Πόδια από Πηλό
Αυτό που ο στρατός του ΝΑΤΟ δεν θέλει να ξέρετε.
Δημοσιεύουν βίντεο στο διαδίκτυο όπου παρατάσσουν αεροσκάφη φορτωμένα με το μισό φορτίο καυσίμων και τη μισή πραγματική χωρητικότητα όπλων τους εγκατεστημένη στις κάψουλες κάτω από τα φτερά τους.
Οι καταπέλτες μπορούν να εκτοξεύσουν μεγάλα ωφέλιμα φορτία, αλλά είναι πολύ επικίνδυνο να προσπαθήσετε να εκτοξεύσετε ένα αεροσκάφος πλήρως φορτωμένο με καύσιμα και όπλα.
Δεν σας το είπαν αυτό.
Έτσι, ο φρενήρης ρυθμός των εκτοξεύσεων - περίπου 50 δευτερόλεπτα στο κατάστρωμα για κάθε εκτόξευση - είναι φανταστικός. Έχουν ήδη σε λειτουργία τους κινητήρες τους, παραταγμένους και πηγαίνουν ένας προς έναν στην ράμπα εκτόξευσης, εμπλέκουν το γάντζο και εκτοξεύονται αμέσως.
Δεν σας είπαν ότι για να είναι έτοιμοι, χρειάζονταν δεκατέσσερις ώρες γενικής επισκευής, προετοιμασίας των αεροσκαφών στα υπόστεγα πριν από την εκτόξευση, και τροχοδρομήθηκαν και παρατάχθηκαν, το καθένα πολύ αργά, ρυμουλκούμενα από τον ελκυστήρα καταστρώματος, ο οποίος χρειάζεται τουλάχιστον πέντε λεπτά για να τοποθετηθεί κάθε αεροσκάφος. Ας κάνουμε λοιπόν τους υπολογισμούς: συνήθως υπάρχουν ενενήντα αεροσκάφη. Οκτώ ελικόπτερα, τέσσερα ιπτάμενα μάτια, αεροσκάφη εναέριας επιτήρησης Hawkeyes AWACS. τέσσερα μαχητικά αεροσκάφη προσαρμοσμένα για ανεφοδιασμό άλλων αεροσκαφών εν πτήσει. Θα εξηγήσω τον ρόλο τους κατά την προσγείωση των Μάγια αργότερα. είκοσι έως σαράντα μαχητικά αεροσκάφη αναχαίτισης για να συνοδεύουν τα μαχητικά-βομβαρδιστικά. τριάντα μαχητικά αεροσκάφη που εκτοξεύουν βόμβες, πυραύλους κατά πλοίων και τορπίλες. και τέσσερα αεροσκάφη μεταφοράς προσωπικού και φορτίου με κεκλιμένο έλικα και κάθετη απογείωση.
Η προσγείωση.
Ονομαζόμενος ελεγχόμενος ελιγμός προσγείωσης είναι μια περιπέτεια κατά τη διάρκεια της ημέρας με ηλιακό φως, αλλά τη νύχτα, οι τύποι είναι πραγματικά φανταστικοί. Ακόμα και με ηλεκτρονικά βοηθήματα προσγείωσης, θα προσγειωθούν σε λίγο περισσότερο από 200 μέτρα με ταχύτητα απογείωσης με τους κινητήρες σε μετακαυστήρα σε ισχύ απογείωσης. Πρέπει να κυνηγήσουν το αεροπλανοφόρο με μέγιστη ταχύτητα 57 κόμβων, με τον διάδρομο διαγώνιο προς το εκτόπισμα του πλοίου.
Η προσέγγιση του αεροσκάφους γίνεται σε κύκλους ή ελλείψεις που περιβάλλουν το αεροπλανοφόρο, ενώ οι συνοδοί του εκτοξεύονται στο κατάστρωμα, ψάχνοντας για τα πέντε καλώδια συγκράτησης του αεροσκάφους για να εξασφαλίσουν την προσγείωση. Αν πηδήξει και τα πέντε καλώδια, πρέπει να απογειωθεί αμέσως και να προσπαθήσει ξανά.
Αν καταφέρει να σταματήσει, επιβραδύνει, φρενάρει το αεροσκάφος και επιστρέφει για να καθαρίσει τον διάδρομο, κάτι που διαρκεί πέντε λεπτά.
