Roberto da Silva Rocha, universitata profesoro kaj politika sciencisto
Roberto da Silva Rocha, universitata profesoro kaj politika sciencisto
La Du Specoj de Ateistoj
Mi estas politika sciencisto, majstro en politika scienco sed mi estas analizisto pri komputilaj sistemoj ekde 1975.
Mi diras ĉi tion ne por doni al vi monujon, simple ĉar nuntempe en sociaj retoj vi povas akiri spertulojn pri ajna temo kaj faktokontrolistoj estas la tribunalo ĉe la fino de la mondo, kun ministro Alexandre de Moraes, kiu estas la enketisto, la akuzito, la raportisto, la prokuroro kaj juĝisto, la ekzekutisto kaj la komentisto en sociaj retoj.
Do, dirinte tion, ni parolu pri kial ekzistas du specoj de ateistoj, kie la unua tipo, la plej konata, estas la maldiligenta ateisto, ne havas argumentojn kaj ĉiam estas la amatora skeptikulo, ne la scienca skeptiko, kiu postulas la tezon kaj la refuto, laŭ la teknikoj de scienca esplorado kaj scienca metodaro, tiam scienca skeptiko ne estas nur obstino aŭ malamikeco, ĝi estas la prova respondo al demando akceptita de la scienco pro sia graveco kaj graveco por la civilizacio, escepte de mitoj kaj religiaj. tradicioj kiuj ne povas esti malobservitaj aŭ antaŭdemanditaj kiel parto de la tabuoj kiujn la komunumo elektis por esti sanktaj kaj traktitaj nur de tiuj rajtigitaj fare de la komunumo por trakti kaj refari tiajn kredojn, sub puno de enorma socia puno kiu povas varii de diskreta ostracismo ĝis socia ekskludo kaj la plej malbona el ĉiuj punoj: kio estas socia nevidebleco.
La dua speco de ateisto estas la scienca ateisto, kiu komencis esti religia, poste pliprofundiĝis en religion kaj finfine finis kun ateismo. Tion sciis la Katolika Eklezio antaŭ 1800 jaroj, kiam en koncilio decidis, ke la amasoj estu en la latina, kaj la unuaj sanktaj tekstoj estis presitaj de la movebla tajpa gazetaro elpensita de Guttemberg, la unua presita verko estis la biblio, de Marteno Lutero. kaj baldaŭ multaj pastroj estis forbruligitaj eĉ post morto, kiel Wiclyffe, aliaj estis ekzekutitaj, ekskomunikitaj kiel Lutero, ĉar ili volis disvastigi la legadon de la biblio, ĉar ĝi estas verko, kiu estis en malferma eldono dum du mil jaroj, do ĝi krucis. la linio de la tempo sen redaktisto kaj sen organizanto, do, ĝi registras la versiojn de ĉiuj ŝiaj verkistoj, kaj la fuzion de kulturoj, mitoj kaj legendoj miksantaj la kulturojn de la popoloj kie ŝi estis influita.
Ne diru, ke la biblio ne servas kiel historia libro, neniu homa historio estas libera de ideologio kaj mitoj, kiel la Vjetnama milito, la invado de Irako, la CV19, la historio de aidoso, ĉio estas poluita de la intereso de la hegemonia lando, kaj la rakontoj kiuj plej favoras la dominan flankon, kiel la malkovro de Brazilo oficiale fare de la navigisto Pedro Álvares Cabral, sed li estis en |Brazilo antaŭ li, Cabral, almenaŭ tri aliaj navigistoj tra brazilaj landoj, kiel ekzemple; Pinzon.
Nun la teorio pri religia ateismo; ĉar ĉiuj pastroj estas ateistoj, kaj iliaj sekvantoj eĉ ne suspektas tion, ĝi estas la sekvo de la danĝero de la ĉiam pli profunda kono de la Biblio mem, kiu montras la tavolojn, kiuj profundiĝas ĉe ĉiu paŝo en la kultura scio de la leganto. kaj la rezulto estas, ke religio kondukas al ateismo; se Karlo Markso kaj Stalin scius tion, ili devigus la komunistojn legi la biblion sufiĉe por tiam iĝi konvinkitaj ateistoj, male, ili fermis la religiajn templojn kaj persekutis kaj mortigis la religiulojn, ĉar neniam studis la biblion.
Ne estas teksto aŭ bildo registrita sur pendrives, nek sur komputilaj malmolaj diskoj, same kiel en nia memoro en la homa cerbo ne estas nomoj de homoj, bildoj de lokoj, nek scio aŭ ajna informo, se vi malfermas la cerbon vi vidos. multe da sango , detekti elektrajn impulsojn tie, kaj biokemiajn substancojn: kie do estas la informo?
Ni faru ĝin per paŝoj. La komputilo kaj la interreto estas organizitaj en tavoloj. Do informoj eniras, estas konservita, kaj forlasas komputilojn, kaj interreton; estas traktataj per pli kaj pli profundaj tavoloj, de la kompleksa ĝis la simpla, ĝis bildo aŭ teksto aŭ komplika informo pri inĝenieristiko aŭ kvantuma mekaniko aŭ filmo aŭ video aŭ kanto estas reduktita al aro de logikaj simboloj. nur per la binara simbolo: nulo kaj aŭ unu, nomataj ciferecaj simboloj.
Simile, en nia cerbo, ĉio, kio fizike ekzistas en la cerbo, estas nur elektraj impulsoj kaj biokemiaj reagoj en la ĝustaj lokoj en la neŭronaj aŭ neŭronaj sinapsoj, kiuj en la komputilo aŭ interreto estas la elektronikaj logikaj cirkvitoj kiuj estas nur la malalta nivelo de. kurento reprezentita per nulo, la plej alta nivelo reprezentita per unu.
