sexta-feira, 21 de fevereiro de 2025

Παγκοσμιοποίηση & κινεζοποίηση;

Παγκοσμιοποίηση & κινεζοποίηση;

Μετά από 30 χρόνια του σχεδίου παγκοσμιοποίησης, ήμουν ήδη προετοιμασμένος για αυτή τη συζήτηση από απλή σύμπτωση, καθώς μόλις είχα τελειώσει το τελικό μου πρόγραμμα του μαθήματος Πολιτικών Επιστημών στο UnB όταν προχωρήσαμε στη μελέτη των θεωριών του Παγκόσμιου Συστήματος του Emmanuel Wallerstein, που θα ήταν μια περαιτέρω εξήγηση της ορθολογικής τάξης του καπιταλιστικού συστήματος.

Το Παγκόσμιο Σύστημα δημιουργεί αυτή την άλλη εναλλακτική προοπτική για να μελετήσει επίσης το καπιταλιστικό σύστημα από μια άλλη οπτική γωνία από την οπτική γωνία του Καρλ Μαρξ, αντιπροσωπεύοντας τη σκέψη όλων εκείνων που προηγήθηκαν - των προσοσιαλιστών - στην υπόθεση της αθεϊστικής εκδοχής του εβραϊκού προπατορικού αμαρτήματος στην υλιστική εκδοχή της αμαρτίας της ανθρωπότητας που δημιουργήθηκε από τον Ιουδαϊσμό, όπου ο διάβολος στον μαρξισμό αντιπροσωπεύεται από τον αμαρτωλό αντιπροσωπεύεται από την απληστία του με αποτέλεσμα την τιμωρία που αντιπροσωπεύει η καταπίεση της καπιταλιστικής τάξης που δημιουργεί δυστυχία στην προλεταριακή τάξη.

Ο παραλληλισμός μεταξύ Ιουδαϊσμού και καπιταλισμού δεν είναι μάταιος, ο Μαρξ ήταν Εβραίος και έτεινε να αξιολογήσει τον κόσμο μέσα στην αντίληψη της άρνησης του Ιουδαϊσμού χρησιμοποιώντας τη διαλεκτική δομή της θρησκείας για να αρνηθεί την ίδια τη θρησκεία, όλα τα ινστιτούτα του μαρξισμού αντικατοπτρίζονται στη συμμετρία του Ιουδαϊσμού, στη μαρξιστική διαλεκτική σύνθεση της συνθέσεως, της επανάληψης του κεφαλαίου ιστών και της αμαρτωλής ιδιοκτησίας του κεφαλαίου, του πλούτου.

Το μοντέλο του Παγκόσμιου Συστήματος του Warleinstein κατανέμει τον δομικό πλούτο ή το εποικοδόμημα στη σύλληψη του Μαρξ, το οποίο στο μοντέλο του Walleinstein περνάει από τα χέρια των καπιταλιστών απευθείας στα χέρια των κρατών στο κέντρο του συστήματος, ένα κράτος που εκπροσωπείται από τον πρώτο κόσμο.

Αυτό το μοντέλο Παγκόσμιου Συστήματος ονομάζεται επίσης με το άλλο όνομα Κέντρο-Περιφέρεια, όπου το κέντρο παράγει γνώση όλων των ειδών πνευματικών, επιστημονικών, τεχνικών και καλλιτεχνικών κλάδων και εξάγει δικαιώματα, τόκους και χρηματοδότηση.

Σε αυτό το μοντέλο, η ημιπεριφέρεια χωρίζεται μεταξύ βιομηχανικών και εμπορικών παραγωγών, διανομής και logistics.

Σε περιφερειακό επίπεδο θα υπήρχε εξόρυξη πρώτων υλών, γεωργία και αγροτικά προϊόντα.

Στην αρχή του παγκόσμιου συστήματος, οι αμερικανικές εταιρείες μετέφεραν φυσικά τις βιομηχανίες τους στην Ασία, μερικές αντικαταστάθηκαν από τα πλεονεκτήματα των χαμηλότερων μισθών, των λιγότερων εργασιακών και περιβαλλοντικών κανονισμών και ενός τοπικού κρατικού μηχανισμού κοινωνικής ασφάλισης και υγείας, με αυτή τη λογική τα πλεονεκτήματα πολλαπλασιάζονται και δημιουργούν θετικές και αρνητικές συναισθησία.

Ένα από αυτά ήταν να ξεπεραστούν οι αποστάσεις για τη μεταφορά και να αποκτηθούν τα μεταφορικά μέσα, τα οποία σύντομα μεταβιβάστηκαν ή ανατέθηκαν σε εξωτερικούς συνεργάτες, φτάνοντας στο όριο της δημιουργίας κατασκευαστικών εταιρειών για τα μεταφορικά μέσα που βραβεύτηκαν με τα βασικά και αξεσουάρ με όλη την αλυσίδα παραγωγής από πρώτη ύλη, εργάτες, μηχανήματα, logistics, διοίκηση και διανομή.

Το έργο απέτυχε για διάφορους λόγους:

1 – Θα πρέπει να υπάρχει μια πνευματική εξάρτηση από έργα μηχανικής και το μονοπώλιο της γνώσης μεταξύ του κέντρου και της περιφέρειας.

2 – Εγγύηση του απαραβίαστου των βιομηχανικών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.

3 – Έλεγχος του συναλλάγματος, SWIFT, επίσημη επιχειρηματική γλώσσα. χρηματοοικονομική ροή· ανταλλαγή τιμών εμπορευμάτων? όλες οι τραπεζικές υπηρεσίες, όλες οι χρηματοδοτήσεις και η πώληση της παραγωγής·

4 – Νεοφιλελευθερισμός: θέση για το ελάχιστο κράτος και ανάδειξη του εγωιστικού ωφελιμισμού ως ο μόνος τρόπος κινητοποίησης των οικονομικών δυνάμεων της κοινωνίας ικανών να οδηγήσουν τον πολιτισμό στη βελτίωση.

Στις ευρωπαϊκές χώρες, το κράτος απελευθερώθηκε από τις κρατικές του εταιρείες που υποστήριζαν μια δομή προνομίων για μια ελίτ χωρίς το αντίστοιχο της οικονομικής παραγωγής και που θα δημιουργούσε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα εάν ιδιωτικοποιούνταν λόγω ατομικής φιλοδοξίας και επιθυμίας για εμπλουτισμό και αναζήτησης ικανοποίησης και ευχαρίστησης.

Τι συνέβη: Η Κίνα μεγάλωσε πάρα πολύ και έμαθε να αντιγράφει πατέντες, άρχισε να ανταγωνίζεται το κέντρο δημιουργίας διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, πήρε τον έλεγχο της οικονομίας συσσωρεύοντας χρηματοοικονομικά πλεονάσματα και είναι σήμερα ο μεγαλύτερος πιστωτής των κεντρικών χωρών.

Η βιομηχανική υπερτροφία της Κίνας δημιούργησε τεχνολογική υπερτροφία που την έκανε ανεξάρτητη από το κέντρο και, δημιουργώντας εμπορικά και οικονομικά πλεονάσματα, απορρόφησε το κέντρο στη λεγόμενη κινεζοποίηση.


Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político

Nenhum comentário: