaules d'Isaac Newton et de Ticho Brahe pour s'être consacrés de nombreuses années plus tôt afin que leurs travaux puissent être complétés par leurs découvertes et leurs progrès en astrophysique ; Que serait Einstein sans les travaux des mathématiciens danois sur la mécanique quantique, tant critiqués par lui à ses débuts discrédités ?

La science politique n'a pas commencé avec les Grecs, ni dans les universités américaines, tout suit une ligne de ruptures et d'avancées depuis les temps antérieurs à la littérature écrite humaine, avec de nouveaux paradigmes qui dépassent le précédent, qui ont servi de preuve du dépassement des limites qui les empêchaient Pour passer à l'étape suivante, en niant le modèle épuisé, on a sauté au modèle suivant, créant une nouvelle étape où les attentes et les espoirs des défenseurs du statut scientifique ont été enterrés, détruisant toute la cathédrale scientifique précédente, avec une dimension émotionnelle et intellectuelle. pertes et dommages.

On a ainsi vu l'épuisement du modèle impérial de l'esclavage et des affluents brûlants des peuples babyloniens, égyptiens et étrusques, qui pillaient jusqu'à épuisement les peuples vaincus et caudés. Il semble que la leçon ait encore servi de modèle dans les colonies de l'Afrique coloniale. et l'Amérique, toujours en proie à ses affres, déguisée plus tard en impérialisme technologique et en impérialisme exploratoire de mercantilisme commercial encore latent dans les organisations commerciales multilatérales contrôlées par de grandes sociétés transnationales : Repsol, Shell, HSBC, ARANCO, Microsoftware, Google, Amazon, Toyota, Mitsubishi, Hyundai. , Phillips, Coca Cola, Carrefour, contrôlant toujours par monopsone et oligopsone, monopole et oligopole, division des zones internationales pour l'exploration de niches commerciales sectorielles, tout peut désormais être compris comme un processus d'intégration, où se forment les forces armées, les gouvernements et les politiques. un conglomérat lié enfermé par les discours : du progrès humain o, les droits de l'homme, l'écologie et la durabilité, les droits des peuples primitifs, le réchauffement climatique, la recherche de la paix, les droits des femmes, les droits des transsexuels, autant de prétextes dans le même but de maintenir séparés dans la dispute les deux seuls centres d'intérêt fondés sur comportement humain, possible depuis que les psychologues sociaux ont tenté de définir les aspirations humaines fondamentales divisées en cinq matrices objectives : sexe, protection, pouvoir, esthétique et richesse.

L'histoire évolutive de la première théorie économique était basée sur la valeur du travail, ou, sur le travail incorporé au produit fabriqué par les mains, il n'existait pas de machines efficaces, autres que : les poulies, les rames ; levier, plan incliné, hache, masse, arc, scie, couteau, épée, polissoir, voiles navales, tout était manuel ou animal, ou mû par les vents et les forces des courants d'eau.

Il est évident de penser le travail comme un moteur de transformation des matières premières et de la nature.

L'inclusion de la richesse minérale parmi les éléments de la théorie de Schmith à partir des métaux précieux était une nécessité d'inclure dans la première théorie économique créée par Adam Schmith la valeur intrinsèque des bijoux, qui ne sont pas nécessairement directement et linéairement liées au temps travaillé ou passé. Il semble que les alliages et les minéraux extrêmes et rares ne nécessitent pas de surmonter le travail pour ajouter de la valeur à ce qui a déjà une valeur intrinsèque : nous résolvons donc la théorie du métalisme et de la valeur d'utilité d'un seul coup.

La théorie keynésienne du mouvement des capitaux, fusionnant avec la théorie néoclassique du trinôme : employabilité, argent et intérêts, surgit après le phénomène de multiplication du capital artificiellement créé par la banque à travers la création virtuelle de monnaie à travers le modèle comptable bancaire. processus et le processus d'enregistrement des transactions bancaires non simultanées qui ont permis de vérifier le phénomène d'expansion monétaire autonome de la création de monnaies à travers les allocations bancaires, alors le keynésianisme utilise le nouveau rôle de la monnaie qui a remplacé la monnaie qui valait son valeur en poids dans l'ancien troc, maintenant échangé contre un reçu - du papier-monnaie - imprimé qui enregistrait symboliquement une valeur, se détachant du processus de troc de biens et de pièces en or et en argent, gagnant en autonomie grâce à l'échange forcé et fiduciaire, et le la monnaie/argent scripturaire pourrait elle-même être vendue et achetée au prix donné par la nécessité et la spéculation sur le marché des changes libre.

Puis, successivement, l'économie intègre de nouvelles méthodes, ainsi qu'une manière de faire de la politique, qui s'adapte aux groupes populaires dirigeants et répond aux demandes et intègre les droits populaires de manière retardée et modérée, à la demande des masses sans pouvoir politique. , de sorte qu'ils semblent participer au contrôle politique de la société à au moins deux moments : aux élections générales ; et dans la mobilisation populaire des foules dans les rues.

Il a toujours été nécessaire d'instaurer un système de pouvoir où une élite privilégiée pouvait gouverner, s'enrichir sans pouvoir enlever à ses sujets, citoyens, électeurs, contribuables, esclaves et exploités, toutes les possibilités d'avoir un minimum de pouvoir. l'autonomie et la compensation de leur asservissement et de leur infériorité, que ce soit par un discours amical et solidaire, ou par des services publics gratuits, tels que : les inscriptions, l'éducation de base, les garanties individuelles minimales de propriété, de vie et d'options, la sécurité contre les agressions non motivées, la sécurité d'accès à les loisirs et au sexe, le droit au culte religieux, le droit à l'alimentation et à la survie.

À des degrés divers, tout cela a été accordé, négocié, restreint, commuté à travers les régimes de différents gouvernements, dans diverses formes d'État et dans divers systèmes politiques où certains valorisent plus la survie physique que la liberté, d'autres valorisent plus le patrimoine que la survie, d'autres encore. d’autres valorisent davantage l’égalité des droits que l’équanimité et la différenciation, d’autres valorisent davantage la richesse que les valeurs morales et éthiques.

L'idéal serait alors un système capable de rassembler toutes les revendications diverses, sans limitation et sans nécessité d'abolir les différences, de protéger la structure sociale et politique sans l'idolâtrer, sans idolâtrer l'idéologie et la croyance en une quelconque valeur au détriment de d'autres valeurs idéologiques.

Ce pluralisme civil serait donc le point culminant de la civilisation et le moment de proclamer qu’il n’existe aucun modèle de démocratie, d’économie, d’idéologie, de religion ou de morale qui soit homogène, unique, plus correct, supérieur et obligatoire.

Le chemin serait alors de retourner au village que nous avons quitté et à nos groupes de référence locaux géographiquement marqués, seule véritable référence où l'individu peut se connecter.
lograr y ser reconocidos y estructurados para una convivencia social armoniosa.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

Die Entwicklung des Konzepts der politischen und wirtschaftlichen Gesellschaft

Die Entwicklung des Konzepts der politischen und wirtschaftlichen Gesellschaft



Ja, ich werde es wagen, meine Meinung zu dem Studienthema zu äußern, das den größten Einfluss auf die Menschheit hatte, da das Buch „Der Prinz“ von Machiavelli, die Thora, die vorjüdische christlich-jüdische Bibel und das Buch „Das Kapital“ Werke sind denen philosophische Denker folgten: Hobbes, Locke, Montesquieu, Rousseau, Marx, Smith, Say, Ricardo, Menger und die politischen und wirtschaftlichen Schulen, die getrennt untersucht werden, als ob sie sich in unterschiedlichen und gegensätzlichen Positionen befänden, und das werde ich beweisen Jede Wirtschaftsschule und Politik stellt nur einen Teil des gesamten ganzheitlichen Prozesses dar, der eine Einheit und Einzigartigkeit aufweist.



Es gibt keinen politischen und wirtschaftlichen Antagonismus, weil die Realität nicht gebrochen und in Fraktionen und ideologische Präferenzen aufgeteilt werden kann; Die Realität übertrifft künstliche Theorien und Teleologien, und alle politischen und wirtschaftlichen Theorien sind Künstlichkeiten, um zu garantieren, dass ein brillanter Denker ein einziger genialer Träger der einzigen Wahrheit ist; Solange wir dies verstehen, wird es Streit geben und jede Seite wird ein Stück Wahrheit herausholen, das im Ganzen steckt und ganzheitlich und komplementär zu jeder Seite gehört.


Die Messianiker, die die Menschheit vervollkommnen wollen, und die Realisten, die selbstsüchtige, agonistische soziale Mechanismen verstehen wollen; Diese beiden Gruppen, in die die Menschheit gespalten ist, sowohl notwendige als auch antagonistische, könnten und sollten in komplementärer Harmonie überleben, wenn sie nicht gegenseitig die Auslöschung wünschten; manchmal genannt: Christen, manchmal Muslime, manchmal Demokraten, manchmal Liberale, manchmal Sozialisten, manchmal Kapitalisten, manchmal unterentwickelt, manchmal Nazis, ein anderes Mal Ureinwohner, manchmal Kommunisten, manchmal Faschisten, manchmal von Nationalisten, manchmal von Rassisten, manchmal aus der Ersten Welt, Egal wie viele analytische Kategorien und Unterscheidungen es gibt, alles lässt sich auf nur zwei Kategorien von Gedanken und Situationen in der Zivilisation in der Zeitachse und in der allgemeinen geografischen Position der Menschheit reduzieren: Es gibt nur zwei mögliche menschliche Verhaltensweisen: egoistische Individualisten, Utilitaristen, Und; gesellig, altruistisch, sentimental, religiös, idealistisch.

Wie Durkheim erkannte, können diese Gruppen einzeln agieren oder versuchen, ihre Kräfte in dem zu bündeln, was er als mechanische oder organische Solidarität bezeichnete.

Bei der mechanischen Solidarität ist ein orchestriertes soziales Prinzip überlegener Führung, Organisation, Regeln und Prinzipien formaler, auffälliger Ordnung und Hierarchie notwendig, damit das System sowohl für die egoistischen Utilitaristen als auch für die geselligen Altruisten funktioniert.

Einsame Wölfe scheinen vorzutäuschen, aus eigener Kraft als Helden zu agieren, sie nutzen die organische Solidarität aus, sie scheinen alles alleine zu machen, aber ohne die Hilfe anonymer indirekter Sozialarbeit, die nicht immer vordergründig und spürbar ist, hätten sie nichts erreicht, obwohl es den Anschein hat, dass ihre Bemühungen ausschließlich das Ergebnis seiner enormen persönlichen Fähigkeiten waren, unabhängig von Hilfe wie Tesla, Edson, Musk, Bill Gates.

Johannes Kepler war dankbar, auf den Schultern von Isaac Newton und Ticho Brahe zu stehen, die sich viele Jahre zuvor dafür eingesetzt hatten, dass ihr Werk mit ihren Entdeckungen und Fortschritten in der Astrophysik abgeschlossen werden konnte; Wer wäre Einstein ohne die Arbeit der dänischen Mathematiker zur Quantenmechanik, die er in seinen diskreditierten Anfängen so kritisiert hat?

Die Politikwissenschaft begann weder bei den Griechen noch an den US-amerikanischen Universitäten. Alles folgt einer Reihe von Brüchen und Fortschritten seit der Zeit vor der menschlichen Schriftliteratur, mit neuen Paradigmen, die das vorherige übertreffen und als Beweis dafür dienten, die Grenzen zu überschreiten, die sie daran hinderten Um zum nächsten Schritt zu gelangen, sprang man durch die Ablehnung des erschöpften Modells zum nächsten Modell und schuf eine neue Stufe, in der die Erwartungen und Hoffnungen der Verteidiger des wissenschaftlichen Status begraben wurden und die gesamte bisherige wissenschaftliche Kathedrale zerstört wurde, sowohl emotional als auch intellektuell Verluste und Schäden.

So sahen wir die Erschöpfung des imperialen Modells der Sklaverei und der versengenden Nebenflüsse der babylonischen, ägyptischen und etruskischen Völker, die die besiegten und kaudatischen Völker bis zur Erschöpfung ausplünderten. Es scheint, dass die Lektion immer noch als Vorbild in den Kolonien des kolonialen Afrikas diente und Amerika, das immer noch versucht wird und später als technologischer Imperialismus und explorativer Imperialismus des kommerziellen Merkantilismus getarnt wird, der immer noch in multilateralen Handelsorganisationen schlummert, die von großen transnationalen Konzernen kontrolliert werden: Repsol, Shell, HSBC, ARANCO, Microsoftware, Google, Amazon, Toyota, Mitsubishi, Hyundai , Phillips, Coca Cola, Carrefour, immer noch kontrollierend durch Monopson und Oligopson, Monopol und Oligopol, Aufteilung internationaler Gebiete zur Erschließung sektoraler Geschäftsnischen, alles kann nun als integrativer Prozess verstanden werden, in dem sich Streitkräfte, Regierungen und Politiken bilden ein gebundenes Konglomerat, verschlossen durch die Reden: des menschlichen Fortschritts o, Menschenrechte, Ökologie und Nachhaltigkeit, die Rechte der Naturvölker, die globale Erwärmung, die Suche nach Frieden, die Rechte der Frauen, die Rechte der Transsexuellen, alles Vorwände für den gleichen Zweck, sich im Streit um die einzigen beiden Interessenschwerpunkte auseinanderzuhalten menschliches Verhalten, möglich, seit Sozialpsychologen versucht haben, grundlegende menschliche Bestrebungen zu definieren, die in fünf objektive Matrizen unterteilt sind: Geschlecht, Schutz, Macht, Ästhetik und Reichtum.

Die Evolutionsgeschichte der ersten Wirtschaftstheorie basierte auf dem Wert der Arbeit bzw. auf der Arbeit, die in das von Hand gefertigte Produkt eingearbeitet wurde. Es gab keine effizienten Maschinen außer: Flaschenzügen, Rudern; Hebel, schiefe Ebene, Axt, Vorschlaghammer, Bogen, Säge, Messer, Schwert, Polierer, Marinesegel, alles wurde manuell oder tierisch durchgeführt oder durch den Wind und die Kräfte der Wasserströmungen bewegt.

Es liegt auf der Hand, Arbeit als Treiber der Transformation gegenüber Rohstoffen und Natur zu betrachten.

Die Einbeziehung des Mineralreichtums gegenüber den Elementen von Schmiths Theorie aus Edelmetallen war eine Notwendigkeit, in die erste von Adam Schmith geschaffene Wirtschaftstheorie den inneren Wert von Schmuck einzubeziehen, der nicht unbedingt direkt und linear mit der geleisteten oder aufgewendeten Zeit zusammenhängt Es scheint, dass extreme und seltene Legierungen und Mineralien keinen überwältigenden Arbeitsaufwand erfordern, um dem, was bereits einen inneren Wert hat, einen Mehrwert zu verleihen: So lösen wir die Theorie des Metallismus und des Gebrauchswerts auf einen Schlag.

Keynes' Theorie der Kapitalbewegung, die mit der neoklassischen Theorie des Trinoms verschmilzt: Beschäftigungsfähigkeit, Geld und Zinsen, entsteht nach dem Phänomen der vom Bankhaus künstlich geschaffenen Kapitalvervielfachung durch die virtuelle Währungsschaffung durch das Rechnungslegungsmodell des Bankwesens Prozesse und der Prozess der Erfassung nicht gleichzeitiger Banktransaktionen, der es ermöglichte, das Phänomen der autonomen monetären Expansion der Währungsschöpfung durch Bankzuweisungen zu überprüfen, macht sich der Keynesianismus die neue Rolle des Geldes zunutze, das die Währung ersetzt, die ihren Wert hatte Wert in Gewicht im alten Tauschhandel, der nun gegen eine Quittung – Papiergeld – eingetauscht wird, die symbolisch einen Wert aufzeichnete, sich vom Prozess des Tauschens von Waren und Münzen in Gold und Silber löste und durch erzwungenen und treuhänderischen Tausch Autonomie erlangte, und The Die biblische Währung/Geld selbst könnte zu dem Preis verkauft und gekauft werden, der durch Notwendigkeit und Spekulation auf dem freien Devisenmarkt gegeben ist.

Dann integriert die Wirtschaft sukzessive neue Methoden sowie die Art und Weise, Politik zu machen, die den herrschenden Gruppen des Volkes entgegenkommt, auf Forderungen reagiert und auf Wunsch der Massen ohne politische Macht die Rechte des Volkes verzögert und gemäßigt einbezieht. , so dass sie zumindest in zwei Momenten an der politischen Kontrolle der Gesellschaft beteiligt zu sein scheinen: bei allgemeinen Wahlen; und in der Volksmobilisierung der Menschenmengen auf den Straßen.

Es war immer notwendig, ein Machtsystem zu schaffen, in dem eine privilegierte Elite regieren und sich bereichern konnte, ohne ihren Untertanen, Bürgern, Wählern, Steuerzahlern, Sklaven und Ausgebeuteten alle Möglichkeiten eines Minimums an Macht nehmen zu können Autonomie und Entschädigung für ihre Unterwürfigkeit und Unterlegenheit, sei es durch freundschaftliche und unterstützende Gespräche oder durch kostenlose öffentliche Dienstleistungen, wie zum Beispiel: Registrierung, Grundbildung, minimale individuelle Garantien für Eigentum, Leben und Optionen, Sicherheit vor unmotivierter Aggression, Sicherheit des Zugangs zu Freizeit und Sex, das Recht auf Religionsausübung, das Recht auf Nahrung und Überleben.

All dies wurde in unterschiedlichem Maße gewährt, ausgehandelt, eingeschränkt und in den Regimes verschiedener Regierungen, in verschiedenen Staatsformen und in verschiedenen politischen Systemen umgewandelt, in denen einige das physische Überleben höher schätzen als Freiheit, andere mehr Wert auf das Erbe legen als auf das Überleben, wieder andere schätzen die Struktur und das Modell mehr als die Individuen, die darin leben, andere schätzen Gleichberechtigung mehr als Gleichmut und Differenzierung, andere schätzen Reichtum mehr als moralische und ethische Werte.

Das Ideal wäre dann ein System, das alle unterschiedlichen Forderungen zusammenführen könnte, ohne die Unterschiede einzuschränken und ohne die Notwendigkeit, sie abzuschaffen, um die soziale und politische Struktur zu schützen, ohne sie zu vergöttern, ohne die Ideologie und den Glauben an irgendeinen Wert zulasten zu vergöttern andere ideologische Werte.

Daher wäre dieser bürgerliche Pluralismus der Höhepunkt der Zivilisation und der Zeitpunkt, zu verkünden, dass es kein Modell der Demokratie, Wirtschaft, Ideologie, Religion oder Moral gibt, das homogen, einzigartig, korrekter, überlegener und verbindlicher ist.

