segunda-feira, 21 de fevereiro de 2022

Gott und die Bibel

Gott und die Bibel

Roberto da Silva Rocha, Universitätsprofessor und Politikwissenschaftler

Bücher auf Amazon.com

Die Bibel wäre nur ein weiteres Buch unter all denen, die von einer heiligen Gottheit sprechen.
Einer noch. Nur das.
Die Bibel und alle heiligen Bücher wurden von Menschen geschrieben. Unter den 44 bekannten Autoren gibt es eine kleine Anzahl von Büchern der Bibel, deren Urheberschaft noch unbekannt ist. Und es war nicht Gott.

Validierung und Verifizierbarkeit

 

Erkenntnistheorie der Bibelexegese und Hermeneutik.

 

Es gibt ein methodologisches Problem bei Fragen der Auslegung der Heiligen Schrift.

 

Eine große und endlose Debatte, die sich auf altgriechische, hebräische und altaramäische Kenner beschränkte, um die Gültigkeit heiliger Texte, die die Exklusivität der Debatte über die Interpretation der Texte der Heiligen Schrift kaperte.

 

Es passiert mit der größten Natürlichkeit der Welt, dass jedes Mal, wenn es eine kontroverse Frage über die Interpretation eines heiligen Textes der Bibel gibt oder nicht, die alten Papyri, die in Griechisch, Hebräisch oder Aramäisch eingraviert sind, als einzige und größte Quelle der Bestätigung herangezogen werden der Bibel. .

 

Dann werden alle Beweise der wahren und ursprünglichen Interpretation genau und ausschließlich auf den Texten der originalen offiziellen Pergamente und Papyri errichtet.

 

Die Dokumentenvalidierung wird nach der wissenschaftlichen Methodik durchgeführt, die auf der Technik der historischen Dokumentation basiert, die weder die Art der empirischen wissenschaftlichen Forschung noch Teil der hypothetischen deduktiven Methode von Karl Popper ist, sondern eine der fragilsten wissenschaftlichen Forschungstechniken ist alles, was die dokumentarische historische Forschungstechnik ist, von wissenschaftlicher Genauigkeit weit unter der deduktiven Methode und der induktiven Methode.

 

Zur Unterstützung der induktiven Methode haben wir die Architektur, die von der Wissenschaft der Statistik bereitgestellt wird; Zur Unterstützung der deduktiven Methode haben wir die a priori kategorialen Paradigmen und Imperative, die von transzendentalen Kategorien und von allgemeinen Kategorien sein können.

 

Die dokumentengeschichtliche Methode beschränkt sich auf die Validierung von Quellen und die Beglaubigung von Dokumenten, intern und extern.

 

Es scheint uns, dass die Professoren Sabino und Professor Ferreira von der Materialität des Inhalts besessen sind, ohne sich der Fragilität der externen Validierung des Materials bewusst zu sein, indem sie den Text der Papyri und Pergamente mit der kulturellen Kontingenz und den durch sie auferlegten Einschränkungen konfrontieren Wissenschaft im Allgemeinen: Physik, Chemie, Mathematik, Archäologie, Geographie, dann Philosophie, Mythologie, Aberglaube werden gemischt, nur weil alles auf Hebräisch, Griechisch und Aramäisch geschrieben ist, und als ob das genug wäre, um alles zu bestätigen, was in den Schriftrollen steht.

 

Die gleichen Schriftrollen, die zählen: von einer sprechenden Schlange, von einem Wal, der nach drei Tagen einen lebenden Menschen in seiner Speiseröhre oder seinem Magen erbricht, oder von einem Meer, das sich mit einer heroischen Geste für die sichere und trockene Passage von mehr als einer halben Million öffnet Menschen, ohne nasse Füße zu bekommen. Oder die Steinmauern, die mit Trompetenschall einstürzen. Fünf Fische und drei Brote, die fünftausend Menschen ernähren. Ein Mann, der die Erde neu bevölkerte, indem er sie vor einer Flut rettete, indem er fünf Paare jeder Tierart in eine riesige Arche legte und dann mit drei Paaren von Menschen die gesamte Bevölkerung der Erde wieder aufbaute.

 

Wo ist die Grenze, die den Mythos von den Tatsachen abgrenzt?

 

Es wäre ein gigantischer erkenntnistheoretischer Sprung, einen Text zu untersuchen, der völlig mit Mythologien und Magie kontaminiert ist und geschrieben wurde, um den Leser zu beeindrucken und davon zu überzeugen, dass es sich um ein riesiges Buch voller Wunder und Magie handelt.

 

Wie könnte es möglich sein, das, was Mythos ist, von dem zu trennen, was für eine dokumentarische historische Untersuchung mit so viel Aufwand verwendet werden könnte, um Hebräisch und Altaramäisch zu lernen und Fakten mit Mythen zu vermischen und diese als eine ernste Sache zu behandeln, nur weil es in der Griechische Originale, Hebräisch und Aramäisch, scheint mir eine riesige vergeudete intellektuelle Anstrengung.

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

God and the holy Bible

Roberto da Silva Rocha, university professor and political scientist

Books on Amazon.com

The bible would be just one more book among all those that speak of a sacred deity.
One more. Only that.
The bible and all holy books were written by human beings. Among the 44 known authors there are a small number of books of the bible whose authorship is still unknown. And it wasn't God.

Validation and Verifiability

 

Epistemology of biblical exegesis and hermeneutics.

 

There is a methodological problem on questions of interpretation of holy scriptures.

 

A great and endless debate limited to ancient Greek, Hebrew and ancient Aramaic connoisseurs around the validation of sacred texts, which hijacked the exclusivity of the debate about the interpretations of the texts of the Holy Bible.

 

It happens with the greatest naturalness in the world that every time there is a controversial question or not about the interpretation of some sacred text of the bible, the ancient papyri engraved in Greek, Hebrew or Aramaic are used as the only and greatest source of validation of the bible. .

 

Then all the proofs of the true and original interpretation are established exactly and exclusively upon the texts of the original official parchments and papyri.

 

Document validation is carried out according to the scientific methodology based on the technique of historical documentation, which is not the type of empirical scientific research nor is it part of Karl Popper's hypothetical deductive method, it is one of the scientific research techniques The most fragile of all, which is the documental historicist research technique, of scientific precision far below the deductive method and the inductive method.

 

Supporting the inductive method we have the architecture provided by the science of Statistics; to support the deductive method we have the a priori categorical paradigms and imperatives that can be of transcendental categories and those of general categories.

 

The documental historical method is restricted to the validation of sources and the authentication of documents, internally and externally.

 

It seems to us that Professors Sabino and Professor Ferreira have an obsession with the materiality of the content without being aware of the fragility of the external validation of the material, confronting the text of the papyri and parchments with the cultural contingency and the limitations imposed by science in general: the Physics, Chemistry, Mathematics, Archeology, Geography, then philosophy, mythology, superstition are mixed just because everything is written in Hebrew, Greek and Aramaic, and as if that was enough to validate everything that is in the scrolls.

 

The same scrolls that count: of a talking serpent, of a whale that regurgitates a live man after three days in its esophagus or stomach, or of a sea that opens with a heroic gesture for the safe and dry passage of more than half a million people without getting their feet wet. Or the stone walls that crumble with the sound of trumpets. Five fish and three loaves of bread that feed five thousand men. A man who repopulated the earth by saving it from a flood by putting five pairs of each species of animal in a huge ark and then with three pairs of people rebuilt the entire population of the earth.

 

Where is the line that limits the myth from the facts?

 

It would be a gigantic epistemological leap to examine a text totally contaminated with mythologies and magic written to impress and convince the reader that it is a huge book of miracles and magic.

 

How could it be possible to separate what is myth from what could be used for a documentary historical examination with so much effort to learn Hebrew and ancient Aramaic and mix facts with myths and treat these as a serious thing, simply because it is written in the Greek originals, Hebrew and Aramaic, seems to me a huge wasted intellectual effort.

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

Deus e a Bíblia

Validação e verificabilidade

 

Epistemologia da exegese e hermenêutica da Bíblia.

 

Existe um problema metodológico sobre as questões de interpretação das escrituras sagradas.

 

Um grande e infindável debate circunscrito aos entendedores do grego antigo, do hebraico e aramaicos antigos em torno da validação dos textos sagrados, que sequestraram a exclusividade do debate acerca das interpretações dos textos da bíblia sagrada.

 

Acontece com a maior naturalidade do mundo que todas as vezes que aparece uma questão controversa ou não sobre a interpretação de algum texto sagrado da bíblia se socorrem dos papiros antigos gravados em grego, hebraico ou aramaico com a única e a maior fonte de validação da bíblia.

 

Então se estabelecem todas as provas da interpretação verdadeira e original exatamente e exclusivamente em cima dos textos dos pergaminhos e papiros oficiais originais.

 

A validação de documentos se faz de acordo com a metodologia científica baseada na técnica de documentação histórica, que não é aquela do tipo da pesquisa científica empírica nem faz parte do método hipotético dedutivo de Karl Popper, trata-se de uma das técnicas científicas de pesquisa mais frágil de todas, que é a técnica de pesquisa historicista documental, de precisão científica muito abaixo do método dedutivo e do método indutivo.

 

A sustentar o método indutivo temos a arquitetura prestada da ciência da Estatística; para alicerçar o método dedutivo temos os dogmas paradigmáticos e os imperativos categóricos apriorísticos que podem ser de categorias transcendentais e os de categoria gerais.

 

O método histórico documental se restringe a validação das fontes e a autenticação dos documentos, interna e externamente.

 

Nos parece que os senhores professores Sabino e professor Ferreira possuem uma obsessão pela materialidade do conteúdo sem se prevenirem sobre a fragilidade da validação externa do material confrontando o texto dos papiros e pergaminhos com a contingência cultural e com as limitações impostas pela  ciência em geral: a Física, Química, Matemática, Arqueologia, Geografia, então misturam-se a filosofia, com a mitologia, com as superstições apenas porque está tudo grafado em hebraico, grego e aramaico, e como se isso fosse suficiente para validar tudo que está nos pergaminhos.

 

Os mesmos pergaminhos que contam: de uma serpente falante, de uma baleia que regurgita um homem vivo depois de três dias no seu esôfago ou estômago, ou de um mar que se abre com um gesto heroico para a passagem segura e seca de mais de meio milhão de pessoas sem molharem seus pés. Ou das muralhas de pedras que se desmancham com o som de trombetas. Cinco peixes e três pães que alimentam cinco mil homens.  Um homem que repovoou a terra salvando-a de uma inundação colocando em uma enorme arca cinco casais de cada espécie de animal e depois com três casais de pessoas refez toda a população da terra.

 

Onde está a linha que limita o mito dos fatos?

 

Seria um gigantesco salto epistemológico se examinar um texto totalmente contaminado de mitologias e magias escritas para impressionar e convencer o leitor que se trata de uma mistura de fatos e mitos sem sabermos o que foi um fato e o que é mitologia, enorme livro de milagres e magias.

 

Como seria possível se separar o que é mito daquilo que se poderia aproveitar para um exame histórico documental com tanto esforço para se aprender o hebraico e aramaico antigo e misturar fatos com mitos e tratar estes como coisa séria, simplesmente porque está escrito nos originais gregos, hebraicos e aramaicos, me parece um enorme esforço intelectual desperdiçado.

 


sábado, 19 de fevereiro de 2022

KVANTIANISM

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

KVANTIANISM

Nytt ord skapat av mig för att beteckna en ny filosofisk strömning, - en annan - inspirerad av kvantfenomenet utan sofistikeringen och utan den naturliga komplikationen av språket i skolastisk fysik.
Det är inte meningen med denna introduktion att reducera all litteratur som skrivits om det första kvantfenomenet som observerades av fysikern Young i den berömda dubbelslitshändelsen, bara för att nämna vad som är nödvändigt med enkelhet och minimal tydlighet så att alla lekmän kan ha en ytlig uppfattning. , men tillräckligt säker på fenomenet för att kunna förstå det perfekt med all teoretisk säkerhet.
Först och främst vill vi undersöka sambandet mellan den synliga världen och den osynliga världen, med andra ord att undersöka förhållandet mellan den materiella världen och världen av elektromagnetiska frekvenser eller vågor.
En vis sa att vad han än tror är bara de saker som kan bevisas vetenskapligt eller empiriskt genom observation.
En annan visman berättade för oss att allt han tror på bara är de saker han ser och de saker han kan känna och röra med känsel-, lukt-, hörsel- och smaksinne.
villfarelser och sofistik
Alla våra sinnen kan lätt luras, det är därför Auguste Comte skapade den empiristiska vetenskapliga metoden, eller, praktiskt experimentellt, fastställde han att vetenskap är att mäta allt med kalibrerade instrument för noggrann mätning och räkning, vilket innebär att omvandla allt till en reduktion till kardinaltal .
Mätningar kan vara direkta eller indirekta, alltid att jämföra med en standard av enheter, för längd, volym, area och mått kombinerat med tid, såsom: hastighet, acceleration, kraft, tryck, temperatur, frekvens, elektrisk ström, resistans, effekt, ljusstyrka, magnetism, värme, ph, och därmed översätta alla våra förnimmelser av universum till siffror.
Mät och räkna, erhåll, jämför, manipulera dessa mått genom matematiska formler inom fysik, biologi och kemi.
I början av matematiken insåg man att vissa relationer skulle vara svåra att manipulera på grund av en av operationerna där naturen inte sammanfaller med den önskade precisionen, vi tänker just på det, divisionsoperationen, som inte alltid kan utföras med resultatet exakt, såsom nolldelare, och division av primtal och några tal som kan resultera i odefinierade, icke-reducerbara bråk.
Vi har matematiska aberrationer som talet pi och kvadratroten ur två, vars värden aldrig har bestämts exakt.
Var är verkligheten gömd, den sanna essensen av saker i universum?
När forskare ställs inför ett mysterium tenderar de att utföra sin ädlaste konst att linda in förklaringen så att läsaren inte kan förstå, som till exempel vissa särdrag i naturen, som slutar med att hitta exotiska och gåtfulla förklaringar, Låt oss se vissa fall:
a) Svarta hål;
b) oändlighet
c) tid
d) Gravitation
e) Magnetism
f) Energi
g) Livet
h) Intelligens
i) Information
j) Elektrisk ström
k) Smärta
l) Glädje
m) Längtan
n) Smak
o) Hunger
p) skönhet
q) noll

