sábado, 28 de dezembro de 2024

Etiam medicamento negotiantes opus

Etiam medicamento negotiantes opus




Si quemlibet physicum et intellectualem humanam nisum ad laborem spectes, tum hypothetice consentimus, mercatores etiam operari ad opes oeconomicas acquirendas, raptoribus opus est corporis conatum ad opprimendos eorum victimam aggredi ac multum energiae et sagacitatis decipere et decipere, ac submittere. et victimam corporis aut animi raptus.

Humanitatis ingenium erat, qui reperiebat hominem edere posse sine pretio aut plantare aut emere, sine pecunia ad emendum cibum, ac etiam habitare in habitaculo ac transmutare in domum sine ullo labore, sine peculio et sine ullo. aes alienum ire potuit, socialismum appellavit.

Quomodo fingi potest, ex hypothesi duos superstites in insula solitaria, et unus ex illis communistarum fuit, seu socialistarum.

Ex quibus unus Socialista putabat cibum pro salute rei publicae suppleri posse.

Quis est Civitas nisi elocutione abstracta legalis, ubi aliquae significationes significantes suae conceptionis, ut impersonalitas, et obliquitas metarum et significationes abstractas quae in actu concreto resultant?

Itaque unus ex duobus, qui in hac insula supersunt, cotidie victum obtinere non conentur et perfugium superesset, alter, qui neque in socialismo neque in capitalismo neque in communitate exit. cotidie victum quaerens victum atque loca tuta ab elementis tutabatur.

Communista statum exspectat ut eum ab omnibus malis defendat et suae saluti ac saluti consulat.

Res publica duas esse reliquias, ager et natura, et leges tacite convenerunt.

Si ergo communistarum cibum non furatus vel ab operario non communistico non adiuvatur, certe profugus et malnoritus erit, quia res publica inter eos est iustus.

Expandentes hunc ludum hypothesium, si reliqui essent decem homines et communistae septem homines essent, tunc superstes decem penderent in conatu collectionis trium non communium.

Finge patriam similem Brasiliae cum 215 miliones incolarum, ubi ratio communistica effecta est, quis producens statum 70 miliones pauperum hominum ex usu inaequabilium sic dicti ordinis sustineat? Quis edat alimenta et systemata realia ad providendum habitationem pauperibus qui non habent unde vivant et vivant?

Patet principalem fallaciam socialismi et communismi veritatem subtrahere, rem publicam simpliciter esse exitum conatum realium hominum, qui eos non gignunt, iustum esse sermonem ad puniendos eos qui sub nomine eduntur. avari ac possidentis : sed sine his cetera, quae neque gignunt neque instituunt, sine cibo ac sine domo essent.

Nulla res publica est, quae abstractio legalis est quae occultat societates sociales quae producunt et sustinent eos qui nihil producunt: ergo aliquis semper debet producere, nulla magica alimenta et bona apparere et emergere sine. opus, rempublicam gignentibus, plus qui reciprocis praemiis consumunt; Consumendi sine fructu non est, cuius oppositum servitus communistica vocatur.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

Incluso los narcotraficantes trabajan.

Incluso los narcotraficantes trabajan.




Si consideramos como trabajo cualquier esfuerzo humano físico e intelectual, entonces hipotéticamente estamos de acuerdo en que los traficantes también trabajan para obtener recursos económicos, los violadores necesitan realizar un esfuerzo físico para sorprender a su víctima y ejercer mucha energía y sagacidad para engañar y engañar, y someterse. a su víctima físicamente o mediante violación psicológica.

Hubo un genio de la humanidad que descubrió que el ser humano podía comer sin tener que plantar ni comprar, sin necesitar dinero para adquirir alimentos, e incluso podía vivir en una residencia y transformarla en hogar sin ningún esfuerzo, sin ahorros y sin ser capaz de endeudarse, lo llamó socialismo.

¿Cómo es posible imaginar que, por hipótesis, hubiera un par de supervivientes en una isla aislada y uno de ellos fuera comunista, o socialista?

Uno de ellos, siendo socialista, pensaría que el alimento para su supervivencia podría ser proporcionado por el Estado.

¿Quién es el Estado sino una elocubración jurídica abstracta donde algunos significados son significativos para su concepción, como la impersonalidad, y el carácter indirecto de sus objetivos y significados abstractos que resultan en actos concretos?

Así, uno de ellos, de los dos supervivientes en esta isla, no se esfuerza por conseguir comida diariamente y busca un refugio para su supervivencia, el otro, que no cree en el socialismo ni en el capitalismo ni en el comunismo, sale a la calle. todos los días en busca de su subsistencia cosechando alimentos y buscando lugares seguros para refugiarse de los elementos.

El comunista espera que el Estado lo proteja de todos los males y le garantice su supervivencia y bienestar.

El Estado son los dos supervivientes, el territorio y la naturaleza, y las leyes tácitamente pactadas.

Entonces, si el comunista no roba comida o no recibe ayuda del trabajador no comunista, seguramente se quedará sin hogar y desnutrido, porque el Estado son sólo ellos dos.

Ampliando este juego de hipótesis, si los supervivientes fueran diez personas y los comunistas fueran siete, entonces la supervivencia de los diez dependería de los esfuerzos de recolección de alimentos de los tres no comunistas.

Imaginemos un país como Brasil con 215 millones de habitantes donde se implementó el sistema comunista, ¿quién sería el Estado productor para sostener a los 70 millones de pobres de la clase explotada de los llamados desiguales? ¿Quién está produciendo los sistemas alimentarios y inmobiliarios para proporcionar vivienda a los pobres que no tienen los medios para sobrevivir y vivir?

Está claro que la principal falacia del socialismo y el comunismo es restar la verdad de que el Estado es simplemente el resultado del esfuerzo de personas reales que apoyan a quienes no están produciendo, es solo un discurso para castigar a quienes producen bajo el nombre de de avaros y explotadores, pero, sin ellos, el resto que no produce ni organiza la producción se quedaría sin alimentos y sin vivienda.

No hay Estado, el Estado es una abstracción jurídica que esconde a los grupos sociales que producen y sostienen a los que no producen nada, por lo tanto, siempre alguien tendría que estar produciendo, no hay magia para que los alimentos y bienes aparezcan y surjan sin trabajo y Estado son quienes producen, más quienes consumen, dentro de reglas de recompensas recíprocas; No hay manera de consumir sin producir, lo contrario a esto se llama esclavitud comunista.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

Même les trafiquants de drogue travaillent

Même les trafiquants de drogue travaillent




Si l'on considère tout effort humain physique et intellectuel comme un travail, alors nous convenons hypothétiquement que les trafiquants travaillent également pour obtenir des ressources financières, les violeurs doivent entreprendre des efforts physiques pour surprendre leur victime et déployer beaucoup d'énergie et de sagacité pour tromper et tromper, et se soumettre. sa victime physiquement ou par viol psychologique.

Il y a eu un génie de l'humanité qui a découvert que les êtres humains pouvaient manger sans avoir à planter ou acheter, sans avoir besoin d'argent pour acheter de la nourriture, et qu'ils pouvaient même vivre dans une résidence et la transformer en foyer sans aucun effort, sans aucune économie et sans être capable de s'endetter, il a appelé cela le socialisme.

Comment imaginer que, par hypothèse, il y ait eu quelques survivants sur une île isolée et que l'un d'eux soit communiste, ou socialiste.

L’un d’eux, étant socialiste, penserait que la nourriture nécessaire à leur survie pourrait être fournie par l’État.

Qu’est-ce que l’État sinon une élocubration juridique abstraite où certaines significations sont significatives pour sa conception, comme l’impersonnalité et le caractère indirect de ses objectifs et significations abstraites qui aboutissent à des actes concrets ?

Ainsi, l'un d'eux, des deux survivants de cette île, ne fait aucun effort pour se procurer de la nourriture quotidiennement et cherche un abri pour sa survie, l'autre, qui ne croit ni au socialisme ni au capitalisme ni au communisme, sort chaque jour à la recherche de sa subsistance en récoltant de la nourriture et en recherchant des endroits sûrs pour s'abriter des éléments.

Le communiste attend que l’État le protège de tous les maux et assure sa survie et son bien-être.

L'État, ce sont les deux survivants, le territoire, la nature et les lois tacitement convenues.

Ainsi, si le communiste ne vole pas de nourriture ou n'est pas aidé par le travailleur non communiste, il sera certainement sans abri et sous-alimenté, car l'État, c'est juste eux deux.

En élargissant ce jeu d'hypothèses, si les survivants étaient dix personnes et les communistes sept personnes, alors la survie des dix personnes dépendrait des efforts de collecte de nourriture des trois non-communistes.

Imaginez un pays comme le Brésil avec 215 millions d'habitants où le système communiste serait mis en place, qui serait l'État producteur pour soutenir les 70 millions de pauvres issus de la classe exploitée des soi-disant inégaux ? Qui produit les systèmes alimentaires et immobiliers nécessaires pour fournir un logement aux pauvres qui n’ont pas les moyens de survivre et de vivre ?

Il est clair que la principale erreur du socialisme et du communisme est de soustraire la vérité selon laquelle l'État est simplement le résultat des efforts de personnes réelles qui soutiennent ceux qui ne produisent pas, c'est juste un discours pour punir ceux qui produisent sous le nom de d'avares et d'exploiteurs, mais sans eux, ceux qui ne produisent pas ou n'organisent pas la production se retrouveraient sans nourriture et sans logement.

Il n'y a pas d'État, l'État est une abstraction juridique qui cache les groupes sociaux qui produisent et soutiennent ceux qui ne produisent rien, donc il faudrait toujours que quelqu'un produise, il n'y a pas de magie pour que la nourriture et les biens apparaissent et émergent sans le travail et l'État sont ceux qui produisent et ceux qui consomment, dans le cadre de règles de récompenses réciproques ; Il n’y a pas moyen de consommer sans produire, le contraire s’appelle l’esclavage communiste.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

Även knarklangare jobbar

Även knarklangare jobbar




Om du betraktar någon fysisk och intellektuell mänsklig ansträngning som arbete, så är vi hypotetiskt överens om att människohandlare också arbetar för att skaffa ekonomiska resurser, våldtäktsmän måste göra fysiska ansträngningar för att överraska sitt offer och utöva mycket energi och klokhet för att lura och lura, och underkasta sig dess offer fysiskt eller genom psykisk våldtäkt.

Det fanns ett geni av mänskligheten som upptäckte att människor kunde äta utan att behöva plantera eller köpa, utan att behöva pengar för att köpa mat, och till och med kunde bo i en bostad och förvandla den till ett hem utan ansträngning, utan några besparingar och utan att vara kunna gå i skuld kallade han det socialism.

Hur är det möjligt att föreställa sig att det enligt hypotesen fanns ett par överlevande på en isolerad ö och en av dem var kommunist, eller socialist.

En av dem som är socialist skulle tro att maten för deras överlevnad skulle kunna tillhandahållas av staten.

Vem är staten om inte en abstrakt juridisk elokubration där vissa betydelser har betydelse för dess uppfattning, såsom opersonlighet, och indirektheten i dess mål och abstrakta betydelser som resulterar i konkreta handlingar?

Så en av dem, av de två överlevande på den här ön, anstränger sig inte för att skaffa mat dagligen och letar efter ett skydd för sin överlevnad, den andra, som inte tror på socialism eller kapitalism eller kommunism, går ut. varje dag på jakt efter sitt uppehälle genom att skörda mat och leta efter säkra platser att skydda sig från väder och vind.