Der Weg wäre dann die Rückkehr in das Dorf, das wir verlassen haben, und zu unseren geografisch markierten lokalen Bezugsgruppen, dem einzigen wirklichen Bezug, zu dem sich der Einzelne verbinden kann. erreichen, anerkannt und für ein harmonisches gesellschaftliches Zusammenleben vorbereitet werden.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

ምዕባለ ኣምር ፖለቲካውን ቁጠባውን ሕብረተሰብ

ምዕባለ ኣምር ፖለቲካውን ቁጠባውን ሕብረተሰብ



እወ፡ መጽሓፍ ልኡል ብማክያቨሊ፡ ኦሪት፡ ቅድሚ ኣይሁድ ዝነበረ ክርስትያናዊ-ኣይሁዳዊ መጽሓፍ ቅዱስ፡ ከምኡ’ውን ርእሰ-ማል እትብል መጽሓፍ፡ ስራሓት ስለ ዝኾኑ፡ ኣብቲ ኣብ ሰብኣውነት ዝዓሞቐ ጽልዋ ዝገበረ ኣርእስቲ መጽናዕቲ ርእይቶይ ክህብ ክደፍር እየ ፍልስፍናውያን ሓሰብቲ ዝስዕብዎ ዝነበሩ፡ ሆብስ፡ ሎክ፡ ሞንተስኪዮ፡ ሩሶ፡ ማርክስ፡ ስሚዝ፡ ሳይ፡ ሪካርዶ፡ መንገር፡ ከምኡ’ውን እተን ኣብ ዝተፈላለየን ኣሉታዊን መርገጺ ከም ዘለወን ጌረን በበይነን ዝጽናዓ ፖለቲካውን ቁጠባውን ኣብያተ ትምህርቲ፡ ነዚ ድማ ከረጋግጽ እየ ነፍሲ ወከፍ ቁጠባዊ ቤት ትምህርትን ፖለቲካን ንሓድነትን ፍሉይነትን ዘለዎ ቁንጣሮ ናይቲ ምሉእ ኩለንተናዊ መስርሕ ጥራይ እዩ ዝውክል።



ክውንነት ተበታቲኑ ኣብ ውድባትን ስነ-ሓሳባዊ ምርጫታትን ክፈላለ ስለዘይክእል ፖለቲካውን ቁጠባውን ተጻብኦ የለን፤ ክውንነት ንኣርቲፊሻል ክልሰ-ሓሳባትን ቴሎሎጂን ይበልጽ፣ ኩሎም ፖለቲካውን ቁጠባውን ክልሰ-ሓሳባት ድማ ገለ ንፉዕ ሓሳቢ ሓደ ንጽል ጅንያ ተሰካሚ ናይቲ እንኮ ሓቂ ምዃኑ ንምርግጋጽ ኣርቲፊሻሊዝም እዮም፤ እዚ ክሳብ ዝተረዳእናዮ ክርክር ክህሉ እዩ ነፍሲ ወከፍ ወገን ድማ ብኹለንተናዊን ተመላላእን መንገዲ ብኹለንተናኡን ናይ ነፍሲ ወከፎም ዝኾነን ቁንጣሮ ሓቂ ሒዙ ክወጽእ እዩ።


እቶም ንሰብኣውነት ፍጹም ክገብሩ ዝደልዩ መሲካውያን፡ ከምኡ’ውን እቶም ንነብሶም ጥራይ ዝደልዩ ኣጎኒስቲክ ማሕበራዊ ኣገባባት ክርድኡ ዝደልዩ ክውንነታውያን፤ እዞም ክልተ ወዲ ሰብ ዝተመቓቐለሎም ኣድለይትን ተጻባእትን ጉጅለታት፡ ንሓድሕዶም ምጥፋእ ሓድሕዶም እንተዘይተመኒዮም፡ ብመመላእታ ስኒት ክነብሩ ይኽእሉን ይግባእን፤ ሓደ ሓደ ግዜ ዝጽውዑ: ክርስትያን: ሓንሳብ ኣስላም: ሓንሳብ ዲሞክራስያውያን: ሓንሳብ ሊበራላውያን: ሓንሳብ ሶሻሊስት: ሓንሳብ ርእሰማላውያን: ሓንሳብ ዘይማዕበሉ: ሓንሳብ ናዚ: ካልእ ግዜ ኣቦርጅናል: ሓንሳብ ኮሚኒስት: ሓንሳብ ፋሽሽታዊ : ሓንሳብ ካብ ሃገራውያን: ሓንሳብ ካብ ዓሌታውያን: ሓንሳብ ካብ ቀዳመይቲ ዓለም: ክንደይ ትንተናዊ ምድባትን ፍልልያትን ብዘየገድስ፡ ኩሉ ነገር ኣብ መስመር ግዜን ኣብ ሓፈሻዊ ጂኦግራፍያዊ ኣቀማምጣን ኣብ ስልጣነ ኣብ ክልተ ምድባት ሓሳባትን ኩነታትን ጥራይ ክፍልሕ ይኽእል እዩ፡ ክልተ ጥራይ ክኾኑ ዝኽእሉ ባህርያት ደቂ ሰባት፡ ንነብሶም ጥራይ ዝሓስቡ ውልቃውያን፡ ንጥቕሚ ዝደልዩ፡ እና፤ ናይ ሓባር፣ ንኻልኦት ዝጠቅም፣ ስምዒታዊ፣ ሃይማኖታዊ፣ ርእዮተ ዓለም ዝደሊ።

ከምቲ ዱርክሃይም ዝተገንዘቦ፡ እዞም ጉጅለታት እዚኣቶም በይኖም ክሰርሑ ይኽእሉ፡ ወይ ድማ ኣብቲ ንሱ መካኒካዊ ምትሕግጋዝ ወይ ኦርጋኒክ ምትሕግጋዝ ኢሉ ዝኣወጀ ሓይሎም ክጥርንፉ ክጽዕሩ ይኽእሉ።

ኣብ መካኒካዊ ምትሕግጋዝ፡ እቲ ስርዓት ንርእሶም ጥራይ ዝሓስቡ-ጥቕሚ ዝደልዩ፡ ብኻልእ ወገን ድማ ነቶም ንሓባራዊ ረብሓ ዝደልዩ ሰባት ክሰርሕ፡ ሓደ ዝተወደበ ማሕበራዊ መትከል ላዕለዋይ ኣንፈት፡ ውዳበ፡ ሕግታትን መትከላትን ወግዓዊ ርኡይ ስርዓትን ስርዓተ-መሰረትን ኣድላዪ እዩ።

በይኖም ዝኾኑ ኣዛብእ ባዕሎም ከም ጀጋኑ ዝዋስኡ ይመስሉ፣ ንኦርጋኒክ ምትሕግጋዝ ይጥቀሙ፣ ኩሉ ነገር በይኖም ዝገብርዎ ይመስሉ፣ ብዘይ ሓገዝ ስሞም ዘይተገልጸ ዘይቀጥታዊ ማሕበራዊ ስራሕ ግን፣ ኩሉ ግዜ ዝመስልን ርኡይን ዘይኮነ፣ ዋላ ሓንቲ ኣይምበጽሑን፣ ዋላ እኳ ጻዕሮም ውጽኢት ናይቲ ካብ ከም በዓል ተስላ፡ ኤድሰን፡ ማስክ፡ ቢል ጌትስ ዝኣመሰሉ ሓገዝ ነጻ ዝኾነ ገዚፍ ውልቃዊ ዓቕሙ ጥራይ ዝነበረ ይመስል።

ዮሃንስ ኬፕለር ኣብ መንኵብ ኣይዛክ ኒውተንን ቲቾ ብራሄን ደው ብምባል፡ ስርሖም ምስቲ ኣብ ኣስትሮፊዚክስ ዝረኸብዎ ርኽበታትን ምዕባለታትን ምእንቲ ክዛዘም፡ ቅድሚ ብዙሕ ዓመታት ንነብሶም ወፈያ ስለ ዝነበሩ ኣመስጊኑ፤ ኣንስታይን ብዘይ ስራሕ ናይቶም ኣብ ኳንተም መካኒክስ ዝነበሩ ናይ ዴንማርካውያን ናይ ስነ-ሕሳብ ክኢላታት መን ምኾነ፣ ኣብቲ ጸለመ ዝመልኦ ጅማሮኡ ብእኡ ክሳብ ክንድዚ ዝተነቕፈ?

ፖለቲካዊ ስነ-ፍልጠት ብግሪኻውያን ኣይጀመረን፣ ኣብ ዩኒቨርሲቲታት ኣመሪካ’ውን፣ ኩሉ ነገር ካብቲ ቅድሚ ሰብኣዊ ጽሑፋዊ ስነ-ጽሑፍ ዝነበረ ግዜ ጀሚሩ ናይ ምብትታንን ምዕባለን መስመር ይኽተል፣ ካብቲ ቅድሚኡ ዝነበረ ዝበልጽ ሓድሽ ፓራዳይም ሒዙ፣ እዚ ድማ ነቲ ዝዓገቶም ደረት ንምስባር ከም መርትዖ ኮይኑ ኣገልጊሉ። ናብ ዝቕጽል ስጉምቲ ንምስግጋር፡ ነቲ ዝደኸመ ሞዴል ብምኽልካል፡ ሓደ ናብቲ ዝቕጽል ሞዴል ዘሊሉ፡ ትጽቢታትን ተስፋታትን ተኸላኸልቲ ሳይንሳዊ ደረጃ ተቐቢሩ፡ ንመላእ ሳይንሳዊ ካቴድራል ዘዕነወ፡ ስምዒታዊን ምሁራዊን ክሳራን ዕንወትን .

በዚ ኸኣ ድኻም ናይቲ ሃጸያዊ ሞዴል ባርነትን ዝሓርር ጨናፍር ህዝብታት ባቢሎን፣ ግብጽን ኤትሩስካንን፣ ነቶም ዝተሳዕሩን ጭሕሚ ዝበዝሖምን ህዝብታት ክሳብ ድኻም ዝዘመቱ ርኢና እቲ ትምህርቲ ገና ኣብ መግዛእቲ ኣፍሪቃ ከም ሞዴል ዝጥቀሙሉ ዝነበሩ ይመስል ከምኡ’ውን ኣመሪካ፡ ሕጂ’ውን ኣብ ጭንቀቱ ድሒሩ ከም ቴክኖሎጂካዊ ሃጸይነትን ዳህሳሳዊ ሃጸይነትን ተመሲሉ ዝፈተነ፡ ገና ኣብተን ብዓበይቲ ስግረ-ሃገራዊ ኮርፖሬሽናት ዝቆጻጸራ ብዙሕነታዊ ንግዳዊ ትካላት፡ ማለት ረፕሶል፡ ሸል፡ ኤችኤስቢሲ፡ ኣራንኮ፡ ማይክሮሶፍትዌር፡ ጉግል፡ ኣማዞን፡ ቶዮታ፡ ምትሱቢሺ፡ ሁንዳይ፡ ተሓቢኡ ፣ ፊሊፕስ፣ ኮካ ኮላ፣ ካረፎር፣ ሕጂ’ውን ብሞኖፕሶኒን ኦሊጎፕሶኒን፣ ሞኖፖሊን ኦሊጎፖሊን፣ ምምቕቓል ኣህጉራዊ ከባቢታት ንዳህሳስ ጽላታዊ ንግዳዊ ኒች ዝቆጻጸር፣ ኩሉ ሕጂ ከም ሓደ ውህደታዊ መስርሕ ክርዳእ ይከኣል፣ ኣብኡ ዕጡቓት ሓይልታት፣ መንግስታትን ፖሊሲታትን ይፍጠሩ ብመደረታት ዝተዓጽወ ዝተኣስረ ኮንግሎሜሬት: ናይ ሰብኣዊ ምዕባለ o፡ ሰብኣዊ መሰላት፡ ስነ-ህይወትን ዘላቕነትን፡ መሰል ቀዳሞት ህዝብታት፡ ምውሳኽ ሙቐት ዓለም፡ ምድላይ ሰላም፡ መሰል ደቂ ኣንስትዮ፡ መሰላት ትራንስሴክሹዋል፡ ኩሎም ምስምስታት ንሓደ ዕላማ ኣብ ክርክር ናይተን እንኮ ክልተ ናይ ረብሓ ማእከላት መሰረት ዝገበረ ባህርያት ደቂ ሰባት፡ ማሕበራዊ ስነ-ልቦናውያን ኣብ ሓሙሽተ ዕላማዊ ማትሪክስ ማለት ጾታ፡ ምክልኻል፡ ስልጣን፡ ስነ-ጽባቐን ሃብትን ተኸፋፊሎም መሰረታዊ ባህግታት ደቂ ሰባት ክገልጹ ስለ ዝፈተኑ ክኸውን ይኽእል።

ፍልቀት ታሪኽ ናይቲ ቀዳማይ ቁጠባዊ ክልሰ-ሓሳብ ኣብ ዋጋ ስራሕ ዝተመርኮሰ እዩ ነይሩ፣ ወይ ድማ፣ ኣብቲ ብኢድ ዝተሰርሐ ፍርያት ዝተሓወሶ ስራሕ፣ ብዘይካ: ፑልዮ፣ መቐዝ፤ ሌቨር፡ ዝዘንበለ ነፋሪት፡ ሓርማዝ፡ ስልዝሃመር፡ ቀስቲ፡ ስሕለት፡ ካራ፡ ሰይፊ፡ ፖሊሸር፡ ሸራፋት ሓይሊ ባሕሪ፡ ኩሉ ብኢድ ወይ እንስሳ፡ ወይ ብንፋሳትን ሓይልታት ዋሕዚ ማይን ዝንቀሳቐስ እዩ ነይሩ።

ስራሕ ኣብ ልዕሊ ጥረ ነገራትን ተፈጥሮን ለውጢ ከም ዝድርኽ ጌርካ ምሕሳብ ርዱእ እዩ።

ምሕዋስ ማዕድናዊ ሃብቲ ኣብ ልዕሊ ባእታታት ክልሰ-ሓሳብ ሽሚት ካብ ክቡራት ሓጺናት ኣብቲ ብኣዳም ሽሚት ዝተፈጥረ ቀዳማይ ቁጠባዊ ክልሰ-ሓሳብ ውሽጣዊ ዋጋ ጌጣጌጥ ምሕዋስ ኣድላይነት እዩ ነይሩ፣ እዚኦም ድማ ናይ ግድን ብቐጥታን መስመራዊን ምስቲ ዝሰርሕዎ ወይ ዘሕለፍዎ ግዜ ዝተኣሳሰሩ ኣይኮኑን , it ጽንፈኛታትን ብርቂ ዝኾኑን ቅይሕታትን ማዕድናትን ነቲ ድሮ ውሽጣዊ ዋጋ ዘለዎ ዋጋ ንምውሳኽ ጉልበት ምብዳህ ዘየድልዮም ይመስል: ስለዚ ንክልሰ-ሓሳብ ሜታሊዝምን ዋጋ ረብሓን ብሓደ ግዜ ንፈትሖ።

ክልሰ-ሓሳብ ምንቅስቓስ ርእሰ-ማል ኬይንስ፡ ምስቲ ኒዮክላሲካዊ ክልሰ-ሓሳብ ስሉሳዊ ስራሕ፡ ገንዘብን ወለድን ብምውህሃድ፡ ድሕሪ እቲ ብኣርቲፊሻል መንገዲ ብባንክ ቤት ዝፍጠር ርእሰ-ማል ብቨርቹዋል ምፍጣር ባጤራ ብሞዴል ሒሳብ ባንክታት ዝፍጠር ተርእዮ ምብዛሕ ዝፍጠር እዩ። መስርሓትን መስርሕ ምምዝጋብ ዘይሓንሳብ ባንክ ትራንዛክሽንን ተርእዮ ርእሰ-ምምሕዳር ገንዘባዊ ምስፍሕፋሕ ምፍጣር ባጤራታት ብባንክ ምምዳብ ክረጋገጽ ዘኽኣለ፣ ሽዑ፣ ኬይንሳውነት ነቲ ዋጋኡ ዝነበረ ባጤራ ዝተክአ ሓድሽ ተራ ገንዘብ ይጥቀም ዋጋ ብክብደት ኣብቲ ናይ ቀደም ምልውዋጥ፡ ሕጂ ብተምሳል ዋጋ ዝምዝግብ ቅብሊት - ናይ ወረቐት ገንዘብ - ዝተሓትመ ይቕየር ኣሎ፡ ካብ መስርሕ ምልውዋጥ ኣቑሑትን ሳንቲምን ብወርቅን ብሩርን ንነብሱ ተፈልዩ፡ ብግዴታውን ፊዱሽያሪን ምልውዋጥ ርእሰ-ምሕደራ ረኺቡ፡ ከምኡ’ውን The ቅዱሳት መጻሕፍቲ ባጤራ/ገንዘብ ንባዕሉ ኣብ ዕዳጋ ናጻ ሸርፊ ብኣድላይነትን ብግምትን ብዝተዋህበ ዋጋ ክሽየጥን ክዕደግን ይኽእል ነይሩ።

ብድሕሪኡ ብተኸታታሊ ቁጠባ ሓደሽቲ ኣገባባት፡ ከምኡ’ውን ኣገባብ ኣሰራርሓ ፖለቲካ ዘጠቓልል ኮይኑ፡ ንህዝባዊ ገዛእቲ ጉጅለታት ዘተኣናግድን ንጠለባት ምላሽ ዝህብን ህዝባዊ መሰላት ብተደናጉይን ማእከላይን መንገዲ ዘጠቓልል፡ ብሕቶ ፖለቲካዊ ስልጣን ዘይብሉ ሓፋሽ። ፣ እንተወሓደ ኣብ ክልተ ህሞታት ኣብ ፖለቲካዊ ቁጽጽር ሕብረተሰብ ዝሳተፉ ክመስሉ: ኣብ ሓፈሻዊ ምርጫ፤ ከምኡ’ውን ኣብ ህዝባዊ ምልዕዓል ኣብ ጎደናታት ዝእከብ ህዝቢ።

ሓደ ፍሉይ ዕድል ዝረኸበ ኤሊት ካብ ተገዛእቶም፡ ዜጋታቶም፡ ካብ መራጽቲ፡ ከፈልቲ ግብሪ፡ ባሮት፡ ከምኡ’ውን ካብ ዝተመዝመዙ ኩሉ ተኽእሎታት እንተነኣሰ ናይ ምህላው ከይወሰዱ፡ ንነብሶም ከመሓድሩሉ ዝኽእሉ፡ ንነብሶም ከሀብትሙ ዝኽእሉሉ ስርዓት ስልጣን ምትካል ኩሉ ግዜ ኣድላዪ ኮይኑ ጸኒሑ እዩ። ርእሰ-ምሕደራን ትሕትናኦምን ዝምልከት ካሕሳ፡ ብፍቕራዊን ደጋፍን ዲስኩር ይኹን፡ ወይ ብነጻ ህዝባዊ ኣገልግሎታት፡ ከም: ምዝገባ፡ መሰረታዊ ትምህርቲ፡ ዝተሓተ ውልቃዊ ውሕስነት ንብረት፡ ህይወትን ኣማራጺታትን፡ ውሕስነት ኣንጻር ዘይተደፋፍአ ምጥቃዕ፡ ውሕስነት ተበጻሕነት ናብ ትርፊ ግዜን ንጾታዊ ርክብን፡ መሰል ሃይማኖታዊ ኣምልኾ፡ መሰል መግብን ህላወን።

እዚ ኩሉ ብዝተፈላለየ ደረጃ፡ ኣብ መላእ ስርዓታት ዝተፈላለዩ መንግስታት፡ ኣብ ዝተፈላለየ መልክዕ መንግስታት፡ ከምኡ’ውን ኣብ ዝተፈላለየ ፖለቲካዊ ስርዓታት፡ ገሊኦም ካብ ናጽነት ንላዕሊ ንኣካላዊ ህላወ፡ ገሊኦም ካብ ህላወ ንላዕሊ ንውርሻ፡ ገሊኦም ዝያዳ ዋጋ ዝህቡሉ፡ ተፈቒዱ፡ ተደራዲሩ፡ ተገዲቡ፡ ተቐይሩ ነቲ ኣቃውማን ሞዴልን ካብቶም ኣብኡ ዝነብሩ ውልቀሰባት ንላዕሊ ዋጋ ይህብዎ፣ ካልኦት ካብ ምዕሩይነትን ፍልልይን ንላዕሊ ንማዕረ መሰላት፣ ካልኦት ድማ ንሃብቲ ካብ ሞራላውን ስነ-ምግባራውን ክብርታት ንላዕሊ ዋጋ ይህብዎ።