Κάντε τους υπολογισμούς: εβδομήντα μαχητικά σε χρόνο πτήσης πέντε λεπτά ισοδυναμούν με 350 λεπτά για να συλλέξουν όλα τα μαχητικά που εκτοξεύτηκαν σε 350 δευτερόλεπτα.
Δεν σας το είπαν ποτέ αυτό. Αυτό το μυστικό φυλάσσεται στενά. Η ουσία της αμερικανικής ναυτικής στρατηγικής.
Γι' αυτό χρειάζονται αεροσκάφη δεξαμενόπλοιων για να ανεφοδιάσουν με καύσιμα όσα βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το αεροπλανοφόρο, περιμένοντας να προσγειωθούν με σχετική ευκολία. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα λειτουργήσει. Χρειάζονται έξι ώρες σκληρής δουλειάς για να ανακτηθούν και τα εβδομήντα αεροσκάφη που δεν θα εκτοξευθούν ποτέ στην ίδια επιχείρηση επίθεσης ή άμυνας. Δεν είναι ηλίθιοι. εκτοξεύονται το πολύ δεκαπέντε ή είκοσι, το πολύ.
Άλλο ένα πόδι στην άμμο.
Τα αεριωθούμενα αεροπλάνα είναι φανταστικά. Πετούν με πάνω από δύο χιλιάδες χιλιόμετρα την ώρα. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Το κάνουν αυτό για λίγα λεπτά, το πολύ πέντε με μέγιστη ταχύτητα. Πετώντας με αυτή την ταχύτητα, δεν μένουν στον αέρα για περισσότερο από μία ώρα, το πολύ. Η εμβέλεια εξαρτάται από το βάρος και την ταχύτητα πτήσης.
Είναι όπως στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ένας μαραθώνιος διαρκεί δύο έως τρεις ώρες με ρυθμό τζόκινγκ, αλλά το σπριντ των εκατό μέτρων διαρκεί εννέα δευτερόλεπτα.
Ούτε αυτό σας το είπαν.
Για να μεταφέρει ένα αμερικανικό αεροσκάφος από τη Φλόριντα στη Βενεζουέλα, πρέπει να ανεφοδιαστεί με καύσιμα στον αέρα ή να κάνει τεχνική προσγείωση σε νησιά καθ' οδόν. Γι' αυτό οι ΗΠΑ έχουν περισσότερες από 950 αεροπορικές βάσεις σε όλη την Ευρώπη και μερικές στην Αφρική, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, την Κεντρική Αμερική και τις Αντίλλες. Ονειρεύονται βάσεις στον Νότιο Κώνο της Νότιας Αμερικής.
Ένα μαχητικό αεροσκάφος δεν αποτελεί απειλή αφήνοντας τις βάσεις του στις Αντίλλες και φτάνοντας στη Βραζιλία χωρίς ανεφοδιασμό, γι' αυτό και έχουν περισσότερα από 500 αεροσκάφη ανεφοδιασμού.
Για να εγκαταλείψουν τη βάση του Γκουάμ στον Ειρηνικό και να βομβαρδίσουν το Ιράν, τα stealth αεροσκάφη B2 ακολουθήθηκαν από μαχητικά συνοδείας και AWACS και περισσότερα από 56 αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού. Αυτά τα εναέρια ανεφοδιαστικά αεροσκάφη στη συνέχεια ανεφοδιάζονται από άλλα εναέρια ανεφοδιαστικά, σχηματίζοντας έναν καταρράκτη ανεφοδιασμού πριν επιστρέψουν στην πλησιέστερη βάση.
Μια πτήση ενός στρατηγικού βομβαρδιστικού B52 φορτωμένου με καύσιμα από τις ΗΠΑ προς τη Μεσόγειο Θάλασσα διαρκεί περισσότερες από είκοσι ώρες πτήσης και καταναλώνει 1.000.000,00 δολάρια ΗΠΑ σε καύσιμα ανά αεροσκάφος.
Ποτέ δεν σας είπαν για τα πήλινα πόδια της στρατιωτικής στρατηγικής.
Κανένα αεροπλανοφόρο δεν μπορεί να χειριστεί περισσότερα από τριάντα αεροσκάφη. Κανένα αεροσκάφος δεν μπορεί να επιχειρήσει πέρα από μια χρήσιμη εμβέλεια 700 χιλιομέτρων.
Nenhum comentário:
Postar um comentário