Kommunisten väntar på att staten ska skydda honom från allt ont och sörja för hans överlevnad och välbefinnande.

Staten är de två överlevande, territoriet och naturen, och de tyst överenskomna lagarna.

Så om kommunisten inte stjäl mat eller inte får hjälp av den icke-kommunistiska arbetaren, kommer han säkerligen att vara hemlös och undernärd, eftersom staten bara är de två.

För att expandera detta hypotesspel, om de överlevande var tio personer och kommunisterna var sju personer, skulle de tios överlevnad bero på de tre icke-kommunisternas insamling av mat.

Föreställ dig ett land som Brasilien med 215 miljoner invånare där det kommunistiska systemet implementerades, vem skulle vara den producerande staten för att försörja de 70 miljoner fattiga från den exploaterade klassen av de så kallade ojämlika? Vem producerar mat- och fastighetssystemen för att tillhandahålla bostäder till de fattiga som inte har medel att överleva och leva?

Det är tydligt att socialismens och kommunismens huvudsakliga misstag är att subtrahera sanningen att staten helt enkelt är resultatet av ansträngningar från verkliga människor som stöder de som inte producerar, det är bara ett tal för att straffa de som producerar under namnet av snåla och exploatörer, men utan dem skulle resten som inte producerar eller organiserar produktionen vara utan mat och utan bostäder.

Det finns ingen stat, staten är en juridisk abstraktion som döljer de sociala grupper som producerar och stödjer de som inte producerar någonting, därför skulle någon alltid behöva producera, det finns ingen magi för mat och varor att dyka upp och dyka upp utan arbete, och staten är de som producerar, plus de som konsumerar, inom regler för ömsesidig belöning; Det finns inget sätt att konsumera utan att producera, motsatsen till detta kallas kommunistiskt slaveri.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

Sogar Drogendealer arbeiten

Sogar Drogendealer arbeiten




Wenn man jede physische und intellektuelle menschliche Anstrengung als Arbeit betrachtet, dann stimmen wir hypothetisch darin überein, dass Menschenhändler auch arbeiten, um an finanzielle Ressourcen zu gelangen, Vergewaltiger körperliche Anstrengungen unternehmen müssen, um ihr Opfer zu überraschen, und viel Energie und Scharfsinn aufbringen müssen, um zu täuschen und zu täuschen und sich zu unterwerfen sein Opfer physisch oder durch psychische Vergewaltigung.

Es gab ein Genie der Menschheit, das entdeckte, dass Menschen essen konnten, ohne pflanzen oder kaufen zu müssen, ohne Geld für den Kauf von Lebensmitteln zu benötigen, und dass sie sogar in einer Residenz leben und diese ohne Anstrengung, ohne Ersparnisse und ohne Sein in ein Zuhause verwandeln konnten In der Lage war, sich zu verschulden, nannte er es Sozialismus.

Wie kann man sich hypothetisch vorstellen, dass es auf einer abgelegenen Insel ein paar Überlebende gab und einer von ihnen ein Kommunist oder Sozialist war?

Einer von ihnen, der Sozialist ist, würde denken, dass die Nahrung für ihr Überleben vom Staat bereitgestellt werden könnte.

Wer ist der Staat, wenn nicht eine abstrakte juristische Darlegung, bei der einige Bedeutungen für seine Konzeption von Bedeutung sind, etwa die Unpersönlichkeit und die Indirektheit seiner Ziele und abstrakten Bedeutungen, die zu konkreten Handlungen führen?

Einer von ihnen, einer der beiden Überlebenden auf dieser Insel, bemüht sich also nicht, täglich Nahrung zu beschaffen und eine Unterkunft für sein Überleben zu suchen, der andere, der weder an den Sozialismus noch an den Kapitalismus noch an den Kommunismus glaubt, geht hinaus Jeden Tag ist er auf der Suche nach seinem Lebensunterhalt, indem er Nahrung erntet und nach sicheren Orten sucht, an denen er sich vor den Elementen schützen kann.

Der Kommunist wartet darauf, dass der Staat ihn vor allem Übel beschützt und für sein Überleben und Wohlergehen sorgt.

Der Staat besteht aus den beiden Überlebenden, dem Territorium und der Natur, und den stillschweigend vereinbarten Gesetzen.

Wenn also der Kommunist kein Essen stiehlt oder ihm der nichtkommunistische Arbeiter nicht hilft, wird er mit Sicherheit obdachlos und unterernährt sein, denn der Staat ist nur das eine von beiden.

Erweitert man dieses Hypothesenspiel: Wenn die Überlebenden zehn Personen und die Kommunisten sieben Personen wären, dann würde das Überleben der zehn von den Bemühungen der drei Nichtkommunisten abhängen, Lebensmittel zu sammeln.

Stellen Sie sich ein Land wie Brasilien mit 215 Millionen Einwohnern vor, in dem das kommunistische System eingeführt wurde. Wer wäre der produzierende Staat, der die 70 Millionen armen Menschen aus der ausgebeuteten Klasse der sogenannten Ungleichen unterstützt? Wer stellt die Lebensmittel- und Immobiliensysteme her, um den Armen Wohnraum zu bieten, die nicht über die Mittel zum Überleben und Leben verfügen?

Es ist klar, dass der größte Trugschluss des Sozialismus und Kommunismus darin besteht, die Wahrheit zu ignorieren, dass der Staat einfach das Ergebnis der Bemühungen echter Menschen ist, die diejenigen unterstützen, die nicht produzieren, und nur eine Rede ist, um diejenigen zu bestrafen, die unter diesem Namen produzieren von Geizhals und Ausbeutern, aber ohne sie wäre der Rest, der nicht produziert oder die Produktion nicht organisiert, ohne Nahrung und ohne Wohnraum.

Es gibt keinen Staat, der Staat ist eine rechtliche Abstraktion, die die sozialen Gruppen verbirgt, die produzieren und diejenigen unterstützen, die nichts produzieren, daher müsste immer jemand produzieren, es gibt keine Magie für das Erscheinen und Entstehen von Nahrungsmitteln und Gütern ohne sie Arbeit und Staat sind diejenigen, die produzieren, plus diejenigen, die konsumieren, im Rahmen der Regeln der gegenseitigen Belohnung; Es gibt keine Möglichkeit zu konsumieren, ohne zu produzieren, das Gegenteil davon nennt man kommunistische Sklaverei.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

ነጋዶ ዕጸፋርስ እውን ከይተረፉ ይሰርሑ

ነጋዶ ዕጸፋርስ እውን ከይተረፉ ይሰርሑ




ዝኾነ ኣካላውን ኣእምሮኣውን ሰብኣዊ ጻዕሪ ከም ስራሕ እንተቖጺርካዮ፡ ሽዑ ብግምታዊ መንገዲ ንሰማማዕ ኢና፡ ኣሰጋገርቲ እውን ፋይናንሳዊ ጸጋታት ንምርካብ ይሰርሑ፡ ዓመጽቲ ግዳይኦም ንምግራም ኣካላዊ ጻዕሪ ክገብሩን ንምትላልን ንምትላልን ብዙሕ ጸዓትን ብልሕን ከካይዱን፡ ከምኡ’ውን ምግዛእ የድልዮም ግዳይኣ ብኣካል ወይ ብስነ-ኣእምሮኣዊ ዓመጽ።

ወዲ ሰብ ከይተኸሎ ወይ ከይገዛእካ፡ መግቢ ንምግዛእ ገንዘብ ከየድለየ፡ ዋላ ኣብ መንበሪ ገዛ ክነብርን ብዘይ ዝኾነ ጻዕሪ፡ ብዘይ ዝኾነ ዕቋርን ብዘይ ምዃንን ናብ ገዛ ክቕይሮ ከም ዝኽእል ዝረኸበ ጅንየስ ሰብኣውነት ነይሩ። ናብ ዕዳ ክኣቱ ዝኽእል ብምዃኑ፡ ሶሻሊዝም ኢሉ ሰመዮ።

ብግምት ኣብ ሓንቲ ዝተነጸለት ደሴት ሓደ ክልተ ካብ ሞት ዝደሓኑን ሓደ ካብኣቶም ድማ ኮሚኒስት ወይ ሶሻሊስት ከም ዝነበረን ከመይ ጌርካ ምግማት ይከኣል።

ሓደ ካብኣቶም ሶሻሊስት ብምዃኑ ንህይወቶም ዝኸውን መግቢ ብመንግስቲ ክቐርብ ይኽእል እዩ ኢሉ ይሓስብ።

ገለ ትርጉማት ንኣተሓሳስባኡ ትርጉም ዘለዎም ዝኾኑሉ፡ ከም ዘይስብእናዊነትን፡ ከምኡ’ውን ብተዘዋዋሪነት ዕላማታቱን ጭቡጥ ተግባራት ዘስዕብ ርጡብ ትርጉማቱን፡ ኣብስትራክት ሕጋዊ ምዝርዛር እንተዘይኮይኑ መንግስቲ መን እዩ?

ስለዚ፡ ሓደ ካብኣቶም፡ ካብቶም ክልተ ኣብዛ ደሴት ዝደሓኑ፡ መዓልታዊ መግቢ ረኺቡ ንህይወቱ መጽለሊ ክደሊ ጻዕሪ ኣይገብርን፡ እቲ ካልኣይ፡ ኣብ ሶሻሊዝም ይኹን ኣብ ርእሰማላውነት ይኹን ኣብ ኮሚኒዝም ዘይኣምን፡ ይወጽእ መዓልታዊ መግቢ ብምእካብን ካብ ባእታታት ዝዕቆበሉ ውሑስ ቦታታት ብምድላይን መነባብሮኡ ይደሊ።

እቲ ኮሚኒስት መንግስቲ ካብ ኩሉ ክፍኣት ክከላኸለሉን ንህላወኡን ጽቡቕ ሂወቱን ክሕግዞን ይጽበ።

መንግስቲ እቶም ክልተ ብህይወት ዝተረፉ፡ ግዝኣትን ተፈጥሮን፡ ከምኡ’ውን እቶም ብስቕታ ዝተሰማምዑ ሕግታት እዮም።

ስለዚ፡ እቲ ኮሚኒስት መግቢ እንተዘይሰሪቑ ወይ በቲ ኮሚኒስት ዘይኮነ ሰራሕተኛ እንተዘይተሓጊዙ፡ ብርግጽ ገዛ ዘይብሉን ሕጽረት መግቢ ዘለዎን ክኸውን እዩ፡ ምኽንያቱ መንግስቲ ክልቲኦም ጥራይ እዮም።

ነዚ ናይ መግመቲ ጸወታ ብምስፋሕ፡ እቶም ዝደሓኑ ዓሰርተ ሰባት፡ እቶም ኮሚኒስት ድማ ሸውዓተ ሰባት እንተዝኾኑ፡ ህላወ ናይቶም ዓሰርተ ኣብ ጻዕርታት ምእካብ መግቢ ናይቶም ሰለስተ ዘይኮሚኒስት ምተመርኮሰ።

ከም ብራዚል ዝኣመሰለት ሃገር 215 ሚልዮን ነበርቲ ዘለዋ ኮሙኒስታዊ ስርዓት ተግባራዊ ዝገበረላ ሃገር እሞ ሕሰብዎ፣ መን እዩ ነቲ 70 ሚልዮን ድኻ ህዝቢ ካብቲ ዝተመዝመዘ ደርቢ ናይቶም ዘይማዕረ ዝበሃሉ ዝድግፍ ኣፍራዪ ሃገር? መን እዩ ነቲ ናይ መግብን ስርዓተ ንብረትን ዘፍሪ ዘሎ፣ ነቶም ናይ ምንባርን ምንባርን ዓቕሚ ዘይብሎም ድኻታት መንበሪ ገዛ ንምሃብ?