Insåg du inte att 99 % av universum består av saker som inte kan ses, med blotta ögat, eller utan ett teleskop, mikroskop eller utan ett detektionsinstrument, i denna kategori är: luft, kraft, hastighet, avstånd , elektricitet, magnetism, molekyl, tanke, elektron, energi, värme, kyla, ångest, smärta, längtan, glädje, hunger, smak, ljud, vind, vår galax, så nästan allt i universum är osynligt eller bara existerar i oss. mentala och vetenskapliga eller filosofiska eller empiriska modeller.
Du skeptiske intellektuell och ateist har du någonsin stannat upp och tänkt att om du bara trodde på det du ser och vad du kan bevisa och bevisa, då skulle vi börja tvivla på att jorden är sfärisk och ändlig, att ingen människa någonsin nått månen , att det inte finns något virus, att sjukdomar inte existerar, att veganer lever längre, att det är global uppvärmning eller inte, så vi vet inte ens att samma nyans av blå färg på himlen uppfattas i samma av någon annan, så om du tror på det eller inte är bara en fråga om åsikt, och din åsikt eller min har inget värde för vetenskap, filosofi och religion.
Kärnan i denna kvantianistiska strömning är kvantfenomenet, och vi måste komma ner till det.
Foton, kvantum och deras fenomen som förtrollade skeptiker och förvirrade sinnet hos ingen mindre än Einstein.
Vad är det?
Allt började med ett berömt experiment av Young när han experimenterade med slitsar genom vilka smala strålar av elektroner, eller vad Young trodde var elektroner, passerade.
Sedan såg han på skottet bakom sprickorna att ljus och skuggor stack ut i band av ljus och skugga. Han placerade en elektrondetektor för att räkna antalet elektroner som stack ut bakom slitsarna.
Överraskningarna började med detta experiment, för när en av de två slitsarna stängdes, antalet elektroner som lämnade källan och Det som passerade genom slitsen och träffade skottet bakom den enkla slitsen var samma antal elektroner som emitterades av elektronkällan, men när den andra slitsen avslöjades fördubblades antalet elektroner som detekterades i skottet bakom de två slitsarna.
Så börjar det stora mysteriet med fotoner. Många försök till förklaring har börjat och än i dag fortsätter mysteriet med dubbelslitsen.
Vad är foton?
Fotonen kommer in i scenen, den entitet som kallas till scenen för första gången för att anta fenomenet som elektronen inte kunde införliva på grund av sin materiella natur eftersom fotonen skulle behöva vara en enhet utan tröghetsmassa och gravitakonal massa som skulle kunna hoppa in utrymmet mellan orbitaler, atomer utan att passera avståndet eller vandra en väg, helt enkelt försvinna på ena sidan och dyka upp igen på andra sidan.
Och detta språng gavs alltid på ett kvantsätt, det vill säga det måste ske med en impuls som alltid var exakt, varken mer eller mindre, alltid med samma exakta och exakta mängd energi, därav namnet kvant, från latinets , kvantitet, kvantsprång. .
Sedan hoppar elektronen som exciteras av energin till den högre energiomloppsbanan och när den återgår till sin ursprungliga nivå sänder den ut en foton.
Denna foton ses i form av synlig strålning som ljus och osynlig som en elektromagnetisk puls.
Andra kvaliteter började dyka upp i fotonen, som dess allestädes närvarande, det vill säga att vara i två länkar samtidigt, och omedelbart färdas genom universum snabbare än ljusets hastighet, eftersom fotonen inte färdas, fotonen gör en kvantsprång i tid och rum.
Nu hade dubbelslitsfenomenet en sammanhängande förklaring med fotonen och dess kvantegenskaper.
Vad är en foton?
Vi vet inte, kanske kommer vi aldrig att veta, precis som den elektriska strömmen och själva elektronen som upptäcktes för mer än 2500 år sedan gav upphov till otaliga elektriska och elektroniska tillämpningar utan att veta exakt hur de skulle förklaras.
Nuvarande fysikaliska teori är uppdelad mellan två strömmar för att definiera den materiella världen, en av dem är den äldsta traditionella baserad på atomicitet och fasta partiklar och nanopartiklar och subatomära subpartiklar, och den andra strömmen baserad på vågfrekvens utan fast materia. kallas strängar, kända som strängteori.
Fotonen är inte en partikel utan passar bäst som ett kvantiserat slutet energipaket.
Så fotonen förstörde och desorganiserade allt vi visste om fysikens lagar, och det blev ett unikt fenomen i mänsklig kunskap. Fotonen kringgår dimensionen tid och rum.
Kvantmekanik var en gren av samtida fysik skapad för att stödja fotoniska fenomen.
Tid finns inte för fotonen.
Frågan skulle då vara: vad betyder tiden för fotonen?
Vad är tid?
Finns det tid för fotonen?
Finns tid?
Om tid inte existerar så lever eller upplever vi en slags simulering i universum där vår personliga tid bara skulle vara en tolkning av vårt medvetna om händelseförloppet som vi kallar datum, dagar, månader, år, timmar, minuter, sekunder .
Kvantianism är en uppfattning som bygger på omöjligheten av den verkliga existensen av fenomenet tid som konkret och verkligt.
Tid i kvantianismen skulle vara en praktisk abstraktion för våra hjärnor för att organisera en sekvens av kännbara händelser.
Anta att vakuumet även kallat intergalaktiskt rymd var en enorm struktur med deterministiska banor genom vilka asteroider rör sig inom vissa strikta gränser, och dessa banor kallades lagen om universell gravitation eller gravitationsfält.
När vi observerar en stjärna på himlen rör sig den observerade stjärnan och observatören med extraordinärt enorma hastigheter, till exempel rör vår stjärna solen vid kanten av Vintergatan med 900 tusen kilometer per minut, en stjärna som observeras inom samma galaxen skulle kunna färdas med 1,5 miljoner kilometer per minut, då befinner astronomerna sig i extremt komplexa tröghetsreferensramar och ändå är vår känsla att vi är stationära, även om vi färdas snabbare än ljudet vid jordens ekvator i 1600 km per timme och vi kunde inte känna den där extraordinära hastigheten.
Vi kan gå fram och tillbaka på planet under flygning i mer än 900 km i timmen, men på ett rymdskepp som flyger i 900 000 km per minut verkar allt stanna, vårt blod skulle rinna mycket långsamt, elektroner skulle börja röra sig väl långsammare och tiden börjar stanna.
Nu uppfattar vi närvaron av den varelse som kallas tid, och vi kan tro att tiden inte är annat än en enkel subjektiv illusion.
Inuti denna tidsbubbla som vi befinner oss i är ingenting vettigt utan den tidsmässiga referens som vår kognition har vant sig vid. Hela vår verklighetsuppfattning är baserad på tid.
Allt vi vet och uppfattar är kopplat till tid. Ingenting kan förstås utanför tidsramen, från födsel till död klockanmarkerar och organiserar händelser, så förståelsen av religionen försämras eftersom vi vill förstå universum och dess skapelse utifrån finitud och temporalitet, saker som oändlighet och före och efter är totalt värdelösa i en föreställning utan tidens existens.
Universum har ingen början och inget slut, eftersom slutet och början är tidsmässiga cykler, och om tiden inte existerar är de enda lagarna i den antika fysiken som kan upprätthållas termodynamikens tre lagar.
Ingenting kan förstöras: varken materia eller energi som finns kvar i ett evigt kretslopp där det ena omvandlas till det andra, materia till energi och energi till materia.
Värme flödar alltid från det varmaste till det kallaste.
Energi ökar graden av entropi hos materia.
Nu kan vi förstå att elektronenergi är evig, elektron kan inte sluta röra sig i partikelteorins atommodell.
I den klassiska modellen skulle elektronens energi behöva vara oändlig; i strängteorimodellen kan denna och andra variabler hanteras bättre matematiskt.
Den orbitala atommodellen är extremt komplex matematiskt, eftersom den involverar centripetalkrafter, elektrisk attraktion, vektortröghet och momentum.
Principen om tidens icke-existens förändrar all religiös teologi, eftersom vi sätter Gud i vår ekvation av tid, av ändlighet, så vi behöver Första Moseboken för att förklara början av saker.
Utan att stänga cirkeln av början och slutet av saker, utan bara på grund av intuitionen som orsakas av känslan av tid.
Begreppet orsak och verkan är också konsekvenser av tidsmässigt fängelse, ingenting kan förklaras utan de tidigare orsakerna, utan att inse att vi har hamnat i en oändlig labyrint eftersom det alltid skulle finnas ett behov av en annan orsak före den andra tidigare orsaken, och denna process är oändlig, eller ett evigt kumulativt cirkulärt orsakssamband.
Detta är det orimliga resultatet av att introducera tid som grund för fenomen eller saker i den rationella världen.
Vi behöver Första Moseboken i bibeln, allt behöver en början. Big Bang-teorin är inte alls vetenskaplig, den är bara ett krav på premissen för behovet av att det finns en kedja av progressiva och sammanlänkade händelser i tidslinjen. Utan tid gör skapandet av universum eller livet ingen skillnad.
Problemet är inte att upptäcka början av universum eller livet, utan tidens början.
Utan tid skulle ingenting behöva förklaras, enkelt är det.

QUANTIANISM

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

QUANTIANISM

新しい哲学的な流れを示すために私が作成した新しい単語-もう1つ-は、洗練されておらず、スコラ物理学の言語の自然な複雑さもなく、量子現象に触発されています。
この紹介の意図は、有名な二重スリットイベントで物理学者ヤングによって観察された最初の量子現象について書かれたすべての文献を減らすことではなく、素人が表面的なものを持つことができるように、単純さと最小限の明快さで必要なものに言及するだけです概念。、しかし、すべての理論的確実性でそれを完全に理解することができるように、現象を十分に確信している。
まず、可視世界と不可視世界の関係、つまり物質界と電磁波の周波数や波の世界との関係を調べたいと思います。
賢人は、彼が信じるものは何でも、観察を通して科学的または経験的に証明できるものだけであると言いました。
別の賢人は、彼が信じているのは、彼が見ているものと、触覚、嗅覚、聴覚、味覚で感じて触れることができるものだけだと私たちに語った。
誤謬と詭弁
私たちのすべての感覚は簡単にだまされる可能性があります。そのため、オーギュストコントは経験論的な科学的方法を作成しました。または、実際の実験で、科学を行うことは、正確な測定とカウントの校正された機器ですべてを測定することであると判断しました。 。
測定は直接的または間接的であり、長さ、体積、面積、および速度、加速度、力、圧力、温度、周波数、電流、抵抗、電力などの時間と組み合わせた測定値について、常に単位の標準と比較されます。明るさ、磁気、熱、ph、したがって、宇宙のすべての感覚を数値に変換します。
物理学、生物学、化学の数式を使用して、これらの測定値を測定およびカウント、取得、比較、操作します。
数学の初めに、自然が目的の精度と一致しない演算の1つである除算演算のために、一部の関係を操作するのが難しいことに気づきました。これは、常に実行できるとは限らない除算演算です。結果として、ゼロ除算などの正確な除算、素数といくつかの数の除算により、未定義の還元不可能な分数が生じる可能性があります。
円周率の数や2の平方根などの数学的異常があり、その値は正確に決定されていません。
宇宙の真の本質である現実はどこに隠されているのでしょうか?
科学者が謎に直面したとき、彼らは説明を包むという彼らの最も高貴な芸術を実行する傾向があり、読者が理解できないようにします。たとえば、自然の特定の特異点は、エキゾチックで謎めいた説明を見つけることになります。見てみましょうある場合:
a)ブラックホール;
b)無限大
c)時間
d)重力
e)磁性
f)エネルギー
g)人生
h)インテリジェンス
i)情報
j)電流
k)痛み
l)喜び
m)憧れ
n)フレーバー
o)空腹
p)美しさ
q)ゼロ

