برزیلی که شناسه تماس گیرنده تلفن را اختراع کرد: بینا

برزیلی که شناسه تماس گیرنده تلفن را اختراع کرد: بینا

ب در الف، به معنای بینا است.

من آنجا در مدرسه فنی واقع در آسا سول، برازیلیا، در ساختمانی بودم که تعدادی از نهادها و مؤسسات آموزشی در آن فعالیت می کردند، از جمله CETEB، که مؤسسه گروه مدرسه ای بود که تکنیک های الکترونیک، تکنیک های برق و تکنیک های ساخت و ساز را آموزش می داد. مؤسسات دیگری که در آنجا فعالیت می کردند، کالج UNEB و دوره تکمیلی درجه دوم بودند.

در سال 1972، من در حال تحصیل در رشته تکنیک الکترونیک بودم که توافق آن با بنیاد آموزشی ناحیه فدرال، که آموزش عمومی کلاس اول و دوم را برای ایالت ناحیه فدرال اداره می‌کند، با CETEB منعقد کرد تا دانش‌آموزان کلاس دوم در این منطقه تحصیل کنند. دروس حرفه ای ذکر شد که عبارت بودند از: برق، الکترونیک و عمران.

در دو سالی که آموزش به طول انجامید، پس از دوره کارآموزی حرفه ای و ثبت نام تکنسین حرفه ای در CREA DF، هرگز برای دریافت گواهینامه تکنسین الکترونیک در CREA اقدام نکردم.

در کلاس ما کم و بیش سی دانش آموز بود و یک گروه چهار نفره بود، من همکاران را برجسته می کنم به نام: تادو و روبرتو، این چهار نفر همیشه لاف می زدند که در حال توسعه پروژه ای برای شناسایی تماس های تلفنی هستند که نامش بینا خواهد بود. این آدم‌های عصبی از قبل همه چیز را در مورد پردازش داده‌ها، ریزپردازنده‌ها می‌دانستند و می‌دانستند که چگونه ضبط و تغییر دستورالعمل‌های ماشین را در حافظه تصادفی برنامه‌ریزی شده EPROM پاک کنند، یک حافظه دسترسی تصادفی قابل نوشتن از طریق اشعه‌های فروسرخ که امکان رها کردن برنامه‌های ضبط‌شده روی تراشه‌ها به‌عنوان حتی امروز نیز انجام می شود، به شرطی که کدهای برنامه نویسی را به زبان سطح پایین و با ضبط کننده های مناسب بدانید.

من حتی نمی دانستم رایانه چیست، مدل های زیادی از رایانه وجود نداشت، اوایل عصر رایانه بود، پردازش از راه دور وجود نداشت و ارتباط بین رایانه ها از طریق نوارهای مغناطیسی، دیسک های مغناطیسی، فلاپی دیسک ها و کارت های کاغذی سوراخ شده

این گروه از چهار نوجوان 16 ساله برای ایجاد یک سیستم شناسایی تماس تلفنی با چندین مدل در حال توسعه و آزمایش در شرکت تلفن دولتی در منطقه فدرال، Telebrasília و EMBRATEL Empresa Brasileira de Telecomunicações رقابت می کردند. اولین ماهواره ملی مدار ثابت خود را که از ایالات متحده خریداری شده بود و توسط ناسا برای ارتباطات تلویزیونی و سیگنال های ارتباطی تلفنی از طریق ماهواره در مدار ثابت در 36000 کیلومتری بالای زمین و همزمان با چرخش زمین که به نظر می رسد ثابت می ماند بر روی یک نقطه از زمین، پرتاب کرده بود. زمین.

بنابراین این چهار پسر مصمم شدند که از رویکردی متفاوت استفاده کنند و به جای رله و شیرهای الکترونیکی به سراغ سیستمی رفتند که از برنامه نویسی دیجیتال در مدارهای شبکه تلفن و با دستگاهی که در سمت کاربر سیستم و سانترال قرار داشت استفاده می کرد. با تبادل اطلاعات در خط، می‌توان شماره‌ای را که مبدأ تماس تلفنی B است، در تلفن A که تماس به آن هدایت می‌شود، حتی قبل از تکمیل تماس شناسایی کرد و این تماس‌ها و تلاش‌های تماس را ضبط کرد، به طوری که شخص بداند چه کسی حتی قبل از تکمیل تماس با گوشی شما تماس برقرار کرد.

اما دو مشکل بزرگ وجود داشت: آنها خردسال بودند و شرکت تلفن باید در این پروژه شرکت می کرد که اجازه نصب و آزمایش تجهیزات را بدون تغییر و آسیب رساندن به سیستم تلفن می داد.

چیزی که به من گفته شد این بود که با رئیس Telebrasília، دانتون جوبیم، مهندس ایجاد شده توسط ITA، توافقی حاصل شد و برای به عهده گرفتن رسمی نویسندگی و مسئولیت فنی پروژه، یک تکنسین تلفن پروژه را امضا خواهد کرد و نویسنده آن خواهد بود. ثبت نام به نام او در وزارت ارتباطات و مؤسسه ملی مالکیت صنعتی INPI، پسران یک قرارداد کشو خواهند داشت که تضمین می کند این ترتیب پس از رسیدن به سن بلوغ انجام می شود، که هرگز اتفاق نیفتاد، زیرا همه فکر می کنند که سازنده از BINA که در INPI ثبت شده است و حتی در ویکی‌پدیا شخصیتی به نام Nélio José Nicolai است.

این شهادت قطعاً بسیاری از مردم، شاید تمام جهان را شوکه خواهد کرد، چیزی که می توانم بگویم این است که حداقل 20 نفر در برازیلیا هستند که در این دو سال با من درس خوانده اند و به همه آنچه من می گویم شهادت می دهند، شاید این بزرگترین تقلب بود. در تمام تاریخ بشریت، پس از دزدیده شدن حق ثبت اختراع سوسک شرکت Tatra Checa توسط NSU و بعداً ساخت فولکس واگن که افشاگری آن در این شبکه اینترنتی را بیش از ده سال پیش انجام دادم که پست من توسط ناشناس از گوگل حذف شد. مقامات شخص من باعث ترس و دلهره من شدند تا اینکه داستان به طور گسترده منتشر شد.

اما من در پست دیگری به شما خواهم گفت که اینترنت در برزیل اختراع شد. من در سال 1974 در سرویس پردازش داده فدرال SERPRO بودم، زمانی که مهندس خوزه دیون د ملو تلس اولین را ایجاد کرد. iro Data Entry حذف سوراخ کارت های بسیار گران قیمت و حذف کیسه های هوا برای انتقال داده ها بر روی نوارهای مغناطیسی، سپس کامپیوترها را از طریق مودم که اختراع برزیلی نیز بود به هم متصل کرد و از آن زمان به بعد اینترنت گام بعدی با اتصال کامپیوترها از طریق رادیو بود. سیگنال، سپس از طریق ماهواره ها و کابل های تلفن و همه ما به اینترنت وابسته هستیم، یکی دیگر از اختراعات جنینی برزیلی ها.

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político