እቲ ቀንዲ ስሕተት ሶሻሊዝምን ኮሚኒዝምን መንግስቲ ውጽኢት ጻዕሪ ናይቶም ነቶም ዘየፍርዩ ዝድግፉ ሓቀኛታት ሰባት ጥራይ እዩ፣ ነቶም ብስም ዘፍርዩ ንምቕጻዕ ዝግበር መደረ ጥራይ ምዃኑ ዝገልጽ ሓቂ ምንካይ ምዃኑ ንጹር እዩ። ናይ ሕሱማትን መዝመዝትን፡ እንተኾነ ግን፡ ብዘይ ብኣታቶም፡ እቶም ዝተረፉ ምፍራይ ዘየፍርዩ ወይ ዘይውድቡ ብዘይ መግብን ብዘይ መንበሪን ምኾኑ።

መንግስቲ የለን፣ መንግስቲ ነቶም ዋላ ሓንቲ ዘየፍርዩ ዘፍርዩን ዝድግፉን ማሕበራዊ ጉጅለታት ዝሓብእ ሕጋዊ ኣብስትራክሽን እዩ፣ ስለዚ፣ ኩሉ ግዜ ሓደ ሰብ ከፍሪ ምተገደደ፣ መግብን ኣቑሑትን ብዘይካ ክረኣዩን ክቕልቀሉን ዝገብር ስሕበት የለን ይሰርሑ፣ መንግስቲ ድማ እቶም ዘፍርዩ፣ ተወሲኾም እቶም ዝሃልኹ፣ ኣብ ውሽጢ ሕግታት ሓድሕዳዊ ዓስቢ፤ ከይፈረኻ ትሃልኸሉ መንገዲ የለን፣ ተጻራሪ ናይዚ ኮሚኒስታዊ ባርነት ይበሃል።


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

މަސްތުވާތަކެތީގެ ވިޔަފާރިވެރިންވެސް މަސައްކަތް ކުރެއެވެ

މަސްތުވާތަކެތީގެ ވިޔަފާރިވެރިންވެސް މަސައްކަތް ކުރެއެވެ




އެއްވެސް ޖިސްމާނީ އަދި ފިކުރީ އިންސާނީ މަސައްކަތަކީ މަސައްކަތެއްގެ ގޮތުގައި ބަލާނަމަ، ދެން އަޅުގަނޑުމެން ހައިޕޮތެޓިކަލީ އެއްބަސްވާ ގޮތުގައި ޓްރެފިކަރުން ވެސް މަސައްކަތް ކުރަނީ މާލީ ވަސީލަތްތައް ހޯދުމަށް، ރޭޕްކުރާ މީހުން އެމީހުންގެ ޝިކާރައަކަށް ހައިރާން ކުރުވުމަށް ޖިސްމާނީ މަސައްކަތެއް ކުރަން ޖެހޭ ކަމަށާއި އޮޅުވާލުމާއި އޮޅުވާލުމަށް ގިނަ ހަކަތައާއި ބުއްދިވެރިކަމެއް ކުރަން ޖެހޭ ކަމަށެވެ އޭގެ ޝިކާރައަކަށް ވެފައިވާ ޖިސްމާނީ ގޮތުން ނުވަތަ ނަފްސާނީ ރޭޕްގެ ތެރެއިންނެވެ.

އިންސާނުންނަށް ގަސްއިންދާ ނުވަތަ ގަންނަން ނުޖެހި، ކާބޯތަކެތި ގަތުމަށް ފައިސާ ބޭނުން ނުވެ، އެއްވެސް މަސައްކަތެއް ނެތި، އެއްވެސް ރައްކާކުރުމެއް ނެތި، އެއްވެސް ކަމެއް ނެތި ގެއަކަށް ބަދަލުކޮށް ގެއަކަށް ވެސް ދިރިއުޅެވޭނެކަން ހޯދި އިންސާނިއްޔަތުގެ ޖީނިއަސްއެއް ހުއްޓެވެ ދަރަނިވެރިވާން ކުޅަދާނަ ކަމުން، އޭނާ އެކަމަށް ކިޔާފައިވަނީ ސޯޝަލިޒަމް އެވެ.

ކިހިނެއްތޯ ތަޞައްވުރު ކުރެވޭނީ، ހައިޕޮތެސިސް އިން ބަލާއިރު، އެކަހެރި ޖަޒީރާއެއްގައި ސަލާމަތްވި ދެތިން މީހަކު ތިބި ކަމަށާއި، އޭގެ ތެރެއިން އެކަކީ ކޮމިއުނިސްޓެއް، ނުވަތަ ސޯޝަލިސްޓެއް ކަމަށް.

އޭގެ ތެރެއިން އެކަކު ސޯޝަލިސްޓަކަށް ވުމުން ހީކުރާނީ އެމީހުންގެ ދިރިހުރުމަށް ބޭނުންވާ ކާނާ ދައުލަތުން ފޯރުކޮށްދެވޭނެ ކަމަށެވެ.

އިންޕާސަނަލިޓީ ފަދަ ބައެއް މާނަތައް އޭގެ ތަސައްވުރަށް މުހިންމު، އަދި ކޮންކްރީޓް އަމަލުތަކުގެ ނަތީޖާއެއްގެ ގޮތުން އޭގެ ލަނޑުދަނޑިތަކާއި އެބްސްޓްރެކްޓް މާނަތަކުގެ ނުސީދާ ކަމާއި، އެބްސްޓްރެކްޓް ލީގަލް އިލޮކިއުބްރޭޝަނެއް ނޫންނަމަ ދައުލަތަކީ ކާކު ހެއްޔެވެ؟

އެހެންކަމުން، އޭގެ ތެރެއިން އެކަކު، މި ޖަޒީރާގައި ދިރިތިބި ދެމީހުންގެ ތެރެއިން، ކޮންމެ ދުވަހަކު ކާނާ ހޯދައި، ދިރިހުރުމަށް ބޯހިޔާވަހިކަމެއް ހޯދުމަށް މަސައްކަތެއް ނުކޮށް، އަނެއް މީހާ، ސޯޝަލިޒަމް ނުވަތަ ކެޕިޓަލިޒަމް އަދި ކޮމިއުނިޒަމް ގަބޫލު ނުކުރާ ބޭރަށް ނުކުމެއެވެ ކޮންމެ ދުވަހަކުވެސް ކާބޯތަކެތި ހޯދައިގެން ދިރިއުޅުމާއި އުފެއްދުންތަކުން ހިޔާވަހިކަން ހޯދުމަށް ރައްކާތެރި ތަންތަން ހޯދައިގެންނެވެ.

ކޮމިއުނިސްޓް އިންތިޒާރު ކުރަނީ ދައުލަތުން އޭނާ ހުރިހާ ނުބައިކަމަކުން ރައްކާތެރިކޮށްދީ، އޭނާގެ ދިރިހުރުމާއި ރަނގަޅު ދިރިއުޅުމެއް ހޯދައިދިނުމަށެވެ.

ދައުލަތަކީ ސަލާމަތްވި ދެމީހުންނާއި، ސަރަޙައްދާއި، ގުދުރަތާއި، ސިއްރުން އެއްބަސްވެފައިވާ ޤާނޫނުތަކެވެ.

އެހެންވީމާ، ކޮމިއުނިސްޓުން ކާބޯތަކެތި ވަގަށް ނުނަގާނަމަ ނުވަތަ ކޮމިއުނިސްޓް ނޫން މަސައްކަތްތެރިޔާގެ އެހީތެރިކަމެއް ނުލިބިއްޖެނަމަ، ހަމަ ޔަޤީނުންވެސް އޭނާއަކީ ގެދޮރު ނެތި، ކާނާ ލިބުން ދަތި މީހަކަށް ވާނެ، ސަބަބަކީ ދައުލަތަކީ ހަމައެކަނި އެދެމީހުން.

މި ހައިޕޮތެސިސްގެ ކުޅިވަރު ފުޅާކޮށް، ސަލާމަތްވި މީހުންނަކީ ދިހަ މީހުން ނަމަ އަދި ކޮމިއުނިސްޓުންނަކީ ހަތް މީހުން ނަމަ، ދިހަ މީހުންގެ ދިރިހުރުން ބިނާވެގެންދާނީ ކޮމިއުނިސްޓުން ނޫން ތިން މީހުންގެ ކާނާ އެއްކުރުމުގެ މަސައްކަތުގެ މައްޗަށެވެ.

ކޮމިއުނިސްޓް ނިޒާމު ތަންފީޒު ކުރެވުނު 215 މިލިއަން މީހުން ދިރިއުޅޭ ބްރެޒިލް ފަދަ ޤައުމެއްގައި، ހަމަހަމަ ނޫން ކަމަށް ބުނާ މީހުންގެ ނަހަމަ ދަރަޖައިން 70 މިލިއަން ފަޤީރުންނަށް ސަޕޯޓް ދިނުމަށް އުފެއްދުންތެރި ދައުލަތަކަށް ވާނީ ކާކުތޯ ތަޞައްވުރު ކޮށްލައްވާށެވެ. ދިރިއުޅެވޭނެ ވަސީލަތްތައް ނެތް ފަގީރުންނަށް ބޯހިޔާވަހިކަން ފޯރުކޮށްދިނުމަށް ކާބޯތަކެއްޗާއި ރިއަލް އެސްޓޭޓް ނިޒާމުތައް އުފައްދަނީ ކޮންބައެއް ހެއްޔެވެ؟

ސޯޝަލިޒަމް އާއި ކޮމިއުނިޒަމްގެ މައިގަނޑު ދޮގަކީ ދައުލަތަކީ ހަމައެކަނި އުފެއްދުންތެރިކަން ނުކުރާ މީހުންނަށް ތާއީދުކުރާ ހަގީގީ މީހުންގެ މަސައްކަތުގެ ނަތީޖާ ކަމުގެ ހަގީގަތް އުނިކުރުމެވެ ނިކަމެތިންނާއި ނަހަމަ ގޮތުގައި ބޭނުންކުރާ މީހުންގެ ތެރެއިން ނަމަވެސް، އެމީހުންނާ ނުލައި، އުފެއްދުންތެރިކަން ނުވަތަ އުފެއްދުންތެރިކަން އިންތިޒާމު ނުކުރާ ބާކީ ތިބި މީހުން ތިބޭނީ ކާނާ ނެތި، ބޯހިޔާވަހިކަމެއް ނެތިއެވެ.