እቲ ርእዮተ ዓለም ሽዑ ንኹሉ ዝተፈላለየ ጠለባት ኣብ ሓደ ከእቱ ዝኽእል ስርዓት ምኾነ፣ ፍልልያት ከይገደበን ብዘይ ኣድላይነቱ ምድምሳስን፣ ነቲ ማሕበራውን ፖለቲካውን ኣቃውማ ከይተጣኦት፣ ጣኦት ከይገበርካ፣ ንኣተሓሳስባን ኣብ ዝኾነ ዋጋ ምእማንን ኣብ ንጉድኣት ከይተረፈ ክሕሉ ዝኽእል ስርዓት ምኾነ ካልኦት ስነ-ሓሳባዊ ክብርታት።

ካብዚ ብምብጋስ እዚ ሲቪላዊ ብዙሕነት ዝለዓለ ነጥቢ ስልጣነን ሓደ ዓይነት፣ ፍሉይ፣ ዝያዳ ቅኑዕ፣ ዝለዓለን ግዴታ ዘለዎን ሞዴል ዲሞክራሲ፣ ቁጠባ፣ ስነ-ሓሳብ፣ ሃይማኖት ወይ ሞራል ከምዘየለ ዝእውጅ ህሞትን ምኾነ።

ድሕሪኡ እቲ መንገዲ ናብታ ዝገደፍናያ ዓድን ናብቶም ብጂኦግራፊያዊ ኣቀማምጣ ዝተለጠፉ ከባብያዊ መወከሲ ጉጅለታትናን ምምላስ ምኾነ፣ እቲ እንኮ ሓቀኛ መወከሲ እቲ ውልቀሰብ ክራኸበሉ ዝኽእል። ንኽፍጽሙን ኣፍልጦ ክረኽቡን ስኒት ዘለዎ ማሕበራዊ ሓባራዊ ህይወት ንኽህልዎም ቅርጺ ክህልዎምን እዩ።


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

දේශපාලන හා ආර්ථික සමාජය යන සංකල්පයේ පරිණාමය

දේශපාලන හා ආර්ථික සමාජය යන සංකල්පයේ පරිණාමය



ඔව්, මැකියාවෙලි විසින් රචිත The Prince පොත, ටෝරා, පූර්ව-යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි-යුදෙව් බයිබලය සහ ප්‍රාග්ධනය යන ග්‍රන්ථය කෘතීන් වන බැවින්, මනුෂ්‍යත්වයට ගැඹුරුම බලපෑමක් ඇති කළ අධ්‍යයන මාතෘකාව පිළිබඳ මගේ අදහස ඉදිරිපත් කිරීමට මම නිර්භීතවෙමි. දාර්ශනික චින්තකයින් විසින් අනුගමනය කරන ලද ඒවා: හොබ්ස්, ලොක්, මොන්ටෙස්කියු, රූසෝ, මාක්ස්, ස්මිත්, සේ, රිකාඩෝ, මෙන්ගර් සහ දේශපාලන හා ආර්ථික විද්‍යාල වෙන වෙනම අධ්‍යයනය කරනු ලබන්නේ ඔවුන් වෙනස් හා අහිතකර ස්ථානවල සිටින අය ලෙස ය, මම එය ඔප්පු කරමි. සෑම ආර්ථික පාසලක්ම සහ දේශපාලනය නියෝජනය කරන්නේ එකමුතුවක් සහ සුවිශේෂත්වයක් ඇති සමස්ත සාකල්‍ය ක්‍රියාවලියේම කොටසක් පමණි.



දේශපාලනික හා ආර්ථික ප්‍රතිවිරෝධතාවක් නොමැත්තේ යථාර්ථය ඛණ්ඩනය කර කන්ඩායම්වලට සහ මතවාදී මනාපවලට වෙන් කළ නොහැකි බැවිනි. යථාර්ථය කෘත්‍රිම න්‍යායන් සහ ටෙලිවිද්‍යාවන් අභිබවා යන අතර, සියලු දේශපාලන හා ආර්ථික න්‍යායන් සමහර දක්‍ෂ චින්තකයෙකු එකම සත්‍යයේ තනි ප්‍රතිභාව දරන්නෙකු බව සහතික කිරීම සඳහා කෘත්‍රිමවාදයන් වේ; අපි මෙය තේරුම් ගන්නා තාක් කල් ආරවුල් ඇති වන අතර සෑම පාර්ශ්වයක්ම සමස්තයක් ලෙස පවතින සහ සාකල්‍ය හා අනුපූරක ආකාරයෙන් එක් එක් සත්‍යයේ කොටසක් සමඟ පැමිණේ.


මනුෂ්‍යත්වය පරිපූර්ණ කිරීමට අවශ්‍ය මෙසියානුවන් සහ ආත්මාර්ථකාමී වේදනාවාදී සමාජ යාන්ත්‍රණයන් තේරුම් ගැනීමට අවශ්‍ය යථාර්ථවාදීන්; අවශ්‍ය සහ ප්‍රතිවිරෝධී යන දෙඅංශයෙන්ම මනුෂ්‍ය වර්ගයා බෙදී ඇති මෙම කණ්ඩායම් දෙක එකිනෙකාගේ වඳ වී යාමට අන්‍යෝන්‍ය වශයෙන් ආශා නොකළේ නම්, අනුපූරක සමගියෙන් පැවතිය හැකි සහ පැවතිය යුතුය. සමහර විට හැඳින්වෙන්නේ: ක්‍රිස්තියානීන්, විටෙක මුස්ලිම්වරුන්, විටෙක ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදීන්, විටෙක ලිබරල්වාදීන්, විටෙක සමාජවාදීන්, විටෙක ධනවාදීන්, විටෙක නොදියුණු, විටෙක නාසීන්, තවත් විටෙක ආදිවාසීන්, විටෙක කොමියුනිස්ට්වාදීන්, විටෙක ෆැසිස්ට්වාදීන්, විටෙක ජාතිකවාදීන්ගෙන්, විටෙක ජාතිවාදීන්ගෙන්, විටෙක පළමු ලෝකයෙන් කොපමණ විශ්ලේෂණාත්මක කාණ්ඩ සහ වෙනස්කම් තිබුණත්, කාලරාමුව තුළ සහ සාමාන්‍ය මානව භූගෝලීය පිහිටීම තුළ ශිෂ්ටාචාරයේ සිතුවිලි සහ තත්වයන් කාණ්ඩ දෙකකට පමණක් සියල්ල තම්බා ගත හැකිය: හැකි මානව හැසිරීම් දෙකක් පමණි: ආත්මාර්ථකාමී පුද්ගලවාදීන්, උපයෝගීතාවාදීන්, සහ; සාමූහික, පරාර්ථකාමී, හැඟීම්බර, ආගමික, විඥානවාදී.

ඩර්කයිම් අවබෝධ කරගත් පරිදි, මෙම කණ්ඩායම්වලට තනිව ක්‍රියා කළ හැකිය, නැතහොත් ඔහු යාන්ත්‍රික සහයෝගීතාවය හෝ කාබනික සහයෝගීතාව ලෙස ප්‍රකාශ කළ දෙයට බලවේග එකතු වීමට උත්සාහ කළ හැකිය.

යාන්ත්‍රික සහයෝගීතාවයේ දී, පද්ධතිය ආත්මාර්ථකාමී-ප්‍රයෝජනවාදීන් සඳහාත්, අනෙක් අතට, සාමූහික පරාර්ථකාමීන් සඳහාත් ක්‍රියා කිරීම සඳහා, උසස් මඟ පෙන්වීම, සංවිධානය, රීති සහ විධිමත් කැපී පෙනෙන පිළිවෙල සහ ධුරාවලියේ මූලධර්ම පිළිබඳ සංවිධානාත්මක සමාජ මූලධර්මයක් අවශ්‍ය වේ.

හුදකලා වෘකයන් තමන් විසින්ම වීරයන් ලෙස පෙනී සිටින බව පෙනේ, ඔවුන් කාබනික සහයෝගීතාවයෙන් ප්‍රයෝජන ගනී, ඔවුන් සියල්ල තනිවම කරන බව පෙනේ, නමුත් නිර්නාමික වක්‍ර සමාජ වැඩවල සහාය නොමැතිව, සෑම විටම පෙනෙන හා කැපී පෙනෙන නොවේ, ඔවුන් කිසිවක් සාක්ෂාත් කර නොගනු ඇත. ඔවුන්ගේ උත්සාහය ටෙස්ලා, එඩ්සන්, මස්ක්, බිල් ගේට්ස් වැනි උපකාරවලින් ස්වාධීනව ඔහුගේ අතිවිශාල පෞද්ගලික හැකියාවේ ප්‍රතිඵලයක් බව පෙනේ.

ජොහැන්නස් කෙප්ලර්, වසර ගණනාවකට පෙර තමන්ව කැප කළ අයිසැක් නිව්ටන් සහ ටිචෝ බ්‍රේගේ උරහිස් මත නැගී සිටීම ගැන කෘතඥ විය. ක්වොන්ටම් යාන්ත්‍ර විද්‍යාව පිළිබඳ ඩෙන්මාර්කයේ ගණිතඥයන්ගේ ක්‍රියාකාරකම් නොමැතිව අයින්ස්ටයින් කවුරුන් වනු ඇත්ද?

දේශපාලන විද්‍යාව ග්‍රීකයන්ගෙන් හෝ එක්සත් ජනපද විශ්ව විද්‍යාලවල ආරම්භ වූයේ නැත, මානව ලිඛිත සාහිත්‍යයට පෙර යුගයේ සිට සෑම දෙයක්ම කැඩී බිඳී යාමේ හා ප්‍රගතියේ රේඛාවක් අනුගමනය කරයි, පෙර පැවති ඒවා අභිබවා යන නව සුසමාදර්ශයන් සමඟින්, ඒවා වළක්වන සීමාවන් බිඳ දැමීමේ සාක්ෂියක් විය. ඊළඟ පියවරට යාමට, වෙහෙසට පත් වූ ආකෘතිය ප්‍රතික්ෂේප කරමින්, එක් අයෙකු ඊළඟ ආකෘතියට පැන්නේ, විද්‍යාත්මක තත්ත්වය ආරක්ෂා කරන්නන්ගේ අපේක්ෂාවන් සහ බලාපොරොත්තු වළලනු ලැබූ නව අවධියක් නිර්මාණය කරමින්, පෙර පැවති සමස්ත විද්‍යාත්මක දෙව්මැදුරම, චිත්තවේගීය හා බුද්ධිමය වශයෙන් විනාශ කරමිනි. පාඩු හා හානි.

මේ අනුව, පරාජිත සහ විඩාපත් ජනතාව කොල්ලකෑමට ලක් වූ බැබිලෝනියානු, ඊජිප්තු සහ එට්‍රස්කන් ජනයාගේ අධිරාජ්‍යවාදී වහල් මාදිලියේ වෙහෙසකර බව අපි දුටුවෙමු සහ ඇමරිකාව, පසුව තාක්‍ෂණික අධිරාජ්‍යවාදය ලෙස වෙස්වලාගත් සහ වාණිජ වෙළඳවාදයේ ගවේෂණාත්මක අධිරාජ්‍යවාදය ලෙස වෙස්වලාගත් තවමත් විශාල ජාත්‍යන්තර සමාගම් විසින් පාලනය කරන බහුපාර්ශ්වික වාණිජ සංවිධානවල තවමත් සැඟවී ඇත: Repsol, Shell, HSBC, ARANCO, Microsoftware, Google, Amazon, Toyota, Mitsubishi, Hyundai , Phillips, Coca Cola, Carrefour, තවමත් ඒකාධිකාරය සහ oligopsony හරහා පාලනය කරමින්, ඒකාධිකාරය සහ oligopoly, ආංශික ව්‍යාපාරික ස්ථාන ගවේෂණය සඳහා ජාත්‍යන්තර ප්‍රදේශ බෙදීම, සන්නද්ධ හමුදාවන්, රජයන් සහ ප්‍රතිපත්ති සාදනු ලබන ඒකාබද්ධ ක්‍රියාවලියක් ලෙස දැන් සියල්ල තේරුම් ගත හැකිය. මානව ප්‍රගතිය පිළිබඳ කතාවලින් වසා දැමූ බැඳුණු සමූහ ව්‍යාපාරයක් o, මානව හිමිකම්, පරිසර විද්‍යාව සහ තිරසාරත්වය, ප්‍රාථමික ජනයාගේ අයිතීන්, ගෝලීය උණුසුම, සාමය සෙවීම, කාන්තා අයිතිවාසිකම්, සංක්‍රාන්ති ලිංගික අයිතිවාසිකම්, එකම අරමුණ සඳහා වූ කඩතුරාවන් එකම කේන්ද්‍රස්ථාන දෙකේ ආරවුල තුළ වෙන්ව සිටීම මානව හැසිරීම්, සමාජ මනෝවිද්‍යාඥයන් මූලික මානව අභිලාෂයන් අර්ථ දැක්වීමට උත්සාහ කළ බැවින් එය වෛෂයික න්‍යාස පහකට බෙදා ඇත: ලිංගිකත්වය, ආරක්ෂාව, බලය, සෞන්දර්යය සහ ධනය.

පළමු ආර්ථික සිද්ධාන්තයේ පරිණාමීය ඉතිහාසය පදනම් වූයේ කාර්යයේ වටිනාකම මත ය, නැතහොත්, අතින් සාදන ලද නිෂ්පාදනයට ඇතුළත් කළ කාර්යය මත, හැර වෙනත් කාර්යක්ෂම යන්ත්‍ර නොතිබුණි: පුලි, හබල්; ලීවරය, ආනත තලය, පොරව, ස්ලෙජ්හැම්මර්, දුන්න, කියත්, පිහිය, කඩුව, ඔප දැමීම, නාවික රුවල්, ඒ සියල්ල අතින් හෝ සත්ව, හෝ සුළං සහ ජල ධාරාවන්ගේ බලවේග මගින් චලනය විය.

වැඩ කිරීම අමුද්‍රව්‍ය සහ ස්වභාවධර්මය මත පරිවර්තනය කිරීමේ ධාවකයක් ලෙස සිතීම පැහැදිලිය.

වටිනා ලෝහ වලින් ෂ්මිත්ගේ න්‍යායේ මූලද්‍රව්‍යවලට වඩා ඛනිජ ධනය ඇතුළත් කිරීම ඇඩම් ෂ්මිත් විසින් නිර්මාණය කරන ලද පළමු ආර්ථික න්‍යාය තුළ ස්වර්ණාභරණවල සහජ වටිනාකම ඇතුළත් කිරීමේ අවශ්‍යතාවයක් විය, ඒවා අවශ්‍යයෙන්ම සෘජුව හා රේඛීයව වැඩ කළ හෝ වැය කළ කාලයට සම්බන්ධ නොවේ. අන්ත සහ දුර්ලභ මිශ්‍ර ලෝහ සහ ඛනිජ ලවණවලට දැනටමත් ආවේණික වටිනාකමක් ඇති දේට අගය එකතු කිරීම සඳහා ශ්‍රමය අභිබවා යාම අවශ්‍ය නොවන බව පෙනේ: එබැවින් අපි ලෝහකරණය සහ උපයෝගිතා අගය පිළිබඳ න්‍යාය එක පහරකින් විසඳමු.

කේන්ස්ගේ ප්‍රාග්ධන චලනය පිළිබඳ න්‍යාය, ත්‍රිපදයේ නව සම්භාව්‍ය න්‍යාය සමඟ ඒකාබද්ධ වීම: රැකියා හැකියාව, මුදල් සහ පොලී, ගිණුම්කරණ ගිණුම්කරණ ආකෘතිය හරහා ව්‍යවහාර මුදල් නිර්මාණය කිරීම හරහා බැංකු ආයතනය විසින් කෘතිමව නිර්මාණය කරන ලද ප්‍රාග්ධනය ගුණ කිරීමේ සංසිද්ධියෙන් පසුව පැන නගී ක්‍රියාවලි සහ සමගාමී නොවන බැංකු ගනුදෙනු වාර්තා කිරීමේ ක්‍රියාවලිය බැංකු ප්‍රතිපාදන හරහා සත්‍යාපනය කිරීමට මුදල් නිර්මාණය කිරීමේ ස්වයංක්‍රීය මූල්‍ය ප්‍රසාරණයේ සංසිද්ධියට ඉඩ සලසා දුන් අතර, කේන්සියානුවාදය එහි වටිනා මුදල් ප්‍රතිස්ථාපනය කළ මුදල්වල නව භූමිකාව භාවිතා කරයි පැරණි භාණ්ඩ හුවමාරුවෙහි බරෙහි වටිනාකම, දැන් රිසිට්පතක් සඳහා හුවමාරු වෙමින් පවතී - කඩදාසි මුදල් - සංකේතාත්මකව වටිනාකමක් සටහන් කර මුද්‍රණය කර, රන් සහ රිදී භාණ්ඩ හා කාසි හුවමාරු කිරීමේ ක්‍රියාවලියෙන් වෙන්ව, බලහත්කාරයෙන් හා විශ්වාසවන්ත හුවමාරුව හරහා ස්වයං පාලනයක් ලබා ගැනීම සහ ශුද්ධ ලියවිලිමය මුදල්/මුදල් නිදහස් විනිමය වෙළෙඳපොළේ අවශ්‍යතාවය සහ සමපේක්ෂනය මගින් ලබා දෙන මිලට විකුණා මිලදී ගත හැකිය.

ඉන්පසුව, අනුප්‍රාප්තිකව, ආර්ථිකයට නව ක්‍රමවේද මෙන්ම දේශපාලනය කරන ආකාරය ද ඇතුළත් වන අතර එය දේශපාලන බලයක් නොමැති ජනතාවගේ ඉල්ලීම පරිදි ප්‍රමාද වූ සහ මධ්‍යස්ථ ලෙස මහජන අයිතීන් ඇතුළත් කර මහජන පාලක කණ්ඩායම්වලට ඉඩ දෙන සහ ඉල්ලීම්වලට ප්‍රතිචාර දක්වයි. , ඔවුන් අවම වශයෙන් මොහොත දෙකකින් සමාජයේ දේශපාලන පාලනයට සහභාගී වන බව පෙනී යයි: මහා මැතිවරණවලදී; සහ වීදිවල ජන සමූහයන්ගේ ජනප්‍රිය බලමුලු ගැන්වීමේදී.

තම යටත්වැසියන්, පුරවැසියන්, ඡන්දදායකයින්, බදු ගෙවන්නන්, වහලුන් සහ සූරාකෑමට ලක් වූවන්ගෙන් අවම වශයෙන් ලබා ගැනීමේ සියලු හැකියාවන් පැහැර ගැනීමට නොහැකිව වරප්‍රසාද ලත් ප්‍රභූ පැලැන්තියකට පාලනය කළ හැකි, ධනවත් විය හැකි බල පද්ධතියක් පිහිටුවීම සැමවිටම අවශ්‍ය වී ඇත. ස්වාධීනත්වය සහ ඔවුන්ගේ යටත්කම සහ පහත්කම සඳහා වන්දි, මිත්‍රශීලී සහ අනුග්‍රහක කතිකාවක් හරහා හෝ නොමිලේ පොදු සේවාවන් හරහා, එනම්: ලියාපදිංචි කිරීම්, මූලික අධ්‍යාපනය, දේපළ සඳහා අවම පුද්ගල ඇපකර, ජීවිතය සහ විකල්පයන්, අභිප්‍රේරණය නොවන ආක්‍රමණවලට එරෙහිව ආරක්ෂාව, ප්‍රවේශයේ ආරක්ෂාව විවේකය සහ ලිංගිකත්වය, ආගමික නමස්කාරයේ අයිතිය, ආහාර සහ පැවැත්මේ අයිතිය.