宇宙の99%が、肉眼で、または望遠鏡、顕微鏡、または検出機器なしでは見ることができないもので構成されていることに気づいていませんでした。このカテゴリには、空気、力、速度、距離があります。 、電気、磁気、分子、思考、電子、エネルギー、熱、寒さ、苦悩、痛み、憧れ、喜び、飢え、味、音、風、私たちの銀河、宇宙のほとんどすべてが見えないか、私たちの中にしか存在しません。精神的および科学的または哲学的または経験的モデル。
あなたは懐疑的な知的で無神論者であり、あなたが見たものとあなたが証明し証明できるものだけを信じるなら、地球が球体で有限であり、人間が月に到達したことはないことを疑うようになると思ったことはありませんか? 、ウイルスがないこと、病気が存在しないこと、ビーガンが長生きすること、地球温暖化があるかどうかなど、同じ空の青い色合いが同じように知覚されることすらわかりませんですから、あなたがそれを信じるかどうかは単なる意見の問題であり、あなたの意見や私の意見は科学、哲学、宗教にとって価値がありません。
この量子主義の流れの核心は量子現象であり、私たちはそれに取り掛かる必要があります。
懐疑論者を魅了し、アインシュタインに他ならぬ心を当惑させた光子、量子、およびそれらの現象。
それは何ですか?
それはすべて、ヤングが電子の細いビーム、またはヤングが電子であると考えていたものが通過するスリットを実験していたときの有名な実験から始まりました。
それから彼は亀裂の後ろの隔壁で光と影が光と影の帯に突き出ているのを見ました。彼は、スリットの後ろから突き出た電子の数を数えるために電子検出器を配置しました。
驚きはこの実験から始まりました。2つのスリットの1つが閉じられたとき、ソースを離れた電子の数とスリットを通過して単一のスリットの後ろの隔壁に当たったのは、電子源から放出された電子の数と同じでしたが、2番目のスリットが発見されると、2つのスリットの後ろの隔壁で検出された電子の数は2倍になりました。
それで、光子の大きな謎が始まります。多くの説明の試みが始まり、今日まで二重スリットの謎が続いています。
光子とは何ですか?
光子がシーンに入ると、エンティティは、電子がその物質的な性質のために組み込むことができなかった現象を想定するために初めてシーンに呼び出されます。これは、光子が飛び込む可能性のある慣性質量と重力質量のないエンティティである必要があるためです。軌道間の空間。距離を通過したり、経路を移動したりせずに、一方の側で単に消え、もう一方の側で再び現れる原子。
そして、この飛躍は常に量子的な方法で与えられました。つまり、それは常に正確であり、多かれ少なかれ、常に同じ正確で正確な量のエネルギーを持っている必要がありました。したがって、ラテン語から量子という名前が付けられました。 、量、飛躍的進歩。
次に、エネルギーによって励起された電子は、より高いエネルギー軌道にジャンプし、元のレベルに戻ると、光子を放出します。
この光子は、光のように可視光線の形で見られ、電磁パルスのように見えません。
他の性質が光子に現れ始めました。たとえば、その遍在性、つまり、同時に2つのリンクにあり、光速よりも速く宇宙を瞬時に移動します。これは、光子が移動しないため、光子が時間と空間における飛躍的進歩。
現在、二重スリット現象は、光子とその量子特性との一貫した説明がありました。
光子とは何ですか?
2500年以上前に発見された電流と電子自体が、それらを正確に説明する方法を知らずに無数の電気的および電子的用途を生み出したように、私たちは知りません。
現在の物理理論は、物質の世界を定義するための2つの電流に分けられます。一方は、原子性と固体粒子、ナノ粒子と亜原子サブ粒子に基づく最も古い伝統的な電流であり、もう一方は、固体を含まない波の周波数に基づく電流です。文字列理論として。
光子は粒子ではありませんが、エネルギーの量子化された閉じたパケットとして最適です。
そのため、光子は私たちが物理法則について知っているすべてのものを台無しにして混乱させ、それは人間の知識の中でユニークな現象になりました。光子は時間と空間の次元を回避します。
量子力学は、フォトニック現象をサポートするために作成された現代の物理学の一分野でした。
光子の時間は存在しません。
その場合、問題は次のようになります。光子にとって時間は何を意味するのでしょうか。
何時ですか?
光子の時間はありますか?
時間はありますか?
時間が存在しない場合、私たちは宇宙で一種のシミュレーションを生きるか経験します。私たちの個人的な時間は、日付、日、月、年、時間、分、秒と呼ばれる一連のイベントについての意識の解釈にすぎません。 。
量子主義は、具体的かつ現実的な時間の現象の現実の存在の不可能性に基づく概念です。
量子主義の時間は、私たちの脳が一連の既知のイベントを整理するための実用的な抽象化です。
銀河間空間とも呼ばれる真空は、小惑星が特定の厳密な制限内を移動する決定論的な経路を持つ巨大な構造であり、これらの経路は万有引力または重力場の法則と呼ばれていると仮定します。
空の星を観測すると、観測された星と観測者は非常に速い速度で動いています。たとえば、私たちの星は、天の川の端を毎分90万キロメートルで移動しています。この星は、同じ内で観測されています。銀河は毎分150万キロメートルで移動する可能性があり、天文学者は非常に複雑な慣性系の基準にありますが、地球の赤道のレベルで1時間に1600 kmの速度で移動しているにもかかわらず、私たちの感覚は静止しているということです。そして、私たちはその並外れたスピードを感じることができませんでした。
飛行中の飛行機は時速900km以上で前後に歩くことができますが、時速900,000 kmで飛行する宇宙船では、すべてが停止しているように見え、血液が非常にゆっくりと流れ、電子が動き始めます。かなり遅くなり、時間が止まり始めます。
今、私たちは時間と呼ばれる実体の存在を知覚し、時間は単なる主観的な幻想に過ぎないと信じることができます。
私たちが自分自身を見つけるこの一時的なバブルの中で、私たちの認識が慣れてきた一時的な参照なしには何も意味がありません。私たちの現実の全体的な認識は時間に基づいています。
私たちが知っていて知覚しているものはすべて、時間に関連しています。時計の誕生から死まで、時間枠の外では何も理解できませんイベントに印を付けて整理するので、宇宙とその創造を有限性と時間性に基づいて理解したいので、宗教の理解が損なわれます。無限のようなものは、時間の存在なしの概念ではまったく役に立たないのです。
宇宙には始まりも終わりもありません。なぜなら、終わりと始まりは時間的なサイクルであり、時間が存在しない場合、維持できる古代の物理学の法則は熱力学の3つの法則だけだからです。
何も破壊することはできません。一方が他方に変換され、物質がエネルギーに、エネルギーが物質に変換される永遠のサイクルに残る物質もエネルギーもありません。
熱は常に最も熱いものから最も冷たいものへと流れます。
エネルギーは物質のエントロピーの程度を増加させます。
これで、電子エネルギーは永遠であり、粒子理論の原子モデルでは電子の動きを止めることができないことが理解できます。
古典的なモデルでは、電子のエネルギーは無限大である必要があります。弦理論モデルでは、この変数や他の変数を数学的にうまく処理できます。
軌道原子モデルは、求心力、電気的引力、ベクトル慣性、運動量を伴うため、数学的に非常に複雑です。
時間の不在の原則は、すべての宗教神学を変えます。なぜなら、私たちは神を均時差、有限性に置くので、物事の始まりを説明する創世記が必要だからです。
物事の始まりと終わりのサイクルを閉じることなく、しかし時間の感覚によって引き起こされた直感のためだけに。
原因と結果の概念も一時的な投獄の結果であり、他の前の原因の前に別の原因が常に必要であるため、私たちが無限の迷宮に陥ったことに気付かずに、前の原因なしでは説明できません。このプロセスは無限、または永遠の累積的な循環因果関係です。
これは、合理的な世界の現象や物事の基礎として時間を導入したことの不合理な結果です。
聖書には創世記が必要です。すべてに始まりが必要です。ビッグバン理論はまったく科学的ではなく、タイムラインに一連の進行性のリンクされたイベントが存在する必要があるという前提の要件にすぎません。時間がなければ、宇宙や生命の創造は何の違いもありません。
問題は、宇宙や生命の始まりを発見することではなく、時間の始まりを発見することです。
時間がなければ、何も説明する必要はありません。そのように簡単です。

KWANTIANIZM

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

KWANTIANIZM

Nowe słowo stworzone przeze mnie na określenie nowego nurtu filozoficznego - innego - inspirowanego zjawiskiem kwantowym bez wyrafinowania i bez naturalnej komplikacji języka fizyki scholastycznej.
Intencją tego wstępu nie jest zredukowanie całej literatury napisanej na temat pierwszego zjawiska kwantowego zaobserwowanego przez fizyka Younga w słynnym zdarzeniu podwójnej szczeliny, tylko wymienienie tego, co jest konieczne z prostotą i minimalną jasnością, aby każdy laik mógł mieć powierzchowne , ale wystarczająco pewny zjawiska, aby móc go doskonale zrozumieć z całą teoretyczną pewnością.
Przede wszystkim chcemy zbadać związek między światem widzialnym a światem niewidzialnym, innymi słowy, zbadać związek między światem materialnym a światem częstotliwości lub fal elektromagnetycznych.
Pewien mędrzec powiedział, że w cokolwiek wierzy, jest tylko tym, co można udowodnić naukowo lub empirycznie poprzez obserwację.
Inny mędrzec powiedział nam, że wierzy tylko w to, co widzi i co może czuć i dotykać zmysłami dotyku, węchu, słuchu i smaku.
błędy i sofistyka
Wszystkie nasze zmysły można łatwo oszukać, dlatego Auguste Comte stworzył empiryczną metodę naukową, czyli praktyczny eksperyment, stwierdził, że uprawianie nauki to mierzenie wszystkiego za pomocą skalibrowanych przyrządów dokładnego pomiaru i liczenia, czyli przekształcenie wszystkiego w redukcję do liczb kardynalnych .
Pomiary mogą być bezpośrednie lub pośrednie, zawsze porównując ze standardowymi jednostkami długości, objętości, powierzchni i miar w połączeniu z czasem, takich jak: prędkość, przyspieszenie, siła, ciśnienie, temperatura, częstotliwość, prąd elektryczny, opór, moc, jasność, magnetyzm, ciepło, ph, a tym samym przetłumaczyć wszystkie nasze odczucia wszechświata na liczby.
Mierz i licz, uzyskuj, porównuj, manipuluj tymi miarami za pomocą formuł matematycznych w fizyce, biologii i chemii.
Na początku matematyki zdano sobie sprawę, że niektórymi relacjami trudno będzie manipulować ze względu na jedną z operacji, w której natura nie pokrywa się z pożądaną precyzją, myślimy właśnie o tym, operacja dzielenia, której nie zawsze można wykonać z wynikiem precyzyjnym, takim jak dzielnik zera i dzielenie liczb pierwszych i niektórych liczb, które mogą skutkować niezdefiniowanymi, nieredukowalnymi ułamkami.
Mamy aberracje matematyczne, takie jak liczba pi i pierwiastek kwadratowy z dwóch, których wartości nigdy nie zostały dokładnie określone.
Gdzie jest ukryta rzeczywistość, prawdziwa esencja rzeczy we wszechświecie?
Kiedy naukowcy stają w obliczu tajemnicy, mają tendencję do wykonywania swojej najszlachetniejszej sztuki zawijania wyjaśnień tak, aby czytelnik nie był w stanie zrozumieć, na przykład pewnych osobliwości natury, które w końcu znajdują egzotyczne i enigmatyczne wyjaśnienia. niektóre przypadki:
a) Czarne dziury;
b) nieskończoność
c) czas
d) Grawitacja
e) Magnetyzm
f) Energia
g) Życie
h) Inteligencja
i) Informacje
j) Prąd elektryczny
k) Ból
l) Radość
m) Tęsknota
n) Smak
o) Głód
p) piękno
q) zero