ދައުލަތެއް ނެތް، ދައުލަތަކީ އެއްވެސް އެއްޗެއް ނުއުފައްދާ މީހުން އުފައްދާ އަދި ތާއީދުކުރާ އިޖުތިމާއީ ޖަމާއަތްތައް ފޮރުވާ ގާނޫނީ އެބްސްޓްރެކްޝަނެއް، އެހެންކަމުން، އަބަދުވެސް ކޮންމެވެސް މީހަކު އުފައްދަން ޖެހޭނެ، ކާނާއާއި މުދާ ފެނިގެން ނުކުމެވޭނެ ސިހުރެއް ނެތް މަސައްކަތް ކުރާ މީހުން، އަދި ދައުލަތަކީ އެއްބަޔަކު އަނެއްބަޔަކަށް އިނާމު ދިނުމުގެ އުސޫލުތަކުގެ ތެރެއިން އުފައްދާ މީހުން، އޭގެ އިތުރުން ކޮންސިއުމް ކުރާ މީހުން؛ އުފެއްދުމެއް ނެތި ކޮންސިއުމް ކުރެވޭނެ ގޮތެއް ނެތް، މިކަމުގެ އިދިކޮޅަށް ކިޔަނީ ކޮމިއުނިސްޓް އަޅުވެތިކަމެވެ.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

කුඩු කාරයෝ පවා වැඩ කරනවා

කුඩු කාරයෝ පවා වැඩ කරනවා




ඔබ කිසියම් භෞතික හා බුද්ධිමය මිනිස් උත්සාහයක් වැඩක් ලෙස සලකන්නේ නම්, ජාවාරම්කරුවන් ද මූල්‍ය සම්පත් ලබා ගැනීමට ක්‍රියා කරන බව උපකල්පිතව එකඟ වේ, ස්ත්‍රී දූෂකයන් තම ගොදුර මවිත කිරීමට ශාරීරික වෙහෙසක් ගත යුතු අතර රැවටීමට හා රැවටීමට සහ යටත් වීමට විශාල ශක්තියක් හා නුවණක් යෙදිය යුතුය. එහි ගොදුර කායිකව හෝ මානසික දූෂණය හරහාය.

මිනිසාට වගාවකින් හෝ මිලදී ගැනීමකින් තොරව ආහාර ගත හැකි බවත්, ආහාර මිලදී ගැනීමට මුදල් අවශ්‍ය නොවන බවත්, වාසස්ථානයක පවා ජීවත් විය හැකි බවත්, කිසිදු උත්සාහයකින් තොරව, කිසිදු ඉතිරියක් නොමැතිව, එය නිවසක් බවට පත් කර ගත හැකි බවත් සොයා ගත් මනුෂ්‍යත්වයේ ප්‍රඥාවන්තයෙක් සිටියේය. ණය වීමට හැකි වූ ඔහු එය සමාජවාදය ලෙස හැඳින්වීය.

උපකල්පනය අනුව, හුදකලා දූපතක දිවි ගලවා ගත් යුවළක් සිටි බවත් ඔවුන්ගෙන් එක් අයෙකු කොමියුනිස්ට්වාදියෙකු හෝ සමාජවාදියෙකු බවත් සිතිය හැක්කේ කෙසේද?

ඔවුන්ගෙන් එක් අයෙක් සමාජවාදියෙකු වූ විට සිතන්නේ ඔවුන්ගේ පැවැත්මට අවශ්‍ය ආහාර රාජ්‍යයෙන් සැපයිය හැකි බවයි.

පුද්ගලභාවය, සහ සංයුක්ත ක්‍රියාවන්හි ප්‍රතිඵලයක් වන එහි අරමුණුවල වක්‍රභාවය සහ වියුක්ත අර්ථයන් වැනි සමහර අර්ථයන් එහි සංකල්පයට වැදගත් වන වියුක්ත නීතිමය විකාශනයක් නොවන්නේ නම් රාජ්‍යය යනු කවුද?

ඉතින්, මේ දූපතේ දිවි ගලවා ගත් දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙක් දිනපතා ආහාර ලබා ගැනීමටත් තම පැවැත්ම සඳහා සෙවණක් සෙවීමටත් උත්සාහ නොකරයි, අනෙකා සමාජවාදය වත් ධනවාදය වත් කොමියුනිස්ට්වාදය වත් විශ්වාස නොකරන අනෙකා පිටතට යයි. සෑම දිනකම ආහාර අස්වනු නෙලීමෙන් සහ මූලද්‍රව්‍ය වලින් ආරක්ෂා වීමට ආරක්ෂිත ස්ථාන සොයමින් ඔහුගේ යැපුම් සෙවීමට.

කොමියුනිස්ට්වාදියා රාජ්‍යය සියලු නපුරෙන් ඔහුව ආරක්ෂා කර ඔහුගේ පැවැත්ම සහ යහපැවැත්ම ලබා දෙන තෙක් බලා සිටී.

රාජ්‍යය යනු දිවි ගලවා ගත් දෙදෙනා, භූමිය සහ ස්වභාවධර්මය සහ නිහඬව එකඟ වූ නීති ය.

එබැවින්, කොමියුනිස්ට්වාදියා ආහාර සොරකම් නොකරන්නේ නම් හෝ කොමියුනිස්ට් නොවන කම්කරුවාගේ උපකාරය නොලැබේ නම්, ඔහු නිසැකවම නිවාස අහිමි හා මන්දපෝෂණයෙන් පෙළෙන්නේය, මන්ද රාජ්යය ඔවුන් දෙදෙනා පමණි.

මෙම උපකල්පන ක්‍රීඩාව පුළුල් කරමින්, දිවි ගලවා ගත් අය දස දෙනෙක් සහ කොමියුනිස්ට්වාදීන් හත් දෙනෙක් නම්, දස දෙනාගේ පැවැත්ම රඳා පවතින්නේ කොමියුනිස්ට් නොවන තිදෙනාගේ ආහාර එකතු කිරීමේ උත්සාහය මත ය.

කොමියුනිස්ට් ක්‍රමය ක්‍රියාත්මක කළ බ්‍රසීලය වැනි මිලියන 215 ක ජනගහනයක් සිටින රටක් සිතන්න, ඊනියා අසමාන සූරාකෑමට ලක් වූ පන්තියේ මිලියන 70 ක දුප්පත් ජනතාවට සහාය වීමට නිෂ්පාදන රාජ්‍යය කවුරුන්ද? ජීවත් වීමට හා ජීවත් වීමට වත්කමක් නොමැති දුප්පතුන්ට නිවාස ලබා දීම සඳහා ආහාර සහ දේපල පද්ධති නිෂ්පාදනය කරන්නේ කවුද?

සමාජවාදයේ සහ කොමියුනිස්ට්වාදයේ ප්‍රධාන මුළාව වන්නේ රාජ්‍යය යනු නිෂ්පාදනය නොකරන අයට සහය දෙන සැබෑ මිනිසුන්ගේ උත්සාහයේ ප්‍රතිඵලයක් බවත්, එය නමින් නිෂ්පාදනය කරන අයට දඬුවම් කිරීමේ කතාවක් පමණක් බවත් සත්‍යය අඩු කිරීම බව පැහැදිලිය. කාලකණ්ණි හා සූරාකන්නන්, නමුත්, ඔවුන් නොමැතිව, නිෂ්පාදනය නිෂ්පාදනය නොකරන හෝ සංවිධානය නොකරන ඉතිරිය ආහාර නොමැතිව සහ නිවාස නොමැතිව වනු ඇත.

රාජ්‍යයක් නැත, රාජ්‍යය යනු කිසිවක් නිෂ්පාදනය නොකරන සහ ඒවාට අනුබල දෙන සමාජ කණ්ඩායම් සඟවන නීතිමය සාරාංශයකි, එබැවින් යමෙකු සැමවිටම නිෂ්පාදනය කළ යුතුය, ආහාර සහ භාණ්ඩ මතුවීමට හා මතුවීමට මැජික් නොමැත. වැඩ, සහ රාජ්‍යය යනු අන්‍යෝන්‍ය ත්‍යාග නීති තුළ නිෂ්පාදනය කරන අය සහ පරිභෝජනය කරන අයයි; නිෂ්පාදනය නොකර පරිභෝජනයට ක්‍රමයක් නැත, මෙහි ප්‍රතිවිරුද්ධ දෙය කොමියුනිස්ට් වහල්භාවය ලෙස හැඳින්වේ.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

ʻO nā mea kūʻai lāʻau lāʻau hana

ʻO nā mea kūʻai lāʻau lāʻau hana




Inā ʻoe e noʻonoʻo i kekahi hana kino a me ka noʻonoʻo o ke kanaka ma ke ʻano he hana, a laila ʻae mākou hypothetically e hana pū nā traffickers e loaʻa i nā kumu waiwai kālā, pono nā rapists e hana i ka hoʻoikaika kino e kāhāhā i kā lākou mea i pepehi ʻia a hoʻoikaika nui i ka ikaika a me ka sagacity e hoʻopunipuni a hoʻopunipuni, a waiho aku. ʻo kāna mea i pepehi ʻia ma ke kino a i ʻole ma o ka hoʻomāinoino kino.

Ua ʻike kekahi kanaka akamai i ka ʻai ʻana o ke kanaka me ke kanu ʻole a kūʻai ʻole, me ka nele i ke kālā no ke kūʻai ʻana i ka meaʻai, a hiki ke noho i kahi noho a hoʻololi i hale me ka hoʻoikaika ʻole ʻana, me ka ʻole o ka mālama ʻana a me ka loaʻa ʻole. hiki iā ia ke ʻaiʻē, kapa ʻia ʻo ia he socialism.

Pehea e hiki ai ke noʻonoʻo ʻia, ma ke kuhiakau, aia kekahi mau mea ola ma kahi mokupuni kaʻawale a ʻo kekahi o lākou he komunista, a i ʻole socialist.

Manaʻo kekahi o lākou he socialist e hiki ke hoʻolako ʻia ka meaʻai no ko lākou ola ʻana e ka mokuʻāina.

ʻO wai ka mokuʻāina inā ʻaʻole he ʻōlelo hoʻopuka kānāwai ʻokoʻa kahi i koʻikoʻi ai kekahi mau manaʻo no kona manaʻo ʻana, e like me ka impersonality, a me ka indirectness o kāna mau pahuhopu a me nā manaʻo abstract i hopena i nā hana paʻa?

No laila, ʻaʻole hoʻoikaika kekahi o lākou, o nā mea ola ʻelua ma kēia mokupuni, e loaʻa i ka meaʻai i kēlā me kēia lā a e ʻimi i kahi e ola ai, ʻo kekahi, ʻaʻole manaʻoʻiʻo i ka socialism ʻaʻole i ka kapitalisme a ʻaʻole i ka komunisme, hele i waho. i kēlā me kēia lā i ka ʻimi ʻana i kāna mea e ola ai ma o ka ʻohi ʻana i ka meaʻai a me ka ʻimi ʻana i nā wahi palekana e malu ai mai nā kumu.

Ke kali nei ka komunista i ka moku'āina e pale aku iā ia mai nā mea ʻino a pau a hoʻolako i kona ola a me kona pono.

ʻO ka Moku'āina nā mea ola ʻelua, ka teritori, a me ke ʻano, a me nā kānāwai i ʻae ʻia.

No laila, inā ʻaʻole ʻaihue ka mea komunista i ka ʻai a ʻaʻole i kōkua ʻia e ka mea hana ʻole, ʻoiaʻiʻo e nele ʻo ia i ka home a me ka ʻai ʻole, no ka mea, ʻo lāua wale nō ka mokuʻāina.

ʻO ka hoʻonui ʻana i kēia pāʻani o ke kuhiakau, inā he ʻumi kānaka ka poʻe i koe a ʻehiku kānaka ka poʻe koʻina, a laila e hilinaʻi ke ola o ka ʻumi i ka ʻohi ʻana i nā meaʻai a nā ʻekolu ʻaʻole komunista.

