Φιλόσοφοι
Η άνοδος της Φιλοσοφίας; Είμαι θαυμαστής των μάταιων ναρκισσιστών ντιλετάντων: Pondé, Karnal, Chauí, Cortella.
Η φιλοσοφία δεν υπόκειται σε επιστημονικές μεθοδολογίες και αυστηρές τεχνικές επικύρωσης της έρευνας. Δεν αποδεικνύει αυτό που λέει, λέει αυτό που θέλει και νιώθει άνετα και ελεύθερο.
Όπως και η θρησκεία, παραμένει στο κενό της πίστης και αντλεί τις έννοιές της μόνο από τη συνείδηση και τίποτα άλλο.
Όλα είναι δυνατά αν η λεξική εντάσσεται στο συλλογικό σχήμα.
Ταυτολογικά, όπως και στην αφαίρεση των Μαθηματικών, η διαφορά μεταξύ Μαθηματικών και Φιλοσοφίας είναι η αντίληψη μεταξύ πραγματικότητας και καθαρής φαντασίας χωρίς τη δέσμευση να δοκιμάζονται αυστηρά τα συμπεράσματα χωρίς να επικαλεστούμε στοχαστικές αρχές και σοφιστικά χωρίς καμία πρακτική επίδειξη και χωρίς πρακτική, θεωρητική και πειραματική επικύρωση και ομοιογενή επικύρωση.
Η φιλοσοφία μισεί τον εμπειρισμό, την ακρίβεια, την ακρίβεια, την προβλεψιμότητα, τη μέτρηση, τον περιορισμό του πεδίου εφαρμογής της.
Η φιλοσοφία προσπάθησε να καταργήσει την παράδοση και τη θρησκεία και δημιούργησε μια άλλη θρησκεία και μια άλλη παράδοση που λέγεται τα πάντα είναι δυνατά, αν μπορείς να φανταστείς και να το μεταφράσεις σε λέξεις, κλείνοντας το σχέδιο της προσωδίας που επαναστατεί ενάντια στην αληθοφάνεια ή τον καβαλισμό.
Nenhum comentário:
Postar um comentário