Czy nie zdawałeś sobie sprawy, że 99% wszechświata składa się z rzeczy, których nie można zobaczyć gołym okiem, bez teleskopu, mikroskopu lub bez przyrządu do wykrywania, w tej kategorii są: powietrze, siła, prędkość, odległość , elektryczność, magnetyzm, molekuła, myśl, elektron, energia, ciepło, zimno, udręka, ból, tęsknota, radość, głód, smak, dźwięk, wiatr, nasza galaktyka, a więc prawie wszystko we wszechświecie jest niewidzialne lub istnieje tylko w nas. modele umysłowe i naukowe lub filozoficzne lub empiryczne.
Ty sceptyczny intelektualiście i ateisto, czy kiedykolwiek zatrzymałeś się i pomyślałeś, że gdybyś tylko wierzył w to, co widzisz i co możesz udowodnić i udowodnić, to zaczęlibyśmy wątpić, że Ziemia jest kulista i skończona, że ​​żaden człowiek nigdy nie dotarł do księżyca , że nie ma wirusa , że choroby nie istnieją , że weganie żyją dłużej , że jest globalne ocieplenie , czy nie, więc nawet nie wiemy, że ten sam odcień niebieskiego koloru na niebie jest odbierany w tym samym przez kogoś innego, więc czy w to wierzysz, czy nie, jest to tylko kwestia opinii, a twoja lub moja opinia nie ma żadnej wartości dla nauki, filozofii i religii.
Rdzeniem tego nurtu kwantystów jest zjawisko kwantowe i musimy się do tego zabrać.
Foton, kwant i ich zjawiska, które oczarowały sceptyków i oszołomiły umysł nikogo innego jak Einsteina.
Co to jest?
Wszystko zaczęło się od słynnego eksperymentu Younga, który eksperymentował ze szczelinami, przez które przechodzą wąskie wiązki elektronów, lub to, co Young uważał za elektrony.
Potem zobaczył na grodzi za szczelinami, że światła i cienie rzucają się w pasma światła i cienia. Umieścił detektor elektronów, aby policzyć elektrony, które wystają zza szczelin.
Niespodzianki zaczęły się od tego eksperymentu, ponieważ gdy jedna z dwóch szczelin była zamknięta, liczba elektronów, które opuściły źródło i To, co przeszło przez szczelinę i uderzyło w przegrodę za pojedynczą szczeliną, było tą samą liczbą elektronów wyemitowanych przez źródło elektronów, ale kiedy druga szczelina została odsłonięta, liczba elektronów wykrytych w przegrodzie za dwiema szczelinami podwoiła się.
Tak zaczyna się wielka tajemnica fotonów. Rozpoczęło się wiele prób wyjaśnienia i do dziś tajemnica podwójnej szczeliny trwa.
Czym jest foton?
Foton wchodzi na scenę, byt przywołany na scenę po raz pierwszy, aby przyjąć zjawiska, których elektron nie mógł wcielić ze względu na swoją materialną naturę, ponieważ foton musiałby być bytem bez masy bezwładności i masy grawitakonicznej, który mógłby wskoczyć przestrzeń między orbitalami.atomami bez przechodzenia przez odległość lub podróżowania ścieżką, po prostu znikając z jednej strony i pojawiając się ponownie z drugiej strony.
A ten skok był zawsze oddany w sposób kwantowy, to znaczy musiał być impulsem, który zawsze był dokładny, ni mniej ni więcej, zawsze z tą samą dokładną i dokładną ilością energii, stąd nazwa quantum, z łac. , ilość, skok kwantowy.
Następnie elektron wzbudzony energią przeskakuje na orbital o wyższej energii i po powrocie do swojego pierwotnego poziomu emituje foton.
Ten foton jest widziany w postaci promieniowania widzialnego jako światła i niewidzialnego jako impuls elektromagnetyczny.
W fotonie zaczęły pojawiać się inne cechy, takie jak jego wszechobecność, to znaczy przebywanie w dwóch ogniwach jednocześnie i podróżowanie przez wszechświat natychmiastowo z prędkością większą niż prędkość światła, ponieważ foton nie porusza się, foton tworzy skok kwantowy w czasie i przestrzeni.
Teraz zjawisko podwójnej szczeliny ma spójne wyjaśnienie z fotonem i jego charakterystyką kwantową.
Czym jest foton?
Nie wiemy, może nigdy się nie dowiemy, tak jak prąd elektryczny i sam elektron odkryte ponad 2500 lat temu dały początek niezliczonym zastosowaniom elektrycznym i elektronicznym, nie wiedząc dokładnie, jak je wyjaśnić.
Obecna teoria fizyczna jest podzielona na dwa nurty służące do definiowania świata materialnego, z których jeden jest najstarszym tradycyjnym, opartym na atomowości i cząstkach stałych oraz nanocząstkach i subcząstkach subatomowych, a drugi na podstawie częstotliwości fal bez materii stałej. jako teoria strun.
Foton nie jest cząsteczką, ale najlepiej pasuje jako skwantowany zamknięty pakiet energii.
Tak więc foton pomieszał i zdezorganizował wszystko, co wiedzieliśmy o prawach fizyki, i stał się unikalnym zjawiskiem w ludzkiej wiedzy. Foton omija wymiar czasu i przestrzeni.
Mechanika kwantowa była gałęzią współczesnej fizyki stworzoną w celu wspierania zjawisk fotonicznych.
Dla fotonu czas nie istnieje.
Pytanie wtedy brzmiałoby: co oznacza czas dla fotonu?
Czym jest czas?
Czy dla fotonu istnieje czas?
Czy czas istnieje?
Jeśli czas nie istnieje, żyjemy lub doświadczamy pewnego rodzaju symulacji we wszechświecie, gdzie nasz osobisty czas byłby po prostu interpretacją naszej świadomości na temat sekwencji zdarzeń, które nazywamy datami, dniami, miesiącami, latami, godzinami, minutami, sekundami .
Kwantanizm jest koncepcją opartą na niemożliwości rzeczywistego istnienia zjawiska czasu jako konkretnego i rzeczywistego.
Czas w kwantanizmie byłby praktyczną abstrakcją dla naszych mózgów do organizowania sekwencji możliwych do poznania wydarzeń.
Załóżmy, że próżnia, zwana także przestrzenią międzygalaktyczną, jest ogromną strukturą z deterministycznymi ścieżkami, po których poruszają się asteroidy w pewnych ścisłych granicach, a te ścieżki nazwano prawem powszechnej grawitacji lub polami grawitacyjnymi.
Kiedy obserwujemy gwiazdę na niebie, obserwowana gwiazda i obserwator poruszają się z nadzwyczajnie ogromnymi prędkościami, na przykład nasza gwiazda słońce porusza się na skraju Drogi Mlecznej z prędkością 900 tysięcy kilometrów na minutę, gwiazda obserwowana w tym samym czasie. galaktyka mogłaby podróżować z prędkością 1,5 miliona kilometrów na minutę, wtedy astronomowie znajdują się w niezwykle skomplikowanych inercyjnych układach odniesienia, a jednak mamy wrażenie, że jesteśmy nieruchomi, mimo że podróżujemy szybciej niż dźwięk na poziomie równika Ziemi z prędkością 1600 km na godzinę i nie mogliśmy poczuć tej niezwykłej prędkości.
W samolocie możemy chodzić tam i z powrotem w locie z prędkością ponad 900 km na godzinę, ale na statku kosmicznym lecącym z prędkością 900 000 km na minutę wszystko wydawałoby się zatrzymywać, nasza krew płynęłaby bardzo wolno, elektrony zaczęłyby się poruszać znacznie wolniej i czas zaczyna się zatrzymywać.
Teraz dostrzegamy obecność bytu zwanego czasem i możemy wierzyć, że czas to nic innego jak zwykła subiektywna iluzja.
Wewnątrz tej czasowej bańki, w której się znajdujemy, nic nie ma sensu bez czasowego odniesienia, do którego przyzwyczaiło się nasze poznanie. Całe nasze postrzeganie rzeczywistości opiera się na czasie.
Wszystko, co wiemy i postrzegamy, jest powiązane z czasem. Nic nie może być zrozumiane poza ramami czasowymi, od narodzin do śmierci zegarzaznacza i organizuje wydarzenia, więc rozumienie religii jest osłabione, ponieważ chcemy zrozumieć wszechświat i jego stworzenie w oparciu o skończoność i czasowość, rzeczy takie jak nieskończoność oraz przed i po są całkowicie bezużyteczne w koncepcji bez istnienia czasu.
Wszechświat nie ma początku ani końca, ponieważ koniec i początek są cyklami czasowymi, a jeśli czas nie istnieje, jedynymi prawami starożytnej fizyki, które można zachować, są trzy prawa termodynamiki.
Nic nie może zostać zniszczone: ani materia, ani energia pozostająca w wiecznym cyklu, w którym jedna jest przekształcana w drugą, materia w energię, a energia w materię.
Ciepło zawsze przepływa od najgorętszej rzeczy do najzimniejszej.
Energia zwiększa stopień entropii materii.
Teraz możemy zrozumieć, że energia elektronów jest wieczna, elektron nie może przestać się poruszać w atomowym modelu teorii cząstek.
W modelu klasycznym energia elektronu musiałaby być nieskończona; w modelu teorii strun ta i inne zmienne mogą być lepiej obsługiwane matematycznie.
Orbitalny model atomowy jest niezwykle złożony matematycznie, ponieważ obejmuje siły dośrodkowe, przyciąganie elektryczne, bezwładność wektora i pęd.
Zasada nieistnienia czasu zmienia całą teologię religijną, ponieważ umieściliśmy Boga w naszym równaniu czasu, skończoności, więc potrzebujemy Księgi Rodzaju, aby wyjaśnić początek rzeczy.
Bez zamykania cyklu początku i końca rzeczy, a jedynie dzięki intuicji wywołanej odczuciem czasu.
Pojęcie przyczyny i skutku jest również konsekwencją czasowego uwięzienia, nic nie może być wyjaśnione bez uprzednich przyczyn, nie zdając sobie sprawy, że wpadliśmy w niekończący się labirynt, ponieważ zawsze byłaby potrzeba innej przyczyny przed inną uprzednią przyczyną, i proces ten jest nieskończony lub jest wieczną kumulacją przyczynowości kołowej.
Jest to nierozsądny skutek wprowadzania czasu jako podstawy zjawisk lub rzeczy w racjonalnym świecie.
Potrzebujemy Księgi Rodzaju w Biblii, wszystko potrzebuje początku. Teoria Wielkiego Wybuchu nie jest wcale naukowa, jest jedynie wymogiem przesłanki istnienia na osi czasu łańcucha postępujących i powiązanych ze sobą wydarzeń. Bez czasu stworzenie wszechświata lub życia nie ma znaczenia.
Problemem nie jest odkrycie początku wszechświata czy życia, ale początku czasu.
Bez czasu niczego nie trzeba by tłumaczyć, tak proste.

क्वांटियनवाद

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

क्वांटियनवाद

एक नया दार्शनिक प्रवाह नामित करने के लिए मेरे द्वारा बनाया गया नया शब्द, - एक और - बिना परिष्कार के और शैक्षिक भौतिकी की भाषा की प्राकृतिक जटिलता के बिना क्वांटम घटना से प्रेरित है।
इस परिचय का उद्देश्य प्रसिद्ध डबल स्लिट इवेंट में भौतिक विज्ञानी यंग द्वारा देखी गई पहली क्वांटम घटना पर लिखे गए सभी साहित्य को कम करना नहीं है, केवल यह उल्लेख करना है कि सादगी और न्यूनतम स्पष्टता के साथ क्या आवश्यक है ताकि कोई भी आम आदमी सतही हो सके। धारणा। , लेकिन इस घटना के बारे में पर्याप्त रूप से सुनिश्चित है कि इसे सभी सैद्धांतिक निश्चितता के साथ पूरी तरह से समझने में सक्षम हो।
सबसे पहले, हम दृश्य दुनिया और अदृश्य दुनिया के बीच संबंध की जांच करना चाहते हैं, दूसरे शब्दों में, भौतिक दुनिया और विद्युत चुम्बकीय आवृत्तियों या तरंगों की दुनिया के बीच संबंधों की जांच करना चाहते हैं।
एक ऋषि ने कहा कि वह जो कुछ भी मानते हैं वह केवल वही चीजें हैं जिन्हें वैज्ञानिक या अनुभवजन्य रूप से अवलोकन के माध्यम से सिद्ध किया जा सकता है।
एक अन्य ऋषि ने हमें बताया कि वह केवल उन्हीं चीजों में विश्वास करता है जो वह देखता है और जिन चीजों को वह स्पर्श, गंध, श्रवण और स्वाद की इंद्रियों से महसूस और स्पर्श कर सकता है।
भ्रम और परिष्कार
हमारी सभी इंद्रियों को आसानी से धोखा दिया जा सकता है, इसलिए ऑगस्टे कॉम्टे ने अनुभववादी वैज्ञानिक पद्धति बनाई, या, व्यावहारिक प्रयोगात्मक, उन्होंने निर्धारित किया कि विज्ञान करना सटीक माप और गिनती के कैलिब्रेटेड उपकरणों के साथ सब कुछ माप रहा है, जिसका अर्थ है कि सब कुछ कार्डिनल संख्याओं में कमी में बदलना .
माप प्रत्यक्ष या अप्रत्यक्ष हो सकते हैं, हमेशा लंबाई, मात्रा, क्षेत्र और समय के साथ संयुक्त उपायों के लिए इकाइयों के मानक के साथ तुलना करना, जैसे: वेग, त्वरण, बल, दबाव, तापमान, आवृत्ति, विद्युत प्रवाह, प्रतिरोध, शक्ति, चमक, चुंबकत्व, ऊष्मा, ph, और इस प्रकार ब्रह्मांड की हमारी सभी संवेदनाओं को संख्याओं में बदल देते हैं।
भौतिकी, जीव विज्ञान और रसायन विज्ञान में गणितीय सूत्रों के माध्यम से इन उपायों को मापें और गिनें, प्राप्त करें, तुलना करें, हेरफेर करें।
गणित की शुरुआत में, यह महसूस किया गया था कि कुछ संबंधों में हेरफेर करना मुश्किल होगा क्योंकि एक ऑपरेशन जिसमें प्रकृति वांछित सटीकता के साथ मेल नहीं खाती है, हम ठीक इसके बारे में सोच रहे हैं, विभाजन ऑपरेशन, जो हमेशा नहीं किया जा सकता है परिणाम के साथ सटीक, जैसे कि शून्य भाजक, और अभाज्य संख्याओं का विभाजन और कुछ संख्याएँ जिसके परिणामस्वरूप अपरिभाषित, गैर-कम करने योग्य अंश हो सकते हैं।
हमारे पास गणितीय विपथन हैं जैसे संख्या pi, और दो का वर्गमूल, जिनके मान कभी भी सटीक रूप से निर्धारित नहीं किए गए हैं।
वास्तविकता कहाँ छिपी है, ब्रह्मांड में चीजों का असली सार?
जब वैज्ञानिकों को एक रहस्य का सामना करना पड़ता है, तो वे स्पष्टीकरण को लपेटने की अपनी सबसे अच्छी कला का प्रदर्शन करते हैं ताकि पाठक समझ में न आ सके, जैसे, उदाहरण के लिए, प्रकृति की कुछ विलक्षणताएं, जो अंत में विदेशी और गूढ़ व्याख्याएं ढूंढती हैं, आइए देखें। कुछ मामले:
ए) ब्लैक होल;
बी) अनंत
ग) समय
डी) गुरुत्वाकर्षण
ई) चुंबकत्व
च) ऊर्जा
छ) जीवन
ज) इंटेलिजेंस
मैं) सूचना
जे) विद्युत प्रवाह
के) दर्द
एल) जॉय
एम) लालसा
एन) स्वाद
ओ) भूख
पी) सुंदरता
क्यू) शून्य