E noʻonoʻo i kahi ʻāina e like me Brazil me 215 miliona mau kānaka kahi i hoʻokō ʻia ai ka ʻōnaehana komunista, ʻo wai ka mokuʻāina e kākoʻo i ka 70 miliona poʻe ʻilihune mai ka papa i hoʻohana ʻia o nā mea i kapa ʻia ʻaʻole like? ʻO wai ka mea e hana nei i nā ʻōnaehana meaʻai a me nā waiwai paʻa no ka hoʻolako ʻana i nā hale no ka poʻe ʻilihune i loaʻa ʻole ke kumu e ola ai a ola?

He mea maopopo loa ka hewa nui o ka socialism a me ka komunism ka unuhi ʻana i ka ʻoiaʻiʻo ʻo ka mokuʻāina ka hopena o ka hoʻoikaika ʻana o ka poʻe maoli e kākoʻo ana i ka poʻe ʻaʻole hoʻohua, he ʻōlelo hoʻopaʻi wale nō ia e hoʻopaʻi i ka poʻe hana ma lalo o ka inoa. ka poʻe pōʻino a me ka poʻe hoʻohana, akā, me ka ʻole o lākou, ʻo nā mea ʻē aʻe i hana ʻole a hoʻonohonoho i ka hana ʻana, ʻaʻohe meaʻai a me ka hale ʻole.

ʻAʻohe mokuʻāina, ʻo ka mokuʻāina kahi ʻāpana kānāwai e hūnā i nā hui kaiaulu e hana a kākoʻo i ka poʻe i hana ʻole i kekahi mea, no laila, pono mau kekahi e hana, ʻaʻohe mea kilokilo no ka meaʻai a me nā waiwai e puka a puka mai me ka ʻole. hana, a ʻo ka mokuʻāina ka poʻe nāna e hoʻohua, a me ka poʻe e ʻai ana, i loko o nā lula o ka uku pānaʻi; ʻAʻohe ala e ʻai ai me ka ʻole o ka hana ʻana, ʻo ke ʻano ʻē aʻe o kēia i kapa ʻia he kauā komunista.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

אפילו סוחרי סמים עובדים

אפילו סוחרי סמים עובדים




אם אתה מחשיב כל מאמץ אנושי פיזי ואינטלקטואלי כעבודה, אז אנו מסכימים באופן היפותטי שסוחרים פועלים גם כדי להשיג משאבים כספיים, אנסים צריכים לעשות מאמץ פיזי כדי להפתיע את הקורבן שלהם ולהפעיל הרבה אנרגיה ותבונה כדי לרמות ולהונות, ולהיכנע. הקורבן שלו פיזית או באמצעות אונס פסיכולוגי.

היה גאון אנושי שגילה שבני אדם יכולים לאכול בלי צורך לשתול או לקנות, בלי צורך בכסף כדי לרכוש מזון, ואפילו יכולים לגור בבית מגורים ולהפוך אותו לבית בלי שום מאמץ, בלי שום חיסכון ובלי להיות. מסוגל להיכנס לחובות, הוא קרא לזה סוציאליזם.

איך אפשר לדמיין שלפי השערה היו זוג ניצולים על אי מבודד ואחד מהם היה קומוניסט, או סוציאליסט.

אחד מהם בהיותו סוציאליסט יחשוב שהמזון להישרדותם יכול להיות מסופק על ידי המדינה.

מי היא המדינה אם לא ביטוי משפטי מופשט שבו כמה משמעויות משמעותיות לתפיסתה, כגון חוסר אישיות, ועקיפות מטרותיה ומשמעויות מופשטות המביאות למעשים קונקרטיים?

אז, אחד מהם, משני הניצולים באי הזה, לא מתאמץ להשיג מזון מדי יום ולחפש מחסה להישרדותו, השני, שאינו מאמין בסוציאליזם ולא בקפיטליזם ולא בקומוניזם, יוצא החוצה. כל יום בחיפוש אחר מחייתו על ידי קצירת מזון וחיפוש אחר מקומות בטוחים למחסה מפגעי מזג האוויר.

הקומוניסט מחכה שהמדינה תגן עליו מכל רע ותדאג להישרדותו ולשלומו.

המדינה היא שני הניצולים, השטח והטבע, והחוקים המוסכמים בשתיקה.

לכן, אם הקומוניסט לא יגנוב אוכל או לא ייעזר בעובד הלא-קומוניסטי, הוא בוודאי יהיה חסר בית ומתת תזונה, כי המדינה היא רק שניהם.

הרחבת משחק ההשערות הזה, אם הניצולים היו עשרה אנשים והקומוניסטים היו שבעה אנשים, אזי הישרדותם של העשרה הייתה תלויה במאמצי איסוף המזון של שלושת הלא-קומוניסטים.

תארו לעצמכם מדינה כמו ברזיל עם 215 מיליון תושבים שבה יושמה השיטה הקומוניסטית, מי תהיה המדינה המייצרת שתתמוך ב-70 מיליון האנשים העניים מהמעמד המנוצל של מה שנקרא חסרי שוויון? מי מייצר את מערכות המזון והנדל"ן כדי לספק דיור לעניים שאין להם אמצעים להתקיים ולחיות?

ברור שהכשל העיקרי של הסוציאליזם והקומוניזם הוא להחסיר את האמת שהמדינה היא פשוט תוצאה של מאמציהם של אנשים אמיתיים שתומכים באלה שלא מייצרים, זה רק נאום להעניש את מי שמייצר תחת השם של קמצנים ומנצלים, אבל, בלעדיהם, השאר שלא מייצרים או מארגנים ייצור יהיו בלי מזון ובלי דיור.

אין מדינה, המדינה היא הפשטה משפטית שמסתירה את הקבוצות החברתיות שמייצרות ותומכות באלה שלא מייצרים כלום, לכן, מישהו תמיד יצטרך לייצר, אין קסם שאוכל וסחורות יופיעו ויצאו בלי העבודה, והמדינה הם אלה שמייצרים, פלוס אלה שצורכים, במסגרת כללים של תגמולים הדדיים; אין דרך לצרוך בלי לייצר, ההפך מזה נקרא עבדות קומוניסטית.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

منشیات دے کاروباری وی کم کردے نیں

منشیات دے کاروباری وی کم کردے نیں




جے تسی کسی وی جسمانی تے دانشورانہ انسانی کوشش نو کم دے طور تے سمجھدے او، تے فیر اسی قیاسی طور تے متفق آں کہ اسمگلر وی مالی وسائل حاصل کرن دے لیی کم کردے نیں، ریپ کرن آلیاں نو اپنڑے شکار نو حیران کرن دے لیی جسمانی کوشش کرن دی لوڑ اے تے دھوکہ دین تے دھوکہ دینڑ دے لی بہوں زیادہ توانائی تے عقل دا استعمال کرن دی لوڑ اے، تے پیش کرنا ایہدا شکار جسمانی طور تے یا نفسیاتی عصمت دری دے ذریعے ہوندا اے۔

انسانیت دی اک باصلاحیت سی جس نے دریافت کیتا کہ انسان کھانا کھا سکدا اے، بغیر پودے لگائے یا خریدے، خوراک خریدن دے لی پیسے دی لوڑ دے، تے ایتھوں تیکر کہ کسی رہائش گاہ وچ رہ سکدا اے تے بغیر کسی کوشش دے، بغیر کسی بچت دے تے بغیر کسی رہائش گاہ وچ رہ سکدا اے تے اس نو گھر وچ تبدیل کر سکدا اے۔ قرضے چ جان دے قابل، اس نے اینوں سوشلزم آکھیا۔

ایہہ تصور کرنا کیویں ممکن اے کہ، مفروضے دے مطابق، اک الگ تھلگ جزیرے تے اک دو بچے ہوئے سن تے اوہناں چوں اک کمیونسٹ، یا سوشلسٹ سی۔

اوہناں چوں اک سوشلسٹ ہون دے ناطے ایہہ سوچے گا کہ اوہناں دی بقا لئی خوراک ریاست ولوں فراہم کیتی جا سکدی اے۔

ریاست کون اے جے کوئی خلاصہ قانونی بیان نئیں اے جتھے کجھ معنی اس دے تصور دے لیی اہم ہن، جوں کہ غیر شخصیت، تے اس دے اہداف دی بالواسطہ تے ​​خلاصہ معنی جو ٹھوس اعمال دے نتیجے اچ ہوندے نیں؟

لہذا، انہاں چوں اک، اس جزیرے تے بچن آلے دو لوکاں چوں، روزانہ خوراک حاصل کرن دی کوشش نئیں کردا تے اپنی بقا لئی کوئی پناہ گاہ لبھدا اے، دوجا، جہڑا نہ سوشلزم تے نہ سرمایہ داری تے نہ کمیونزم تے یقین رکھدا اے، باہر نکل جاندا اے۔ ہر روز خوراک دی کٹائی کرکے تے عناصر توں پناہ لین لئی محفوظ تھاواں دی تلاش کرکے اپنی روزی روٹی دی تلاش وچ۔

کمیونسٹ اس ویلے دی اڈیک کردا اے کہ ریاست اس نوں ساریاں برائیاں توں بچائے اتے اس دی بقا اتے بھلائی دا پربندھ کرے۔

ریاست دو بچن آلے نیں، علاقہ، تے فطرت، تے خاموشی نال متفقہ قوانین۔

سو، جے کمیونسٹ خوراک چوری نئیں کردا یا غیر کمیونسٹ کارکن دی مدد نئیں کردا، تے اوہ یقینی طور تے بے گھر تے غذائی قلت دا شکار ہووے گا، کیونکہ ریاست صرف اوہناں دوواں دی اے۔

مفروضیاں دے اس کھیڈ نوں ودھاؤندے ہوئے، جے بچن والے دس لوک سن اتے کمیونسٹ ستّ لوک سن، تاں دساں دی بقا تناں غیر-کمیونسٹاں دے کھان-پین دے اکٹھے کرن دے یتناں اتے نربھر کرے گی۔

تصور کرو برازیل ورگے 215 ملین باشندیاں دے نال جتھے کمیونسٹ نظام لاگو کیتا گیا سی، نام نہاد نابرابراں دے استحصال شدہ طبقے توں 70 ملین غریب لوکاں دی مدد کرن لئی پیداواری ریاست کون ہووے گی؟ فوڈ تے رئیل اسٹیٹ سسٹم کون تیار کر رہیا اے تاکہ اوہناں غریباں نوں رہائش فراہم کیتی جا سکے جہناں کول زندہ رہن تے رہن دے وسائل نئیں نیں؟

ایہہ گل واضح اے کہ سوشلزم تے کمیونزم دی وڈی غلطی ایس سچائی نوں گھٹ کرنا اے کہ ریاست محض حقیقی لوکاں دیاں کوششاں دا نتیجہ اے جیہڑے اوہناں لوکاں دی حمایت کردے نیں جیہڑے پیداوار نئیں کر رئے، ایہہ صرف اک تقریر اے جہدے نال اوہناں نوں سزا دتی جائے جیہڑے ناں دے تحت پیداوار کردے نیں کنجوس تے استحصال کرن آلیاں دے، لیکن، انہاں دے بغیر، باقی جہڑے پیداوار یا پیداوار نو منظم نئیں کردے، خوراک تے رہائش دے بغیر ہون گے۔