විවිධ ප්‍රමාණවලින්, මේ සියල්ල විවිධ ආන්ඩුවල පාලන තන්ත්‍රයන් පුරා, විවිධ රාජ්‍යවල සහ විවිධ දේශපාලන ක්‍රමවල දී ලබා දී ඇත, සාකච්ඡා කර ඇත, සීමා කර ඇත, සමහරක් නිදහසට වඩා භෞතික පැවැත්ම අගය කරන අතර තවත් සමහරු පැවැත්මට වඩා උරුමය අගය කරති. එහි වෙසෙන පුද්ගලයන්ට වඩා ව්‍යුහය සහ ආකෘතිය අගය කරයි, අනෙක් අය සමානාත්මතාවයට හා අවකලනයට වඩා සමාන අයිතිවාසිකම් අගය කරයි, අනෙක් අය සදාචාරාත්මක හා සදාචාරාත්මක වටිනාකම්වලට වඩා ධනය අගය කරති.

එවිට පරමාදර්ශය වනු ඇත්තේ විවිධ ඉල්ලීම් සීමා කිරීමකින් තොරව සහ තුරන් කිරීමේ අවශ්‍යතාවයකින් තොරව, සමාජ හා දේශපාලන ව්‍යුහය පිළිමවලින් තොරව ආරක්ෂා කර ගැනීම සඳහා, දෘෂ්ටිවාදය පිළිම නොගෙන, ඕනෑම වටිනාකමක් කෙරෙහි විශ්වාසය තැබීමට හැකි පද්ධතියකි. වෙනත් දෘෂ්ටිවාදී වටිනාකම්.

එබැවින්, මෙම සිවිල් බහුත්වවාදය ශිෂ්ටාචාරයේ උච්චතම අවස්ථාව සහ සමජාතීය, අද්විතීය, වඩා නිවැරදි, උසස් සහ අනිවාර්ය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, ආර්ථිකය, දෘෂ්ටිවාදය, ආගම හෝ සදාචාරයේ ආකෘතියක් නොමැති බව ප්‍රකාශ කිරීමේ මොහොත වනු ඇත.

එවිට මාර්ගය වනු ඇත්තේ අප හැර ගිය ගමට සහ පුද්ගලයාට සම්බන්ධ විය හැකි එකම සැබෑ යොමුව වන අපගේ භූගෝලීය වශයෙන් සලකුණු කර ඇති දේශීය විමර්ශන කණ්ඩායම් වෙත ආපසු යාමයි. සාමකාමී සමාජ සහජීවනය සඳහා සාක්ෂාත් කර හඳුනා ගැනීම සහ හැඩගැස්වීම.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

سیاسی تے معاشی معاشرے دے تصور دا ارتقاء

سیاسی تے معاشی معاشرے دے تصور دا ارتقاء



ہاں، میں مطالعے دے اس موضوع تے اپنی رائے دین دی ہمت کراں گا جس نے انسانیت تے سب توں ڈوہنگا اثر پایا اے، کیونجے میکیاولی دی کتاب شہزادہ، توریت، پری یہودی عیسائی یہودی بائبل، تے کتاب کیپیٹل، کم نیں جس دے بعد فلسفیانہ مفکرین آئے: ہوبز، لاک، مونٹیسکیو، روسو، مارکس، سمتھ، سی، رکارڈو، مینگر، تے سیاسی تے معاشی اسکول جنہاں دا الگ الگ مطالعہ کیتا جاندا اے جداں کہ اوہ مختلف تے منفی پوزیشناں وچ ہون، تے میں ایہ ثابت کراں گا کہ ہر معاشی سکول تے سیاست صرف پورے مجموعی عمل دے اک ٹکڑے دی نمائندگی کردی اے جہدے وچ اک اتحاد تے انفرادیت اے۔



کوئی سیاسی تے معاشی دشمنی نئیں اے کیونکہ حقیقت نو دھڑےآں تے نظریاتی ترجیحات وچ تقسیم نئیں کیتا جا سکدا؛ حقیقت مصنوعی نظریات تے ٹیلیولوجی توں اگے نکل جاندی اے، تے تمام سیاسی تے معاشی نظریات مصنوعییت نیں تاکہ ایہ یقینی بنایا جا سکے کہ کوئی شاندار مفکر واحد سچائی دا واحد باصلاحیت حامل اے; جدوں تک اسی ایہ گل سمجھدے آں، تنازعات ہون گے تے ہر فریق سچائی دا اک ٹکڑا لے کے آوے گا جہڑا مجموعی طور تے اے تے اک مجموعی تے تکمیلی انداز وچ اوہناں وچوں ہر اک نال تعلق رکھدا اے۔


مسیحی جہڑے انسانیت نو کامل کرنا چاہندے نیں، تے حقیقت پسند جہڑے خود غرض سماجی طریقہ کار نو سمجھنا چاہندے نیں; ایہہ دو گروہ جنہاں وچ انسانیت ونڈیا ہویا اے، ضروری تے مخالف دوویں، تکمیلی ہم آہنگی وچ زندہ رہ سکدے سن تے رہنا وی چاہیدا اے جے اوہ اک دوجے دے ختم ہون دی خواہش نہ کردے؛ کدی کدی کہیا جاندا اے: عیسائی، کدی مسلمان، کدی ڈیموکریٹ، کدی لبرل، کدی سوشلسٹ، کدی سرمایہ دار، کدی غیر ترقی یافتہ، کدی نازی، دوجی وار ایبوریجنل، کدی کمیونسٹ، کدی فاشسٹ، کدی قوم پرستاں توں، کدی نسل پرستاں توں، کدی پہلی دنیا توں، اس گل توں کوئی فرق نئیں پیندا کہ تجزیاتی زمریاں تے امتیازات کِنے وی ہون، ہر شے نو ٹائم لائن تے عام انسانی جغرافیائی پوزیشن وچ تہذیب وچ صرف دو زمریاں دے خیالات تے حالات تک ابالیا جا سکدا اے: صرف دو ممکنہ انسانی رویے ہن: خود غرض انفرادیت پسند، افادیت پسند، تے؛ اجتماعی، پرہیزگار، جذباتی، مذہبی، آدرشواد۔

جویں کہ ڈورکھیم نے محسوس کیتا، ایہ گروہ اکلے کم کر سکدے نیں، یا اوہ مکینیکل یکجہتی، یا نامیاتی یکجہتی دے طور تے اعلان کردہ افواج وچ شامل ہون دی کوشش کر سکدے نیں۔

مکینیکل یکجہتی وچ، اعلیٰ سمت، تنظیم، قواعد تے رسمی نمایاں ترتیب تے درجہ بندی دے اصولاں دا اک آرکیسٹرا سماجی اصول ضروری اے تاکہ نظام خود غرض افادیت پسنداں دے لئی کم کرے، تے دوجے پاسے، اجتماعی پرہیزگاراں دے لئی۔

اکلے بگھیاڑ اپنے آپ ہیرو دے طور تے کم کرن دا ڈرامہ کردے نظر آندے نیں، اوہ نامیاتی یکجہتی توں فائدہ چُکدے نیں، اوہ سب کجھ اکلے کردے نظر آندے نیں، لیکن گمنام بالواسطہ سماجی کم دی مدد دے بغیر، ہمیشہ ظاہری تے قابل ذکر نئیں، اوہ کجھ وی حاصل نئیں کر سکدے، اگرچہ انج لگدا اے کہ اوہناں دی کوشش صرف اوہناں دی بے پناہ ذاتی صلاحیت دا نتیجہ سی، جو ٹیسلا، ایڈسن، مسک، بل گیٹس ورگے مدد توں آزاد سی۔

جوہانس کیپلر آئزک نیوٹن تے ٹیکو برہے دے موڈھیاں تے کھڑے ہون لئی شکر گزار سی کیونکہ اوہناں نے کئی سال پہلاں اپنے آپ نوں وقف کر دتا سی تاں جے اوہناں دا کم فلکیات وچ اوہناں دیاں کھوجاں تے ترقیاں نال پورا ہو سکے؛ کوانٹم مکینکس تے ڈینش ریاضی داناں دے کم دے بغیر آئن سٹائن کون ہووے گا، جہنوں اوہدے بدنام شروعات وچ اینی تنقید دا نشانہ بنایا گیا؟

سیاسیات دا آغاز یونانیاں نال نئیں ہویا، نہ ای امریکی یونیورسٹیاں چ، ہر شے انسانی تحریری ادب توں پہلاں دے ویلے توں پھٹڑاں تے ترقیاں دی اک لکیر دی پیروی کردی اے، نویں پیراڈائماں دے نال جہڑے پچھلے اک توں ودھ جاندے نیں، جہڑے اوہناں حداں نوں توڑن دے ثبوت دے طور تے کم کردے سن جنہاں نے اوہناں نوں روکیا سی۔ اگلے مرحلے تے اگے ودھن لئی، تھکے ہوئے ماڈل توں انکار کر کے، اک نے اگلے ماڈل تے چھال مار دتی، اک نواں مرحلہ بنایا جتھے سائنسی حیثیت دے محافظاں دیاں توقعات تے امیداں دفن ہو گئیاں، پورے پچھلے سائنسی گرجا گھر نوں تباہ کر دتا، جذباتی تے دانشورانہ دے نال۔ نقصانات تے نقصانات۔

اس طرح اسی غلامی دے سامراجی ماڈل دی تھکاوٹ ویکھی تے بابلی، مصری تے ایٹروسکن لوکاں دے تپدے ہوئے باجگزاراں، جنہاں نے شکست خوردہ تے کاڈٹ لوکاں نو تھکاوٹ تک لٹ لیا، انج لگدا اے کہ ایہ سبق اجے وی نوآبادیاتی افریقہ دیاں کالونیاں چ اک ماڈل دے طور تے استعمال کیتا جاندا سی۔ تے امریکہ، اجے وی اپنڑے تھرو وچ کوشش کیتی گئی اے بعد وچ تکنیکی سامراجواد تے کمرشل مرکنٹائلزم دی کھوجی سامراجیت دے طور تے بھیس بدل کے اجے وی وڈی ٹرانس نیشنل کارپوریشناں دے زیر کنٹرول کثیر جہتی تجارتی تنظیماں وچ خفیہ اے: ریپسول، شیل، ایچ ایس بی سی، آرانکو، مائیکروسافٹ ویئر، گوگل، ایمیزون، ٹویوٹا، مٹسوبشی، ہنڈائی فلپس، کوکا کولا، کیریفور، اجے وی اجارہ داری تے اولیگوپسونی، اجارہ داری تے اولیگوپولی، شعبہ جاتی کاروباری طاقاں دی کھوج لئی بین الاقوامی علاقیاں دی ونڈ دے ذریعے کنٹرول کر رئے نیں، ہن سب کجھ اک مربوط عمل دے طور تے سمجھیا جا سکدا اے، جتھے مسلح افواج، حکومتاں تے پالیسیاں تشکیل دیندیاں نیں تقریراں دے ذریعہ الماری بند اک بندھے ہوئے کنگلومریٹ: انسانی ترقی دا o، انسانی حقوق، ایکولوجی تے پائیداری، قدیم لوکاں دے حقوق، گلوبل وارمنگ، امن دی تلاش، عورتاں دے حقوق، ٹرانس سیکسوال حقوق، سارے بہانے اکو مقصد لئی وکھرا رکھن دے تنازعہ وچ صرف دو مفاد دے مرکزاں دی بنیاد تے انسانی رویہ، ممکن اے کیونکہ سماجی نفسیات داناں نے پنج معروضی میٹرکساں وچ تقسیم کردہ بنیادی انسانی خواہشات دی وضاحت کرن دی کوشش کیتی: جنس، تحفظ، طاقت، جمالیات تے دولت۔

پہلے معاشی نظریے دی ارتقائی تریخ کم دی قیمت تے مبنی سی، یا، ہتھاں نال بنائی گئی مصنوعات وچ شامل کم تے، کوئی موثر مشیناں نئیں سن، سوائے: چرخیاں، کشتی؛ لیور، جھکے ہوئے جہاز، کلہاڑی، سلیج ہتھوڑا، کمان، آری، چاقو، تلوار، پالش کرن آلا، بحری بادبان، ایہ سب دستی یا جانور سی، یا ہواواں تے پانی دے دھاراں دی قوتاں نال چلدا سی۔

کم نو خام مال تے فطرت تے تبدیلی دے ڈرائیور دے طور تے سوچنا واضح اے۔

قیمتی دھاتاں توں شمتھ دے نظریے دے عناصر تے معدنی دولت دی شمولیت ایڈم شمتھ ولوں بنائی گئی پہلی معاشی نظریہ وچ زیورات دی اندرونی قیمت نو شامل کرن دی لوڑ سی، جہڑی ضروری نئیں کہ براہ راست تے لکیری طور تے کم کیتے گئے یا خرچ کیتے گئے ویلے نال متعلق ہووے، ایہ لگدا اے کہ انتہائی تے نایاب کھوٹاں تے معدنیات نو پہلے توں اندرونی قدر دی قدر وچ اضافہ کرن لئی محنت تے قابو پان دی لوڑ نئیں اے: اس لیی اسی دھاتیت تے افادیت دی قدر دے نظریہ نو اک جھٹکے وچ حل کرنے آں۔

کینز دا سرمائے دی نقل و حرکت دا نظریہ، ٹرینومیل دے نو کلاسیکی نظریہ دے نال ضم ہو کے: ملازمت دی اہلیت، پیسہ تے سود، اکاؤنٹنگ اکاؤنٹنگ بینکنگ ماڈل دے ذریعے کرنسی دی ورچوئل تخلیق دے ذریعے بینکنگ ہاؤس دے ذریعہ مصنوعی طور تے پیدا کردہ سرمائے دی ضرب دے رجحان دے بعد پیدا ہوندا اے۔ عمل تے غیر بیک وقت بینک لین دین دی ریکارڈنگ دا عمل جس نے کرنسی دی تخلیق دے خود مختار مالیاتی توسیع دے رجحان نو بینک تخصیص دے ذریعے تصدیق کرن دی اجازت دتی، فیر، کینیشین ازم پیسے دے نویں کردار دا استعمال کردا اے جس نے کرنسی دی جگہ لئی جہڑی اس دے قابل سی پرانے بارٹر وچ وزن وچ قیمت، ہن اک رسید - کاغذی رقم - چھپی ہوئی جس نے علامتی طور تے اک قیمت درج کیتی، اپنے آپ نوں سونے تے چاندی وچ سامان تے سکیاں دی بارٹر کرن دے عمل توں وکھ کیتا، جبری تے امانت دار تبادلے دے ذریعے خود مختاری حاصل کیتی، تے The صحیفے دی کرنسی / پیسہ خود فری ایکسچینج مارکیٹ وچ ضرورت تے قیاس آرائی دے ذریعہ دتی گئی قیمت تے فروخت تے خریدیا جا سکدا سی۔

فیر، اک توں بعد اک، معیشت وچ نویں طریقیاں نوں شامل کیتا جاندا اے، نالے سیاست کرن دا طریقہ وی، جہڑا عوامی حکمران گروہاں نوں ایڈجسٹ کردا اے تے مطالبات دا جواب دیندا اے تے سیاسی طاقت توں بغیر عوام دی درخواست تے تاخیر تے اعتدال پسند انداز وچ عوامی حقوق نوں شامل کردا اے۔ ، تاں جے اوہ گھٹ توں گھٹ دو لمحیاں وچ معاشرے دے سیاسی کنٹرول وچ حصہ لیندے نظر آون: عام انتخابات وچ؛ تے سڑکاں تے ہجوم دی عوامی متحرک کرن چ۔

ایہ ہمیشہ ضروری رہیا اے کہ طاقت دا اک اجہا نظام قائم کیتا جائے جتھے اک مراعات یافتہ اشرافیہ حکومت کر سکے، اپنے آپ نو مالا مال کر سکے بغیر اپنی رعایا، شہریاں، ووٹراں، ٹیکس دہندگان، غلاماں تے استحصال شدہ لوکاں توں گھٹ توں گھٹ خود مختاری تے اوہناں دی تابعداری تے کمتری لئی معاوضہ، چاہے اوہ دوستانہ تے معاون گفتگو دے ذریعے ہووے، یا مفت عوامی خدمات دے ذریعے، جویں کہ: رجسٹریشن، بنیادی تعلیم، جائیداد، زندگی تے اختیارات لئی گھٹ توں گھٹ انفرادی ضمانتاں، غیر حوصلہ افزا جارحیت دے خلاف حفاظت، رسائی دی حفاظت تفریح ​​تے جنسی تعلقات، مذہبی عبادت دا حق، خوراک تے بقا دا حق۔

مختلف ڈگریاں تک، ایہ سب کجھ مختلف حکومتاں دے حکومتاں وچ، ریاست دی مختلف شکلاں وچ، تے مختلف سیاسی نظاماں وچ منظور، مذاکرات، پابندی، کموٹیشن کیتا گیا اے جتھے کجھ آزادی توں زیادہ جسمانی بقا دی قدر کردے نیں، دوجے بقا توں زیادہ ورثے دی قدر کردے نیں، دوجے ڈھانچے تے ماڈل نو اوہناں لوکاں نالوں زیادہ قدر دیندے نیں جہڑے اس وچ رہندے نیں، دوجے لوک مساوی حقوق دی قدر کردے نیں، دوجے لوکیں برابری دے حقوق دی قدر کردے نیں، دوجے لوک اخلاقی تے اخلاقی اقدار توں زیادہ دولت دی قدر کردے نیں۔

مثالی فیر اک اجہا نظام ہووے گا جہڑا تمام متنوع مطالبات نو اکٹھا کر سکے، بغیر کسی محدودیت دے تے اختلافات نو ختم کرن دی لوڑ دے، سماجی تے سیاسی ڈھانچے دی حفاظت کرن دے لیی اس نو بت بنائے بغیر، نظریے نو بت بنائے بغیر تے کسی وی قدر تے یقین نو نقصان پہنچان دے بغیر دوجی نظریاتی اقدار۔

اس لیی، ایہ سول پلورلزم تہذیب دا اعلیٰ نقطہ ہووے گا تے ایہ اعلان کرن دا لمحہ ہووے گا کہ جمہوریت، معیشت، نظریے، مذہب یا اخلاقیات دا کوئی ماڈل نئیں اے جہڑا یکساں، منفرد، زیادہ درست، اعلیٰ تے لازمی ہووے۔

فیر راہ اوہ پنڈ واپس آنا ہووے گا جہنوں اسی چھڈیا سی تے اپنے جغرافیائی طور تے نشان زد مقامی حوالہ گروپاں ول، واحد حقیقی حوالہ جتھے فرد جڑ سکدا اے۔ 
پورا کرنا تے تسلیم کیتا جانا تے ہم آہنگ سماجی بقائے باہمی لئی فارمیٹ کیتا جانا۔


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਸਮਾਜ ਦੇ ਸੰਕਲਪ ਦਾ ਵਿਕਾਸ

ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਸਮਾਜ ਦੇ ਸੰਕਲਪ ਦਾ ਵਿਕਾਸ



ਹਾਂ, ਮੈਂ ਅਧਿਐਨ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ 'ਤੇ ਆਪਣੀ ਰਾਏ ਦੇਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਾਂਗਾ ਜਿਸ ਨੇ ਮਨੁੱਖਤਾ 'ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਡੂੰਘਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਦ ਪ੍ਰਿੰਸ, ਟੋਰਾਹ, ਪੂਰਵ-ਯਹੂਦੀ ਈਸਾਈ-ਯਹੂਦੀ ਬਾਈਬਲ, ਅਤੇ ਕਿਤਾਬ ਕੈਪੀਟਲ, ਰਚਨਾਵਾਂ ਹਨ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਚਿੰਤਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ: ਹੌਬਜ਼, ਲੌਕੇ, ਮੋਂਟੇਸਕੀਯੂ, ਰੂਸੋ, ਮਾਰਕਸ, ਸਮਿਥ, ਸੇ, ਰਿਕਾਰਡੋ, ਮੇਂਗਰ, ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਸਕੂਲ ਜੋ ਵੱਖਰੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੜ੍ਹੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕੂਲ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰਾਂਗਾ ਕਿ ਹਰੇਕ ਆਰਥਿਕ ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਪੂਰੀ ਸੰਪੂਰਨ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਇੱਕ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਏਕਤਾ ਅਤੇ ਵਿਲੱਖਣਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।



ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਧੜਿਆਂ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਧਾਰਕ ਤਰਜੀਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ; ਅਸਲੀਅਤ ਨਕਲੀ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਅਤੇ ਟੈਲੀਓਲੋਜੀਜ਼ ਨੂੰ ਪਛਾੜਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਸਿਧਾਂਤ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਗਾਰੰਟੀ ਦੇਣ ਲਈ ਨਕਲੀਵਾਦ ਹਨ ਕਿ ਕੁਝ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਚਿੰਤਕ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸੱਚਾਈ ਦੇ ਧਾਰਨੀ ਹਨ; ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਅਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ, ਵਿਵਾਦ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ਅਤੇ ਹਰ ਪੱਖ ਸੱਚਾਈ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਲੈ ਕੇ ਆਵੇਗਾ ਜੋ ਸਮੁੱਚੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰੇਕ ਨਾਲ ਸੰਪੂਰਨ ਅਤੇ ਪੂਰਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ।


ਮਸੀਹੀ ਜੋ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਜੋ ਸੁਆਰਥੀ ਦੁਖਦਾਈ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਧੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ; ਇਹ ਦੋ ਸਮੂਹ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖਤਾ ਵੰਡੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਜ਼ਰੂਰੀ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦੋਵੇਂ, ਪੂਰਕ ਇਕਸੁਰਤਾ ਵਿੱਚ ਬਚ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਦੀ ਆਪਸੀ ਇੱਛਾ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ ਸਨ; ਕਦੇ ਈਸਾਈ, ਕਦੇ ਮੁਸਲਮਾਨ, ਕਦੇ ਜਮਹੂਰੀਅਤ, ਕਦੇ ਉਦਾਰਵਾਦੀ, ਕਦੇ ਸਮਾਜਵਾਦੀ, ਕਦੇ ਪੂੰਜੀਵਾਦੀ, ਕਦੇ ਅਵਿਕਸਿਤ, ਕਦੇ ਨਾਜ਼ੀ, ਕਦੇ ਆਦਿਵਾਸੀ, ਕਦੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟ, ਕਦੇ ਫਾਸੀਵਾਦੀ, ਕਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ, ਕਦੇ ਨਸਲਵਾਦੀ, ਕਦੇ ਪਹਿਲੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ, ਭਾਵੇਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਵੀ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣਾਤਮਕ ਸ਼੍ਰੇਣੀਆਂ ਅਤੇ ਭਿੰਨਤਾਵਾਂ ਹੋਣ, ਸਭ ਕੁਝ ਸਮੇਂ-ਰੇਖਾ ਅਤੇ ਆਮ ਮਨੁੱਖੀ ਭੂਗੋਲਿਕ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸਭਿਅਤਾ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਥਿਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸਿਰਫ਼ ਦੋ ਸ਼੍ਰੇਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਬਾਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਇੱਥੇ ਕੇਵਲ ਦੋ ਸੰਭਵ ਮਨੁੱਖੀ ਵਿਵਹਾਰ ਹਨ: ਸੁਆਰਥੀ ਵਿਅਕਤੀਵਾਦੀ, ਉਪਯੋਗਤਾਵਾਦੀ, ਅਤੇ; ਇਕਸਾਰ, ਪਰਉਪਕਾਰੀ, ਭਾਵਨਾਤਮਕ, ਧਾਰਮਿਕ, ਆਦਰਸ਼ਵਾਦੀ।

ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦੁਰਖਿਮ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ, ਇਹ ਸਮੂਹ ਇਕੱਲੇ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਤਾਕਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਮਕੈਨੀਕਲ ਏਕਤਾ, ਜਾਂ ਜੈਵਿਕ ਏਕਤਾ ਵਜੋਂ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।

ਮਕੈਨੀਕਲ ਏਕਤਾ ਵਿੱਚ, ਉੱਤਮ ਦਿਸ਼ਾ, ਸੰਗਠਨ, ਨਿਯਮਾਂ ਅਤੇ ਰਸਮੀ ਸਪਸ਼ਟ ਕ੍ਰਮ ਅਤੇ ਲੜੀ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਗਠਿਤ ਸਮਾਜਿਕ ਸਿਧਾਂਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਸਿਸਟਮ ਨੂੰ ਸੁਆਰਥੀ-ਉਪਯੋਗਤਾਵਾਦੀਆਂ ਲਈ, ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਇੱਕਲੇ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਇਕੱਲੇ ਬਘਿਆੜ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀਰੋ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਦੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਜੈਵਿਕ ਇਕਜੁੱਟਤਾ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਇਕੱਲੇ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਦੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਅਗਿਆਤ ਅਸਿੱਧੇ ਸਮਾਜਕ ਕਾਰਜਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਪ੍ਰਤੱਖ ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ ਨਹੀਂ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਇਹ ਕੇਵਲ ਉਸਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਨਿੱਜੀ ਸਮਰੱਥਾ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਸੀ, ਟੇਸਲਾ, ਐਡਸਨ, ਮਸਕ, ਬਿਲ ਗੇਟਸ ਵਰਗੀਆਂ ਮਦਦ ਤੋਂ ਸੁਤੰਤਰ।

ਜੋਹਾਨਸ ਕੈਪਲਰ ਆਈਜ਼ੈਕ ਨਿਊਟਨ ਅਤੇ ਟਿਕੋ ਬ੍ਰੇਹ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ 'ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਕਈ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਖੋਜਾਂ ਅਤੇ ਖਗੋਲ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਤਰੱਕੀ ਦੇ ਨਾਲ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ; ਕੁਆਂਟਮ ਮਕੈਨਿਕਸ 'ਤੇ ਡੈਨਿਸ਼ ਗਣਿਤ-ਸ਼ਾਸਤਰੀਆਂ ਦੇ ਕੰਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਆਇਨਸਟਾਈਨ ਕੌਣ ਹੋਵੇਗਾ, ਜਿਸਦੀ ਉਸ ਦੀ ਬਦਨਾਮ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਲਈ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ?

ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿਗਿਆਨ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਨਾ ਹੀ ਯੂਐਸ ਦੀਆਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਹਰ ਚੀਜ਼ ਮਨੁੱਖੀ ਲਿਖਤੀ ਸਾਹਿਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਵਿਗਾੜ ਅਤੇ ਤਰੱਕੀ ਦੀ ਇੱਕ ਲਾਈਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਨਵੇਂ ਪੈਰਾਡਾਈਮਜ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋ ਪਿਛਲੇ ਇੱਕ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੇ ਸਬੂਤ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਦੀਆਂ ਸਨ। ਅਗਲੇ ਪੜਾਅ 'ਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਲਈ, ਥੱਕੇ ਹੋਏ ਮਾਡਲ ਨੂੰ ਨਕਾਰਦਿਆਂ, ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਪੜਾਅ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਰੁਤਬੇ ਦੇ ਰਾਖਿਆਂ ਦੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਅਤੇ ਉਮੀਦਾਂ ਨੂੰ ਦਫ਼ਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਪੂਰੇ ਪਿਛਲੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਗਿਰਜਾਘਰ ਨੂੰ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਬੌਧਿਕਤਾ ਨਾਲ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਨੁਕਸਾਨ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨ.

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਬੇਬੀਲੋਨ, ਮਿਸਰੀ ਅਤੇ ਏਟਰਸਕਨ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਗੁਲਾਮੀ ਦੇ ਸਾਮਰਾਜੀ ਨਮੂਨੇ ਦੀ ਥਕਾਵਟ ਦੇਖੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹਾਰੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਕਾਊਡੇਟ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਥਕਾਵਟ ਲਈ ਲੁੱਟਿਆ, ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਪਨਿਵੇਸ਼ੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀਆਂ ਬਸਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਬਕ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਨਮੂਨੇ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕਾ, ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਤਕਨੀਕੀ ਸਾਮਰਾਜਵਾਦ ਅਤੇ ਵਪਾਰਕ ਵਪਾਰਵਾਦ ਦੇ ਖੋਜੀ ਸਾਮਰਾਜਵਾਦ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਅਜੇ ਵੀ ਵੱਡੀਆਂ ਅੰਤਰ-ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਬਹੁ-ਪੱਖੀ ਵਪਾਰਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ: ਰੇਪਸੋਲ, ਸ਼ੈੱਲ, HSBC, ARANCO, Microsoftware, Google, Amazon, Toyota, Mitsubishi , Phillips, Coca Cola, Carrefour, ਅਜੇ ਵੀ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਅਤੇ oligopsony, ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਅਤੇ oligopoly ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੰਤਰਣ, ਸੈਕਟਰਲ ਵਪਾਰਕ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਖੇਤਰਾਂ ਦੀ ਵੰਡ, ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਹੁਣ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਜੋਂ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਸੈਨਾਵਾਂ, ਸਰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਨੀਤੀਆਂ ਬਣਦੀਆਂ ਹਨ। ਭਾਸ਼ਣਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬੰਦ ਇੱਕ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸਮੂਹ: ਮਨੁੱਖੀ ਤਰੱਕੀ ਦਾ o, ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ, ਵਾਤਾਵਰਣ ਅਤੇ ਟਿਕਾਊਤਾ, ਆਦਿਮ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ, ਗਲੋਬਲ ਵਾਰਮਿੰਗ, ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੀ ਖੋਜ, ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ, ਲਿੰਗੀ ਅਧਿਕਾਰ, ਸਾਰੇ ਬਹਾਨੇ ਇੱਕੋ ਉਦੇਸ਼ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਹਿੱਤਾਂ ਦੇ ਸਿਰਫ ਦੋ ਕੇਂਦਰਾਂ ਦੇ ਵਿਵਾਦ ਵਿੱਚ ਵੱਖਰਾ ਰੱਖਣ ਲਈ. ਮਨੁੱਖੀ ਵਿਵਹਾਰ, ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸਮਾਜਿਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਮਨੁੱਖੀ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੰਜ ਉਦੇਸ਼ ਮੈਟ੍ਰਿਕਸ ਵਿੱਚ ਵੰਡਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ: ਲਿੰਗ, ਸੁਰੱਖਿਆ, ਸ਼ਕਤੀ, ਸੁਹਜ ਅਤੇ ਦੌਲਤ।

ਪਹਿਲੇ ਆਰਥਿਕ ਸਿਧਾਂਤ ਦਾ ਵਿਕਾਸਵਾਦੀ ਇਤਿਹਾਸ ਕੰਮ ਦੇ ਮੁੱਲ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਸੀ, ਜਾਂ, ਹੱਥਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਉਤਪਾਦ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕੰਮ 'ਤੇ, ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਕੁਸ਼ਲ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ: ਪੁਲੀਜ਼, ਓਅਰ; ਲੀਵਰ, ਝੁਕਾਅ ਵਾਲਾ ਜਹਾਜ਼, ਕੁਹਾੜੀ, sledgehammer, ਧਨੁਸ਼, ਆਰਾ, ਚਾਕੂ, ਤਲਵਾਰ, ਪਾਲਿਸ਼ਰ, ਨੇਵਲ ਸੇਲ, ਇਹ ਸਭ ਦਸਤੀ ਜਾਂ ਜਾਨਵਰ ਸੀ, ਜਾਂ ਹਵਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਕਰੰਟਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਹਿਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।

ਕੱਚੇ ਮਾਲ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤ ਉੱਤੇ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੇ ਚਾਲਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ।

ਕੀਮਤੀ ਧਾਤਾਂ ਤੋਂ ਸਮਿਥ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦੇ ਤੱਤਾਂ ਉੱਤੇ ਖਣਿਜ ਸੰਪੱਤੀ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਐਡਮ ਸਮਿਥ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਪਹਿਲੇ ਆਰਥਿਕ ਸਿਧਾਂਤ ਵਿੱਚ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਮੁੱਲ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ, ਜੋ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਜਾਂ ਖਰਚੇ ਗਏ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਸਿੱਧੇ ਅਤੇ ਰੇਖਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਬੰਧਤ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਤਿਅੰਤ ਅਤੇ ਦੁਰਲੱਭ ਮਿਸ਼ਰਤ ਮਿਸ਼ਰਣਾਂ ਅਤੇ ਖਣਿਜਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਮੁੱਲ ਵਿੱਚ ਮੁੱਲ ਜੋੜਨ ਲਈ ਕਿਰਤ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ: ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਧਾਤੂਵਾਦ ਅਤੇ ਉਪਯੋਗਤਾ ਮੁੱਲ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਝਟਕੇ ਵਿੱਚ ਹੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।

ਕੀਨਸ ਦੀ ਪੂੰਜੀ ਦੀ ਗਤੀ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ, ਤਿਕੋਣੀ: ਰੁਜ਼ਗਾਰ, ਪੈਸਾ ਅਤੇ ਵਿਆਜ ਦੇ ਨਿਓਕਲਾਸੀਕਲ ਥਿਊਰੀ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਬੈਂਕਿੰਗ ਹਾਊਸ ਦੁਆਰਾ ਅਕਾਊਂਟਿੰਗ ਅਕਾਉਂਟਿੰਗ ਮਾਡਲ ਦੁਆਰਾ ਮੁਦਰਾ ਦੀ ਵਰਚੁਅਲ ਸਿਰਜਣਾ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਪੂੰਜੀ ਦੇ ਗੁਣਾ ਦੇ ਵਰਤਾਰੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਸਮਕਾਲੀ ਬੈਂਕ ਟ੍ਰਾਂਜੈਕਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਰਿਕਾਰਡ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਜਿਸ ਨੇ ਮੁਦਰਾਵਾਂ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਦੇ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਮੁਦਰਾ ਵਿਸਥਾਰ ਦੇ ਵਰਤਾਰੇ ਨੂੰ ਬੈਂਕ ਅਲਾਟਮੈਂਟਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ, ਫਿਰ, ਕੀਨੇਸੀਅਨਵਾਦ ਪੈਸੇ ਦੀ ਨਵੀਂ ਭੂਮਿਕਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਮੁਦਰਾ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈ ਲਈ ਜੋ ਇਸਦੀ ਕੀਮਤ ਸੀ। ਪੁਰਾਣੇ ਬਾਰਟਰ ਵਿੱਚ ਵਜ਼ਨ ਵਿੱਚ ਮੁੱਲ, ਹੁਣ ਇੱਕ ਰਸੀਦ ਲਈ ਬਦਲਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ - ਕਾਗਜ਼ੀ ਪੈਸਾ - ਛਾਪਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਤੀਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਮੁੱਲ ਦਰਜ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੋਨੇ ਅਤੇ ਚਾਂਦੀ ਵਿੱਚ ਸਾਮਾਨ ਅਤੇ ਸਿੱਕਿਆਂ ਦੀ ਬਾਰਟਰਿੰਗ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨਾ, ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਵਟਾਂਦਰੇ ਦੁਆਰਾ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਲਿਖਤੀ ਮੁਦਰਾ/ਪੈਸਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁਫਤ ਮੁਦਰਾ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਲੋੜ ਅਤੇ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਵੇਚਿਆ ਅਤੇ ਖਰੀਦਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਫਿਰ, ਕ੍ਰਮਵਾਰ, ਆਰਥਿਕਤਾ ਨਵੇਂ ਢੰਗਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਰਾਜਨੀਤੀ ਕਰਨ ਦੇ ਢੰਗ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹਾਕਮ ਸਮੂਹਾਂ ਨੂੰ ਅਨੁਕੂਲਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮੰਗਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਆਸੀ ਸ਼ਕਤੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਜਨਤਾ ਦੀ ਬੇਨਤੀ 'ਤੇ, ਦੇਰੀ ਅਤੇ ਮੱਧਮ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੀ ਹੈ। , ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਦੋ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਂਦੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ: ਆਮ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ; ਅਤੇ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਭੀੜ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਲਾਮਬੰਦੀ ਵਿੱਚ।

ਸੱਤਾ ਦੀ ਅਜਿਹੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲੋੜ ਰਹੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਆਪਣੀ ਪਰਜਾ, ਨਾਗਰਿਕਾਂ, ਵੋਟਰਾਂ, ਟੈਕਸਦਾਤਾਵਾਂ, ਗੁਲਾਮਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ੋਸ਼ਿਤ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਹੋਣ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਖੋਹਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਮੀਰ ਬਣਾ ਸਕੇ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਅਧੀਨਗੀ ਅਤੇ ਘਟੀਆਪਣ ਲਈ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਅਤੇ ਮੁਆਵਜ਼ਾ, ਭਾਵੇਂ ਦੋਸਤਾਨਾ ਅਤੇ ਸਹਾਇਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦੁਆਰਾ, ਜਾਂ ਮੁਫਤ ਜਨਤਕ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ: ਰਜਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨ, ਬੁਨਿਆਦੀ ਸਿੱਖਿਆ, ਜਾਇਦਾਦ, ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਵਿਕਲਪਾਂ ਲਈ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਗਾਰੰਟੀ, ਗੈਰ-ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹਮਲੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੁਰੱਖਿਆ, ਪਹੁੰਚ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ। ਮਨੋਰੰਜਨ ਅਤੇ ਸੈਕਸ, ਧਾਰਮਿਕ ਪੂਜਾ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ, ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਬਚਾਅ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ।

ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਪੱਧਰਾਂ ਲਈ, ਇਹ ਸਭ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੂਪਾਂ ਅਤੇ ਵਿਭਿੰਨ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ, ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਪ੍ਰਤਿਬੰਧਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਸੰਚਾਰਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਕੁਝ ਲੋਕ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨਾਲੋਂ ਭੌਤਿਕ ਬਚਾਅ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਬਾਕੀ ਜਿਉਂਦੇ ਰਹਿਣ ਨਾਲੋਂ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਢਾਂਚੇ ਅਤੇ ਮਾਡਲ ਦੀ ਕਦਰ ਉਹਨਾਂ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਦੂਸਰੇ ਸਮਾਨਤਾ ਅਤੇ ਭਿੰਨਤਾ ਨਾਲੋਂ ਬਰਾਬਰ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਦੂਸਰੇ ਨੈਤਿਕ ਅਤੇ ਨੈਤਿਕ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਨਾਲੋਂ ਅਮੀਰਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕਦਰ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਫਿਰ ਆਦਰਸ਼ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਹੋਵੇਗੀ ਜੋ ਸਾਰੀਆਂ ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਸੀਮਤ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਅਤੇ ਮਤਭੇਦਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਢਾਂਚੇ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ, ਇਸ ਨੂੰ ਮੂਰਤੀਮਾਨ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ, ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਨੂੰ ਮੂਰਤੀਮਾਨ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੁੱਲ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ. ਹੋਰ ਵਿਚਾਰਧਾਰਕ ਮੁੱਲ.

