Η λογική της θρησκευτικής πίστης
Ποια θα ήταν η λογική της θρησκευτικής πίστης σε μια εκδοχή προσαρμοσμένη από τα θρησκευτικά δόγματα και τη λειτουργία των θρησκευτικών τελετών παραμένοντας με μια υποτακτική και βοηθητική συμπεριφορά, σχεδόν σκλάβος ενός Θεού που χρειάζεται να παρέχει προστασία 24 ώρες και 365,25 ημέρες το χρόνο γιατί αυτό εύθραυστο Να είσαι ανίκανος να προστατέψεις τον εαυτό σου από οτιδήποτε, από οποιοδήποτε κακό, που χρειάζεται πολλή τύχη για να επιβιώσει, αν έχεις πολλή χάρη από τον Θεό για να μπορείς να έχεις την ευκαιρία να ευημερήσεις υλικά με τα προτερήματά σου και να είσαι ακόμα προστατευμένος και θωρακισμένος από ασθένειες;
Τίποτα από αυτά δεν επιβεβαιώνεται πέρα από το κεφάλαιο 28 του βιβλίου του Δευτερονόμου, όπου οι υποσχέσεις και ένα συμβόλαιο πίστης με λιχουδιές και κατάρες γίνονται αποκλειστικά για τους επιλεγμένους ανθρώπους, οι κατάρες που περιγράφηκαν όλα έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια του ναζιστικού ολοκαυτώματος, στοιχείο προς σημείο του Δευτ.28. Που δίνει την κατάρα εκπληρωμένη.
Επειδή ο Θεός θα δημιουργούσε έναν εξαιρετικό εγκέφαλο, ικανό να κάνει συμπεράσματα, παρατηρήσεις, εικασίες, δημιουργίες, συναγωγές, συνθέσεις, εφευρέσεις, έρευνες, παρεκβολές, δημιουργία μυθολογίας, επινοώντας θεούς, δημιουργία θρησκειών, δημιουργία επιστήμης, παραγωγή τεχνολογικών τεχνουργημάτων, αλλαγή γεωγραφίας της Γης, βήμα στο φεγγάρι, τότε αυτό το εύθραυστο ον χρειάζεται τη φροντίδα του Θεού σε αντάλλαγμα για δακρυσμένους, ενθουσιασμένους, ενθουσιασμένους, λυπημένους θρησκευτικούς ύμνους, αμετάφραστες προσευχές, υποσχέσεις θυσιών, χρήματα;
Ο Θεός χρειάζεται τα χρήματά σας για να φτιάξει το χριστουγεννιάτικο δείπνο ή ίσως το μεσημεριανό γεύμα, άρα, δημιουργήσαμε έναν Θεό που μας δημιούργησε για να υπηρετούμε τον δημιουργό Θεό ώστε να μας προστατεύει;
Μήπως ο Θεός δημιούργησε ένα τόσο ικανό και έξυπνο, αυτόνομο και άχρηστο ον ανίκανο να φροντίσει τον εαυτό του χωρίς βοήθεια από τους Θεούς;
Και αυτό?
Nenhum comentário:
Postar um comentário