کوئی ریاست نئیں اے، ریاست اک قانونی تجرید اے جہڑی سماجی گروہاں نو لُکا لیندی اے جہڑے پیدا کردے نیں تے اوہناں دی حمایت کردے نیں جہڑے کجھ نئیں پیدا کردے، اس لیی، کسی نو ہمیشہ پیدا کرنا پئے گا، خوراک تے سامان دے ظاہر ہون تے ابھرن دے بغیر کوئی جادو نئیں اے۔ کم، تے ریاست اوہ نیں جہڑے پیدا کردے نیں، اس دے علاوہ اوہ جیہڑے کھاندے نیں، باہمی انعاماں دے اصولاں دے اندر؛ پیداوار کیتے بغیر کھپت کرن دا کوئی طریقہ نئیں، ایس دے اُلٹ نوں کمیونسٹ غلامی آکھیا جاندا اے۔

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਨਸ਼ੇ ਦੇ ਵਪਾਰੀ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ

ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਨਸ਼ੇ ਦੇ ਵਪਾਰੀ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ




ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਬੌਧਿਕ ਮਨੁੱਖੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨੂੰ ਕੰਮ ਸਮਝਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਕਲਪਨਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਹਿਮਤ ਹਾਂ ਕਿ ਤਸਕਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿੱਤੀ ਸਰੋਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਬਲਾਤਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੀੜਤ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸਰੀਰਕ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਅਤੇ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਊਰਜਾ ਅਤੇ ਸਮਝਦਾਰੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਂ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਇਸਦਾ ਪੀੜਤ।

ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਪੌਦੇ ਜਾਂ ਖਰੀਦੇ, ਭੋਜਨ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਪੈਸੇ ਦੀ ਲੋੜ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਖਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਮਿਹਨਤ ਦੇ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਬਚਤ ਦੇ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕਰਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦੇ ਯੋਗ, ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਸਮਾਜਵਾਦ ਕਿਹਾ।

ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਕਿਵੇਂ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ, ਪਰਿਕਲਪਨਾ ਦੁਆਰਾ, ਇੱਕ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਟਾਪੂ 'ਤੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਜੋੜੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਕਮਿਊਨਿਸਟ, ਜਾਂ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਸੀ।

ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਇਹ ਸੋਚੇਗਾ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬਚਾਅ ਲਈ ਭੋਜਨ ਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਸਪਲਾਈ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਰਾਜ ਕੌਣ ਹੈ ਜੇ ਇੱਕ ਅਮੂਰਤ ਕਾਨੂੰਨੀ ਵਿਆਖਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇਸਦੇ ਸੰਕਲਪ ਲਈ ਕੁਝ ਅਰਥ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਭਿਵਿਅਕਤੀ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਟੀਚਿਆਂ ਦੀ ਅਪ੍ਰਤੱਖਤਾ ਅਤੇ ਅਮੂਰਤ ਅਰਥ ਜੋ ਠੋਸ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹਨ?

ਇਸ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਇਸ ਟਾਪੂ 'ਤੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਦੋ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਭੋਜਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬਚਾਅ ਲਈ ਆਸਰਾ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਦੂਜਾ, ਜੋ ਨਾ ਸਮਾਜਵਾਦ ਵਿੱਚ, ਨਾ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਮਿਊਨਿਜ਼ਮ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਰੋਜ਼ ਭੋਜਨ ਦੀ ਵਾਢੀ ਕਰਕੇ ਅਤੇ ਤੱਤਾਂ ਤੋਂ ਪਨਾਹ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਗੁਜ਼ਾਰੇ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ।

ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਰਾਜ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਸਾਰੀਆਂ ਬੁਰਾਈਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਵੇ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਹੋਂਦ ਅਤੇ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇ।

ਰਾਜ ਦੋ ਬਚੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਖੇਤਰ, ਅਤੇ ਕੁਦਰਤ, ਅਤੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਹਿਮਤ ਹੋਏ ਕਾਨੂੰਨ।

ਇਸ ਲਈ, ਜੇਕਰ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਭੋਜਨ ਨਹੀਂ ਚੋਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਗੈਰ-ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਵਰਕਰ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਬੇਘਰ ਅਤੇ ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਰਾਜ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਿਰਫ਼ ਦੋ ਹਨ।

ਕਲਪਨਾ ਦੀ ਇਸ ਖੇਡ ਨੂੰ ਵਿਸਤਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਜੇਕਰ ਬਚਣ ਵਾਲੇ ਦਸ ਲੋਕ ਸਨ ਅਤੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਸੱਤ ਲੋਕ ਸਨ, ਤਾਂ ਦਸਾਂ ਦਾ ਬਚਣਾ ਤਿੰਨ ਗੈਰ-ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਦੇ ਭੋਜਨ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਦੇ ਯਤਨਾਂ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰੇਗਾ।

215 ਮਿਲੀਅਨ ਵਸਨੀਕਾਂ ਵਾਲੇ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਰਗੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ ਜਿੱਥੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਸਿਸਟਮ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਖੌਤੀ ਅਸਮਾਨਤਾਵਾਂ ਦੇ ਸ਼ੋਸ਼ਿਤ ਵਰਗ ਦੇ 70 ਮਿਲੀਅਨ ਗਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਉਤਪਾਦਕ ਰਾਜ ਕੌਣ ਹੋਵੇਗਾ? ਗ਼ਰੀਬ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਰਹਿਣ ਦੇ ਸਾਧਨ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਰੀਅਲ ਅਸਟੇਟ ਸਿਸਟਮ ਕੌਣ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ?

ਇਹ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਸਮਾਜਵਾਦ ਅਤੇ ਕਮਿਊਨਿਜ਼ਮ ਦਾ ਮੁੱਖ ਭੁਲੇਖਾ ਇਸ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣਾ ਹੈ ਕਿ ਰਾਜ ਸਿਰਫ਼ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਸਲ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ ਜੋ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਨਾਮ ਹੇਠ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਲਈ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਣ ਹੈ। ਕੰਗਾਲਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ, ਪਰ, ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਬਾਕੀ ਜਿਹੜੇ ਉਤਪਾਦਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਜਾਂ ਪ੍ਰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਉਹ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੋਣਗੇ।

ਕੋਈ ਰਾਜ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਰਾਜ ਇੱਕ ਕਾਨੂੰਨੀ ਅਮੂਰਤ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਸਮਾਜਿਕ ਸਮੂਹਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਸਲਈ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ, ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਵਸਤੂਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਣ ਅਤੇ ਉਭਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਜਾਦੂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਕੰਮ, ਅਤੇ ਰਾਜ ਉਹ ਹਨ ਜੋ ਪੈਦਾਵਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਨਾਲ ਹੀ ਉਹ ਜੋ ਖਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰਸਪਰ ਇਨਾਮ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ; ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਉਪਭੋਗ ਦਾ ਕੋਈ ਰਸਤਾ ਨਹੀਂ, ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਗੁਲਾਮੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

यहाँ तक कि दवा विक्रेता भी काम करते हैं

यहाँ तक कि दवा विक्रेता भी काम करते हैं




यदि आप किसी भी शारीरिक और बौद्धिक मानवीय प्रयास को कार्य मानते हैं, तो हम काल्पनिक रूप से सहमत हैं कि तस्कर वित्तीय संसाधन प्राप्त करने के लिए भी काम करते हैं, बलात्कारियों को अपने शिकार को आश्चर्यचकित करने के लिए शारीरिक प्रयास करने की आवश्यकता होती है और धोखा देने और धोखा देने और समर्पण करने के लिए बहुत अधिक ऊर्जा और बुद्धिमत्ता का प्रयोग करना पड़ता है। इसका शिकार शारीरिक या मनोवैज्ञानिक बलात्कार होता है।

मानवता का एक प्रतिभाशाली व्यक्ति था जिसने यह खोज की कि मनुष्य बिना बोए या खरीदे, भोजन खरीदने के लिए पैसे की आवश्यकता के बिना खा सकता है, और यहां तक ​​कि एक आवास में भी रह सकता है और उसे बिना किसी प्रयास के, बिना किसी बचत के और बिना किसी बचत के घर में बदल सकता है। कर्ज में डूबने में सक्षम, उन्होंने इसे समाजवाद कहा।

यह कल्पना करना कैसे संभव है कि, परिकल्पना के अनुसार, एक अलग द्वीप पर कुछ जीवित बचे लोग थे और उनमें से एक कम्युनिस्ट या समाजवादी था।

उनमें से एक समाजवादी होने के नाते यह सोचेगा कि उनके जीवित रहने के लिए भोजन की आपूर्ति राज्य द्वारा की जा सकती है।

यदि राज्य एक अमूर्त कानूनी व्याख्या नहीं है तो कौन है, जहां कुछ अर्थ इसकी अवधारणा के लिए महत्वपूर्ण हैं, जैसे कि अवैयक्तिकता, और इसके लक्ष्यों की अप्रत्यक्षता और अमूर्त अर्थ जो ठोस कृत्यों में परिणत होते हैं?

तो, उनमें से एक, इस द्वीप पर बचे दो लोगों में से, प्रतिदिन भोजन प्राप्त करने का प्रयास नहीं करता है और अपने अस्तित्व के लिए आश्रय की तलाश नहीं करता है, दूसरा, जो न तो समाजवाद में विश्वास करता है, न ही पूंजीवाद में और न ही साम्यवाद में, बाहर जाता है हर दिन भोजन की कटाई करके और तत्वों से बचने के लिए सुरक्षित स्थानों की तलाश करके अपनी आजीविका की तलाश में रहता है।

कम्युनिस्ट प्रतीक्षा करता है कि राज्य उसे सभी बुराइयों से बचाए और उसके अस्तित्व और कल्याण को प्रदान करे।

राज्य दो बचे हुए लोग हैं, क्षेत्र, और प्रकृति, और मौन रूप से सहमत कानून।

इसलिए, यदि कम्युनिस्ट भोजन नहीं चुराता है या गैर-कम्युनिस्ट कार्यकर्ता उसकी मदद नहीं करता है, तो वह निश्चित रूप से बेघर और कुपोषित होगा, क्योंकि राज्य उनमें से केवल दो हैं।

परिकल्पनाओं के इस खेल का विस्तार करते हुए, यदि बचे हुए लोग दस लोग थे और कम्युनिस्ट सात लोग थे, तो दस का जीवित रहना तीन गैर-कम्युनिस्टों के भोजन संग्रह प्रयासों पर निर्भर करेगा।

215 मिलियन निवासियों वाले ब्राज़ील जैसे देश की कल्पना करें जहाँ साम्यवादी व्यवस्था लागू थी, तथाकथित असमानों के शोषित वर्ग के 70 मिलियन गरीब लोगों का समर्थन करने वाला उत्पादक राज्य कौन होगा? उन गरीबों को आवास उपलब्ध कराने के लिए भोजन और रियल एस्टेट सिस्टम का उत्पादन कौन कर रहा है जिनके पास जीवित रहने और रहने का साधन नहीं है?