La malsuperaj tavoloj de la komputilo funkciigas duon dekduon da simplaj instrukcioj kiel: kopii nulon aŭ unu; trovi adreson kie la nulo aŭ unu estas; grupigu aron de nuloj kaj unoj nomataj unuoj de bajtoj,tial memoro kaj procesoro estas mezuritaj per multobloj de bajtoj kiel: kilobajto, megabajto, gigabajto, terabajto, petabajto.
La aliaj malpli malaltaj operacioj estas: komparado de la bajtoj, kaj modifo de la bajtoj, movante ĉiun peceton da informo dekstren aŭ maldekstren, ĉar bajto estas grupo de bitoj, bito estas ĉiu nulo aŭ unu individue; kaj, grupi aŭ apartaj bitoj aŭ bajtoj.
En la tuj supera tavolo, la logikaj cirkvitoj de la komputilo registras eĉ malpli simplan sinsekvon de instrukcioj por esti efektivigitaj per ĉiu elektronika cirkvito antaŭdeterminita de la fabrikanto, kiuj neniam ŝanĝiĝas, estas aritmetikaj operacioj kaj mikrokomandoj.
En la sekva tavolo, komputilaj programistoj havas la liberecon kombini kaj rekombini kaj establi sekvencon de ekzekuto de instrukcioj de la antaŭa tavolo, kaj ĉi tion ni nomas programado de komputilo.
En la tavolo sekvanta la supre priskribitan, venas la tavolo de la interfaco inter tiuj programoj kaj la homo, kiu estas la programlingvo kie la tradukado estas farita por ke la komputilo komprenu tion, kio estis skribita en la programoj por ke la elektronikaj cirkvitoj sciu. la kion fari sinsekve en la programo kaj kie kaj kiel prilabori datumojn per enigo kaj retiro de datumoj.
La venonta tavolo estus la abstrakta tavolo, kie tiu aro de bajtoj estas interpretita deĉifrita por ke la homo perceptu kiel literoj, nombroj, koloroj, bildoj, sonoj, estas la dateninterfacoj kiuj iĝas informoj rekoneblaj de homoj tra la ekrano aŭ presado sur. papero. .
Tiu ĉi interfaco inter la homo kaj la maŝino estas analoga al tiu kiu ekzistas inter la homa cerbo kaj la lango, la oreloj kaj la okuloj, kiu transformas tiujn elektrajn impulsojn en la cerbo kaj la biokemiajn reagojn de la cerbo en lumojn, bildojn, vortoj, frazoj. , eksteraj emocioj por la homo.
La ritoj de religioj konsistas el tavoloj kiel en la komputilo, kie la komencanto unue estas enkondukita en la ritojn sen plene kompreni la utilecon de ĉiu gesto, de ĉiu ripeto de vortoj kaj sintenoj, kiel bapto, kiel vidaj simboloj, sur socia konduto. , seksa, lernas la regulojn sen antaŭdemandado, ĉar tiam esti akceptita en la grupo povas havi aliron al la pli profundaj instruoj.
La novulo estas surtronigita kaj iom post iom komencas konstrui por si sian version de la lernita doktrino, tiam la nova kritika tavolo komencas formiĝi en lia menso kaj komencas elekti kaj forigi kaj aldoni heŭristikajn elementojn en sia vizio kaj lia persona versio de religio. kaj spiriteco.
Li komencas diskuti kaj pridubi kondutojn kaj doktrinojn, komencas fari siajn proprajn juĝojn pri la akceptita konduto kaj tiuj kiuj ne estas oportunaj el sia propra vidpunkto.
Do la lasta religia tavolo venas de la plena vido de la kultura domajno kaj intelekta interpreto de la sanktaj skribaĵoj kie kaj kiam li sukcesas apartigi la templiniojn inter kiam la sanktaj libroj estis skribitaj kaj la taŭga adapto al analogaj kondutoj kaj adapto al la kulturo. de via generacio, kaj de via lando, kaj de via komunumo, al viaj leĝoj, tiam ŝprucas grandaj demandoj, kiuj devas esti ĝuste solvitaj, multaj el ili transformiĝas kaj novaj versioj de jam venkitaj komprenoj, kiuj estis antaŭ la novaj intelektaj kaj nunaj bezonoj fari. senco en la nuna momento.
La lasta tavolo venas tiam kun la adapto de nuntempa kulturo kaj sciencaj progresoj kiuj devas esti inkluzivitaj en ilia kapablo pravigi sian doktrinon kaj sian kredon, do la nova ateisto komencas forĵeti la unuajn tavolojn de komenca sorbado, kiuj eniris ilian menson sen rezisto kaj sen kritiko de la unuaj momentoj, baldaŭ poste li konstruas sian lastan kompilitan version de sia religia doktrino, forigante la apogojn bazitajn sur enigmoj kaj mitoj kaj ekskludas la lastan tavolon de tabuoj kaj restas kun la esenco de ĉiu religio kiu estas nur la nuda. vero, ke nenio povas esti sankta kaj ke ĉio estas nur neniaĵo, la grandega nenieco, por kiu ni estis kreitaj, eliranta el nenio kaj revenanta al nenio, kaj ke niaj vivoj ne havas specialan aŭ apartan signifon, kaj ke ĉio estas grandega simulado en la universo, kie la universo mem estas grandega sistemo de simuladoj, kie la realo estas tiel konkreta kiel la informoj reprezentitaj en la cerbo aŭ en la memoro de komputilo: la nul kaj unu punoj, kiuj nur havas sencon ene de aparta kadro de referenco, nomita scio kaj la volo esti kaj kredi.