क्या आपको इस बात का अहसास नहीं था कि ब्रह्मांड का 99% हिस्सा ऐसी चीजों से बना है, जिन्हें नग्न आंखों से, या बिना टेलीस्कोप, माइक्रोस्कोप या बिना किसी पहचान उपकरण के देखा जा सकता है, इस श्रेणी में हैं: वायु, बल, गति, दूरी , बिजली, चुंबकत्व, अणु, विचार, इलेक्ट्रॉन, ऊर्जा, गर्मी, सर्दी, पीड़ा, दर्द, लालसा, खुशी, भूख, स्वाद, ध्वनि, हवा, हमारी आकाशगंगा, इसलिए ब्रह्मांड में लगभग सब कुछ अदृश्य है या केवल हम में मौजूद है। मानसिक और वैज्ञानिक या दार्शनिक या अनुभवजन्य मॉडल।
आप संशयवादी बुद्धिजीवी और नास्तिक क्या आपने कभी रुक कर सोचा है कि यदि आप केवल उस पर विश्वास करते हैं जो आप देखते हैं और जो आप साबित और साबित कर सकते हैं, तो हमें संदेह होने लगेगा कि पृथ्वी गोलाकार और परिमित है, कि कोई भी इंसान कभी चंद्रमा पर नहीं पहुंचा , कि कोई वायरस नहीं है, कि बीमारियां मौजूद नहीं हैं, कि शाकाहारी अधिक समय तक जीवित रहते हैं, कि ग्लोबल वार्मिंग है, या नहीं, इसलिए हम यह भी नहीं जानते हैं कि आकाश में नीले रंग की एक ही छाया को उसी में माना जाता है। किसी और के द्वारा, इसलिए आप इसे मानते हैं या नहीं, यह केवल राय का विषय है, और आपकी या मेरी राय का विज्ञान, दर्शन और धर्म के लिए कोई मूल्य नहीं है।
इस क्वांटियनिस्ट करंट का मूल क्वांटम घटना है, और हमें इसके नीचे उतरने की जरूरत है।
फोटॉन, क्वांटम और उनकी घटनाएँ जिसने संशयवादियों को मंत्रमुग्ध कर दिया और आइंस्टीन के अलावा किसी के मन को चकरा नहीं दिया।
यह क्या है?
यह सब यंग द्वारा एक प्रसिद्ध प्रयोग के साथ शुरू हुआ जब वह स्लिट्स के साथ प्रयोग कर रहा था जिसके माध्यम से इलेक्ट्रॉनों के संकीर्ण बीम, या यंग विचार इलेक्ट्रॉन थे, पारित हो गए।
फिर उसने दरारों के पीछे के बल्कहेड पर देखा कि प्रकाश और छाया प्रकाश और छाया के बैंड में प्रक्षेपित हो रहे थे। उन्होंने स्लिट्स के पीछे से निकलने वाले इलेक्ट्रॉनों की संख्या की गणना करने के लिए एक इलेक्ट्रॉन डिटेक्टर लगाया।
आश्चर्य इस प्रयोग से शुरू हुआ, क्योंकि जब दो झिरियों में से एक को बंद किया गया था, तो स्रोत से निकलने वाले इलेक्ट्रॉनों की संख्या और जो स्लिट से होकर गुजरा और सिंगल स्लिट के पीछे बल्कहेड से टकराया, वह इलेक्ट्रॉन स्रोत द्वारा उत्सर्जित इलेक्ट्रॉनों की समान संख्या थी, लेकिन जब दूसरी स्लिट को खोला गया तो दो स्लिट्स के पीछे बल्कहेड में पाए गए इलेक्ट्रॉनों की संख्या दोगुनी हो गई।
तो शुरू होता है फोटॉनों का महान रहस्य। स्पष्टीकरण के कई प्रयास शुरू हो गए हैं और आज भी दोहरे भट्ठा का रहस्य जारी है।
फोटॉन क्या है?
फोटॉन दृश्य में प्रवेश करता है, पहली बार उस घटना को मानने के लिए दृश्य में बुलाया गया इकाई जिसे इलेक्ट्रॉन अपनी भौतिक प्रकृति के कारण शामिल नहीं कर सका क्योंकि फोटॉन को जड़त्वीय द्रव्यमान और गुरुत्वाकर्षण द्रव्यमान के बिना एक इकाई होने की आवश्यकता होगी जो इसमें कूद सके ऑर्बिटल्स के बीच का स्थान। परमाणु दूरी से गुजरे बिना या पथ की यात्रा किए बिना, बस एक तरफ गायब हो जाते हैं और दूसरी तरफ फिर से प्रकट होते हैं।
और यह छलांग हमेशा क्वांटम तरीके से दी गई थी, यानी, इसे एक आवेग के साथ होना था जो हमेशा सटीक था, न तो अधिक और न ही कम, हमेशा एक ही सटीक और सटीक मात्रा में ऊर्जा के साथ, इसलिए नाम क्वांटम, लैटिन से , मात्रा, क्वांटम छलांग। ।
तब ऊर्जा से उत्साहित इलेक्ट्रॉन उच्च ऊर्जा कक्ष में कूदता है और अपने मूल स्तर पर लौटने पर एक फोटॉन उत्सर्जित करता है।
यह फोटॉन दृश्य विकिरण के रूप में प्रकाश के रूप में और अदृश्य विद्युत चुम्बकीय नाड़ी के रूप में देखा जाता है।
फोटॉन में अन्य गुण दिखाई देने लगे, जैसे कि इसकी सर्वव्यापकता, यानी एक ही समय में दो लिंक में होना, और तुरंत ब्रह्मांड के माध्यम से प्रकाश की गति से तेज गति से यात्रा करना, क्योंकि फोटॉन यात्रा नहीं करता है, फोटॉन एक बनाता है क्वांटम छलांग समय और स्थान में।
अब डबल स्लिट घटना में फोटॉन और इसकी क्वांटम विशेषताओं के साथ एक सुसंगत व्याख्या थी।
एक फोटॉन क्या है?
हम नहीं जानते, शायद हम कभी नहीं जान पाएंगे, जैसे कि विद्युत प्रवाह और इलेक्ट्रॉन ने 2500 साल से भी अधिक समय पहले खोजा था, अनगिनत विद्युत और इलेक्ट्रॉनिक अनुप्रयोगों को बिना यह जाने कि उन्हें कैसे समझाया जाए।
भौतिक दुनिया को परिभाषित करने के लिए वर्तमान भौतिक सिद्धांत को दो धाराओं के बीच विभाजित किया गया है, उनमें से एक परमाणु और ठोस कणों और नैनोकणों और उप-परमाणु उप-कणों पर आधारित सबसे पुराना पारंपरिक है, और दूसरा ठोस पदार्थ के बिना तरंग आवृत्ति पर आधारित है। स्ट्रिंग सिद्धांत के रूप में।
फोटॉन एक कण नहीं है लेकिन ऊर्जा के मात्रात्मक बंद पैकेट के रूप में सबसे अच्छा फिट बैठता है।
तो फोटॉन ने गड़बड़ कर दी और भौतिकी के नियमों के बारे में जो कुछ भी हम जानते थे उसे अव्यवस्थित कर दिया, और यह मानव ज्ञान में एक अनूठी घटना बन गई। फोटॉन समय और स्थान के आयाम को दरकिनार कर देता है।
क्वांटम यांत्रिकी फोटोनिक घटना का समर्थन करने के लिए बनाई गई समकालीन भौतिकी की एक शाखा थी।
फोटॉन के लिए समय मौजूद नहीं है।
तब प्रश्न यह होगा कि फोटॉन के लिए समय का क्या अर्थ है?
समय क्या है?
क्या फोटॉन के लिए समय मौजूद है?
क्या समय मौजूद है?
यदि समय मौजूद नहीं है तो हम ब्रह्मांड में रहते हैं या एक प्रकार के अनुकरण का अनुभव करते हैं जहां हमारा व्यक्तिगत समय घटनाओं के अनुक्रम के बारे में हमारी चेतना की व्याख्या होगा जिसे हम तिथियां, दिन, महीने, वर्ष, घंटे, मिनट, सेकंड कहते हैं। .
क्वांटियनवाद समय की घटना के ठोस और वास्तविक के रूप में वास्तविक अस्तित्व की असंभवता पर आधारित अवधारणा है।
क्वांटियनवाद में समय हमारे दिमाग के लिए जानने योग्य घटनाओं के अनुक्रम को व्यवस्थित करने के लिए एक व्यावहारिक अमूर्तता होगी।
मान लीजिए कि निर्वात, जिसे इंटरगैलेक्टिक स्पेस भी कहा जाता है, नियतात्मक रास्तों के साथ एक विशाल संरचना थी, जिसके माध्यम से क्षुद्रग्रह कुछ सख्त सीमाओं के भीतर चलते हैं, और इन रास्तों को सार्वभौमिक गुरुत्वाकर्षण या गुरुत्वाकर्षण क्षेत्र का नियम कहा जाता था।
जब हम आकाश में एक तारे को देखते हैं, तो देखा गया तारा और प्रेक्षक असाधारण रूप से भारी गति से आगे बढ़ रहे हैं, उदाहरण के लिए, हमारा तारा सूर्य आकाशगंगा के किनारे पर 900 हजार किलोमीटर प्रति मिनट की गति से घूम रहा है, उसी के भीतर एक तारा देखा गया है आकाशगंगा 1.5 मिलियन किलोमीटर प्रति मिनट की गति से यात्रा कर सकती है, फिर खगोलविद संदर्भ के अत्यंत जटिल जड़त्वीय फ्रेम में हैं और फिर भी हमारी अनुभूति यह है कि हम स्थिर हैं, भले ही 1600 किमी प्रति घंटे की गति से पृथ्वी के भूमध्य रेखा के स्तर पर ध्वनि की तुलना में तेज यात्रा कर रहे हों। और हम उस असाधारण गति को महसूस नहीं कर सके।
हम प्लेन में 900 किमी प्रति घंटे से अधिक की गति से आगे-पीछे चल सकते हैं, लेकिन 900,000 किमी प्रति मिनट की गति से उड़ने वाले अंतरिक्ष यान पर सब कुछ रुकता हुआ प्रतीत होगा, हमारा रक्त बहुत धीमी गति से चलेगा, इलेक्ट्रॉन चलने लगेंगे अच्छी तरह से धीमा और समय रुकने लगता है।
अब हम समय नामक इकाई की उपस्थिति का अनुभव करते हैं, और हम विश्वास कर सकते हैं कि समय एक साधारण व्यक्तिपरक भ्रम के अलावा और कुछ नहीं है।
इस अस्थायी बुलबुले के अंदर, जिसमें हम खुद को पाते हैं, अस्थायी संदर्भ के बिना कुछ भी समझ में नहीं आता है जिसके लिए हमारा संज्ञान आदी हो गया है। वास्तविकता की हमारी पूरी धारणा समय पर आधारित है।
हम जो कुछ भी जानते हैं और अनुभव करते हैं वह समय से जुड़ा हुआ है। समय सीमा के बाहर कुछ भी नहीं समझा जा सकता है, जन्म से मृत्यु तक घड़ी

QUANTIANISMO

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

QUANTIANISMO

Parola nuova da me creata per designare una nuova corrente filosofica, - un'altra - ispirata al fenomeno Quantistico senza la sofisticazione e senza la naturale complicazione del linguaggio della Fisica scolastica.
Non è intenzione di questa introduzione ridurre tutta la letteratura scritta sul primo fenomeno quantistico osservato dal fisico Young nel famoso evento della doppia fenditura, solo per citare ciò che è necessario con semplicità e minima chiarezza affinché qualsiasi profano possa avere una visione superficiale nozione. , ma sufficientemente sicura del fenomeno da poterlo comprendere perfettamente con ogni certezza teorica.
In primo luogo, vogliamo indagare la connessione tra il mondo visibile e il mondo invisibile, in altre parole, indagare il rapporto tra il mondo materiale e il mondo delle frequenze o delle onde elettromagnetiche.
Un saggio ha detto che tutto ciò in cui crede sono solo cose che possono essere provate scientificamente o empiricamente attraverso l'osservazione.
Un altro saggio ci ha detto che tutto ciò in cui crede sono solo le cose che vede e le cose che può sentire e toccare con i sensi del tatto, dell'olfatto, dell'udito e del gusto.
errori e sofismi
Tutti i nostri sensi possono essere facilmente ingannati, ecco perché Auguste Comte ha creato il metodo scientifico empirista, oppure, pratico sperimentale, ha stabilito che fare scienza è misurare tutto con strumenti calibrati di misurazione e conteggio accurati, il che significa trasformare tutto in una riduzione ai numeri cardinali .
Le misure possono essere dirette o indirette, confrontandole sempre con uno standard di unità, per lunghezza, volume, area, e misure combinate con il tempo, quali: velocità, accelerazione, forza, pressione, temperatura, frequenza, corrente elettrica, resistenza, potenza, luminosità, magnetismo, calore, ph, e quindi traduciamo in numeri tutte le nostre sensazioni dell'universo.
Misurare e contare, ottenere, confrontare, manipolare queste misure attraverso formule matematiche in Fisica, Biologia e Chimica.
All'inizio di Matematica ci si è accorti che alcune relazioni sarebbero state difficili da manipolare a causa di una delle operazioni in cui la natura non coincide con la precisione voluta, stiamo pensando proprio a questo, l'operazione di divisione, che non sempre si può compiere con il risultato preciso, come il divisore zero, e la divisione di numeri primi e alcuni numeri che possono risultare in frazioni indefinite e non riducibili.
Abbiamo aberrazioni matematiche come il numero pi, e la radice quadrata di due, i cui valori non sono mai stati determinati esattamente.
Dov'è nascosta la realtà, la vera essenza delle cose nell'universo?
Quando gli scienziati si trovano di fronte a un mistero, tendono a svolgere la loro arte più nobile di avvolgere la spiegazione in modo che il lettore non sia in grado di capire, come, ad esempio, alcune singolarità della natura, che finiscono per trovare spiegazioni esotiche ed enigmatiche. alcuni casi:
a) Buchi neri;
b) infinito
c) tempo
d) Gravità
e) Magnetismo
f) Energia
g) Vita
h) Intelligenza
i) Informazioni
j) Corrente elettrica
k) Dolore
l) Gioia
m) Desiderio
n) Sapore
o) Fame
p) bellezza
q) zero