यह स्पष्ट है कि समाजवाद और साम्यवाद की मुख्य भ्रांति इस सत्य को नकारना है कि राज्य केवल वास्तविक लोगों के प्रयासों का परिणाम है जो उन लोगों का समर्थन करते हैं जो उत्पादन नहीं कर रहे हैं, यह केवल नाम के तहत उत्पादन करने वालों को दंडित करने का एक भाषण है कंजूस और शोषक, लेकिन, उनके बिना, बाकी जो उत्पादन नहीं करते या उत्पादन को व्यवस्थित नहीं करते, वे भोजन और आवास के बिना होंगे।

कोई राज्य नहीं है, राज्य एक कानूनी अमूर्तता है जो उन सामाजिक समूहों को छुपाता है जो उत्पादन करते हैं और उन लोगों का समर्थन करते हैं जो कुछ भी उत्पादन नहीं करते हैं, इसलिए, किसी को हमेशा उत्पादन करना होगा, भोजन और वस्तुओं के प्रकट होने और बिना उभरने के लिए कोई जादू नहीं है काम, और राज्य वे हैं जो उत्पादन करते हैं, साथ ही वे जो उपभोग करते हैं, पारस्परिक पुरस्कार के नियमों के भीतर; बिना उत्पादन किये उपभोग का कोई रास्ता नहीं है, इसके विपरीत को साम्यवादी गुलामी कहा जाता है।


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

حتى تجار المخدرات يعملون

حتى تجار المخدرات يعملون




إذا اعتبرت أي جهد إنساني بدني أو فكري عملاً، فإننا نتفق افتراضيًا على أن المتاجرين يعملون أيضًا للحصول على موارد مالية، ويحتاج المغتصبون إلى بذل جهد بدني لمفاجأة ضحيتهم وبذل الكثير من الطاقة والحصافة للخداع والخداع والخضوع. ضحيته جسديا أو من خلال الاغتصاب النفسي.

كان هناك عبقري إنساني اكتشف أن الإنسان يستطيع أن يأكل دون أن يزرع أو يشتري، دون أن يحتاج إلى المال لشراء الغذاء، بل ويمكنه أن يعيش في مسكن ويحوله إلى منزل دون أي جهد، ودون أي مدخرات ودون أن يكون قادرة على الدخول في الديون، أطلق عليها اسم الاشتراكية.

كيف يمكن أن نتصور، افتراضياً، أنه كان هناك زوجان من الناجين في جزيرة معزولة وكان أحدهما شيوعياً أو اشتراكياً.

قد يعتقد أحدهم، كونه اشتراكيًا، أن الغذاء اللازم لبقائهم على قيد الحياة يمكن أن توفره الدولة.

ومن هي الدولة إن لم تكن خطاباً قانونياً مجرداً تكون فيه بعض المعاني مهمة لمفهومها، كاللاشخصية وعدم مباشرة أهدافها والمعاني المجردة التي تؤدي إلى أفعال ملموسة؟

فأحدهما، من الناجين في هذه الجزيرة، لا يبذل جهدا للحصول على الطعام يوميا ويبحث عن مأوى لبقائه، والآخر الذي لا يؤمن بالاشتراكية ولا بالرأسمالية ولا بالشيوعية، يخرج كل يوم بحثاً عن لقمة عيشه من خلال حصاد الطعام والبحث عن أماكن آمنة للاحتماء من عوامل الطقس.

وينتظر الشيوعي أن تحميه الدولة من كل سوء وتوفر له البقاء والرفاهية.

الدولة هي الناجيتان، الإقليم، والطبيعة، والقوانين المتفق عليها ضمناً.

لذا، إذا لم يسرق الشيوعي الطعام أو لم يساعده العامل غير الشيوعي، فمن المؤكد أنه سوف يصبح بلا مأوى ويعاني من سوء التغذية، لأن الدولة ليست سوى الاثنين.

ولتوسيع لعبة الفرضيات هذه، إذا كان الناجون عشرة أشخاص والشيوعيين سبعة أشخاص، فإن بقاء العشرة سيعتمد على جهود جمع الطعام التي يبذلها الثلاثة غير الشيوعيين.

تخيل دولة مثل البرازيل عدد سكانها 215 مليون نسمة حيث تم تطبيق النظام الشيوعي، من ستكون الدولة المنتجة لدعم 70 مليون فقير من الطبقة المستغلة مما يسمى غير المتكافئين؟ ومن الذي ينتج الأنظمة الغذائية والعقارية لتوفير السكن للفقراء الذين لا يملكون سبل العيش والعيش؟

من الواضح أن المغالطة الرئيسية للاشتراكية والشيوعية هي طرح حقيقة أن الدولة هي ببساطة نتيجة لجهود أناس حقيقيين يدعمون أولئك الذين لا ينتجون، إنه مجرد خطاب لمعاقبة أولئك الذين ينتجون تحت مسمى البخلاء والمستغلين، ولكن بدونهم، فإن الباقين الذين لا ينتجون ولا ينظمون الإنتاج سيكونون بلا طعام وبلا سكن.

لا توجد دولة، الدولة هي تجريد قانوني يخفي الفئات الاجتماعية التي تنتج وتدعم من لا ينتج شيئا، لذلك لا بد من وجود شخص ما دائما هو الذي ينتج، فلا سحر لظهور ونشوء الأغذية والسلع بدونها. العمل، والدولة هم الذين ينتجون، بالإضافة إلى الذين يستهلكون، ضمن قواعد المكافآت المتبادلة؛ فلا سبيل للاستهلاك دون الإنتاج، وعكس ذلك يسمى بالعبودية الشيوعية.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

Даже наркоторговцы работают

Даже наркоторговцы работают




Если рассматривать любые физические и интеллектуальные усилия человека как работу, то мы гипотетически согласны с тем, что торговцы людьми также работают ради получения финансовых ресурсов, насильникам необходимо предпринимать физические усилия, чтобы удивить свою жертву и прикладывать много энергии и смекалки, чтобы обмануть и обмануть, и представить его жертва физически или посредством психологического изнасилования.

Был гений человечества, который открыл, что люди могут есть, не сажая и не покупая, не нуждаясь в деньгах для покупки еды, и даже могут жить в доме и превратить его в дом без каких-либо усилий, без каких-либо сбережений и без каких-либо усилий. способный влезать в долги, он называл это социализмом.

Как можно представить, что на изолированном острове, по гипотезе, была пара выживших и один из них был коммунистом или социалистом.

Один из них, будучи социалистом, мог подумать, что пищу для их выживания может обеспечить государство.

Кто такое государство, если не абстрактное юридическое выражение, в котором для его концепции значимы некоторые значения, такие как безличность, непрямость его целей и абстрактные значения, приводящие к конкретным действиям?

Итак, один из них, из двух выживших на этом острове, не прилагает усилий ежедневно добывать пищу и искать приют для своего выживания, другой, не верящий ни в социализм, ни в капитализм, ни в коммунизм, уходит каждый день в поисках средств к существованию, собирая еду и ища безопасные места, чтобы укрыться от непогоды.

Коммунист ждет, что государство защитит его от всех зол и обеспечит его выживание и благополучие.

Государство — это два оставшихся в живых: территория, природа и молчаливо согласованные законы.

Итак, если коммунист не украдет еду или ему не поможет рабочий-некоммунист, он наверняка останется бездомным и недоедающим, потому что государство — это только они двое.

Расширяя эту игру гипотез, если бы в живых было десять человек, а коммунистов было семь человек, то выживание десяти человек зависело бы от усилий трех некоммунистов по сбору еды.

Представьте себе такую ​​страну, как Бразилия, с 215 миллионами жителей, где была внедрена коммунистическая система, кто был бы государством-производителем, чтобы поддержать 70 миллионов бедных людей из эксплуатируемого класса так называемых неравных? Кто создает системы продовольствия и недвижимости для обеспечения жильем бедняков, у которых нет средств для выживания и существования?

Понятно, что основная ошибка социализма и коммунизма заключается в умалчивании истины о том, что Государство – это просто результат усилий реальных людей, которые поддерживают тех, кто не производит, это всего лишь речь, призванная наказать тех, кто производит под именем скряг и эксплуататоров, но без них остальные, которые не производят и не организуют производство, остались бы без еды и без жилья.

Государства нет, государство - это юридическая абстракция, которая скрывает социальные группы, которые производят и поддерживают тех, кто ничего не производит, поэтому всегда кто-то должен будет производить, нет никакого волшебства, чтобы продукты питания и товары появлялись и появлялись без работа, а государство — это те, кто производит, плюс те, кто потребляют, в рамках правил взаимного вознаграждения; Невозможно потреблять без производства, противоположность этому называется коммунистическим рабством.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

麻薬の売人も働いている

麻薬の売人も働いている




人間の肉体的および知的な努力を仕事とみなすのであれば、人身売買業者も資金を得るために働いており、強姦犯は被害者を驚かせるために肉体的な努力をし、騙し騙し、服従するために多大なエネルギーと賢明さを発揮する必要があるということに仮説的に同意します。身体的または精神的な強姦による被害者。

人間は作ったり買わなくても、食べ物を買うお金を必要とせずに食べることができ、何の努力もせず、何の貯蓄も必要もなく、住居に住んでそれを家に改造することさえできることを発見した人類の天才がいた。借金をすることもできるので、彼はそれを社会主義と呼んだ。

仮説として、孤島に数人の生存者がいて、そのうちの1人が共産主義者、つまり社会主義者だったということがどうして想像できるでしょうか。

彼らのうちの一人は社会主義者であり、自分たちが生きていくための食料は国家によって供給されると考えるだろう。

国家とは、非人格性やその目的の間接性、具体的な行為をもたらす抽象的な意味など、その概念にとって重要な意味を持つ抽象的な法的説明ではないとしたら、一体何者なのでしょうか?

それで、この島で生き残った二人のうちの一人は、毎日食べ物を手に入れる努力もせず、生き残るための避難所を探す努力もせず、もう一人は、社会主義も資本主義も共産主義も信じず、外出してしまいます。毎日、食料を収穫したり、風雨から身を守る安全な場所を探したりして、自分の生計を立てています。

共産主義者は国家があらゆる悪から自分を守り、生存と幸福を与えてくれるのを待っている。

国家とは、生き残った二人であり、領土であり、自然であり、暗黙に合意された法律である。

つまり、もし共産主義者が食料を盗まなかったり、非共産主義者の労働者に助けられなかったら、彼は確実にホームレスとなり栄養失調になるだろう、なぜなら国家はその二つだけだからだ。

この仮説ゲームを拡張すると、生存者が 10 人で共産主義者が 7 人だとすると、10 人が生き残れるかどうかは非共産主義者 3 人の食料収集の努力に依存することになります。

共産主義体制が導入された人口2億1,500万人のブラジルのような国を想像してみてください。いわゆる不平等な搾取階級の7,000万人の貧しい人々を支援する生産国はどこになるでしょうか?生きる手段も生活する手段も持たない貧困層に住居を提供するための食料や不動産のシステムを生み出しているのは誰でしょうか?

社会主義と共産主義の主な誤りは、国家とは単に生産していない人々を支援する現実の人々の努力の結果であるという真実を差し引くことであることは明らかであり、それはその名の下に生産する人々を罰するための演説にすぎないしかし、彼らがいなかったら、生産や生産を組織していない残りの人々は、食べ物も住居もないことになるでしょう。

国家など存在しない。国家とは、何も生産しない人々を生産し支援する社会集団を隠す法的抽象概念である。したがって、誰かが常に生産しなければならない。食べ物や商品が生産せずに出現したり現れたりする魔法はない。労働と国家は、相互報酬のルールの範囲内で、生産する者と消費する者である。生産せずに消費する方法はありません。これの反対は共産主義奴隷制と呼ばれます。


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

마약상도 일한다

마약상도 일한다




인간의 신체적, 지적 노력을 일로 생각한다면 인신매매범도 재정적 자원을 얻기 위해 일하고, 강간범은 피해자를 놀라게 하기 위해 육체적 노력을 해야 하며, 속이고 속이기 위해 많은 에너지와 현명함을 발휘해야 한다는 점에 가설적으로 동의합니다. 피해자는 신체적으로나 정신적으로 강간을 당합니다.

