Απαράδεκτος και απεχθής ρατσισμός στην F1
Αλλά η χειραγώγηση δεν είναι κάτι καινούργιο, όπως είδαμε με τα βάσανα οδηγών όπως ο Μπαρικέλο στη Ferrari εναντίον του Σουμάχερ, ο Νέλσον στη Williams εναντίον του Μάνσελ, και τώρα στη Ferrari του Μαύρου Μίλτον εναντίον του Λευκού Λετρέτ.
Από την άφιξή του στη Ferrari, συνειδητοποίησα ότι θα ήταν ένας Μπαρικέλο, προετοιμάζοντας το έδαφος για έναν λευκό οδηγό να γίνει πρωταθλητής, ώστε η Ferrari να μπορεί να πουλήσει αυτοκίνητα στους πολυδισεκατομμυριούχους του κόσμου με την εικόνα του λευκού Λετρέτ και όχι ενός μαύρου οδηγού.
Αλλά οι αμφιβολίες μου είναι: α) αν ο Μίλτον κατάλαβε τη στρατηγική της Ferrari, ή β) αν οι μηχανικοί της Ferrari έκαναν λάθος υποτιμώντας την ικανότητα του Μίλτον και ρύθμισαν τα αυτοκίνητα στο στυλ του Λετρέτ - μηδέν παγκόσμιοι τίτλοι, μια λευκή ιδιοφυΐα - και έπεσαν στο σφάλμα τύπου 2 της στατιστικής, που είναι το τεστ ψευδώς θετικής υπόθεσης, όπου το σφάλμα φαίνεται να είναι αληθές.
Με άλλα λόγια: η δοκιμή δείχνει ότι ένας υγιής ασθενής βρέθηκε αρνητικός στην κρυφή ασθένεια, επομένως χρησιμοποίησαν τις παραμέτρους ανατροφοδότησης του χειρότερου σεναρίου, στην προκειμένη περίπτωση τον Letret, για να παραμετροποιήσουν τις ρυθμίσεις, τη χειρότερη επιλογή, λόγω φυλετικών προκαταλήψεων και της γνωστής αλαζονείας της Ferrari που ο Schumacher κατάφερε να τιθασεύσει μετά από τρία χρόνια χωρίς νίκες μέχρι που απέκτησε τον έλεγχο του project EnFerrari και έτσι πέτυχε πέντε τίτλους με το αυτοκίνητο που βασίστηκε στο στυλ οδήγησής του, με τη βαθμονόμηση του Barrichello, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας ανταλλαγής θέσεων στην πίστα με εντολές pit lane εναντίον του Barrichello.
Nenhum comentário:
Postar um comentário