Non ti rendi conto che il 99% dell'universo è costituito da cose che non si possono vedere, ad occhio nudo, o senza telescopio, microscopio, o senza uno strumento di rilevamento, in questa categoria ci sono: aria, forza, velocità, distanza , elettricità, magnetismo, molecola, pensiero, elettrone, energia, calore, freddo, angoscia, dolore, desiderio, gioia, fame, gusto, suono, vento, la nostra galassia, quindi quasi tutto nell'universo è invisibile o esiste solo in noi. modelli mentali e scientifici o filosofici o empirici.
Scettico intellettuale e ateo, ti sei mai fermato a pensare che se credessi solo in ciò che vedi e in ciò che puoi provare e provare, allora inizieremmo a dubitare che la terra sia sferica e finita, che nessun essere umano abbia mai raggiunto la luna , che non ci sono virus , che le malattie non esistono, che i vegani vivono più a lungo, che c'è il riscaldamento globale o no, quindi non sappiamo nemmeno che la stessa sfumatura di blu nel cielo si percepisce nello stesso modo da qualcun altro, quindi che tu ci creda o no è solo una questione di opinione, e la tua o la mia opinione non ha alcun valore per la scienza, la filosofia e la religione.
Il fulcro di questa corrente quantianista è il fenomeno quantistico, e dobbiamo arrivare a questo.
Fotoni, quantistici e i loro fenomeni che incantarono gli scettici e sconcertarono la mente nientemeno che di Einstein.
Che cos'è?
Tutto è iniziato con un famoso esperimento di Young quando stava sperimentando delle fessure attraverso le quali passavano stretti fasci di elettroni, o quelli che Young pensava fossero elettroni.
Poi vide sulla paratia dietro le fessure che luci e ombre proiettavano in fasce di luce e ombra. Ha posizionato un rilevatore di elettroni per contare il numero di elettroni che sporgevano da dietro le fessure.
Le sorprese sono iniziate con questo esperimento, perché quando una delle due fenditure è stata chiusa, il numero di elettroni che hanno lasciato la sorgente e Ciò che è passato attraverso la fenditura e ha colpito la paratia dietro l'unica fenditura era lo stesso numero di elettroni emessi dalla sorgente di elettroni, ma quando la seconda fenditura è stata scoperta, il numero di elettroni rilevati nella paratia dietro le due fenditure è raddoppiato.
Così inizia il grande mistero dei fotoni. Sono iniziati molti tentativi di spiegazione e ancora oggi il mistero della doppia fenditura continua.
Cos'è il fotone?
Entra in scena il fotone, l'entità chiamata in scena per la prima volta ad assumere i fenomeni che l'elettrone non potrebbe incorporare a causa della sua natura materiale perché il fotone dovrebbe essere un'entità senza massa inerziale e massa gravitaconale che potrebbe saltare dentro lo spazio tra gli orbitali, gli atomi senza passare per la distanza o percorrere un percorso, semplicemente scomparendo da una parte e riapparendo dall'altra.
E questo salto era sempre dato in maniera quantistica, cioè doveva avvenire con un impulso che fosse sempre esatto, né più né meno, sempre con la stessa precisa ed esatta quantità di energia, da cui il nome quantum, dal latino , quantità, salto di qualità.
Quindi l'elettrone eccitato dall'energia salta all'orbitale di energia superiore e al ritorno al suo livello originale emette un fotone.
Questo fotone è visto sotto forma di radiazione visibile come luce e invisibile come impulso elettromagnetico.
Altre qualità cominciarono ad apparire nel fotone, come la sua ubiquità, cioè essere in due collegamenti contemporaneamente, e viaggiare istantaneamente attraverso l'universo più velocemente della velocità della luce, perché il fotone non viaggia, il fotone fa un salto quantico nel tempo e nello spazio.
Ora il fenomeno della doppia fenditura aveva una spiegazione coerente con il fotone e le sue caratteristiche quantistiche.
Cos'è un fotone?
Non lo sappiamo, forse non lo sapremo mai, così come la corrente elettrica e l'elettrone stesso scoperti più di 2500 anni fa hanno dato origine a innumerevoli applicazioni elettriche ed elettroniche senza sapere esattamente come spiegarle.
L'attuale teoria fisica è divisa tra due correnti per la definizione del mondo materiale, una delle quali è la più antica tradizionale basata sull'atomicità e particelle solide e nanoparticelle e sottoparticelle subatomiche, e l'altra corrente basata sulla frequenza delle onde senza materia solida, chiamate stringhe, note come teoria delle stringhe.
Il fotone non è una particella ma si adatta meglio come un pacchetto di energia chiuso quantizzato.
Quindi il fotone ha incasinato e disorganizzato tutto ciò che sapevamo sulle leggi della fisica, ed è diventato un fenomeno unico nella conoscenza umana. Il fotone aggira la dimensione del tempo e dello spazio.
La meccanica quantistica era una branca della fisica contemporanea creata per supportare i fenomeni fotonici.
Il tempo non esiste per il fotone.
La domanda allora sarebbe: cosa significa il tempo per il fotone?
Che ora è?
Esiste il tempo per il fotone?
Il tempo esiste?
Se il tempo non esiste, allora viviamo o sperimentiamo una sorta di simulazione nell'universo in cui il nostro tempo personale sarebbe solo un'interpretazione della nostra coscienza sulla sequenza di eventi che chiamiamo date, giorni, mesi, anni, ore, minuti, secondi .
Il quantianismo è la concezione basata sull'impossibilità dell'esistenza reale del fenomeno del tempo come concreto e reale.
Il tempo nel quantianismo sarebbe un'astrazione pratica per il nostro cervello per organizzare una sequenza di eventi conoscibili.
Supponiamo che il vuoto chiamato anche spazio intergalattico fosse una struttura immensa con percorsi deterministici attraverso i quali gli asteroidi si muovono entro certi limiti rigorosi, e questi percorsi fossero chiamati la legge di gravitazione universale o campi gravitazionali.
Quando osserviamo una stella nel cielo la stella osservata e l'osservatore si muovono a velocità straordinariamente enormi, ad esempio la nostra stella il sole si muove ai margini della via lattea a 900mila chilometri al minuto, una stella osservata all'interno della stessa la galassia potrebbe viaggiare a 1,5 milioni di chilometri al minuto, quindi gli astronomi si trovano in sistemi di riferimento inerziali estremamente complessi eppure la nostra sensazione è che siamo fermi, anche se viaggiamo più velocemente del suono al livello dell'equatore terrestre a 1600 km orari e non potevamo sentire quella velocità straordinaria.
Possiamo camminare avanti e indietro sull'aereo in volo a più di 900 km orari, ma su un'astronave che vola a 900.000 km al minuto tutto sembrerebbe fermarsi, il nostro sangue scorrerebbe molto lentamente, gli elettroni inizierebbero a muoversi ben più lentamente e il tempo inizia a fermarsi.
Ora percepiamo la presenza dell'entità chiamata tempo, e possiamo credere che il tempo non sia altro che una semplice illusione soggettiva.
Dentro questa bolla temporale in cui ci troviamo, niente ha senso senza il riferimento temporale a cui la nostra cognizione si è abituata. La nostra intera percezione della realtà è basata sul tempo.
Tutto ciò che conosciamo e percepiamo è legato al tempo. Nulla può essere compreso al di fuori del lasso di tempo, dalla nascita alla morte l'orologiosegna e organizza gli eventi, quindi la comprensione della religione è compromessa perché vogliamo comprendere l'universo e la sua creazione in base alla finitezza e alla temporalità, cose come l'infinito e il prima e il dopo sono totalmente inutili in una concezione senza l'esistenza del tempo.
L'universo non ha inizio né fine, perché la fine e l'inizio sono cicli temporali, e se il tempo non esiste le uniche leggi della fisica antica che possono essere mantenute sono le tre leggi della termodinamica.
Niente può essere distrutto: né materia né energia che permane in un ciclo eterno in cui l'una si converte nell'altra, la materia in energia e l'energia in materia.
Il calore scorre sempre dalla cosa più calda alla cosa più fredda.
L'energia aumenta il grado di entropia della materia.
Ora possiamo capire che l'energia dell'elettrone è eterna, l'elettrone non può smettere di muoversi nel modello atomico della teoria delle particelle.
Nel modello classico l'energia dell'elettrone dovrebbe essere infinita; nel modello della teoria delle stringhe questa e altre variabili possono essere gestite meglio matematicamente.
Il modello atomico orbitale è matematicamente estremamente complesso, poiché coinvolge forze centripete, attrazione elettrica, inerzia vettoriale e quantità di moto.
Il principio della non esistenza del tempo cambia tutta la teologia religiosa, perché mettiamo Dio nella nostra equazione del tempo, della finitezza, quindi abbiamo bisogno del libro della Genesi per spiegare l'inizio delle cose.
Senza chiudere il ciclo dell'inizio e della fine delle cose, ma solo per l'intuizione provocata dalla sensazione del tempo.
Le nozioni di causa ed effetto sono anche conseguenze della reclusione temporale, nulla può essere spiegato senza le cause precedenti, senza rendersi conto che siamo caduti in un labirinto infinito perché ci sarebbe sempre bisogno di un'altra causa prima dell'altra causa precedente, e questo processo è infinito, o un'eterna causalità circolare cumulativa.
Questo è il risultato irragionevole dell'introduzione del tempo come base di fenomeni o cose nel mondo razionale.
Abbiamo bisogno del libro della Genesi nella Bibbia, tutto ha bisogno di un inizio. La teoria del Big Bang non è affatto scientifica, è solo un'esigenza della premessa della necessità dell'esistenza di una catena di eventi progressivi e collegati nella linea temporale. Senza tempo, la creazione dell'universo o della vita non fa differenza.
Il problema non è scoprire l'inizio dell'universo o della vita, ma l'inizio del tempo.
Senza tempo nulla avrebbe bisogno di essere spiegato, semplice come quello.

QUANTIANISMUS

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

QUANTIANISMUS

Neues Wort, das von mir geschaffen wurde, um eine neue philosophische Strömung zu bezeichnen, - eine andere - inspiriert vom Quantenphänomen, ohne die Raffinesse und ohne die natürliche Komplikation der Sprache der scholastischen Physik.
Es ist nicht die Absicht dieser Einführung, die gesamte Literatur zu reduzieren, die über das erste Quantenphänomen geschrieben wurde, das der Physiker Young bei dem berühmten Doppelspaltereignis beobachtete, nur um das zu erwähnen, was mit Einfachheit und minimaler Klarheit erforderlich ist, damit jeder Laie einen oberflächlichen Überblick haben kann , aber des Phänomens hinreichend sicher, um es mit aller theoretischen Sicherheit vollkommen verstehen zu können.
Zunächst wollen wir den Zusammenhang zwischen der sichtbaren Welt und der unsichtbaren Welt untersuchen, also die Beziehung zwischen der materiellen Welt und der Welt der elektromagnetischen Frequenzen oder Wellen untersuchen.
Ein Weiser sagte, dass alles, was er glaubt, nur die Dinge sind, die wissenschaftlich oder empirisch durch Beobachtung bewiesen werden können.
Ein anderer Weiser sagte uns, dass alles, woran er glaubt, nur die Dinge sind, die er sieht, und die Dinge, die er mit seinen Tast-, Geruchs-, Hör- und Geschmackssinnen fühlen und berühren kann.
Irrtümer und Sophistik
Alle unsere Sinne können leicht getäuscht werden, deshalb hat Auguste Comte die empiristische wissenschaftliche Methode geschaffen, oder praktisch experimentell festgestellt, dass Wissenschaft zu betreiben bedeutet, alles mit kalibrierten Instrumenten des genauen Messens und Zählens zu messen, was bedeutet, alles in eine Reduktion auf Kardinalzahlen umzuwandeln .
Messungen können direkt oder indirekt sein und immer mit einem Standard von Einheiten verglichen werden, für Länge, Volumen, Fläche und Messungen kombiniert mit Zeit, wie z. B.: Geschwindigkeit, Beschleunigung, Kraft, Druck, Temperatur, Frequenz, elektrischer Strom, Widerstand, Leistung, Helligkeit, Magnetismus, Wärme, pH-Wert und übersetzen so alle unsere Empfindungen des Universums in Zahlen.
Messen und zählen, erhalten, vergleichen, manipulieren Sie diese Maße durch mathematische Formeln in Physik, Biologie und Chemie.
Zu Beginn der Mathematik erkannte man, dass einige Relationen aufgrund einer der Operationen, bei denen die Natur nicht mit der gewünschten Genauigkeit übereinstimmt, wir denken genau daran, der Divisionsoperation, die nicht immer durchgeführt werden kann, schwierig zu manipulieren wären mit dem Ergebnis: präzise, ​​wie z. B. Nullteiler, und Division von Primzahlen und einigen Zahlen, die zu undefinierten, nicht reduzierbaren Brüchen führen können.
Wir haben mathematische Aberrationen wie die Zahl Pi und die Quadratwurzel aus zwei, deren Werte nie genau bestimmt wurden.
Wo ist die Realität verborgen, die wahre Essenz der Dinge im Universum?
Wenn Wissenschaftler mit einem Rätsel konfrontiert werden, neigen sie dazu, ihre edelste Kunst zu vollbringen, die Erklärung so zu verpacken, dass der Leser sie nicht verstehen kann, wie zum Beispiel bestimmte Singularitäten der Natur, die am Ende exotische und rätselhafte Erklärungen finden, Mal sehen manche Fälle:
a) Schwarze Löcher;
b) unendlich
c) Zeit
d) Schwerkraft
e) Magnetismus
f) Energie
g) Leben
h) Intelligenz
i) Informationen
j) Elektrischer Strom
k) Schmerz
l) Freude
m) Sehnsucht
n) Geschmack
o) Hunger
p) Schönheit
q) Null