ਇਸ ਲਈ, ਇਹ ਸਭਿਅਤਾ ਬਹੁਲਵਾਦ ਸਭਿਅਤਾ ਦਾ ਉੱਚਾ ਬਿੰਦੂ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇਹ ਐਲਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਪਲ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਜਮਹੂਰੀਅਤ, ਆਰਥਿਕਤਾ, ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ, ਧਰਮ ਜਾਂ ਨੈਤਿਕਤਾ ਦਾ ਕੋਈ ਮਾਡਲ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਇਕਸਾਰ, ਵਿਲੱਖਣ, ਵਧੇਰੇ ਸਹੀ, ਉੱਤਮ ਅਤੇ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ।

ਫਿਰ ਰਸਤਾ ਉਸ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਸਨੂੰ ਅਸੀਂ ਛੱਡਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਭੂਗੋਲਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਸਥਾਨਕ ਸੰਦਰਭ ਸਮੂਹਾਂ ਵੱਲ, ਸਿਰਫ ਅਸਲ ਸੰਦਰਭ ਜਿੱਥੇ ਵਿਅਕਤੀ ਜੁੜ ਸਕਦਾ ਹੈ।


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

राजनीतिक और आर्थिक समाज की अवधारणा का विकास

राजनीतिक और आर्थिक समाज की अवधारणा का विकास



हां, मैं अध्ययन के उस विषय पर अपनी राय देने का साहस करूंगा जिसका मानवता पर सबसे गहरा प्रभाव पड़ा है, क्योंकि मैकियावेली की पुस्तक द प्रिंस, टोरा, पूर्व-यहूदी ईसाई-यहूदी बाइबिल और पुस्तक कैपिटल, ऐसी रचनाएं हैं इसके बाद दार्शनिक विचारकों ने अनुसरण किया: हॉब्स, लोके, मोंटेस्क्यू, रूसो, मार्क्स, स्मिथ, साय, रिकार्डो, मेन्जर, और राजनीतिक और आर्थिक स्कूल जिनका अलग-अलग अध्ययन किया जाता है जैसे कि वे अलग और प्रतिकूल स्थिति में थे, और मैं इसे साबित करूंगा प्रत्येक आर्थिक स्कूल और राजनीति पूरी समग्र प्रक्रिया के केवल एक हिस्से का प्रतिनिधित्व करती है जिसमें एकता और विशिष्टता होती है।



कोई राजनीतिक और आर्थिक विरोध नहीं है क्योंकि वास्तविकता को खंडित और गुटों और वैचारिक प्राथमिकताओं में विभाजित नहीं किया जा सकता है; वास्तविकता कृत्रिम सिद्धांतों और दूरसंचार से आगे निकल जाती है, और सभी राजनीतिक और आर्थिक सिद्धांत कृत्रिमवाद हैं जो यह गारंटी देते हैं कि कुछ प्रतिभाशाली विचारक एकमात्र सत्य के एकल प्रतिभाशाली वाहक हैं; जब तक हम इसे समझते हैं, तब तक विवाद होते रहेंगे और प्रत्येक पक्ष सच्चाई का एक टुकड़ा लेकर आएगा जो संपूर्ण है और समग्र और पूरक तरीके से उनमें से प्रत्येक का है।


वे मसीहा जो मानवता को पूर्ण बनाना चाहते हैं, और वे यथार्थवादी जो स्वार्थी पीड़ादायक सामाजिक तंत्र को समझना चाहते हैं; ये दो समूह जिनमें मानवता विभाजित है, आवश्यक और विरोधी दोनों, पूरक सद्भाव में जीवित रह सकते हैं और रहना चाहिए यदि वे परस्पर एक-दूसरे के विलुप्त होने की इच्छा नहीं रखते हैं; कभी-कभी कहा जाता है: ईसाई, कभी मुस्लिम, कभी डेमोक्रेट, कभी उदारवादी, कभी समाजवादी, कभी पूंजीवादी, कभी अविकसित, कभी नाजी, कभी आदिवासी, कभी कम्युनिस्ट, कभी फासीवादी, कभी राष्ट्रवादी, कभी नस्लवादी, कभी पहली दुनिया से, इससे कोई फर्क नहीं पड़ता कि कितनी विश्लेषणात्मक श्रेणियां और भेद हैं, हर चीज को सभ्यता में समयरेखा और सामान्य मानव भौगोलिक स्थिति में विचारों और स्थितियों की केवल दो श्रेणियों तक सीमित किया जा सकता है: केवल दो संभावित मानव व्यवहार हैं: स्वार्थी व्यक्तिवादी, उपयोगितावादी, और; मिलनसार, परोपकारी, भावुक, धार्मिक, आदर्शवादी।

जैसा कि दुर्खीम को एहसास हुआ, ये समूह अकेले कार्य कर सकते हैं, या वे यांत्रिक एकजुटता, या जैविक एकजुटता के रूप में घोषित सेना में शामिल होने की कोशिश कर सकते हैं।

यांत्रिक एकजुटता में, बेहतर दिशा, संगठन, नियमों और औपचारिक विशिष्ट आदेश और पदानुक्रम के सिद्धांतों का एक सुव्यवस्थित सामाजिक सिद्धांत स्वार्थी-उपयोगितावादियों और दूसरी ओर, सामूहिक परोपकारी लोगों दोनों के लिए काम करने के लिए आवश्यक है।

अकेले भेड़िये अपने आप में नायकों के रूप में कार्य करने का दिखावा करते प्रतीत होते हैं, वे जैविक एकजुटता का लाभ उठाते हैं, वे सब कुछ अकेले करते प्रतीत होते हैं, लेकिन अज्ञात अप्रत्यक्ष सामाजिक कार्यों की सहायता के बिना, जो हमेशा प्रत्यक्ष और ध्यान देने योग्य नहीं होते, वे कुछ भी हासिल नहीं कर पाते, हालाँकि ऐसा लगता है कि उनका प्रयास पूरी तरह से उनकी विशाल व्यक्तिगत क्षमता का परिणाम था, टेस्ला, एडसन, मस्क, बिल गेट्स जैसी मदद से स्वतंत्र।

जोहान्स केप्लर इसहाक न्यूटन और टिचो ब्राहे के कंधों पर खड़े होने के लिए आभारी थे, जिन्होंने कई साल पहले खुद को समर्पित कर दिया था ताकि उनका काम खगोल भौतिकी में उनकी खोजों और प्रगति के साथ पूरा हो सके; क्वांटम यांत्रिकी पर डेनिश गणितज्ञों के काम के बिना आइंस्टीन का भला कौन होता, जिनकी उनकी बदनाम शुरुआत में इतनी आलोचना हुई थी?

राजनीति विज्ञान न तो यूनानियों के साथ शुरू हुआ, न ही अमेरिकी विश्वविद्यालयों में, सब कुछ मानव लिखित साहित्य से पहले के समय से टूटने और प्रगति की एक पंक्ति का पालन करता है, नए प्रतिमानों के साथ जो पिछले एक से आगे निकल जाते हैं, जो उन्हें रोकने वाली सीमाओं को तोड़ने के प्रमाण के रूप में कार्य करते हैं। अगले कदम पर आगे बढ़ने के लिए, थके हुए मॉडल को नकार कर, एक नए चरण का निर्माण किया गया, जहां वैज्ञानिक स्थिति के रक्षकों की अपेक्षाएं और आशाएं दफन हो गईं, जिसने भावनात्मक और बौद्धिक रूप से पूरे पिछले वैज्ञानिक कैथेड्रल को नष्ट कर दिया। हानि और क्षति.

इस प्रकार हमने गुलामी के शाही मॉडल की समाप्ति और बेबीलोनियाई, मिस्र और इट्रस्केन लोगों की झुलसती सहायक नदियों को देखा, जिन्होंने पराजित और थके हुए लोगों को लूटा, ऐसा लगता है कि औपनिवेशिक अफ्रीका के उपनिवेशों में अभी भी इस सबक को एक मॉडल के रूप में इस्तेमाल किया गया था और अमेरिका, अभी भी बड़े अंतरराष्ट्रीय निगमों द्वारा नियंत्रित बहुपक्षीय वाणिज्यिक संगठनों में अभी भी छिपे हुए तकनीकी साम्राज्यवाद और वाणिज्यिक व्यापारिकता के खोजपूर्ण साम्राज्यवाद के रूप में प्रच्छन्न है: रेप्सोल, शेल, एचएसबीसी, एआरएएनसीओ, माइक्रोसॉफ्टवेयर, गूगल, अमेज़ॅन, टोयोटा, मित्सुबिशी, हुंडई , फिलिप्स, कोका कोला, कैरेफोर, अभी भी मोनोप्सनी और ऑलिगोप्सनी, एकाधिकार और अल्पाधिकार के माध्यम से नियंत्रण कर रहे हैं, क्षेत्रीय व्यापार क्षेत्रों की खोज के लिए अंतरराष्ट्रीय क्षेत्रों का विभाजन, सब कुछ अब एक एकीकृत प्रक्रिया के रूप में समझा जा सकता है, जहां सशस्त्र बल, सरकारें और नीतियां बनती हैं मानव प्रगति के भाषणों से बंद एक बंधा हुआ समूह ओ, मानवाधिकार, पारिस्थितिकी और स्थिरता, आदिम लोगों के अधिकार, ग्लोबल वार्मिंग, शांति की खोज, महिलाओं के अधिकार, ट्रांससेक्सुअल अधिकार, हित के केवल दो केंद्रों के विवाद में अलग रखने के सभी बहाने एक ही उद्देश्य के लिए हैं। मानव व्यवहार, तब से संभव हुआ जब से सामाजिक मनोवैज्ञानिकों ने बुनियादी मानवीय आकांक्षाओं को पांच उद्देश्य मैट्रिक्स में विभाजित करने की कोशिश की: लिंग, सुरक्षा, शक्ति, सौंदर्यशास्त्र और धन।

पहले आर्थिक सिद्धांत का विकासवादी इतिहास काम के मूल्य पर आधारित था, या, हाथों से बने उत्पाद में शामिल काम पर, इसके अलावा कोई कुशल मशीनें नहीं थीं: पुली, चप्पू; लीवर, झुका हुआ विमान, कुल्हाड़ी, स्लेजहैमर, धनुष, आरी, चाकू, तलवार, पॉलिशर, नौसैनिक पाल, यह सब मैनुअल या पशु था, या हवाओं और पानी की धाराओं की ताकतों द्वारा चलाया गया था।

कच्चे माल और प्रकृति पर परिवर्तन के चालक के रूप में काम के बारे में सोचना स्पष्ट है।

कीमती धातुओं से श्मिथ के सिद्धांत के तत्वों पर खनिज संपदा को शामिल करने के लिए एडम श्मिथ द्वारा बनाए गए पहले आर्थिक सिद्धांत में आभूषणों के आंतरिक मूल्य को शामिल करने की आवश्यकता थी, जो जरूरी नहीं कि सीधे और रैखिक रूप से काम किए गए या खर्च किए गए समय से संबंधित हों। ऐसा लगता है कि चरम और दुर्लभ मिश्र धातुओं और खनिजों को पहले से ही आंतरिक मूल्य वाले मूल्य को जोड़ने के लिए श्रम पर काबू पाने की आवश्यकता नहीं है: इसलिए हम धातुवाद और उपयोगिता मूल्य के सिद्धांत को एक झटके में हल करते हैं।

कीन्स का पूंजी आंदोलन का सिद्धांत, त्रिपद के नवशास्त्रीय सिद्धांत के साथ विलय: रोजगार, धन और ब्याज, लेखांकन लेखांकन मॉडल के माध्यम से मुद्रा के आभासी निर्माण के माध्यम से बैंकिंग घराने द्वारा कृत्रिम रूप से बनाई गई पूंजी के गुणन की घटना के बाद उत्पन्न होता है प्रक्रियाएं और गैर-एक साथ बैंक लेनदेन को रिकॉर्ड करने की प्रक्रिया जिसने मुद्राओं के निर्माण के स्वायत्त मौद्रिक विस्तार की घटना को बैंक आवंटन के माध्यम से सत्यापित करने की अनुमति दी, फिर, कीनेसियनवाद पैसे की नई भूमिका का उपयोग करता है जिसने उस मुद्रा को प्रतिस्थापित कर दिया जो इसके लायक थी पुराने वस्तु विनिमय में वजन में मूल्य, अब एक रसीद के लिए विनिमय किया जा रहा है - कागजी मुद्रा - मुद्रित जो प्रतीकात्मक रूप से एक मूल्य दर्ज करता है, सोने और चांदी में वस्तुओं और सिक्कों के विनिमय की प्रक्रिया से खुद को अलग करता है, मजबूर और प्रत्ययी विनिमय के माध्यम से स्वायत्तता प्राप्त करता है, और मुक्त विनिमय बाजार में आवश्यकता और सट्टेबाजी द्वारा दी गई कीमत पर शास्त्रोक्त मुद्रा/पैसा स्वयं बेचा और खरीदा जा सकता है।

फिर, क्रमिक रूप से, अर्थव्यवस्था नए तरीकों के साथ-साथ राजनीति करने के तरीके को भी शामिल करती है, जो लोगों के शासक समूहों को समायोजित करती है और मांगों का जवाब देती है और राजनीतिक शक्ति के बिना जनता के अनुरोध पर विलंबित और मध्यम तरीके से लोकप्रिय अधिकारों को शामिल करती है। , ताकि वे कम से कम दो क्षणों में समाज के राजनीतिक नियंत्रण में भाग लेते दिखें: आम चुनावों में; और सड़कों पर भीड़ की लोकप्रिय लामबंदी में।

सत्ता की एक ऐसी प्रणाली स्थापित करना हमेशा आवश्यक रहा है जहां एक विशेषाधिकार प्राप्त अभिजात वर्ग शासन कर सके, अपने विषयों, नागरिकों, मतदाताओं, करदाताओं, दासों और शोषितों से न्यूनतम प्राप्त करने की सभी संभावनाओं को छीने बिना खुद को समृद्ध कर सके। उनकी अधीनता और हीनता के लिए स्वायत्तता और मुआवजा, चाहे मैत्रीपूर्ण और सहायक प्रवचन के माध्यम से, या मुफ्त सार्वजनिक सेवाओं के माध्यम से, जैसे: पंजीकरण, बुनियादी शिक्षा, संपत्ति, जीवन और विकल्पों के लिए न्यूनतम व्यक्तिगत गारंटी, अप्रेरित आक्रामकता के खिलाफ सुरक्षा, पहुंच की सुरक्षा अवकाश और सेक्स का अधिकार, धार्मिक पूजा का अधिकार, भोजन और जीवित रहने का अधिकार।

अलग-अलग स्तर पर, यह सब विभिन्न सरकारों के शासनकाल में, राज्य के विभिन्न रूपों में और विविध राजनीतिक प्रणालियों में प्रदान किया गया है, बातचीत की गई है, प्रतिबंधित किया गया है, जहां कुछ स्वतंत्रता से अधिक भौतिक अस्तित्व को महत्व देते हैं, अन्य लोग जीवित रहने की तुलना में विरासत को अधिक महत्व देते हैं, अन्य संरचना और मॉडल को उसमें रहने वाले व्यक्तियों की तुलना में अधिक महत्व देते हैं, अन्य लोग समानता और भेदभाव की तुलना में समान अधिकारों को अधिक महत्व देते हैं, अन्य लोग नैतिक और नैतिक मूल्यों की तुलना में धन को अधिक महत्व देते हैं।

आदर्श तब एक ऐसी प्रणाली होगी जो सभी विविध मांगों को एक साथ ला सकती है, बिना किसी सीमा के और मतभेदों को खत्म करने की आवश्यकता के बिना, सामाजिक और राजनीतिक संरचना की रक्षा के लिए इसे मूर्तिमान किए बिना, विचारधारा और किसी भी मूल्य में विश्वास को नुकसान पहुंचाए बिना। अन्य वैचारिक मूल्य।

इसलिए, यह नागरिक बहुलवाद सभ्यता का उच्चतम बिंदु होगा और यह घोषित करने का क्षण होगा कि लोकतंत्र, अर्थव्यवस्था, विचारधारा, धर्म या नैतिकता का कोई मॉडल नहीं है जो सजातीय, अद्वितीय, अधिक सही, श्रेष्ठ और अनिवार्य हो।

फिर रास्ता उस गांव में लौटने का होगा जिसे हमने छोड़ा था और हमारे भौगोलिक रूप से चिह्नित स्थानीय संदर्भ समूहों तक, एकमात्र वास्तविक संदर्भ जहां व्यक्ति जुड़ सकता है। पूरा करें और पहचाने जाएं और सामंजस्यपूर्ण सामाजिक सह-अस्तित्व के लिए तैयार हों।


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

Η εξέλιξη της έννοιας της πολιτικής και οικονομικής κοινωνίας

Η εξέλιξη της έννοιας της πολιτικής και οικονομικής κοινωνίας



Ναι, θα τολμήσω να πω τη γνώμη μου για το θέμα της μελέτης που είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στην ανθρωπότητα, αφού το βιβλίο Ο Πρίγκιπας του Μακιαβέλι, η Τορά, η προ-Εβραϊκή Χριστιανική-Εβραϊκή Βίβλος και το βιβλίο Κεφάλαιο είναι έργα που ακολούθησαν φιλοσοφικοί στοχαστές: Hobbes, Locke, Montesquieu, Rousseau, Marx, Smith, Say, Ricardo, Menger και οι πολιτικές και οικονομικές σχολές που μελετώνται χωριστά σαν να βρίσκονταν σε διαφορετικές και αντίξοες θέσεις, και θα αποδείξω ότι κάθε οικονομική σχολή και πολιτική αντιπροσωπεύει μόνο ένα κομμάτι της όλης ολιστικής διαδικασίας που έχει μια ενότητα και μοναδικότητα.



Δεν υπάρχει πολιτικός και οικονομικός ανταγωνισμός γιατί η πραγματικότητα δεν μπορεί να διασπαστεί και να διαχωριστεί σε φατρίες και ιδεολογικές προτιμήσεις. Η πραγματικότητα ξεπερνά τις τεχνητές θεωρίες και τελεολογίες, και όλες οι πολιτικές και οικονομικές θεωρίες είναι τεχνητισμοί για να εγγυηθούν ότι κάποιος λαμπρός στοχαστής είναι ένας μοναδικός ιδιοφυής φορέας της μόνης αλήθειας. Όσο το καταλαβαίνουμε αυτό θα υπάρχουν διαφωνίες και η κάθε πλευρά θα βγαίνει με ένα κομμάτι της αλήθειας που είναι στο σύνολό της και ανήκει σε καθεμία από αυτές με ολιστικό και συμπληρωματικό τρόπο.


Οι μεσσιανικοί που θέλουν να τελειοποιήσουν την ανθρωπότητα και οι ρεαλιστές που θέλουν να κατανοήσουν τους εγωιστικούς αγωνιστικούς κοινωνικούς μηχανισμούς. Αυτές οι δύο ομάδες στις οποίες χωρίζεται η ανθρωπότητα, τόσο αναγκαίες όσο και ανταγωνιστικές, θα μπορούσαν και θα έπρεπε να επιβιώσουν σε συμπληρωματική αρμονία εάν δεν επιθυμούσαν αμοιβαία την εξαφάνιση του άλλου. άλλοτε αποκαλούνται: Χριστιανοί, άλλοτε μουσουλμάνοι, άλλοτε δημοκράτες, άλλοτε φιλελεύθεροι, άλλοτε σοσιαλιστές, άλλοτε καπιταλιστές, άλλοτε υπανάπτυκτοι, άλλοτε Ναζί, άλλοτε Αβορίγινες, άλλοτε κομμουνιστές, άλλοτε φασίστες, άλλοτε από εθνικιστές, άλλοτε από ρατσιστές, άλλοτε από τον πρώτο κόσμο, ανεξάρτητα από το πόσες αναλυτικές κατηγορίες και διακρίσεις υπάρχουν, όλα μπορούν να συνοψιστούν σε δύο μόνο κατηγορίες σκέψεων και καταστάσεων στον πολιτισμό στο χρονοδιάγραμμα και στη γενική ανθρωπογεωγραφική θέση: Υπάρχουν μόνο δύο πιθανές ανθρώπινες συμπεριφορές: εγωιστές ατομικιστές, ωφελιμιστές, και; συλλογικός, αλτρουιστής, συναισθηματικός, θρησκευτικός, ιδεαλιστής.

Όπως συνειδητοποίησε ο Ντιρκέμ, αυτές οι ομάδες μπορούν να δράσουν μόνες ή μπορούν να επιδιώξουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους σε αυτό που δήλωσε ως μηχανική αλληλεγγύη ή οργανική αλληλεγγύη.

Στη μηχανική αλληλεγγύη, μια ενορχηστρωμένη κοινωνική αρχή ανώτερης κατεύθυνσης, οργάνωσης, κανόνων και αρχών επίσημης εμφανούς τάξης και ιεραρχίας είναι απαραίτητη για να λειτουργήσει το σύστημα τόσο για τους εγωιστές-ωφελιμιστές, όσο και για, από την άλλη, τους ομαδικούς αλτρουιστές.

Οι μοναχικοί λύκοι φαίνεται να προσποιούνται ότι ενεργούν ως ήρωες μόνοι τους, εκμεταλλεύονται την οργανική αλληλεγγύη, φαίνεται να κάνουν τα πάντα μόνοι τους, αλλά χωρίς τη βοήθεια μιας ανώνυμης έμμεσης κοινωνικής εργασίας, όχι πάντα φαινομενικής και αισθητής, δεν θα είχαν καταφέρει τίποτα. αν και φαίνεται ότι η προσπάθειά τους ήταν αποτέλεσμα αποκλειστικά της τεράστιας προσωπικής του ικανότητας, ανεξάρτητης βοήθειας όπως ο Tesla, ο Edson, ο Musk, ο Bill Gates.

Ο Johannes Kepler ήταν ευγνώμων που στάθηκε στους ώμους του Isaac Newton και του Ticho Brahe που αφιερώθηκαν πολλά χρόνια νωρίτερα, ώστε το έργο τους να ολοκληρωθεί με τις ανακαλύψεις και τις προόδους τους στην αστροφυσική. Ποιος θα ήταν ο Αϊνστάιν χωρίς το έργο των Δανών μαθηματικών για την κβαντική μηχανική, που τόσο επικρίθηκε από αυτόν στις απαξιωμένες αρχές του;

Η πολιτική επιστήμη δεν ξεκίνησε με τους Έλληνες, ούτε στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, όλα ακολουθούν μια γραμμή ρήξεων και προόδου από την εποχή πριν από την ανθρώπινη γραπτή λογοτεχνία, με νέα παραδείγματα που ξεπερνούν την προηγούμενη, που χρησίμευσαν ως απόδειξη υπέρβασης των ορίων που τους εμπόδιζαν Για να προχωρήσει κανείς στο επόμενο βήμα, αρνούμενος το εξαντλημένο μοντέλο, μεταπήδησε στο επόμενο μοντέλο, δημιουργώντας ένα νέο στάδιο όπου θάφτηκαν οι προσδοκίες και οι ελπίδες των υπερασπιστών της επιστημονικής θέσης, καταστρέφοντας ολόκληρο τον προηγούμενο επιστημονικό καθεδρικό ναό, με συναισθηματικό και πνευματικό χαρακτήρα. απώλειες και ζημιές.

Έτσι είδαμε την εξάντληση του αυτοκρατορικού μοντέλου της σκλαβιάς και των καυτών παραπόταμων των Βαβυλωνιακών, Αιγυπτιακών και Ετρούσκων λαών, που λεηλάτησαν μέχρι εξάντλησης τους ηττημένους και ουροφόρους λαούς Φαίνεται ότι το μάθημα εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται ως πρότυπο στις αποικίες της αποικιακής Αφρικής και της Αμερικής, που προσπάθησε ακόμα στη δίνη του αργότερα μεταμφιεσμένος ως τεχνολογικός ιμπεριαλισμός και διερευνητικός ιμπεριαλισμός του εμπορικού μερκαντιλισμού που εξακολουθεί να λανθάνει σε πολυμερείς εμπορικούς οργανισμούς που ελέγχονται από μεγάλες διεθνικές εταιρείες: Repsol, Shell, HSBC, ARANCO, Microsoftware, Google, Amazon, Toyota, Mitsubishi, Hyundai , Phillips, Coca Cola, Carrefour, που εξακολουθούν να ελέγχουν μέσω μονοψωνίας και ολιγοψίας, μονοπωλίου και ολιγοπωλίου, διαίρεση διεθνών περιοχών για την εξερεύνηση τομεακών επιχειρηματικών θέσεων, τα πάντα μπορούν πλέον να γίνουν κατανοητά ως μια ενοποιητική διαδικασία, όπου διαμορφώνονται οι ένοπλες δυνάμεις, οι κυβερνήσεις και οι πολιτικές ένα δεμένο συγκρότημα που κλείνεται από τις ομιλίες: της ανθρώπινης προόδου o, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οικολογία και η βιωσιμότητα, τα δικαιώματα των πρωτόγονων λαών, η υπερθέρμανση του πλανήτη, η αναζήτηση της ειρήνης, τα δικαιώματα των γυναικών, τα τρανσεξουαλικά δικαιώματα, όλα τα προσχήματα για τον ίδιο σκοπό να μείνουμε χωριστά στη διαμάχη των δύο μοναδικών κέντρων ενδιαφέροντος με βάση ανθρώπινη συμπεριφορά, εφικτή αφού οι κοινωνικοί ψυχολόγοι προσπάθησαν να ορίσουν τις βασικές ανθρώπινες φιλοδοξίες χωρισμένες σε πέντε αντικειμενικές μήτρες: φύλο, προστασία, εξουσία, αισθητική και πλούτος.

Η εξελικτική ιστορία της πρώτης οικονομικής θεωρίας βασίστηκε στην αξία της εργασίας ή, στην εργασία που ενσωματώθηκε στο προϊόν που κατασκευάζεται με τα χέρια, δεν υπήρχαν αποτελεσματικές μηχανές, εκτός από: τροχαλίες, κουπιά. μοχλός, κεκλιμένο αεροπλάνο, τσεκούρι, βαριοπούλα, τόξο, πριόνι, μαχαίρι, σπαθί, στιλβωτής, ναυτικά πανιά, ήταν όλα χειροκίνητα ή ζωικά ή κινούνταν από τους ανέμους και τις δυνάμεις των υδάτινων ρευμάτων.

Είναι προφανές να σκεφτόμαστε την εργασία ως μοχλό μετασχηματισμού έναντι των πρώτων υλών και της φύσης.

Η συμπερίληψη του ορυκτού πλούτου στα στοιχεία της θεωρίας του Schmith από πολύτιμα μέταλλα ήταν ανάγκη να συμπεριληφθεί στην πρώτη οικονομική θεωρία που δημιούργησε ο Adam Schmith η εγγενής αξία του κοσμήματος, η οποία δεν σχετίζεται απαραίτητα άμεσα και γραμμικά με τον χρόνο που εργάστηκε ή αφιερώθηκε. Φαίνεται ότι τα ακραία και σπάνια κράματα και ορυκτά δεν απαιτούν εργασία για να προστεθεί αξία σε ό,τι έχει ήδη εγγενή αξία: έτσι λύνουμε τη θεωρία του μεταλλισμού και της αξίας χρησιμότητας με μια πτώση.

Η θεωρία του Keynes για την κίνηση του κεφαλαίου, που συγχωνεύεται με τη νεοκλασική θεωρία του τριωνύμου: απασχολησιμότητα, χρήμα και τόκος, προκύπτει μετά από το φαινόμενο του πολλαπλασιασμού του κεφαλαίου που δημιουργείται τεχνητά από τον τραπεζικό οίκο μέσω της εικονικής δημιουργίας νομίσματος μέσω του λογιστικού μοντέλου διαδικασίες και η διαδικασία καταγραφής μη ταυτόχρονων τραπεζικών συναλλαγών που επέτρεψαν την επαλήθευση του φαινομένου της αυτόνομης νομισματικής επέκτασης της δημιουργίας νομισμάτων μέσω τραπεζικών κατανομών, στη συνέχεια, ο κεϋνσιανισμός κάνει χρήση του νέου ρόλου του χρήματος που αντικατέστησε το νόμισμα που άξιζε αξία σε βάρος στο παλιό ανταλλακτικό, τώρα ανταλλάσσεται με μια απόδειξη - χαρτονόμισμα - τυπωμένη που κατέγραφε συμβολικά μια αξία, αποσπώντας τον εαυτό της από τη διαδικασία ανταλλαγής αγαθών και νομισμάτων σε χρυσό και ασήμι, αποκτώντας αυτονομία μέσω αναγκαστικής και καταπιστευματικής ανταλλαγής, και γραφικό νόμισμα/χρήματα θα μπορούσαν να πουληθούν και να αγοραστούν στην τιμή που δίνεται από την ανάγκη και την κερδοσκοπία στην ελεύθερη αγορά συναλλάγματος.

Στη συνέχεια, διαδοχικά, η οικονομία ενσωματώνει νέες μεθόδους, καθώς και τον τρόπο άσκησης πολιτικής, που φιλοξενεί τις λαϊκές κυβερνώντες ομάδες και ανταποκρίνεται στα αιτήματα και ενσωματώνει τα λαϊκά δικαιώματα με καθυστερημένο και μετριοπαθή τρόπο, κατόπιν αιτήματος των μαζών χωρίς πολιτική εξουσία. , ώστε να εμφανίζονται να συμμετέχουν στον πολιτικό έλεγχο της κοινωνίας σε δύο τουλάχιστον στιγμές: σε γενικές εκλογές. και στη λαϊκή κινητοποίηση πλήθους στους δρόμους.

Ήταν πάντα απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα σύστημα εξουσίας όπου μια προνομιούχα ελίτ θα μπορούσε να κυβερνήσει, να πλουτίσει χωρίς να μπορεί να αφαιρέσει από τους υπηκόους, τους πολίτες, τους ψηφοφόρους, τους φορολογούμενους, τους σκλάβους και τους εκμεταλλευόμενους όλες τις δυνατότητες να έχουν ένα ελάχιστο αυτονομία και αποζημίωση για την υποτέλεια και την κατωτερότητά τους, είτε μέσω φιλικού και υποστηρικτικού λόγου, είτε μέσω δωρεάν δημόσιων υπηρεσιών, όπως: εγγραφές, βασική εκπαίδευση, ελάχιστες ατομικές εγγυήσεις για περιουσία, ζωή και επιλογές, ασφάλεια έναντι ακίνητης επιθετικότητας, ασφάλεια πρόσβασης σε τον ελεύθερο χρόνο και το σεξ, το δικαίωμα στη θρησκευτική λατρεία, το δικαίωμα στην τροφή και στην επιβίωση.

Σε διαφορετικούς βαθμούς, όλα αυτά έχουν παραχωρηθεί, διαπραγματευτεί, περιοριστεί, μετατραπεί σε καθεστώτα διαφορετικών κυβερνήσεων, σε ποικίλες μορφές κράτους και διαφορετικά πολιτικά συστήματα όπου κάποιοι εκτιμούν τη φυσική επιβίωση περισσότερο από την ελευθερία, άλλοι εκτιμούν περισσότερο την κληρονομιά παρά την επιβίωση, άλλοι εκτιμούν τη δομή και το μοντέλο περισσότερο από τα άτομα που ζουν σε αυτήν, άλλοι εκτιμούν τα ίσα δικαιώματα περισσότερο από την ισότητα και τη διαφοροποίηση, άλλοι εκτιμούν τα πλούτη περισσότερο από τις ηθικές και ηθικές αξίες.

Το ιδανικό θα ήταν τότε ένα σύστημα που θα μπορούσε να συγκεντρώσει όλα τα διαφορετικά αιτήματα, χωρίς περιορισμούς και χωρίς την ανάγκη κατάργησης των διαφορών, να προστατεύσει την κοινωνική και πολιτική δομή χωρίς να την ειδωλοποιήσει, χωρίς να ειδωλοποιήσει την ιδεολογία και την πίστη σε οποιαδήποτε αξία σε βάρος των άλλες ιδεολογικές αξίες.

Ως εκ τούτου, αυτός ο αστικός πλουραλισμός θα ήταν το υψηλό σημείο του πολιτισμού και η στιγμή να διακηρύξουμε ότι δεν υπάρχει μοντέλο δημοκρατίας, οικονομίας, ιδεολογίας, θρησκείας ή ηθικής που να είναι ομοιογενές, μοναδικό, πιο σωστό, ανώτερο και υποχρεωτικό.

Το μονοπάτι θα ήταν στη συνέχεια να επιστρέψουμε στο χωριό που αφήσαμε και στις γεωγραφικά σημειωμένες τοπικές ομάδες αναφοράς μας, τη μόνη πραγματική αναφορά όπου το άτομο μπορεί να συνδεθεί. να καταφέρουν και να αναγνωριστούν και να διαμορφωθούν για αρμονική κοινωνική συνύπαρξη.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

ʻO ka uluʻana o ka manaʻo o ka nohona politika a me ka hoʻokele waiwai

ʻO ka uluʻana o ka manaʻo o ka nohona politika a me ka hoʻokele waiwai



ʻAe, e ʻaʻa wau e hāʻawi i koʻu manaʻo ma ke kumuhana o ke aʻo ʻana i loaʻa ka hopena hohonu loa i ke kanaka, ʻoiai ʻo ka puke The Prince by Machiavelli, the Torah, the pre-Jewish Christian-Jewish Bible, a me ka puke Capital, he mau hana. i ukali ia e ka poe noonoo akeakamai: Hobbes, Locke, Montesquieu, Rousseau, Marx, Smith, Say, Ricardo, Menger, a me na kula kalaiaina a me ka waiwai i ao okoa ia me he mea la aia lakou ma na kulana okoa a ku e, a na'u no e hooiaio aku. ʻO kēlā me kēia kula hoʻokele waiwai a me Politics e hōʻike wale ana i kahi ʻāpana o ke kaʻina holoʻokoʻa holoʻokoʻa i loaʻa ka lokahi a me ka ʻokoʻa.



ʻAʻohe kūʻē politika a me ka hoʻokele waiwai no ka mea ʻaʻole hiki ke hoʻokaʻawale ʻia ka ʻoiaʻiʻo a hoʻokaʻawale ʻia i nā ʻāpana a me nā makemake ideological; ʻoi aku ka ʻoiaʻiʻo ma mua o nā manaʻo loea a me nā teleologies, a ʻo nā manaʻo politika a me ka hoʻokele waiwai he mea hoʻokalakupua e hōʻoiaʻiʻo ai ʻo kekahi poʻe noʻonoʻo akamai he mea lawe akamai i ka ʻoiaʻiʻo hoʻokahi; I ka wā e hoʻomaopopo ai mākou i kēia, aia nā paio a e hele mai kēlā me kēia ʻaoʻao me kahi ʻāpana o ka ʻoiaʻiʻo i loko o ka mea holoʻokoʻa a no kēlā me kēia o lākou ma ke ʻano holoʻokoʻa a hoʻohui.


ʻO nā messianics e makemake ana e hoʻomaʻemaʻe i ke kanaka, a me ka poʻe maoli e makemake e hoʻomaopopo i nā ʻano hana pilikino agonistic; ʻO kēia mau pūʻulu ʻelua kahi i hoʻokaʻawale ʻia ai ke kanaka, pono a kūʻē hoʻi, hiki iā lākou ke ola ma ke ʻano kuʻikahi inā ʻaʻole lākou i makemake i ka pau ʻana o kekahi; i kekahi manawa i kapaia: Kristiano, i kekahi manawa Mahometa, i kekahi manawa democrats, i kekahi manawa liberals, i kekahi manawa socialists, i kekahi manawa capitalists, i kekahi manawa underdeveloped, i kekahi manawa Nazis, i kekahi manawa aboriginals, i kekahi manawa communists, i kekahi manawa fascists , i kekahi manawa mai nationalists, i kekahi manawa mai racists, i kekahi manawa mai ka honua mua. No ka nui o nā ʻāpana analytical a me nā ʻokoʻa, hiki ke hoʻopili ʻia nā mea a pau i ʻelua mau ʻano o nā manaʻo a me nā kūlana i ka moʻomeheu i ka timeline a ma ke kūlana ʻāina ākea kanaka: ʻElua wale nō mau ʻano hana kanaka: ʻo nā mea pilikino ponoʻī, utilitarians, a; gregarious, altruistic, sentimental, hoʻomana, idealistic.

E like me ka ʻike ʻana o Durkheim, hiki i kēia mau pūʻulu ke hana hoʻokahi, a i ʻole hiki iā lākou ke ʻimi e hui pū i nā pūʻali i kāna i ʻōlelo ai he mechanical solidarity, a i ʻole organic solidarity.

I ka mechanical solidarity, he orchestrated social loin o ka luna alakai, hui, rula a me na loina o ka formal conspicuous kauoha a me ka hierarchy pono no ka nenoaiu e hana no ka mea ponoi-utilitarians, a no ka mea, ma kekahi lima, ka gregarious altruists.

ʻO nā ʻīlio hae wale nō e hoʻohālike i ka hana ʻana ma ke ʻano he poʻe koa ma o lākou iho, hoʻohana lākou i ka hui kūlohelohe, ʻike ʻia lākou e hana wale i nā mea āpau, akā me ke kōkua ʻole ʻana o ka hana pilikino indirect inoa ʻole, ʻaʻole i ʻike mau ʻia a ʻike ʻia, ʻaʻole lākou i loaʻa i kekahi mea. ʻOiai me he mea lā ʻo kā lākou hoʻoikaika ʻana, ʻo ia wale nō ka hopena o kona mana pilikino nui, kūʻokoʻa i ke kōkua e like me Tesla, Edson, Musk, Bill Gates.

Ua mahalo ʻo Johannes Kepler i ke kū ʻana ma luna o nā poʻohiwi o Isaac Newton lāua ʻo Ticho Brahe no ka hoʻolaʻa ʻana iā lākou iho i nā makahiki he nui ma mua i hiki ke hoʻopau ʻia kā lākou hana me kā lākou ʻike a me ka holomua ʻana i ka astrophysics; ʻO wai lā ʻo Einstein me ka ʻole o ka hana a ka poʻe makemakika Denemaka ma ka quantum mechanics, i hoʻohewa ʻia e ia i kāna mau hoʻomaka hoʻowahāwahā ʻia?

ʻAʻole i hoʻomaka ka ʻepekema politika me nā Helene, ʻaʻole hoʻi ma nā kulanui o ʻAmelika, ua hahai nā mea a pau i kahi laina o ka haki ʻana a me ka holomua mai ka wā ma mua o ka palapala kākau kanaka, me nā paradigms hou i ʻoi aku ma mua o ka mea ma mua, i lilo i mea hōʻoia no ka uhai ʻana i nā palena i pale ai iā lākou. . poho a poino .

No laila mākou i ʻike ai i ka luhi ʻana o ke ʻano hoʻohālike imperial o ka hoʻoluhi ʻana a me nā ʻauwaʻa wela o ka poʻe Babulona, ​​ʻAigupita a me Etruscan, nāna i hao i ka poʻe i pio a hoʻopau i ka luhi a me ʻAmelika, hoʻāʻo mau i loko o kāna mau ʻeha ma hope i hoʻokaʻawale ʻia e like me ka imperialism ʻenehana a me ka imperialism exploratory o ka mercantilism pāʻoihana i hūnā ʻia i nā hui kalepa multilateral i mālama ʻia e nā hui transnational nui: Repsol, Shell, HSBC, ARANCO, Microsoftware, Google, Amazon, Toyota, Mitsubishi, Hyundai , Phillips, Coca Cola, Carrefour, ke hoʻomalu nei ma o ka monopsony a me ka oligopsony, ka monopoly a me ka oligopoly, ka mahele o nā wahi honua no ka ʻimi ʻana i nā niches ʻoihana ʻoihana, hiki ke hoʻomaopopo ʻia nā mea āpau ma ke ʻano he kaʻina hana hoʻohui, kahi i hoʻokumu ʻia ai nā pūʻali koa, nā aupuni a me nā kulekele. he hui i hoʻopaʻa ʻia e nā haʻiʻōlelo: no ka holomua kanaka o, pono kanaka, kaiaola a me ka hoomau, na kuleana o na kanaka kahiko, ka hoomehana honua, ka imi ana i ka maluhia, ka pono o na wahine, ka pono transsexual, na mea a pau no ka manao hookahi o ka noho kaawale ana ma ka hoopaapaa o na kikowaena elua wale no o ka hoihoi ma muli o ʻO ka hana kanaka, hiki i ka wā i ho'āʻo ai nā psychologists e wehewehe i nā manaʻo kumu kanaka i māhele ʻia i ʻelima mau matrices: ka wahine, ka pale, ka mana, ka nani a me ka waiwai.