인간이 심거나 살 필요 없이 먹을 수 있고, 음식을 살 돈이 필요 없이 먹을 수 있으며, 심지어 집에 살다가 아무런 노력이나 저축 없이, 집으로 바꿀 수도 있다는 것을 발견한 인류의 천재가 있었습니다. 그는 빚을 질 수 있는 것을 사회주의라고 불렀습니다.

가설에 따르면 외딴 섬에 두 명의 생존자가 있었고 그 중 한 명이 공산주의자 또는 사회주의자였다고 상상하는 것이 어떻게 가능합니까?

사회주의자 중 한 명은 생존을 위한 식량을 국가에서 공급할 수 있다고 생각할 것이다.

비인격성, 목표의 간접적성, 구체적인 행위를 초래하는 추상적 의미 등 일부 의미가 개념에 중요한 추상적인 법적 설명이 아니라면 국가는 누구입니까?

그래서 이 섬의 생존자 두 명 중 한 명은 매일 식량을 구하려는 노력도 하지 않고 생존을 위한 피난처를 찾지도 않고, 다른 한 명은 사회주의도, 자본주의도, 공산주의도 믿지 않고 나가게 된다. 매일 식량을 수확하고 비바람으로부터 보호할 안전한 장소를 찾아 생계를 유지합니다.

공산주의자는 국가가 자신을 모든 악으로부터 보호하고 그의 생존과 안녕을 보장해 주기를 기다립니다.

국가는 두 명의 생존자, 영토, 자연, 그리고 암묵적으로 합의된 법이다.

그러므로 공산주의자가 음식을 훔치지 않거나 비공산주의자 노동자의 도움을 받지 않는다면 그는 분명히 노숙자가 되고 영양실조에 걸릴 것입니다. 왜냐하면 국가는 그 둘뿐이기 때문입니다.

이 가설의 게임을 확장하면, 생존자가 10명이고 공산주의자가 7명이라면, 10명의 생존은 비공산주의자 3명의 식량 수집 노력에 달려 있을 것입니다.

인구 2억 1,500만명의 브라질처럼 공산주의 체제가 시행된 나라에서, 소위 불평등한 피착취계층인 7,000만명의 빈곤층을 지원하는 생산국가는 누구일 것인가? 생존과 생활 수단이 없는 가난한 사람들에게 주택을 제공하기 위해 식량과 부동산 시스템을 생산하는 사람은 누구입니까?

사회주의와 공산주의의 주된 오류는 국가란 단순히 생산하지 않는 사람들을 지지하는 실제 사람들의 노력의 결과일 뿐이라는 진리를 빼는 것임이 분명합니다. 그러나 그들이 없으면 생산하거나 생산을 조직하지 않는 나머지 사람들은 식량도 없고 집도 없을 것입니다.

국가는 없습니다. 국가는 아무것도 생산하지 않는 사람들을 생산하고 지원하는 사회 집단을 숨기는 법적 추상입니다. 따라서 누군가는 항상 생산해야 하며, 음식과 상품이 없이 나타나고 나타나는 마법은 없습니다. 일하고 국가는 상호 보상의 규칙 내에서 생산하는 사람과 소비하는 사람입니다. 생산하지 않고는 소비할 수 없다는 것, 이것의 반대말을 공산주의적 노예제라고 합니다.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

连毒贩都在工作

连毒贩都在工作




如果你把任何体力和智力上的人类努力都视为工作,那么我们假设人贩子也需要努力获得经济资源,强奸犯需要付出体力努力让受害者大吃一惊,并发挥大量的精力和智慧来欺骗和欺骗,并提交其受害者是通过身体或心理强奸。

人类有一个天才,他发现人类可以不用种菜、不用买东西,不用钱去买食物,甚至可以住进住宅,把它改造成一个家,不费吹灰之力,不用积蓄,不用花钱。能够负债,他称之为社会主义。

怎么可能想象,根据假设,一个孤岛上有几个幸存者,其中一个是共产主义者或社会主义者。

其中一个是社会主义者,会认为他们生存的食物可以由国家提供。

如果国家不是一种抽象的法律阐述,其中某些含义对其概念具有重要意义,例如非人格性、其目标的间接性和导致具体行为的抽象含义,那么国家是谁?

因此,岛上的两名幸存者中的一个没有努力每天获取食物并寻找生存的庇护所,另一个不相信社会主义,不相信资本主义,也不相信共产主义,就出去了每天通过收获食物和寻找安全的避难所来维持生计。

共产党人等待国家保护他免受一切邪恶的侵害并提供他的生存和福祉。

国家是两个幸存者,领土,自然,以及默许的法律。

所以,如果共产党人不偷食物,或者没有非共产党工人的帮助,他肯定会无家可归和营养不良,因为国家只是他们两个。

扩大这个假设游戏,如果幸存者是十个人,共产主义者是七个人,那么这十个人的生存将取决于三个非共产主义者的食物收集努力。

想象一下,像巴西这样一个拥有2.15亿居民、实行共产主义制度的国家,谁会作为生产国来养活7000万来自所谓不平等的被剥削阶级的穷人?谁在生产粮食和房地产系统,为没有生存和生活手段的穷人提供住房?

很明显,社会主义和共产主义的主要谬误是忽视了这样一个事实:国家只是支持那些不生产者的真正人民努力的结果,这只是一种惩罚那些以名义生产者的言论。守财奴和剥削者,但是,如果没有他们,其他不生产或不组织生产的人就会没有食物和住房。

没有国家,国家是一个法律抽象概念,它隐藏了生产和支持那些不生产任何东西的人的社会群体,因此,总是需要有人进行生产,如果没有食物和商品的出现和出现,就没有魔力。工作和国家是生产者和消费者,遵循互惠原则;不生产就无法消费,与之相反的就是共产主义奴隶制。


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

Even drug dealers work

Even drug dealers work

If you consider any physical and intellectual human effort as work, then we can hypothetically assume that drug dealers also work to obtain financial resources. Rapists need to make physical efforts to surprise their victims and use a lot of energy and cunning to deceive and trick them, and to subdue their victims physically or through psychological violation.

There was a genius of humanity who discovered that human beings could eat without having to plant, or buy, without needing money to acquire food, and could even live in a residence and transform it into a home without any effort, without any savings and without having to get into debt. He apparently called it socialism.

How is it possible to imagine that hypothetically there were a couple of survivors on an isolated island and one of them was a communist or socialist?

One of them, being a socialist, would think that the food for their survival could be supplied by the state.

What is the State if not an abstract legal elucidation where some meanings are significant for its conception, such as impersonality, and the indirectness of its goals and abstract meanings that result in concrete acts?

So, one of the two survivors on this island does not make an effort to obtain food every day and seek shelter for his survival, the other, who does not believe in socialism, capitalism or communism, goes out every day in search of his subsistence by gathering food and looking for safe places to shelter from the elements.

The communist expects the State to protect him from all evils and provide for his survival and well-being.

The State is the two survivors, the territory, and nature, and the tacitly agreed laws.

So, if the communist does not steal food or is not helped by the non-communist worker, he will certainly become homeless and malnourished, because the State is only the two of them.

Expanding this set of hypotheses, if the survivors were ten people and the communists were seven people, then the survival of the ten would depend on the food collection efforts of the three non-communists.

Imagine a country like Brazil with 215 million inhabitants where the communist system was implemented. Who would be the producing state to support the 70 million poor people of the exploited class of the so-called unequal? ​​Who is producing the food and the real estate systems to provide housing for the poor who do not have the means to survive and have housing?

It is clear that the main fallacy of socialism and communism is to subtract the truth that the State is simply the result of the efforts of real people who support those who are not producing. It is just a discourse to punish those who produce with the name of greedy and exploiters, but without them, the rest who do not produce or organize production would be without food and housing.

There is no state, the state is a legal abstraction that hides the social groups that produce and support those who produce nothing, therefore, someone would have to be always producing, there is no magic to appear and produce food and goods without work, and the state is those who produce, plus those who consume, within rules of reciprocal rewards; there is no way to consume without producing, the opposite of this is called communist slavery.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

Até os traficantes trabalham

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

Até os traficantes trabalham



Se você considerar qualquer esforço humano físico e intelectual como um trabalho, então convencionamos por hipótese que os traficantes também trabalham para conseguir os recursos financeiros, os estupradores precisam empreender esforço físico para surpreeender a sua vítima e empenhar muita energia e sagacidade para iludir e ludibriar, e submeter a sua vítima fisicamente ou através da violação psíquica.

Houve um gênio da humanidade que descobriu que o ser humano poderia comer sem precisar plantar, nem comprar, sem precisar de dinheiro para adquirir os alimentos, e poderia inclusive morar em uma residência e transformar em um lar sem qualquer esforço sem qualquer poupança e sem conseguir se endividar, a isto chamou de socialismo.

Como é possível imaginar que por hipótese houvesse em uma ilha isolada, uma dupla de sobreviventes e um deles fosse comunista, ou socialista.

Um deles sendo socialista iria pensar que os alimentos para a sua sobrevivência poderia ser supridos pelo estado.

Quem é o Estado senão uma elocubração abstrata jurídica onde algumas acepções são significativas para a sua concepção como por exemplo a impessoalidade, e a indireção de suas metas e acepções abstratas que resultam em atos concretos?

Então,um deles, dos dois sobreviventes nesta ilha, não se esforça para obter alimentos diariamente e procurar um abrigo para a sua sobrevivência, o outro, que não acredita em socialismo nem em capitalismo nem em comunismo, sai todos os dias em busca de sua subsistência colhendo os alimentos e procura locais seguros para se abrigar das intempéries.

O comunista aguarda que o estado lhe proteja de todos os males e proveja a sua sobrevivência e bem-estar.

O Estado são os dois sobreviventes, o território, e, a natureza, e, as leis convencionadas tacitamente.

Então, se o comunista não roubar alimentos ou não for socorrido pelo trabalhador não-comunista ele certamente ficará desabrigado e desnutrido, porque o estado são apenas eles dois.

Ampliando esse jogo de hipóteses, se os sobreviventes fossem dez pessoas e os comunistas fossem sete pessoas então a sobrevivência dos dez seria dependente do esforço de coleta de alimentos dos três não-comunistas.

Imagine um país como o Brasil com 215 milhões de habitantes onde o sistema comunista fora implementado, quem seria o estado produtor para sustentar os 70 milhões de pobres da classe explorada dos chamados como os desiguais? Quem está produzindo os alimentos e os sistemas imobiliários para prover a residência dos pobres que não têm condições de sobrevivência e de moradia?

Está claro que a falácia principal do socialismo e do comunismo é subtrair a verdade de que o Estado simplesmente é o resultado do esforço de pessoas reais que sustentam aqueles que não estão produzindo, é apenas um discurso para punir aqueles que produzem com o nome de avarentos e exploradores, mas, sem eles, o restante que não produz nem organiza a produção estaria sem alimentos e sem moradia.

Não existe estado, o estado é uma abstração legal que esconde os grupos sociais que produzem e sustentam os que não produzem nada, portanto, alguém teria que estar produzindo sempre, não existe mágica para aparecer e surgir comida e bens sem trabalho, e o estado são aqueles que produzem, mais aqueles que consomem, dentro de regras de recompensas recíprocas; não existe meio de consumir sem produzir, o contrário disto se chama escravidão comunista.