Wussten Sie nicht, dass 99 % des Universums aus Dingen besteht, die mit bloßem Auge, ohne Teleskop, Mikroskop oder ohne Nachweisinstrument nicht gesehen werden können? Zu dieser Kategorie gehören: Luft, Kraft, Geschwindigkeit, Entfernung , Elektrizität, Magnetismus, Molekül, Gedanke, Elektron, Energie, Hitze, Kälte, Angst, Schmerz, Sehnsucht, Freude, Hunger, Geschmack, Klang, Wind, unsere Galaxie, also fast alles im Universum ist unsichtbar oder existiert nur in uns. mentale und wissenschaftliche oder philosophische oder empirische Modelle.
Du skeptischer Intellektueller und Atheist, hast du jemals innegehalten und gedacht, wenn du nur an das glauben würdest, was du siehst und was du beweisen und beweisen kannst, dann würden wir anfangen zu zweifeln, dass die Erde kugelförmig und endlich ist, dass kein Mensch jemals den Mond erreicht hat , dass es kein Virus gibt, dass es keine Krankheiten gibt, dass Veganer länger leben, dass es eine globale Erwärmung gibt oder nicht, also wissen wir nicht einmal, dass der gleiche Blauton am Himmel gleich wahrgenommen wird ob Sie es glauben oder nicht, ist also nur eine Frage der Meinung, und Ihre oder meine Meinung hat keinen Wert für Wissenschaft, Philosophie und Religion.
Der Kern dieser quantianistischen Strömung ist das Quantenphänomen, und wir müssen darauf eingehen.
Photon, Quanten und ihre Phänomene, die Skeptiker verzauberten und den Geist von niemand geringerem als Einstein verwirrten.
Was ist es?
Alles begann mit einem berühmten Experiment von Young, als er mit Schlitzen experimentierte, durch die schmale Elektronenstrahlen oder das, was Young für Elektronen hielt, passierten.
Dann sah er auf dem Schott hinter den Ritzen, dass Licht und Schatten in Licht- und Schattenbändern projiziert wurden. Er platzierte einen Elektronendetektor, um die Anzahl der Elektronen zu zählen, die hinter den Schlitzen herausragten.
Die Überraschungen begannen mit diesem Experiment, denn wenn einer der beiden Spalte geschlossen wurde, stieg die Anzahl der Elektronen, die die Quelle verließen, und Was durch den Schlitz ging und auf die Trennwand hinter dem einzelnen Schlitz traf, war die gleiche Anzahl von Elektronen, die von der Elektronenquelle emittiert wurden, aber als der zweite Schlitz freigelegt wurde, verdoppelte sich die Anzahl der Elektronen, die in der Trennwand hinter den beiden Schlitzen nachgewiesen wurden.
So beginnt das große Mysterium der Photonen. Viele Erklärungsversuche haben begonnen und bis heute besteht das Mysterium des Doppelspalts fort.
Was ist Photon?
Das Photon betritt die Szene, die zum ersten Mal in die Szene gerufene Entität, um die Phänomene anzunehmen, die das Elektron aufgrund seiner materiellen Natur nicht aufnehmen könnte, weil das Photon eine Entität ohne träge Masse und gravitakonische Masse sein müsste, die hineinspringen könnte der Raum zwischen Orbitalen, Atomen, ohne die Entfernung zu überwinden oder einen Weg zu gehen, einfach auf der einen Seite zu verschwinden und auf der anderen Seite wieder aufzutauchen.
Und dieser Sprung wurde immer quantenhaft gegeben, das heißt, er musste mit einem immer genauen Impuls erfolgen, weder mehr noch weniger, immer mit der gleichen genauen und genauen Energiemenge, daher der Name Quantum aus dem Lateinischen , Menge, Quantensprung. .
Dann springt das durch die Energie angeregte Elektron in das Orbital mit höherer Energie und emittiert bei der Rückkehr auf sein ursprüngliches Niveau ein Photon.
Dieses Photon wird in Form von sichtbarer Strahlung als Licht und unsichtbar als elektromagnetischer Impuls gesehen.
Andere Eigenschaften begannen im Photon zu erscheinen, wie seine Allgegenwärtigkeit, das heißt, gleichzeitig in zwei Verbindungen zu sein und augenblicklich schneller als mit Lichtgeschwindigkeit durch das Universum zu reisen, weil das Photon nicht reist, das Photon macht a Quantensprung in Zeit und Raum.
Nun hatte das Doppelspaltphänomen eine kohärente Erklärung mit dem Photon und seinen Quanteneigenschaften.
Was ist ein Photon?
Wir wissen es nicht, vielleicht werden wir es nie erfahren, so wie der vor mehr als 2500 Jahren entdeckte elektrische Strom und das Elektron selbst unzählige elektrische und elektronische Anwendungen hervorgebracht haben, ohne genau zu wissen, wie man sie erklärt.
Die gegenwärtige physikalische Theorie ist in zwei Strömungen zur Definition der materiellen Welt unterteilt, von denen eine die älteste traditionelle ist, die auf Atomarität und festen Teilchen und Nanoteilchen und subatomaren Subteilchen basiert, und die andere Strömung auf der Grundlage von Wellenfrequenzen ohne feste Materie, die als Strings bekannt sind als Stringtheorie.
Das Photon ist kein Teilchen, sondern passt am besten als quantisiertes geschlossenes Energiepaket.
Das Photon brachte also alles durcheinander und desorganisierte alles, was wir über die Gesetze der Physik wussten, und es wurde zu einem einzigartigen Phänomen im menschlichen Wissen. Das Photon umgeht die Dimension von Zeit und Raum.
Die Quantenmechanik war ein Zweig der zeitgenössischen Physik, der geschaffen wurde, um photonische Phänomene zu unterstützen.
Für das Photon existiert keine Zeit.
Die Frage wäre dann: Was bedeutet Zeit für das Photon?
Was ist Zeit?
Gibt es Zeit für das Photon?
Gibt es Zeit?
Wenn Zeit nicht existiert, dann leben oder erleben wir eine Art Simulation im Universum, in der unsere persönliche Zeit nur eine Interpretation unseres Bewusstseins über die Abfolge von Ereignissen wäre, die wir Daten, Tage, Monate, Jahre, Stunden, Minuten, Sekunden nennen .
Quantianismus ist die Konzeption, die auf der Unmöglichkeit der realen Existenz des Phänomens Zeit als konkret und real basiert.
Zeit im Quantianismus wäre eine praktische Abstraktion für unser Gehirn, um eine Abfolge erkennbarer Ereignisse zu organisieren.
Angenommen, das Vakuum, auch intergalaktischer Raum genannt, wäre eine riesige Struktur mit deterministischen Pfaden, durch die sich Asteroiden innerhalb bestimmter strenger Grenzen bewegen, und diese Pfade würden das Gesetz der universellen Gravitation oder Gravitationsfelder genannt.
Wenn wir einen Stern am Himmel beobachten, bewegen sich der beobachtete Stern und der Beobachter mit außerordentlich enormer Geschwindigkeit, zum Beispiel bewegt sich unser Stern, die Sonne, am Rande der Milchstraße mit 900.000 Kilometern pro Minute, ein beobachteter Stern innerhalb derselben Galaxie könnte sich mit 1,5 Millionen Kilometern pro Minute fortbewegen, dann befinden sich Astronomen in äußerst komplexen Trägheitsbezugssystemen, und doch haben wir das Gefühl, dass wir stationär sind, obwohl wir uns auf der Höhe des Erdäquators mit 1600 km pro Stunde schneller als der Schall bewegen und wir konnten diese außergewöhnliche Geschwindigkeit nicht spüren.
Wir können im Flugzeug im Flug mit mehr als 900 km/h hin und her gehen, aber auf einem Raumschiff, das mit 900.000 km/min fliegt, scheint alles stillzustehen, unser Blut würde sehr langsam fließen, Elektronen würden sich bewegen gut langsamer und die Zeit beginnt zu stoppen.
Jetzt nehmen wir die Anwesenheit der Entität namens Zeit wahr, und wir können glauben, dass Zeit nichts als eine einfache subjektive Illusion ist.
Innerhalb dieser zeitlichen Blase, in der wir uns befinden, macht nichts Sinn ohne den zeitlichen Bezug, an den sich unsere Wahrnehmung gewöhnt hat. Unsere gesamte Wahrnehmung der Realität basiert auf Zeit.
Alles, was wir wissen und wahrnehmen, ist zeitgebunden. Nichts kann außerhalb des Zeitrahmens verstanden werden, von der Geburt bis zum Tod der Uhrmarkiert und organisiert Ereignisse, so dass das Verständnis von Religion beeinträchtigt wird, weil wir das Universum und seine Schöpfung basierend auf Endlichkeit und Zeitlichkeit verstehen wollen, Dinge wie Unendlichkeit und Vorher und Nachher sind in einer Vorstellung ohne die Existenz der Zeit völlig nutzlos.
Das Universum hat keinen Anfang und kein Ende, weil das Ende und der Anfang zeitliche Zyklen sind, und wenn die Zeit nicht existiert, sind die einzigen Gesetze der alten Physik, die aufrechterhalten werden können, die drei Gesetze der Thermodynamik.
Nichts kann zerstört werden: weder Materie noch Energie, die in einem ewigen Kreislauf verbleiben, wo das eine in das andere umgewandelt wird, Materie in Energie und Energie in Materie.
Wärme fließt immer vom heißesten zum kältesten Ding.
Energie erhöht den Entropiegrad der Materie.
Jetzt können wir verstehen, dass die Elektronenenergie ewig ist, das Elektron kann im Atommodell der Teilchentheorie nicht aufhören, sich zu bewegen.
Im klassischen Modell müsste die Energie des Elektrons unendlich sein; im Modell der Stringtheorie können diese und andere Variablen mathematisch besser behandelt werden.
Das orbitale Atommodell ist mathematisch äußerst komplex, da es Zentripetalkräfte, elektrische Anziehung, Vektorträgheit und Impuls beinhaltet.
Das Prinzip der Nichtexistenz von Zeit verändert die gesamte religiöse Theologie, weil wir Gott in unsere Zeitgleichung, die Endlichkeit, setzen, also brauchen wir das Buch Genesis, um den Anfang der Dinge zu erklären.
Ohne den Kreislauf von Anfang und Ende der Dinge zu schließen, sondern nur aufgrund der Intuition, die durch das Zeitgefühl verursacht wird.
Der Begriff von Ursache und Wirkung sind auch Folgen der zeitlichen Gefangenschaft, nichts kann ohne die vorherigen Ursachen erklärt werden, ohne zu erkennen, dass wir in ein endloses Labyrinth geraten sind, weil es immer eine andere Ursache vor der anderen vorherigen Ursache geben müsste, und Dieser Prozess ist unendlich oder eine ewige kumulative kreisförmige Kausalität.
Dies ist das unvernünftige Ergebnis der Einführung der Zeit als Grundlage von Phänomenen oder Dingen in der rationalen Welt.
Wir brauchen das Buch Genesis in der Bibel, alles braucht einen Anfang. Die Urknall-Theorie ist überhaupt nicht wissenschaftlich, sie ist nur eine Voraussetzung für die Notwendigkeit der Existenz einer Kette fortschreitender und miteinander verbundener Ereignisse in der Zeitlinie. Ohne Zeit macht die Erschaffung des Universums oder des Lebens keinen Unterschied.
Das Problem besteht nicht darin, den Anfang des Universums oder des Lebens zu entdecken, sondern den Anfang der Zeit.
Ohne Zeit müsste nichts erklärt werden, so einfach ist das.