ʻO ka moʻolelo evolutionary o ka manaʻo hoʻokele waiwai mua i hoʻokumu ʻia ma ka waiwai o ka hana, a i ʻole, ma ka hana i hoʻohui ʻia i loko o ka huahana i hana ʻia e nā lima, ʻaʻohe mīkini maikaʻi, koe wale nō: pulleys, oars; lever, plane, koi, sledgehammer, bows, saw, pahi, pahikaua, polisher, manuwa pea, he lima a holoholona paha, a i hoonioni ia e ka makani a me ka ikaika o ka wai.

He mea maopopo ka noʻonoʻo ʻana i ka hana ma ke ʻano he mea hoʻokele o ka hoʻololi ʻana ma luna o nā mea maka a me ke ʻano.

ʻO ka hoʻokomoʻana i ka waiwai mineral ma luna o nā mea o ka manaʻo o Schmith mai nā metala makamae he mea pono e hoʻokomo i ka manaʻo waiwai mua i hanaʻia e Adam Schmith i ka waiwai nui o nā mea nani,ʻaʻole pono a pili pono i ka manawa i hanaʻia aiʻole i hoʻohanaʻia. Me he mea lā, ʻaʻole pono nā mea hoʻohui a me nā minelala i ka lanakila ʻana i ka hana e hoʻohui i ka waiwai i ka mea i loaʻa i ka waiwai maoli: no laila hoʻoholo mākou i ke kumumanaʻo o ka metala a me ka waiwai pono i ka manawa hoʻokahi.

Keynes 'theory of capital neʻe, merging with the neoclassical theory of the trinomial: employability, money and interest, e ala mai ma hope o ka hanana o ka multiplication o ke kapikala artificially i hanaia e ka hale panakō ma o ka virtual hana ana o ke dala ma o ka mooolelo kumu hoohalike nā kaʻina hana a me ke kaʻina hana o ka hoʻopaʻa ʻana i nā hana panakō like ʻole i ʻae ʻia ka hanana o ka hoʻonui kālā autonomous o ka hana ʻana i nā kālā e hōʻoia ʻia ma o ka hoʻokaʻawale ʻana i ka panakō, a laila, hoʻohana ʻo Keynesianism i ka hana hou o ke kālā i hoʻololi i ke kālā i kūpono i kāna. waiwai i loko o ke kaumaha i loko o ka kahiko barter, i kēia manawa ua hoʻololi 'ia no ka loaʻa - pepa kala - paʻi ia symbolically hoʻopaʻa 'ia i ka waiwai, detaching ia iho mai ke kaʻina hana o bartering waiwai a me nā dālā i ke gula a me ke kala, loaa autonomy ma o ka hooikaika a me ka fiduciary kuai, a me ka Hiki ke kūʻai ʻia a kūʻai ʻia i ke kālā ma ke kumukūʻai i hāʻawi ʻia e ka pono a me ka noʻonoʻo ʻana i ka mākeke kūʻai manuahi.

A laila, hoʻohui ka hoʻokele waiwai i nā ʻano hou, a me ke ʻano o ka hana politika, kahi e hoʻokipa ai i nā hui aupuni o ka poʻe a pane aku i nā koi a hoʻokomo i nā kuleana kaulana i ka lohi a me ke ʻano kūpono, ma ke noi ʻana o ka lehulehu me ka mana politika ʻole. , i ʻike ʻia lākou e komo i ka mana kālaiʻāina o ke kaiāulu i ʻelua mau manawa: ma nā koho balota; a i ka hoʻouluulu ʻia ʻana o ka lehulehu ma nā alanui.

Pono e hoʻonohonoho i kahi ʻōnaehana mana kahi e hiki ai i kahi elite hanohano ke hoʻokele, hoʻowaiwai iā lākou iho me ka hiki ʻole ke kaʻawale mai ko lākou mau makaʻāinana, nā makaʻāinana, nā poʻe koho pāloka, nā mea ʻauhau, nā kauā, a me ka poʻe i hoʻohana ʻia i nā mea āpau e loaʻa ai ka liʻiliʻi loa. ka mana kūʻokoʻa a me ka uku no kā lākou hoʻokauwā a me ka haʻahaʻa, inā ma o ka kamaʻilio aloha a kākoʻo, a i ʻole ma o nā lawelawe aupuni manuahi, e like me: ke kākau inoa ʻana, ka hoʻonaʻauao kumu, nā hōʻoia liʻiliʻi o kēlā me kēia kanaka no ka waiwai, ke ola a me nā koho, palekana e kūʻē i ka huhū ʻole, palekana o ke komo ʻana i ka leʻaleʻa a me ka moekolohe, ke kuleana i ka hoʻomana haipule, ke kuleana i ka ʻai a me ke ola.

I nā pae like ʻole, ua hāʻawi ʻia kēia mau mea a pau, kūkākūkā ʻia, kaupalena ʻia, hoʻololi ʻia a puni nā aupuni o nā aupuni like ʻole, ma nā ʻano ʻano aupuni like ʻole, a me nā ʻōnaehana politika like ʻole kahi i manaʻo nui ai kekahi i ke ola kino ma mua o ke kūʻokoʻa, ʻoi aku ka waiwai o kekahi i ka hoʻoilina ma mua o ke ola. ʻoi aku ka waiwai o ka hale a me ke ʻano hoʻohālike ma mua o ka poʻe e noho ana i loko, ʻoi aku ka manaʻo o nā poʻe ʻē aʻe i nā pono kaulike ma mua o ka kaulike a me ka ʻokoʻa, ʻoi aku ka waiwai o nā mea ʻē aʻe ma mua o nā waiwai pono a me nā pono.

ʻO ka mea maikaʻi he ʻōnaehana hiki ke hoʻohui i nā koi like ʻole, me ka ʻole o ka palena ʻole a me ka pono ʻole e hoʻopau i nā ʻokoʻa, e pale i ke ʻano o ka nohona a me ka politika me ka hoʻokalakupua ʻole, me ka hoʻomana kiʻi ʻole a me ka manaʻoʻiʻo i kekahi waiwai i mea e pōʻino ai. nā waiwai manaʻo ʻē aʻe.

No laila, ʻo kēia pluralism kīwila ke kiʻekiʻe kiʻekiʻe o ka moʻomeheu a me ka manawa e hoʻolaha ai ʻaʻohe kumu hoʻohālike o ke aupuni democracy, hoʻokele waiwai, manaʻo, hoʻomana a i ʻole ka moʻomeheu like ʻole, kūʻokoʻa, ʻoi aku ka pololei, kiʻekiʻe, a me ke koi.

A laila ʻo ke ala e hoʻi ai i ke kauhale a mākou i haʻalele ai a i kā mākou mau hui kuhikuhi kūloko i kaha ʻia, ʻo ia wale nō ka ʻōlelo maoli kahi e hiki ai i ke kanaka ke hoʻohui. hoʻokō ʻia a ʻike ʻia a hoʻohālikelike ʻia no ka noho like ʻana o ka nohona.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

התפתחות המושג חברה פוליטית וכלכלית

התפתחות המושג חברה פוליטית וכלכלית



כן, אני אעז להביע את דעתי על נושא המחקר שהשפיע בצורה העמוקה ביותר על האנושות, שכן הספר הנסיך מאת מקיאוולי, התורה, התנ"ך הנוצרי-יהודי הקדם-יהודי והספר הון, הם יצירות. אחריהם באו הוגים פילוסופיים: הובס, לוק, מונטסקייה, רוסו, מרקס, סמית', סיי, ריקרדו, מנגר והאסכולות הפוליטיות והכלכליות שנלמדות בנפרד כאילו היו בעמדות שונות ומשונות, ואני אוכיח זאת. כל בית ספר כלכלי ופוליטיקה מייצגים רק חלק מכל התהליך ההוליסטי שיש בו אחדות וייחודיות.



אין אנטגוניזם פוליטי וכלכלי משום שלא ניתן לשבור את המציאות ולהפריד אותה לפלגים ולהעדפות אידיאולוגיות; המציאות עולה על תיאוריות וטלאולוגיות מלאכותיות, וכל התיאוריות הפוליטיות והכלכליות הן מלאכותיות כדי להבטיח שאיזה הוגה דעות מבריק הוא נושא גאון יחיד של האמת היחידה; כל עוד אנו מבינים זאת יהיו מחלוקות וכל צד ייצא עם פיסת אמת שנמצאת במכלול ושייכת לכל אחד מהם בצורה הוליסטית ומשלימה.


המשיחיים שרוצים לשכלל את האנושות, והריאליסטים שרוצים להבין מנגנונים חברתיים אגוניסטיים אנוכיים; שתי הקבוצות הללו שאליהן מחולקת האנושות, הן הכרחיות והן אנטגוניסטיות, יכלו וצריכות לשרוד בהרמוניה משלימה אם הן לא רצו הדדית בהכחדת זו של זו; לפעמים נקראים: נוצרים, לפעמים מוסלמים, לפעמים דמוקרטים, לפעמים ליברלים, לפעמים סוציאליסטים, לפעמים קפיטליסטים, לפעמים לא מפותחים, לפעמים נאצים, פעם אבוריג'ינים, לפעמים קומוניסטים, לפעמים פשיסטים, לפעמים מלאומנים, לפעמים מגזענים, לפעמים מהעולם הראשון, לא משנה כמה קטגוריות והבחנות אנליטיות יש, הכל יכול להיות מתמצה רק לשתי קטגוריות של מחשבות ומצבים בציוויליזציה בציר הזמן ובמיקום הגיאוגרפי האנושי הכללי: יש רק שתי התנהגויות אנושיות אפשריות: אינדיבידואליסטים אנוכיים, תועלתניים, ו; חברותי, אלטרואיסטי, סנטימנטלי, דתי, אידיאליסטי.

כפי שדורקהיים הבין, קבוצות אלו יכולות לפעול לבדן, או שהן יכולות לחפש לאחד כוחות במה שהוא הכריז כסולידריות מכנית, או סולידריות אורגנית.

בסולידריות מכנית, עיקרון חברתי מתוזמר של כיוון עליון, ארגון, כללים ועקרונות של סדר והיררכיה בולטים פורמליים נחוץ כדי שהמערכת תפעל הן עבור האנוכיות-תועלתניות, ומצד שני, עבור האלטרואיסטים החברותיים.

נראה שזאבים בודדים מעמידים פנים שהם פועלים כגיבורים בכוחות עצמם, הם מנצלים את הסולידריות האורגנית, נראה שהם עושים הכל לבד, אבל ללא סיוע של עבודה סוציאלית עקיפה אנונימית, לא תמיד לכאורה ומורגשת, הם לא היו מגיעים לשום דבר, למרות שנראה שהמאמץ שלהם זה היה תוצאה של היכולת האישית העצומה שלו, ללא תלות בעזרה כמו טסלה, אדסון, מאסק, ביל גייטס.

יוהנס קפלר היה אסיר תודה לעמוד על כתפיהם של אייזק ניוטון וטיכו ברהה על שהתמסרו שנים רבות קודם לכן כדי שניתן יהיה להשלים את עבודתם עם תגליותיהם והתקדמותיהם באסטרופיזיקה; מי יהיה איינשטיין בלי עבודתם של המתמטיקאים הדנים על מכניקת הקוונטים, שנמתחה עליו כל כך בביקורת הקודמת שלו?

מדע המדינה לא התחיל ביוונים, וגם לא באוניברסיטאות בארה"ב, הכל עוקב אחר קו של קרעים והתקדמות מאז התקופות שלפני הספרות הכתובה האנושית, עם פרדיגמות חדשות שעולות על הקודמת, ששימשו הוכחה לפריצת הגבולות שמנעו אותן. כדי להתקדם לשלב הבא, על ידי הכחשת המודל המותש, קפצו למודל הבא, ויצרו שלב חדש שבו נקברו הציפיות והתקוות של מגיני המעמד המדעי, והורסים את כל הקתדרלה המדעית הקודמת, ברגש ובאינטלקטואלי. הפסדים ונזקים.

כך ראינו את מיצוי המודל הקיסרי של העבדות והיובלים הלוהטים של העמים הבבליים, המצריים והאטרוסקים, שגזלו את העמים המובסים והקאודיים עד תשישות. נראה שהלקח עדיין שימש כמודל במושבות של אפריקה הקולוניאלית ואמריקה, שעדיין ניסתה לתקוף אותה מאוחר יותר מחופשת כאימפריאליזם טכנולוגי ואימפריאליזם חקרני של המרקנטיליזם המסחרי שעדיין סמויים בארגונים מסחריים רב-צדדיים הנשלטים על ידי תאגידים טרנס-לאומיים גדולים: Repsol, Shell, HSBC, ARANCO, Microsoftware, Google, Amazon, Toyota, Mitsubishi, Hyundai , פיליפס, קוקה קולה, קרפור, עדיין שולטים באמצעות מונופסון ואוליגופסון, מונופול ואוליגופול, חלוקת אזורים בינלאומיים לחקירת נישות עסקיות מגזריות, הכל ניתן כעת להבין כתהליך אינטגרטיבי, שבו נוצרים הכוחות המזוינים, הממשלות והמדיניות. קונגלומרט קשור שנסגר על ידי הנאומים: של הקידמה האנושית o, זכויות אדם, אקולוגיה וקיימות, זכויותיהם של עמים פרימיטיביים, התחממות כדור הארץ, החיפוש אחר שלום, זכויות נשים, זכויות טרנססקסואליות, כולם תירוצים לאותה מטרה של שמירה על נפרדות במחלוקת של שני מוקדי העניין היחידים המבוססים על התנהגות אנושית, אפשרית מכיוון שפסיכולוגים חברתיים ניסו להגדיר שאיפות אנושיות בסיסיות המחולקות לחמש מטריצות אובייקטיביות: מין, הגנה, כוח, אסתטיקה ועושר.

ההיסטוריה האבולוציונית של התיאוריה הכלכלית הראשונה התבססה על ערך העבודה, או, על העבודה המשולבת במוצר שנעשה בידיים, לא היו מכונות יעילות, מלבד: גלגלות, משוטים; מנוף, מטוס משופע, גרזן, פטיש, קשת, מסור, סכין, חרב, מלטש, מפרשי חיל הים, הכל היה ידני או בעל חיים, או הונע על ידי הרוחות וכוחות זרמי המים.

ברור לחשוב על עבודה כמניע של טרנספורמציה על פני חומרי גלם וטבע.

הכללת עושר מינרליים על פני מרכיבי התיאוריה של שמית' ממתכות יקרות הייתה צורך לכלול בתיאוריה הכלכלית הראשונה שיצר אדם שמית את הערך הפנימי של תכשיטים, שאינם בהכרח קשורים באופן ישיר ולינארי לזמן העבודה או השהייה. נראה שסגסוגות ומינרלים קיצוניים ונדירים אינם דורשים התגברות על עבודה כדי להוסיף ערך למה שכבר יש לו ערך מהותי: אז אנחנו פותרים את התיאוריה של מתכות וערך שימושי במכה אחת.

תיאוריית תנועת ההון של קיינס, המתמזגת עם התיאוריה הניאו-קלאסית של הטרינום: יכולת תעסוקה, כסף וריבית, מתעוררת לאחר תופעת ריבוי ההון שנוצרה באופן מלאכותי על ידי בית הבנקאות באמצעות יצירה וירטואלית של מטבע באמצעות המודל החשבונאי החשבונאי תהליכים ותהליך רישום עסקאות בנקאיות לא בו זמנית שאפשרו את אימות התופעה של התרחבות מוניטרית אוטונומית של יצירת מטבעות באמצעות הקצאות בנקאיות, אם כן, הקיינסיאניזם עושה שימוש בתפקיד החדש של הכסף שהחליף את המטבע שהיה שווה לו ערך המשקל בסחר החליפין הישן, מוחלף כעת בקבלה - כסף נייר - מודפס שרשום באופן סמלי ערך, ניתוק מתהליך החלפת סחורות ומטבעות בזהב וכסף, השגת אוטונומיה באמצעות החלפה כפויה ונאמנות. מטבע/כסף בכתבי הקודש יכול להימכר ולקנות בעצמו במחיר שניתן על ידי צורך וספקולציות בשוק החליפין החופשי.

לאחר מכן, ברציפות, משלבת הכלכלה שיטות חדשות, כמו גם דרך העשייה הפוליטית, הנותנת מענה לקבוצות השלטון של העם ונענית לדרישות ומשלבת זכויות עממיות בצורה מושהית ומתונה, לבקשת ההמונים חסרי הכוח הפוליטי. , כך שנראה שהם משתתפים בשליטה הפוליטית של החברה בשני רגעים לפחות: בבחירות כלליות; ובגיוס עממי של המונים ברחובות.

מאז ומתמיד היה צורך להקים מערכת כוח שבה אליטה מיוחסת תוכל למשול, להעשיר את עצמה מבלי להיות מסוגלת לקחת מנתיניה, אזרחים, מצביעים, משלמי המסים, העבדים והמנוצלים את כל האפשרויות של מינימום של אוטונומיה ופיצוי על התרפסותם ונחיתותם, אם באמצעות שיח ידידותי ותומך, ואם באמצעות שירותים ציבוריים בחינם, כגון: רישומים, השכלה בסיסית, ערבויות אינדיבידואליות מינימליות לרכוש, לחיים ולאפשרויות, אבטחה מפני תוקפנות ללא מוטיבציה, אבטחת גישה ל פנאי ומין, הזכות לפולחן דתי, הזכות לאוכל ולהישרדות.

בדרגות שונות, כל זה הוענק, הושג משא ומתן, הוגבל, הועבר לאורך כל המשטרים של ממשלות שונות, בצורות מגוונות של מדינה ומערכות פוליטיות מגוונות, שבהן חלקם מעריכים הישרדות פיזית יותר מאשר חופש, אחרים מעריכים יותר מורשת מאשר הישרדות, אחרים. מעריכים את המבנה והמודל יותר מהפרטים שחיים בו, אחרים מעריכים שוויון זכויות יותר מאשר שוויון נפש ובידול, אחרים מעריכים עושר יותר מאשר ערכים מוסריים ואתיים.

האידיאל יהיה אם כן מערכת שתוכל לרכז את כל הדרישות המגוונות, ללא הגבלה וללא צורך לבטל את ההבדלים, להגן על המבנה החברתי והפוליטי מבלי להעריץ אותו, מבלי להעריץ את האידיאולוגיה והאמונה בכל ערך לרעתו של ערכים אידיאולוגיים אחרים.

לפיכך, פלורליזם אזרחי זה יהיה נקודת השיא של הציוויליזציה והרגע להכריז שאין מודל של דמוקרטיה, כלכלה, אידיאולוגיה, דת או מוסר שהוא הומוגני, ייחודי, נכון יותר, נעלה ומחייב.

הדרך תהיה אז לחזור לכפר שיצאנו ולקבוצות ההתייחסות המקומיות המסומנות גיאוגרפית שלנו, ההתייחסות האמיתית היחידה שבה יכול האדם להתחבר. להשיג ולהיות מוכר ולהיות מעוצב לדו קיום חברתי הרמוני.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político