Το Πρόβλημα της Μέτρησης

Το Πρόβλημα της Μέτρησης

Πριν από την ίδρυση του Επιστημονικού Θετικισμού, υπήρχε σύγχυση μεταξύ των επιστημόνων σχετικά με την αξία της θεωρίας και την αρχή της εμμονής του παραγωγικισμού, που είναι ο αγαπημένος κλάδος των αστρονόμων, όπου η επιστημονική γνώση αποδεικνύεται μέσω συζητήσεων μεταξύ θεωρημάτων, συνεπαγωγών, θεωριών και αρχών χωρίς να αποδεικνύονται στην πράξη σε εργαστήριο, χωρίς ανθρώπινη επαφή, χωρίς να είναι δυνατή η αναπαραγωγή των θεωριών σε ελεγχόμενο περιβάλλον, όπως, για παράδειγμα, η αναπαραγωγή ενός σεισμού για την επικύρωση των προϋποθέσεων και των αιτιών ενός σεισμού;

Έτσι, η συζήτηση μεταξύ εμμονής και εμπειρισμού θα συνεχιστεί και οι δύο θα αλληλοσυμπληρώνονται απλώς επειδή υπάρχει ένα πρόβλημα και για τους δύο που θεωρούνταν ότι θα λυθεί με την εισαγωγή της ενόργανης τεχνικής μέτρησης, την παρατήρηση της πραγματικότητας μέσω βαθμονομημένων οργάνων μέτρησης, αντί της χρήσης όρασης, ακοής, γεύσης, αφής για τη μέτρηση της θερμοκρασίας, τον τιτλοδότη οξύτητας μιας ουσίας για να αντικαταστήσει τη γλώσσα και τη γεύση, το ρολόι εισήχθη για να μετρήσει τον χρόνο με μεγάλη ακρίβεια και σε κλάσματα στην κλίμακα Planck, και από την άλλη πλευρά και σε αστρονομικές κλίμακες, αλλά το πρόβλημα της μέτρησης που ο Αύγουστος Κοντ σκέφτηκε να λύσει επανεμφανίστηκε με την αρχή της αβεβαιότητας του Heizemberger.

Η αρχή της αβεβαιότητας του Heizemberger επανέφερε το ζήτημα της αδυναμίας λήψης οποιασδήποτε ακριβούς και σαφούς μέτρησης οποιουδήποτε πράγματος, επειδή το όργανο μέτρησης παρεμβαίνει στο αντικείμενο που μετράται, αλλάζοντας την οξύτητα της μέτρησης, για παράδειγμα, ένα θερμόμετρο πρέπει να φτάσει σε θερμική ισορροπία για να καταγράψει τη μέτρηση, και με αυτόν τον τρόπο μεταβάλλει τη θερμοκρασία του μετρούμενου αντικειμένου.

Ομοίως, ο ερευνητής παρεμβαίνει στις μετρήσεις που συλλέγονται σε μια δημοσκόπηση, επηρεάζοντας την Bayesian προκατάληψη λόγω του πνευματικού του υπόβαθρου, των πεποιθήσεών του, του πολιτισμού του, όπως ήταν σαφές στο πρόβλημα του κοινωνιολόγου-ανθρωπολόγου Malinovsky στη μελέτη για την ερμηνεία της κοινωνικής συμπεριφοράς των κατοίκων των πολιτισμών των Νήσων Trobliand.

Το Πρόβλημα της Ύπαρξης των Πραγμάτων

Πολλά πράγματα δεν μπορούν να γίνουν άμεσα ορατά, όπως τα άτομα, τα ηλεκτρόνια. άλλα δεν θα γίνουν ποτέ ορατά, όπως η θερμοκρασία, ο αέρας, ο άνεμος, η δύναμη. μερικά μπορούν να γίνουν μόνο αισθητά χωρίς να τα δούμε. άλλα δεν θα γίνουν ποτέ καν αισθητά, όπως τα φωτόνια, το μαγνητικό πεδίο, ο χρόνος.

Το πιο άχρηστο ερώτημα για έναν επιστήμονα είναι: υπάρχει;

Η απάντηση στο ερώτημα αν κάτι υπάρχει ή όχι είναι άσχετη. Εξαρτάται μόνο από την προσωπική και ψυχολογική, ή θρησκευτική, ή φιλοσοφική μας πεποίθηση.

Θα μπορούσαμε να επεκτείνουμε αυτήν την αρχή της ασυνέπειας του προβλήματος της ύπαρξης των πραγμάτων και σε άλλους τομείς της ζωής, αφού δεν μπορούν όλα όσα πιστεύουμε ότι μπορούν να υπάρχουν να φανούν ή έστω να αποδειχθούν άμεσα στο σύμπαν λόγω της χρονικής και της χωρικής διάστασης. Έτσι, για τις ανθρώπινες αισθήσεις μας και για τις πολιτισμικές μας πεποιθήσεις, οι δύο αφηρημένες έννοιες της αιωνιότητας (άπειρος χρόνος χωρίς αρχή και χωρίς τέλος) και του απείρου (αυτό που δεν μπορεί να μετρηθεί) είναι άγνωστες.

Roberto da Silva Rocha, professor universitário e cientista político