КВАНЦЫЯЗМ

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

КВАНЦЫЯЗМ

Новае слова, створанае мною для абазначэння новай філасофскай плыні, - яшчэ адно - натхнёнае квантавай з'явай без вытанчанасці і без натуральнай складанасці мовы схаластычнай фізікі.
Гэта ўвядзенне не мае на мэце скараціць усю літаратуру, напісаную па першым квантавым феномене, назіраным фізікам Янгам у знакамітай падзеі падвойных шчылін, толькі згадаць тое, што неабходна з прастатой і мінімальнай яснасцю, каб любы непрафесіянал мог мець павярхоўнае , але дастаткова ўпэўнены ў з'яве, каб быць у стане дасканала зразумець яго з усёй тэарэтычнай упэўненасцю.
Перш за ўсё, мы хочам даследаваць сувязь паміж бачным светам і светам нябачным, іншымі словамі, даследаваць адносіны паміж светам матэрыяльным і светам электрамагнітных частот або хваль.
Адзін мудрэц сказаў, што ў што б ён ні верыў, гэта толькі тое, што можна даказаць навукова або эмпірычна праз назіранне.
Іншы мудрэц сказаў нам, што ўсё, у што ён верыць, гэта толькі тое, што ён бачыць, і тое, што ён можа адчуваць і дакранацца дакрананнямі, нюхам, слыхам і густам.
памылак і сафістыкі
Усе нашы пачуцці можна лёгка падмануць, таму Огюст Конт стварыў эмпірычны навуковы метад, або, практычны эксперымент, ён вызначыў, што навука - гэта вымяраць усё з дапамогай калібраваных прыбораў дакладнага вымярэння і падліку, што азначае пераўтварэнне ўсяго ў звядзенне да кардынальных лікаў. .
Вымярэння могуць быць прамымі або ўскоснымі, заўсёды параўноўваючыся са стандартам адзінак, для даўжыні, аб'ёму, плошчы і мер у спалучэнні з часам, такіх як: хуткасць, паскарэнне, сіла, ціск, тэмпература, частата, электрычны ток, супраціў, магутнасць, свяцільнасць, магнетызм, цяпло, ph, і такім чынам перавесці ўсе нашы адчуванні Сусвету ў лічбы.
Вымяраць і разлічваць, атрымліваць, параўноўваць, маніпуляваць гэтымі мерамі з дапамогай матэматычных формул у фізіцы, біялогіі і хіміі.
На пачатку матэматыкі было зразумела, што некаторымі адносінамі будзе цяжка маніпуляваць з-за адной з аперацый, у якіх прырода не супадае з жаданай дакладнасцю, мы думаем менавіта пра яе, аперацыя дзялення, якую не заўсёды можна выканаць. з дакладным вынікам, напрыклад, дзельнікам нуля, і дзяленнем простых лікаў і некаторых лікаў, якія могуць прывесці да нявызначаных, нязводных дробаў.
У нас ёсць матэматычныя аберацыі, такія як лік пі і квадратны корань з двух, значэнні якіх ніколі не былі дакладна вызначаны.
Дзе схавана рэчаіснасць, сапраўдная сутнасць рэчаў у сусвеце?
Калі навукоўцы сутыкаюцца з таямніцай, яны схільныя выконваць сваё найвысакароднейшае мастацтва абгортвання тлумачэння так, што чытач не можа зразумець, напрыклад, некаторыя асаблівасці прыроды, якія ў канчатковым выніку знаходзяць экзатычныя і загадкавыя тлумачэнні. Давайце паглядзім некаторыя выпадкі:
а) Чорныя дзіркі;
б) бясконцасць
в) час
г) Гравітацыя
д) Магнетызм
е) Энергія
ж) Жыццё
з) Інтэлект
i) Інфармацыя
к) Электрычны ток
к) Боль
л) Радасць
м) Туга
п) водар
о) Голад
р) прыгажосць
q) нуль

Вы не зразумелі, што 99% Сусвету складаецца з рэчаў, якія немагчыма ўбачыць няўзброеным вокам, або без тэлескопа, мікраскопа або без прыбора выяўлення, у гэтую катэгорыю ўваходзяць: паветра, сіла, хуткасць, адлегласць , электрычнасць, магнетызм, малекула, думка, электрон, энергія, цяпло, холад, туга, боль, туга, радасць, голад, густ, гук, вецер, наша галактыка, таму амаль усё ў сусвеце нябачна або існуе толькі ў нас. ментальныя і навуковыя або філасофскія або эмпірычныя мадэлі.
Вы, скептычны інтэлектуал і атэіст, калі-небудзь спыняліся і думалі, што калі б вы верылі толькі ў тое, што бачыце і што можаце даказаць і даказаць, то мы пачнем сумнявацца ў тым, што Зямля шарападобная і канчатковая, што ні адзін чалавек ніколі не дасягаў Месяца , што віруса няма , што хвароб не існуе , што веганы жывуць даўжэй , што адбываецца глабальнае пацяпленне ці не , таму мы нават не ведаем , што адзін і той жа адценне сіняга колеру на небе ўспрымаецца ў аднолькавым кімсьці іншым, так што верыце вы ў гэта ці не - гэта толькі пытанне меркавання, а ваша ці маё меркаванне не мае ніякай каштоўнасці для навукі, філасофіі і рэлігіі.
Ядром гэтай квантыанісцкай плыні з'яўляецца квантавая з'ява, і мы павінны разабрацца з гэтым.
Фатон, квант і іх з'явы, якія зачароўвалі скептыкаў і збівалі з панталыку розум не каго іншага, як Эйнштэйна.
Што гэта?
Усё пачалося з вядомага эксперыменту Янга, калі ён эксперыментаваў са шчылінамі, праз якія праходзілі вузкія пучкі электронаў, або тое, што Янг ​​лічыў электронамі.
Потым ён убачыў на пераборцы за шчылінамі, што святло і цені выступалі паласамі святла і ценяў. Ён паставіў дэтэктар электронаў, каб падлічыць колькасць электронаў, якія выступалі з-за шчылін.
Сюрпрызы пачаліся з гэтага эксперыменту, таму што, калі адна з дзвюх шчылін зачынялася, колькасць электронаў, якія пакінулі крыніцу, і Тое, што прайшло праз шчыліну і патрапіла ў пераборку за адзінай шчылінай, было аднолькавай колькасцю электронаў, выкінутых крыніцай электронаў, але калі другая шчыліна была раскрытая, колькасць электронаў, якія былі выяўлены ў пераборцы ззаду дзвюх шчылін, падвоілася.
Так пачынаецца вялікая таямніца фатонаў. Пачаліся шматлікія спробы тлумачэння, і таямніца падвойнай шчыліны працягваецца па гэты дзень.
Што такое фатон?
Фатон выходзіць на сцэну, сутнасць, выкліканая на сцэну, упершыню, каб выказаць здагадку з'явы, якія электрон не можа ўключыць з-за сваёй матэрыяльнай прыроды, таму што фатон павінен быць аб'ектам без інерцыйнай масы і гравітаканальнай масы, якая можа ўскочыць. прастора паміж арбіталямі, атамамі, не праходзячы праз адлегласць і не праходзячы шлях, проста знікаючы з аднаго боку і зноў з'яўляючыся на другім баку.
І гэты скачок заўсёды адбываўся квантавым чынам, гэта значыць, ён павінен быў быць з імпульсам, які заўсёды быў дакладным, ні больш, ні менш, заўсёды з аднолькавай дакладнай і дакладнай колькасцю энергіі, адсюль і назва квант з лацінскага , колькасць, квантавы скачок. .
Затым электрон, узбуджаны энергіяй, скача на арбіталь больш высокай энергіі і пасля вяртання да першапачатковага ўзроўню выпраменьвае фатон.
Гэты фатон бачыцца ў выглядзе бачнага выпраменьвання, як святло і нябачнага, як электрамагнітны імпульс.
У фатоне пачалі з'яўляцца іншыя якасці, такія як яго паўсюднасць, гэта значыць, што ён знаходзіцца ў двух звёнах адначасова і імгненна падарожнічае па Сусвету хутчэй, чым хуткасць святла, таму што фатон не рухаецца, фатон робіць квантавы скачок у часе і прасторы.
Цяпер з'ява падвойнай шчыліны мела ўзгодненае тлумачэнне з фатонам і яго квантавымі характарыстыкамі.
Што такое фатон?
Мы не ведаем, можа быць, мы ніколі не даведаемся, як электрычны ток і сам электрон, выяўленыя больш за 2500 гадоў таму, выклікалі незлічонае мноства электрычных і электронных прыкладанняў, не ведаючы дакладна, як іх растлумачыць.
Сучасная фізічная тэорыя падзелена на дзве плыні для вызначэння матэрыяльнага свету, адна з іх з'яўляецца самай старой традыцыйнай, заснаванай на атамнасці і цвёрдых часціцах і наначасціцах і субатамных субчасціцах, а другая - на частаце хвалі без цвёрдага рэчыва. Званая струнамі, вядомымі як тэорыя струн.
Фатон не з'яўляецца часціцай, але лепш за ўсё падыходзіць як квантаваны замкнёны пакет энергіі.
Такім чынам, фатон сапсаваў і дэзарганізаваў усё, што мы ведалі пра законы фізікі, і стаў унікальнай з'явай у чалавечых ведах. Фатон абыходзіць вымярэнне часу і прасторы.
Квантавая механіка — раздзел сучаснай фізікі, створаны для падтрымкі фатонных з'яў.
Для фатона не існуе часу.
Тады ўзнікае пытанне: што значыць час для фатона?
Што такое час?
Ці існуе час для фатона?
Ці існуе час?
Калі часу не існуе, тады мы жывем або перажываем свайго роду сімуляцыю ў Сусвеце, дзе наш асабісты час будзе проста інтэрпрэтацыяй нашай свядомасці аб паслядоўнасці падзей, якія мы называем датамі, днямі, месяцамі, гадамі, гадзінамі, хвілінамі, секундамі. .
Квантыянізм – гэта канцэпцыя, заснаваная на немагчымасці рэальнага існавання з’явы часу як канкрэтнага і рэальнага.
Час у квантыанстве было б практычнай абстракцыяй для нашага мозгу, каб арганізаваць паслядоўнасць падзей, якія можна спазнаць.
Выкажам здагадку, што вакуум, таксама званы міжгалактычнай прасторай, уяўляў сабой велізарную структуру з дэтэрмінаванымі шляхамі, па якіх астэроіды рухаюцца ў пэўных строгіх межах, і гэтыя шляхі былі названы законам сусветнага прыцягнення або гравітацыйнымі палямі.
Калі мы назіраем зорку на небе, назіраемая зорка і назіральнік рухаюцца з незвычайна велізарнай хуткасцю, напрыклад, наша зорка сонца рухаецца на краі Млечнага шляху з хуткасцю 900 тысяч кіламетраў у хвіліну, зорка, назіраная ў межах той жа самай Галактыка магла б рухацца з хуткасцю 1,5 мільёна кіламетраў у хвіліну, тады астраномы знаходзяцца ў надзвычай складаных інерцыяльных сістэмах адліку, і ўсё ж мы адчуваем, што мы стацыянарныя, нават калі рухаемся хутчэй, чым гук на ўзроўні экватара Зямлі на 1600 км у гадзіну і мы не маглі адчуць гэтую надзвычайную хуткасць.
Мы можам хадзіць па самалёце ў палёце са хуткасцю больш за 900 км у гадзіну, але на касмічным караблі, які ляціць са 900 000 км у хвіліну, усё, здавалася б, спынілася, наша кроў цякла б вельмі павольна, электроны пачалі б рухацца добра павольней і час пачынае спыняцца.
Цяпер мы ўспрымаем прысутнасць сутнасці, якая называецца часам, і можам паверыць, што час - гэта не што іншае, як простая суб'ектыўная ілюзія.
Унутры гэтай часавай бурбалкі, у якой мы знаходзімся, нішто не мае сэнсу без часовай спасылкі, да якой прывыкла наша пазнанне. Усё наша ўспрыманне рэчаіснасці заснавана на часе.
Усё, што мы ведаем і ўспрымаем, звязана з часам. Нічога нельга зразумець па-за часавымі рамкамі, ад нараджэння да смерці гадзіннікаадзначае і арганізуе падзеі, таму разуменне рэлігіі парушаецца, таму што мы хочам зразумець сусвет і яго стварэнне на аснове канчатковасці і часовасці, такія рэчы, як бясконцасць і да і пасля, абсалютна бескарысныя ў канцэпцыі без існавання часу.
У Сусвету няма ні пачатку, ні канца, таму што канец і пачатак - гэта часовыя цыклы, і калі часу не існуе, то адзіныя законы старажытнай фізікі, якія можна падтрымліваць, - гэта тры законы тэрмадынамікі.
Нішто не можа быць знішчана: ні матэрыя, ні энергія, якая застаецца ў вечным цыкле, дзе адно ператвараецца ў другое, матэрыя ў энергію і энергія ў матэрыю.
Цяпло заўсёды перацякае ад самай гарачай рэчы да самай халоднай.
Энергія павялічвае ступень энтрапіі матэрыі.
Цяпер мы можам зразумець, што энергія электронаў вечная, электрон не можа спыніць рух у атамнай мадэлі тэорыі часціц.
У класічнай мадэлі энергія электрона павінна быць бясконцай; у мадэлі тэорыі струн гэтую і іншыя зменныя можна лепш апрацоўваць матэматычна.
Арбітальная атамная мадэль з'яўляецца надзвычай складанай матэматычна, так як яна ўключае ў сябе цэнтрастремільныя сілы, электрычнае прыцягненне, вектар інэрцыі і імпульсу.
Прынцып неіснавання часу змяняе ўсю рэлігійную тэалогію, таму што мы ставім Бога ў нашае раўнанне часу, канчатковасці, таму нам патрэбна кніга Быцця, каб растлумачыць пачатак рэчаў.
Не замыкаючы цыкла пачатку і канца рэчаў, а толькі дзякуючы інтуіцыі, выкліканай адчуваннем часу.
Паняцце прычыны і следства таксама з'яўляюцца наступствамі часовага зняволення, нішто не можа быць растлумачана без папярэдніх прычын, не разумеючы, што мы трапілі ў бясконцы лабірынт, таму што заўсёды будзе неабходная іншая прычына, перш чым іншая папярэдняя прычына, і гэты працэс бясконцы, або вечная кумулятыўная кругавая прычыннасць.
Гэта неразумны вынік увядзення часу як асновы з'яў або рэчаў у рацыянальным свеце.
Нам патрэбна кніга Быцця ў Бібліі, усё мае патрэбу ў пачатку. Тэорыя Вялікага выбуху зусім не навуковая, гэта проста патрабаванне перадумовы аб неабходнасці існавання ланцужка прагрэсіўных і звязаных падзей на часовай шкале. Без часу стварэнне сусвету або жыцця не мае значэння.
Праблема не ў тым, каб адкрыць пачатак Сусвету ці жыцця, а ў пачатку часу.
Без часу нічога не трэба было б тлумачыць, так проста.