Ζήτημα λογοτεχνικού είδους
Τι είναι ένα λογοτεχνικό είδος;
Η τυπολογία ενός λογοτεχνικού είδους υπερβαίνει τα κανονικά μεταξύ: ποίηση, χρονικό, διατριβή, αφήγηση, μυθιστόρημα, χρονικό, έκθεση, ποίημα, λίστα, κριτική, έκθεση, τίτλος, απομνημονεύματα, βιογραφία, μυθοπλασία, προσωδία, στίχοι τραγουδιών, προσευχή, τραγούδι , ομοιοκαταληξίες, εξύψωση, ύμνοι, ψαλμωδίες, παροιμίες, χαι και, λαϊκή ρήση, σενάριο, σενάριο, ακοή, θεατρικά έργα, δίσκοι· επεκτάθηκε με νέες μορφές τέχνης, κυρίως νέα σκηνική τέχνη στον κινηματογράφο και το βίντεο που δημιούργησε άλλα υποείδη όπως: γουέστερν, αστυνομία, περιπέτεια, δράμα, αγωνία, τρόμου, μυθοπλασία, ρομαντικό, σαπουνόπερες, δράση, πόλεμοι, πορνογραφικό, αισθησιακό, μιούζικαλ , θρησκευτικός, δημοσιογραφικός, ιστορικός, ντοκιμαντέρ, συνέντευξη, ριάλιτι, εκπομπή, κλιπ, μετακινηματογράφος, μετα-τηλεόραση, τηλεθέατρο, αμφιθέατρο, ποικιλίες, επιστημονική, εκπαιδευτική, παιδική, νεολαία, κινούμενα σχέδια, κινούμενα σχέδια, ειδικά εφέ, κατασκοπεία, αθλήματα , διαγωνισμοί, προκλήσεις, μόδα, επιστημονικές, διαγωνισμοί, διαγωνισμοί, τηλεαγορές, περιέργεια, τοπικισμός, μαθήματα, διαφήμιση, μαγειρική, χειροτεχνίες, συζητήσεις, πολιτική, επίσημες εκπομπές και άλλοι συνδυασμοί αυτών των τύπων μικτών ειδών.
Τι θα συμβεί στο μέλλον με τον αρχαιολόγο μας σε περίπου πεντακόσια χρόνια που θα καταφέρει να ανακτήσει το σύνολο ή εν μέρει τα τρέχοντα υλικά και τεχνολογικά μέσα μας υποστηρίζουν και προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν τον πολιτισμό μας με βάση τα πρότυπα των ειδών των μέσων;
Αυτή τη στιγμή, θα ήταν ζωτικής σημασίας να θυμόμαστε για όσους ακόμα δεν γνωρίζουν ότι στις πρώτες στιγμές της δημιουργίας του κινηματογράφου, όταν άρχισαν να προβάλλονται οι πρώτες παραγωγές σε αμφιθέατρα που μετατράπηκαν σε κινηματογραφικές αίθουσες, υπήρχαν υποχρεωτικά , δύο σημαντικοί επαγγελματίες ώστε η ταινία που προβάλλεται να γίνει κατανοητή από το κοινό μέσα στον κινηματογράφο. καθώς στις πρώτες μέρες των ταινιών δεν υπήρχε ηχογράφηση, οι ταινίες ήταν άφωνες και χωρίς μουσική, υπήρχε πάντα ένας πιανίστας που έδινε το soundtrack της ταινίας, που έπαιζε ζωντανά μέσα στην αίθουσα του κινηματογράφου ενώ η ταινία προβαλλόταν σε κάθε προβολή.
Ο δεύτερος επαγγελματίας ήταν εκεί για να αφηγηθεί τα σημάδια της σκηνής, όπου βοήθησε τον θεατή που παρακολουθούσε την ταινία να εντοπίσει τον εαυτό του χωρικά και χρονικά με κάθε περικοπή από τη μια σκηνή στην άλλη σκηνή στην πλοκή της ταινίας, ενεργώντας ως σεναριογράφος, έτσι η γλώσσα του κινηματογράφου ήταν καινούργιο, με περικοπές προς τα εμπρός στο χρόνο και προς τα πίσω στο χρόνο, με αλλαγές στις τοποθεσίες του τοπίου, όλα αυτά ενημερώθηκαν για να μην χαθεί ο θεατής στις γρήγορες αλλαγές των περικοπών επειδή η φυσική ακολουθία των πραγματικών γεγονότων είχε σπάσει και σε πολλές μέρες, χρόνια, ώρες, οι σκηνές που εμφανίστηκαν στην ταινία. Η προ-κινηματογραφική κουλτούρα που χρειαζόταν για να ενσωματώσει και να μάθει να αποκρυπτογραφεί την οπτική γλώσσα του νέου τύπου οπτικού θεάματος, με τα κόλπα της εμφάνισης, της εξαφάνισης, τις συνέχειες και τις ασυνέχειες των αφηγήσεων. Μέχρι σήμερα, υπάρχουν πολύ περίπλοκα σενάρια ταινιών στα οποία ο θεατής χρειάζεται χρόνο για να κατανοήσει τέλεια τη συνένωση των σκηνών, φανταστείτε την εποχή που εφευρέθηκε αυτή η εικαστική γλώσσα!
Το ερώτημα λοιπόν είναι: θα ξέρουν οι μελλοντικοί μας φοιτητές αρχαιολογίας πώς να ξετυλίγουν και να ξεχωρίζουν όλα τα είδη όταν μελετούν την πολιτιστική μας παραγωγή, διαχωρίζοντας τα είδη, διαχωρίζοντας αυτό που ήταν αλήθεια από αυτό που ήταν μυθοπλασία; Θα μπορούν να ξέρουν πώς να ξεχωρίζουν σε ένα ριάλιτι τι ήταν πράξη, τι απλό ψέμα, τι υπερβολή, τι ήταν απλώς ένα τεχνητό κόλπο, τι θέαμα, τι προσποίηση, τι ήταν αλήθεια, ποιο ήταν το έθιμο και όχι μια παρέκκλιση μιας μειοψηφίας διασημοτήτων, του τι ήταν απλώς καλλιτεχνικό, του τι ήταν αληθινό;
Πώς θα κατανοήσουν τον πολιτισμό μας, τον σημερινό μας ανθρωπισμό;
Με τον ίδιο τρόπο, όταν ερμηνεύουμε αρχαία βιβλία, όπως η συλλογή που ονομάζεται αγία Γραφή, δεν έχουμε τα πρότυπα να γνωρίζουμε ποια ήταν τα είδη που αναμειγνύονται εκεί, τι ήταν ποίηση, τι απλή μυθολογία, τι ιστορικό γεγονός, ποια ήταν τα καθημερινά γεγονότα, τι σκηνοθετούσε, ποια ήταν η επική αφήγηση, ποια ήταν η αληθινή αναφορά;
